پاورپوینت کامل وراثت، نوجوانی، بلوغ ۷۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وراثت، نوجوانی، بلوغ ۷۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وراثت، نوجوانی، بلوغ ۷۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وراثت، نوجوانی، بلوغ ۷۲ اسلاید در PowerPoint :

>

۶۴

در حدیثی شریف چنین می خوانیم:
«السّعید سعید فی بطن امّه و الشّقی شقی فی
بطن امّه».

انسان نیک بخت در شکم مادر خود

نیک بخت است و انسان بدبخت در شکم
مادرش بدبخت است. مفهوم این حدیث آن
است که ویژگیهای وراثتی از پدران ومادران به
فرزندان انتقال می یابد. شما در پاسخ کسی که
می گوید: طبق این روایت فرزندان در اعمالی
که انجام می دهند مجبورند، چه می گویید؟

آیت اللّه فضل اللّه : نخست باید بگویم شاید
بتوان به گونه ای از این حدیث برداشت کرد که
پای مسأله وراثت و تأثیرات مثبت و منفی اش
به میان نیاید تا چنین نتیجه گرفته شود که
بنابراین، سبب خوشبختی انسانها وجود صفات
نیک در شخصیت پدران و انتقال آن به
فرزندانشان است و سبب بدبختی نیز به
همین قیاس.

می توانیم از این حدیث چنین برداشت
کنیم که خداوند سبحان هنگام آفرینش انسانها
سرنوشت آینده آنان را می داند که آنان در مسیر
سعادت حرکت خواهند کرد یا در خط شقاوت
گام خواهند زد. این علم خداوند پیش از آن
است که آنان عملاً و در جهان واقع، مسیری را
در پیش گیرند.

جبر مردود است

ممکن است شبهه ای پدید آید که این
حدیث به مسأله جبر نظر دارد. در پاسخ
می گوییم: اعتقاد ما به اینکه خداوند از زمانی
که انسان در شکم مادرش قرار دارد، به سعادت
و شقاوت او علم دارد، ارتباط سعادت و شقاوت
را با اراده و اختیار انسان از بین نمی برد. زیرا
خداوند سبحان می داند سرنوشت انسان که با
اراده او رقم می خورد چه خواهد بود؟ بنابراین
سعادت انسان به سبب آن است که او خود
خواسته است تا در پی حق و نیکی و عدالت
باشد و شقاوت او نیز ناشی از اراده او است که
خود خواسته است تا به ظلم و بدی گرایش پیدا
کند. نتیجه آنکه، علم الهی در این موارد، اراده
انسان را در تعیین سعادت یا شقاوت به عنوان
سرنوشت، حذف نمی کند. خداوند به همه چیز و
از جمله سعادت و شقاوت انسان علم دارد منتها
همان طور که خود اراده کرده است وقوع این
مسایل از طریق قوانین طبیعی ای است که
خداوند در شخصیت انسان یا در پیکره حیات
به ودیعت نهاده است. مثلاً خداوند می داند چه
وقت باران خواهد بارید. معنی این سخن آن
نیست که باران مستقیما و مباشرتا به اراده
خداوند می بارد. مقصود از این سخن آن است
که خداوند علم پیشین به حوادث دارد اما خود
حادثه به وسیله اسبابی که خداوند در هستی
قرار داده است به وجود می آید.

حال که پی بردیم سعادت و شقاوت انسان
به خاطر عنصر سببیتی که بین مقدمات و نتایج
پیشامدهای انسان حاکم است، ناشی از اختیار
خود او است، از ناحیه حدیث، مشکل «تنافی
اراده و اختیار در حیات انسان» پیش نمی آید.

وراثت و اراده انسان

دومین مطلبی که سزاوار یادآوری است
اینکه حتی اگر از حدیث یادشده رابطه ای بین
وراثت و سعادت و شقاوت انسان دریابیم، باز
این امر، آزادی انسان را در برابر عناصر وراثتی
سلب نمی کند. زیرا عناصر وراثتی، تنها
زمینه ساز رفتاری انفعالی در انسان نسبت به
واقعیتی معین است اما تا آن حدّ هم اثر ندارد
که قدرت انسان را از حرکت در مسیری دیگر و
پرواز در افقی دیگر سلب نماید. زیرا عناصر
وراثتی موجود در شخصیت انسان، برای او
زمینه ای فکری یا روانی یا عملی ایجاد می کند.

این عناصر به این وسیله، گاه روان یا اندیشه انسان را برای انجام
عملی، زیر فشار قرار می دهد.

اما کار انسان به اینجا پایان نمی گیرد. زیرا خداوند به انسان عقل
داده است و گوهر اراده را در وجودش نهاده است و فضاهایی برای او
آفریده که او با بهره گیری از آنها می تواند به آفاق دیگری بگریزد.
عوامل وراثتی همانند عوامل بهداشتی اند. مثلاً انسانی که در شرایط
بهداشتی نامناسب به دنیا آمده است می تواند با بهره جویی از عوامل
متضاد، به وضعیت بهداشتی مطلوب و مثبتی دست یابد و بر شرایط
پیشین خود غلبه کند. همچنین است وضع کسی که در شرایط
بهداشتی مثبت به دنیا آمده است. برای او نیز این امکان وجود دارد که
با سوء اراده خود به وضعیتی غیر بهداشتی دچار آید.

بنابراین ما اعتقادی به این سخن نداریم که وراثت ممکن است
اراده انسان را سلب کند یا قدرت اختیارش را بستاند، اما تا این حد
می پذیریم که وراثت، پیمودن راه مخالف جهت خویش را با مشکلاتی
روبه رو می کند. چنانکه می دانیم علاوه بر این مشکلات که انسان در
مسیر تکوین و تکامل جسمی و احساسی خویش با آن روبه رو است،
مشکلاتی نیز از بیرون و از طریق عوامل خارجی، راه تکامل را دشوار
می کند. گاه انسان در محیطی آکنده از شر که با تمام وجودش نادرستی
را می پذیرد، زندگی می کند اما می تواند بر تأثیر چنین محیطی غلبه کند
و راه خود را به سمت خیر عوض کند. از آن سو هم ممکن است انسانی
که در محیطی نیکو و شایسته به سر می برد، در اثر فشارهای درونی و
غلبه غرایز نفسانی، از تأثیرپذیری از محیط مناسب، سر باز زند و به شرّ
گرایش پیدا کند.

قدرت انسان بر تغییر وضع موجود

رسوبهای عوامل درونی و عناصر وراثتی که در انسان جا خوش
می کند، با عوامل بیرونی ای که گاه انسان را در بر می گیرد و انسان با آن
روبه رو می شود تفاوتی ندارد. در هر دو صورت قدرت تغییر جهت به
سمت درون یا بیرون برای انسان محفوظ است. این مفهوم را از این
آیه شریف درمی یابیم: «انّ اللّه لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما
بانفسهم»(۱) خداوند چیزی را که از آن مردمی است دگرگون نکند تا
آن مردم خود دگرگون شوند.

یعنی انسان می تواند وضع موجود روانی و درونی خود را دگرگون
کند؛ چه این وضع نشأت گرفته از عناصر وراثتی ای باشد که بر او فشار
آورده و یا غرایز جسمانی ای که در او اثر می گذارد و یا عوامل خارجی ای
که او را در بر گرفته است.

مفهوم این سخن که خداوند تعالی تغییر
وضع موجود را وابسته به تغییر درونی فکری و
احساسی انسان و دگرگونی عناصر و رسوبهای
درون او قرار داده آن است که انسان توان
ایستادگی و فرو نریختن در برابر هر عامل
تأثیرگذاری را که با شخصیتش درآمیخته یا از
خارج احاطه اش می کند، دارد. گذشته از این
نکته، اسلام تأکید شدید بر جهاد نفس ـ که آن
را جهاد اکبر نامیده است ـ می ورزد. نامگذاری
جهاد نفس به جهاد اکبر اشارتی است به
دشواریهای بزرگی که انسان در مسیر این جهاد
با آن دست و پنجه نرم می کند. خلاصه سخن،
معنی این نکته آن است که انسان همان گونه
که قدرت چیرگی بر عوامل منفی خارجی
(محیطی) را دارد، توان غلبه بر عوامل منفی
درونی را نیز دارا می باشد.

استضعاف از ناحیه محیط

در باره کسانی که در محیط خانوادگی

آلوده و ناسالم به دنیا می آیند و جامعه نیز رفتار
ناپسند پدر و مادر را زشت نمی شمرد [و بر آن
صحه می گذارد] از شما می پرسیم مسؤولیت
جوان در چنین اوضاع و محیطی چیست؟

آیت اللّه فضل اللّه : در موضوع «مسؤولیت
از دیدگاه اسلام» تعبیری داریم به نام
«مستضعف» که گاه در بعد فکری به کار
می رود که رویکردی عقیدتی، سیاسی و یا
اجتماعی پیدا می کند، و گاه در زمینه استضعاف
خارجی به کار می رود که منظور از آن فرو
ریختن قدرت اراده عمل، تحت تأثیر اراده ای
قوی تر است.

اگر منظور از استضعاف، استضعاف فکری
باشد، جواب، روشن است. زیرا می بینیم انسانی
که در محیطی دارای باورها و احساسات
مخالف حق و عدالت زندگی می کند و محیط
چنان بسته است که به افراد درون خود اجازه
تصور شکل دیگری از زیستن یا اندیشه را
نمی دهد، چنین انسانی کاملاً جذب فضای
محیط می شود و چیزی جز آن را نمی بیند.
درست مانند کسی که در درون اتاقی کاملاً
بسته قرار دارد و نمی تواند جز همان محیط
بسته را درک کند و طبیعی است که غیر از
همان محیط تنگ، وجود جهانی دیگر را تصور
نکند.

انسانی که باب احتمال دیگری به رویش
بسته شده و یا در عالم تصورات فکری او وجه
احتمالی دیگری باز نشده است و در نتیجه
توانایی پرورش این احتمال و رسیدن به نتایج
مثبت را از طریق یادگیری ندارد، در اصطلاح
فقه اسلامی «جاهل قاصر» نامیده می شود.
یعنی جاهلی که در فضای اندیشه اش یا
میدانهای فعالیتش تصوری [اجمالی [نسبت به
حق دارد اما به جهت بسته شدن باب احتمال و
فرض دیگر به رویش، وسیله ای برای شناخت
حق در اختیار ندارد. [زیرا چنین شخصی هیچ
گمان و تصور نمی کرده است که حق طریقی
غیر از راه او را حکم می کند].

عذرداران و عذرنداران

اما انسانی که در مسیر معرفت گام می زند
با اندیشه های متفاوت روبه رو می شود. به
عکس آن که تنها با یک نوع فکر زندگی
می کند و در جغرافیای فکری و درونی خود افق
دیگری نمی یابد که در آن سیر کند. ما این
چنین کس را «جاهل قاصر» می نامیم. چنین
فردی معذور است. قرآن کریم به این نوع از
انسانها اشاره می کند: «الاّ المستضعفین من
الرجال و النساء و الولدان لا یستطیعون حیلهً و
لا یهتدون سبیلاً»(۲) «مگر مردان و زنان و
کودکان ناتوانی که هیچ چاره ای نیابند و به هیچ
جا راه نبرند.»

اما نوع دیگری هم از محیط یافت می شود
که در آن انسان، خطوط فکری متفاوت و
متعددی را می یابد و می تواند در آنها اندیشه
کند. مثلاً انسانی که در جامعه ای مسیحی یا
جامعه ای سنّی زندگی می کند، گاه می شنود
چیزی به نام تشیع هم وجود دارد. یا کسی که
در جامعه ای کمونیستی زندگی می کند می شنود
که عقیده ای به نام دموکراسی یا سرمایه داری و
یا اسلامی وجود دارد و او می تواند در باره این
عقاید متنوع بیاندیشد. چنین انسانی اگر در یک
عقیده و فکر جمود ورزد و در فرضها و مکاتب
دیگر کاوش نکند، معذور نخواهد بود. زیرا باور
و اعتقاد به هر چیزی دو جهت دارد. جهت
ایجابی و جهت سلبی. جهت ایجابی همان
خطی است که عناصر اندیشه ای که بدان ایمان
داری، برای تو فراهم می کند و جهت سلبی
همان عوامل و اسبابی است که اندیشه های
دیگر را ردّ می کند. زیرا برای ایمان داشتن به
هر اندیشه ای، ناچاری که این اصل را در باور
خود بگنجانی که: این اندیشه، حق و حقیقت
است و اندیشه مخالف، باطل است. آری، تو به

این حد اکتفا نمی کنی که آنچه می اندیشی حق
است، مگر هنگامی که بتوانی اثبات کنی
اندیشه مخالف باطل است. و این امر تحقق
نمی یابد جز آنگاه که تمامی تلاش خود را به
کار بگیری تا با کاوش فکری در هر چیزی که
احتمال حقانیت آن به ذهنت خطور می کند، در
نهایت به حقیقت دست یابی.

بکارگیری توانایی

آنگاه که تمام توان خود را به کار گرفتی تا
به نتیجه ای معین رسیدی که گاه حق است و
گاه هم حق نیست، معذور خواهی بود. اما اگر
در تلاش خود برای شناخت احتمالات دیگر
کوتاهی کردی، جاهل مقصر خواهی بود و
جاهل مقصر نه به حکم شرع و نه به حکم
عقل معذور نیست. زیرا وقتی خداوند سبحان
ابزارهای معرفت حق را برای انسانها آماده کرد،
از آنان خواسته تا این ابزارها را به کار گیرند و
به این بهانه که ابزارها به شکل طبیعی به آنان
نرسیده است، دورادور جمود نورزند. در برخی
روایات چنین آمده است که انسان وقتی در
قیامت برانگیخته می شود به او می گویند: چرا
عمل نکردی؟ می گوید: نمی دانستم. می گویند:
چرا نمی دانستی؟!» این همان سخن خداوند
سبحان است که: «وللّه الحجه البالغه».(۳) دلیل
محکم و رسا، خاص خداست.

در اینجا این نکته شایسته التفات است که
در قیامت انسانی که ابزارهای معرفت را در
اختیار دارد ولی قدرت سفر یا هجرت یا
نامه نگاری یا آموختن ندارد، تنها در مورد
مسائل اعتقادی ای که عقل مستقلاً آن را
درمی یاب