پاورپوینت کامل «قسمت پنجم»مسائل زن و خانواده در محضر آیت اللّه امینی ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «قسمت پنجم»مسائل زن و خانواده در محضر آیت اللّه امینی ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۱۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «قسمت پنجم»مسائل زن و خانواده در محضر آیت اللّه امینی ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «قسمت پنجم»مسائل زن و خانواده در محضر آیت اللّه امینی ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۵

پیام زن: ضمن سپاسگزاری مجدد، درخلال گفتگوهای گذشته توصیه فرمودید که
خانمها باید به تحصیلات خود بویژه در
رشته هایی که آنها را نسبت به نیازهای خود
مستقل و خودکفا می کند اهمیت بدهند. اکنون
در ادامه، محبت بفرمایید و دیدگاه خود را در
باره فعالیتهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی
بانوان و همچنین اشتغال آنان در شرایط فعلی
تبیین فرمایید.

حضرت آیت اللّه امینی: در مورد
فعالیتهای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی بانوان،
ابتدا این مطلب را عرض کنم که خانمها مانند
مردها می توانند در همه رشته های اقتصادی،
سیاسی و اجتماعی فعالیت کنند و شرعا هیچ
ممنوعیتی در هیچ رشته ای ندارند. فقط در دو
مورد اختلاف نظر است. یکی در رشته «قضا»
است که فقهای ما دو دسته هستند: بعضی
اشتغال به شغل قضا را برای خانمها جایز
می دانند و بعضی هم منع کرده اند. در مورد
تصدی حکومت هم این اختلاف وجود دارد که
آیا زن می تواند مثلاً رئیس جمهور بشود یا نه؟
اما در سایر رشته ها آزادی مطلق دارند و
ممنوعیتی وجود ندارند. اما اینکه فرمودید با
شرایط ما بانوان خوب است که چه رشته هایی
و چه مشاغلی را انتخاب کنند، من با توجه به
ویژگیهایی که خانمها دارند معتقدم که باید
شغل متناسب با خودشان را انتخاب کنند.

یکی از ویژگیهای بانوان که قبلاً هم به آن
اشاره شد آن ظرافت و زیبایی و لطافت خانمها
است و این یک امتیازی است که آنها دارند.
این نه تنها نقص خانمها نیست بلکه کمالشان
است و حفظ این مزیت، هم به نفع خود بانوان
است، هم به نفع خانواده و در مجموع به
مصلحت جامعه. روی این حساب انجام
کارهای سنگینی که با این ویژگی نمی سازد
مورد توصیه نیست. مثلاً کارهای خشنی مثل
رانندگی ماشینهای سنگین، یا کار کردن در
بیابانها و کارهایی مثل راه سازی و
ساختمان سازی و کارهایی که لازمه اش
شب بیداریهای طولانی و خسته کننده است، و
یا کارهایی که به خاطر آلودگیهایش، به ظرافت
و زیبایی آنها ضربه می زند؛ مانند کارهای
سنگین در ذوب آهن، در معادن، مکانیکی
ماشین آلات و امثال اینها. همچنین کارهای
دشوار کشاورزی که سلامتشان را به خطر
می اندازد و آفتاب رنگ چهره و قیافه شان را
تغییر می دهد. انتخاب این گونه شغلها را
نمی توانیم بگوییم برای خانمها حرام است اما
به مصلحتشان نیست.

ویژگی دیگر خانمها این است که طبعا یک
موجود عاطفی هستند و این خصوصیت هم،
نقص نیست بلکه یک کمالی است و در
زمینه های بسیاری می تواند منشأ آثار خوبی
باشد. البته مردها هم بعضیهایشان عاطفی
هستند اما خانمها بیشتر هستند. در انتخاب
شغل بهتر است کارهایی را که با این عاطفی
بودن نمی سازد انجام ندهند. مثلاً فرماندهی
یک نیروی نظامی باید فرمان حمله و کشتار و
تخریب بدهد و طبعا عده ای کشته می شوند،
سر و صدا درمی آید و یک موجود عاطفی
ممکن است تحت تأثیر اینها قرار بگیرد و
وظیفه اش با عواطفش در تضاد واقع شود و آن
وقت به مصالح واقعی کشور لطمه وارد شود یا
مثلاً کارهای جزایی، اجرای احکام، تعزیرات و
امثال اینها، مانند شلاق زدن با طبع لطیف
خانمها سازگار نیست و ممکن است یا از
مصالح و وظایف خود تخطی کنند یا روحیات و
عواطف خود را خدشه دار سازند.

البته همه اینهایی که عرض می کنم
استثناء دارد. ممکن است که بعضی از خانمها
این خصوصیت را نداشته باشند اما اکثریت را
ما عرض می کنیم. روایاتی هم که در باب
قضاوت زن داریم و فقهایی هم که می گویند
شغل قضا مناسب خانمها نیست، از همین باب
است. طبعا هم، شغل قضاوت مناسب حال
خانمها نیست، چرا که در این کار قاعدتا یک
طرف محکوم می شود. محکوم معمولاً جزع و
فزع می کند، ناله می کند، تهدید می کند، افرادی
را می فرستد، صورت مظلومیت به خودش
می گیرد. خانمها هم نوعا در این گونه موارد به
خاطر دلسوزی و مهربانی شان ترحم می کنند و
ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند؛ گرچه
استثناء هم دارد اما قانون باید اغلب موارد را
دربرگیرد.

ویژگی دیگر خانمها این است که آمادگی
بیشتر و بهتری برای تربیت فرزند دارند. البته
مردها هم آمادگی و وظیفه تربیت را دارند اما
وجود عاطفی خانمها سبب شایستگی بیشتر
آنها می شود. گر چه تربیت فرزند مسؤولیت
مشترک پدر و مادر است اما نقش مهم خانمها
را در این مورد نمی توان نادیده گرفت. اگر مرد
نباشد باز خانمها می توانند فرزندانشان را
تربیت کنند ولی عکس آن خیلی سخت است.
خانمها باید این قدرت و مزیت اساسی را که
آمادگی و توانایی تربیت فرزند است هیچ گاه
فراموش نکنند و سعی کنند اشتغالشان با این
وظیفه انسانی و این خدمت ارزشمند منافاتی
نداشته باشد. شاید هیچ کاری از حیث تأثیر
بنیادی و ثمره ای که برای سعادت کل جامعه

بشری دارد بااهمیت تر از کار تربیت انسان
نباشد. از جمله محورهایی که خانمها باید روی
آن حساب کنند اصل بقای خانواده است.
مسؤولیت حفظ خانواده بر عهده مرد و زن، هر
دو است. مرد باید شغلی را بر عهده بگیرد که به
خانواده اش لطمه نزند. خانمها هم باید مراقب
باشند که اشتغالشان منافاتی با بقای خانواده
نداشته باشد.

نکته دیگر این است که اشتغال خانمها به
کارهایی که موجب تماس و ارتباط زیاد بین زن
و مرد می شود به مصلحت نیست، زیرا اختلاط
و ارتباط بیش از حد علاوه بر ایجاد فشارهای
روحی و اختلال و کندی در کار، ممکن است
مفاسدی را در پی داشته باشد و به قوام
خانواده ها نیز آسیب برساند. به نظر من این
چند جهت اقتضا می کند که خانمها در کارشان
محدودیتهایی را مراعات کنند. باز هم تکرار
می کنم که از این بحث نتیجه گرفته نمی شود
که برخی کارها برای خانمها ممنوع یا حرام
است، بلکه توجه به این مسایل باعث می شود
که در عین فعالیت و حضور مؤثر در اجتماع،
برای خود و خانواده و جامعه شان مشکلی پیش
نیاید.

از طرف دیگر برخی کارها برای خانمها
کاملاً مناسب و قابل توصیه است. مثلاً کارهای
مربوط به تعلیم و تربیت می تواند مستلزم هیچ
یک از محذورهایی که ذکر شد نباشد. خانمها
می توانند به تمامی مراحل تعلیم و تربیت از
ابتدایی ترین و مقدماتی ترین سطوح تا
عالی ترین سطح و حتی الامکان در محیطهایی
کاملاً مستقل و تحت اختیار خودشان مشغول
شوند و این بهترین کاری است که با طبیعت و
لطافت آنها هم سازگار است. همین طور که
قبلاً اشاره کرده ام برخی اشتغالات برای خانمها
ضرورت دارد؛ مثلاً خانمها باید بکوشند که در
کلیه امور مربوط به بهداشت و درمان اعم از

آموزش، مدیریت و اجرا خودکفا باشند.
مانعی ندارد که این خدمات را برای مردها هم
ارائه بدهند اما چه خوب است که در این
زمینه ها نیازی به مردان نداشته باشند.

زمینه دیگری که برای اشتغال خانمها
مناسب است فعالیتهای علمی، ادبی، فرهنگی
و هنری است. کارهایی مانند تحقیقات علمی
در رشته های گوناگون نویسندگی، نقاشی،
خیاطی، قالیبافی، همه اینها برای خانمها خوب
است. با خانه داری و بچه داری هم می سازد.
گاهی ممکن است کسی فکر کند قالیبافی کار
خوبی نیست، ولی چه اشکالی دارد؟ کار ظریف
و زیبایی است که انسان با پنجه های خودش
آثار زیبایی را به وجود می آورد و هم کمکی به
زندگی خودش و هم کمکی به کشورش است.
امروزه خانمها با کامپیوتر کارهای بسیار جالب و
ارزشمندی در زمینه های علمی و هنری
می توانند انجام بدهند. به هر حال من توصیه
می کنم که خانمها بیکار نمانند. من دوست دارم
که همه خانمها اشتغال داشته باشند منتها
معیارهایی را که مراعات آنها لازم است رعایت
کنند.

پیام زن: همان طور که حضرت عالی فرمودید بعضی از مشاغل به خانمها توصیه
می شود و برخی دیگر هر چند منع شرعی هم
ندارد ولی توصیه نمی شود. و یکی از دلایل آن
هم، توجه به اصالت و بقای خانواده است. اما
شاید لازم باشد که بعضا توصیه های
مشخص تری در این زمینه مطرح بشود. مثلاً
اینکه فرمودید توصیه می کنم که خانمها بیکار
نمانند آیا اشتغال به خانه داری کار است یا
بیکاری؟ سیاست رژیم گذشته این بود که
شغل خانه داری را منکوب و آن را یک نوع
بیکاری و خانه نشینی برای زن وانمود کند و
منزلت پایینی برای آن قائل شود و البته بعد از
انقلاب این قضیه تا حدودی فرق کرده ولی در
عین حال هنوز هم گاهی در آمارهای رسمی
سهم زنان خانه دار در نیروی کار و در رشد و
توسعه اقتصادی برآورد نشده و بازده کار آنها
جزو تولید ناخالص ملی محسوب نمی شود! و
در مجموع می توان گفت که نقش زن خانه دار
در توسعه انسانی و اجتماعی تا حدودی نادیده
گرفته می شود. با وجود این، آیا لازم هست که
ما توصیه و تحسین کنیم که خانمها خانه داری
را به عنوان شغل مهم و اصلی خود تلقی کنند؟

آیت اللّه امینی: خانه داری لازمه بقای
خانواده است. خانه داری، صرف انجام کارهای
خدماتی منزل نیست بلکه یک مسأله بالاتری
است. نگهداری و اداره این تشکیلات که ابعاد
انسانی درون آن مانند شوهرداری و بچه داری
هم جزء آن است، یکی از نیازهای اولیه و مهم
جوامع است. این امر قطعا یک امر سبک و
بی ارزشی نیست، بلکه بسیار باارزش است.
امور داخل خانه اگر خوب اداره نشود خانواده
ضربه می بیند و این مدیریت داخلی را معمولاً
خانمهای خانه دار عهده دار هستند. این کار از
نظر اقتصادی هم کار باارزش و قابل
ملاحظه ای است. یعنی اگر مثلاً در یک
خانواده ای هیچ یک از زن و مرد نخواهند در
خانه کار کنند اداره این خانه لنگ می ماند و باید
مرد یا زنی را پیدا کنند که بیاید و این خانه را
اداره کند. شما ببینید چه حقوق گزافی باید
پرداخت شود تا این خانه به صورت تمام وقت
اداره شود، تازه مثل خود این خانم صاحبخانه
هم کار نمی کنند.

مسأله نگهداری بچه ها هم خود، کاری
علی حده است که اگر بخواهند بچه ها را به مهد
کودک و کودکستانی بسپرند که آنها را مانند مادر
سرپرستی کنند، هزینه سنگینی برمی دارد که
یک زن و مرد کارمند باید بخش عمده
حقوقشان را صرف این کارها کنند. پس این
کارها خودش یک ارزش اقتصادی دارد که هم
مرد باید به این مطلب توجه داشته باشد هم
زن. این است که خانه داری به نظر من یک امر
بسیار مهم و محترمی است و مردها هم باید
قدر خانمهای خانه دار را بدانند. وقتی که خانمی
در خانه کار می کند شوهرش باید متوجه باشد
که به ازای کار این خانم هزینه سنگینی از
دوشش برداشته می شود و چه خوب است که
اگر قدرت مالی دارد این مبلغ را به حساب
خانمش بریزد. اینکه تصویب شده است که اگر
زن و مرد خواستند از هم جدا بشوند نصف
اموالی که مرد بعد از ازدواج اندوخته، حق زن
است و به او تعلق می گیرد، واقعا اگر بخواهیم
عادلانه بسنجیم تا حدود زیادی واقع مطلب
همین است. زن هم باید به زندگی دلگرم باشد،
باید بداند که در زندگی شریک است. برخی از
خانمها که به فکر کار در بیرون می افتند برای
این احساس نگرانی است که می گویند ممکن
است پس از چند سال اگر این مرد بخواهد مرا
طلاق بدهد باید با دست خالی از خانه بیرون
بروم. این است که باید احترام کرد به خانمها،
ارزش کارشان را بالا برد و من توصیه می کنم
به خانمها که در هر حال نگهداری خانه و
خانه داری را در رأس امور قرار بدهند تا مادامی
که ضرورتی پیش نیامده کارهایی را که به
خانه داری لطمه می زند انتخاب نکنند.

پیام زن: علاوه بر بعد اقتصادی، شاید بد نباشد که به طور مشخص تر به جنبه انسانی و
ارزش معنوی کار خانه داری نیز اشاره ای
بشود، چرا که خانواده هسته اصلی اجتماع
است و اگر خانواده خوب اداره بشود در کیفیت
کار و حضور مثبت افراد در جامعه مؤثر است و
با تربیت صحیح و به سامان بچه ها، آینده
جامعه نیز بر پایه و اساس محکمی استوار
می شود. از این رو می توان گفت که شغل
خانه داری یک کار بنیادی و دارای تأثیر عمیق و
گسترده محسوب می شود.

حضرت آیت اللّه امینی: البته همین
طور است. خانه داری به معنای وسیعش به دو
صورت دیگر هم می تواند به اجتماع کمک
بکند. یکی اینکه کوشش مادر در خانه و
تلاشی که برای تربیت صحیح فرزندانش انجام
می دهد باعث می شود که بچه ها در دامن انس
و محبت خانواده به خوبی پرورش پیدا کنند.
بچه ای که از محبت و توجه سیراب باشد و با
تربیت صحیح پرورش یافته باشد غالبا دنبال
مفاسد نمی رود و آلوده نمی شود و می تواند
برای جامعه اش مفید باشد. در واقع فردای
جامعه را این خانمهای خانه دار هستند که اداره
می کنند. مردها هم هر چه خدمت به جامعه
می کنند، نتیجه دامان زن است. همان
فرمایشی که امام (قدس سره) فرمودند که از
دامن زن مرد به معراج می رود یعنی اگر مرد
هم کاری انجام می دهد و به جایی می رسد به
خاطر تأثیر خدمات و تربیت مادر است و این
کم چیزی نیست. مسأله دوم این است که کار
زن در خانه علاوه بر اینکه خودش فی نفسه
کار مفید و لازمی است در کیفیت کار دیگران
نیز مؤثر است. اگر مرد و سایر افراد در خانه از
یک محیط گرم و بامحبتی برخوردار باشند در
اجتماع بهتر می توانند موفق باشند؛ در کارهای
علمی، در فعالیتهای سیاسی، اقتصادی و در
همه چیز. بنابراین خانمهای خانه دار در فعالیتها
و موفقیتهای همسرانشان صد در صد سهیم اند
یعنی اگر همراهی و همفکری و کار خانم نباشد
این آقای رئیس جمهور یا وزیر یا دانشمند که در
بیرون کار می کند نمی تواند توفیق چندانی به
دست آورد؛ در واقع قطعا این خانم به اندازه
خود او در کار سهیم است. هم از لحاظ ارزش
اجتماعی و هم از لحاظ نتیجه کار. چقدر جالب
و زیبا است که مثلاً یک وزیر بتواند در خانه با
خانمش مشورت کند. در کار از او روحیه بگیرد،
کمک بگیرد و بتواند روی او حساب کند. اینها
خیلی مؤثر و مفید است.

پس زن خانه دار اگر از خانه بیرون هم
نیاید ولی بتواند نقش خوبی در خانه داشته
باشد واقعا در سیاست اجتماع مؤثر است؛ در
اقتصاد اجتماع مؤثر است و نباید وجود خودش
را کوچک بداند و فکر کند که موفقیت و خدمت
فقط در کارهای بیرون خانه است.

مرحوم علامه طباطبایی (قدس سره)
وقتی که خانمش فوت شده بود؛ خیلی اشک
می ریخت. دستمالش را دست می گرفت و زار
زار گریه می کرد. من یک روزی در خلوت به
ایشان عرض کردم ما صبر و بردباری را باید از
شما یاد بگیریم، شما چرا این قدر بی تابی
می کنید؟ ایشان فرمود آقای امینی! واقع مطلب
این است که بی تابی من برای این جهاتی که
مردم فکر می کنند نیست. این خانم در زندگی
به من کمکهایی کرده که هرگز نمی توانم او را
از یاد ببرم. بعد یک مقدار از مشکلاتشان در
نجف را برایم تعریف کرد تا رسید به اینجا که
گفت: من برای نوشتن تفسیر، گاهی ۸ ساعت
مستمر فکر می کردم و کار می کردم. گاهی
مجبور بودم مثلاً ۴ ساعت متوالی در باره یک
موضوع فکر کنم و از یک طرف خسته می شدم
و از طرف دیگر اگر کسی می خواست بیاید آنجا
و با من حرف بزند، فکرم پاره می شد. باز دوباره
باید از نو فکر می کردم. ایشان می گفت: خانم
من این مطلب را که می دانست، سماور منزل را
همیشه روشن می گذاشت، از صبح که من
می رفتم توی اتاقم کاری با من نداشت؛ خانه و
زندگی را اداره می کرد، کارها را انجام می داد و
سر هر ساعت که می شد یک استکان چای
می آورد و بدون اینکه هیچ حرفی بزند
می گذاشت جلوی من و می رفت. و این کار
همین طور تا وقتی که من در اتاق کارم بودم
ادامه داشت. اگر این خانم این گونه کمک
نمی کرد من نمی توانستم کارهای علمی ام را به
این صورت انجام بدهم. ایشان شریک در
کارهای من است و من احساس ناراحتی ام
برای این جهت است. آخر من این محبتها را
چگونه می توانم فراموش کنم؟ مرحوم علامه
این حرفها را می گفت و به گریه می افتاد.

علامه طباطبایی، این مرد اهل فکر که
این همه آثار ارزشمند مانند تفسیرالمیزان را از
خودش باقی گذاشته نتیجه کارش مرهون
خانمی است که خانه را اداره می کرده است. اگر

این خانم یک فرد ناسازگاری بود علامه
طباطبایی چگونه می توانست این کارها را
انجام بدهد؟! بدون شک این خانم در همه ابعاد
کار علامه شریک است؛ هم در جنبه های
دنیوی و هم در ثواب اخروی. اگر در مجامع از
علامه تأیید می کنند باید از خانمش هم تأیید
کنند. من در یکی از جلساتی که در فضایل
علامه صحبت می کردم همین را نقل کردم و
گفتم که واقعا باید از همسر علامه هم قدردانی
کرد. خدا ان شاءاللّه هر دو را رحمت بکند.

پیام زن: برای اینکه کار خانه داری به عنوان یک کار همه جانبه ای که مدیریت داخلی
منزل را با همه گستردگی و ابعادش شامل
می شود منزلت خاص خودش را پیدا بکند، و
بازده مطلوب و علمی داشته باشد آیا فکر
نمی کنید که لازم است شغل خانه داری به
عنوان یک کار سنجیده و تخصصی تلقی شود
و تشکیلاتی باشد که روی این موضوع کار
محققانه و کارشناسی انجام دهد و اصول و
شیوه های مدیریت و ارتقاء کیفیت آن را مدوّن
کرده و به طور سازمان یافته آموزش بدهد؟

حضرت آیت اللّه امینی: بله، البته
پیشنهاد خوبی است. کار «خانه داری» واقعا
همان طوری که شما اشاره کردید کار ساده ای
نیست. یک هنر است، و این هنر از همه
خانمها هم ساخته نیست. متأسفانه در جامعه ما
شغل خانه داری آن جوری که واقعا باید جا
بیفتد، جا نیافتاده است. باید به صورت رشته ای
مستقل به آن نگاه شود و تحقیق و آموزش
خاص خودش را داشته باشد. مثلاً در
دبیرستانهای ما باید درس خانه داری باشد و
پسرها و دخترها این ماده درسی را بخوانند.
خیلی خانمها می خواهند خوب خانه داری کنند
ولی نمی دانند چه کار باید بکنند. من کاملاً
موافقم که هم در تحصیلات دبیرستانی، و
حتی شاید در