پاورپوینت کامل مواد مخدّر، طهارت اهل کتاب موسیقی، شطرنج و پیشگویی ۸۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مواد مخدّر، طهارت اهل کتاب موسیقی، شطرنج و پیشگویی ۸۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مواد مخدّر، طهارت اهل کتاب موسیقی، شطرنج و پیشگویی ۸۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مواد مخدّر، طهارت اهل کتاب موسیقی، شطرنج و پیشگویی ۸۱ اسلاید در PowerPoint :

>

۶۰

حرمت دخانیات

نظر حضرت عالی در باره استعمال

دخانیات چیست؟

آیت اللّه فضل اللّه : اصل در اشیاء و اموری
که نص صریحی در باره آن در دست نداریم،
اباحه (مباح بودن) است، اما من به قولی
نزدیکم که وجهی مناسب برای حرمت
استعمال دخانیات می بیند و از این آیه الهام
می گیرد که می گوید: «یسألونک عن الخمر و
المیسر قل فیهما اثم کبیر و منافع للناس و
اثمهما اکبر من نفعهما»(۱) در باره شراب و
قمار از تو می پرسند، بگو: در آن دو، زیانی
بزرگ و سودهایی برای مردم هست ولی
زیانشان از سودشان بیشتر است.

پس اگر «اثم» را به «ضرر» تفسیر کنیم یا
به چیزی که زیان آور است، که چنین تفسیری
درست هم هست، زیرا آیه در مقام نشان دادن
اساس و علت تحریم است و اساس تحریم این
است که «زیان» بیشتر از «سود» است،
بنابراین قاعده ای که از این آیه به دست
می آوریم این است که: هر چیزی که نوعا
زیانش بیشتر از سودش باشد، حرام است.

استعمال دخانیات به گواهی همه پزشکان،
زیانش بیشتر از سودش است. از این رو
می توان به قول به تحریم نزدیک شد و اگر هم
به طور قاطع نتوان رأی به حرمت داد، مسأله
اقتضای احتیاط می کند.

در اینجا نکته ای قابل توجه است و آن این
است که اگر انسان بداند که استعمال دخانیات
دیر یا زود به احتمال زیاد او را مبتلا به بیماری
کشنده ای خواهد کرد ـ ولو بعد از ۲۰ سال ـ

چنان که برای پزشکان نیز به وضوح اثبات
شود که استعمال دخانیات موجب هلاکت
انسان است، در چنین شرایطی، استعمال
دخانیات بر انسان حرام است.

ما به هر انسانی که می خواهد به چیزی
عادت پیدا کند می گوییم که ضروری است
طبیعت و ویژگیهای آن را با سنجش و ارزیابی
نقاط منفعت و ضرر آن کاملاً لمس کند. پس از
آن، اگر در آن عادت فایده ای نیافت و بلکه
متوجه زیانهای آن شد، مقتضای عقلانیت این
است که خود را به آن عادت ندهد و اگر هم به
آن عادت کرده است، ترکش کند. زیرا انسان
عاقل خود را در زیان نمی اندازد و به خود اجازه
نمی دهد که عادت زیان آور خود را ادامه دهد.

هنگامی که مسأله استعمال دخانیات را
بررسی می کنیم هیچ مجوزی برای آن
نمی بینیم جز عادت، این امر بر انسان ایجاب
می کند که از اعتیاد به آن بپرهیزد و اگر اعتیاد
پیدا کرده است، بر نفس خویش مسلط باشد و
آن را رها کند.

می بینید که مردم در باره کسی که در
قهوه خانه می نشیند و دهانش را باز می کند تا
دود سیگار را بیرون کند چه می گویند؟ مردم
چنین شخصی را، به سبب اینکه دود را از
دهانش بیرون می کند مجنون می دانند در حالی
که فرقی بین او و کسی که دود سیگار را به
ریه های خود فرو می برد نیست.

حکم مواد مخدر در اسلام چیست؟

آیت اللّه فضل اللّه : استعمال مواد مخدر
حرام است زیرا تأثیر آن بر عقل و سلامتی از
شراب خطرناکتر است، زیرا علت تحریم شراب،
سکرآور بودن آن است که عقل انسان را در

مقطع زمانی مشخصی می رباید ولی کسی که
معتاد به مواد مخدر است، علاوه بر از دست
دادن عقل، زیانهای ویرانگری از ابعاد جسمی،
روحی، روانی و ذهنی می بیند.

در باره بعضی از انواع مواد مخدر مثل

چای عربستانی و تریاک نظرتان چیست؟

آیت اللّه فضل اللّه : من معلومات چندانی در
باره میزان تخدیر این موارد ندارم ولی اگر
آثارش همانند دیگر مواد شناخته شده مخدر
باشد، حرام است.

منظور فقها از «مسکر غیر مایع»

چیست؟

آیت اللّه فضل اللّه : موادی مثل حشیش را
فقها مسکر (مستی آور) می دانند.

حکم کشت این مواد چیست؟

آیت اللّه فضل اللّه : وقتی که استعمال آن
حرام باشد، پس فروش و تجارت با آن و نیز
کشت آن به خاطر فروش مجاز نیست.

سینما و تلویزیون

حدود حلیت در موضوع سینما و

تلویزیون چیست؟

آیت اللّه فضل اللّه : سینما و تلویزیون دو
دستگاه تبلیغاتی برای انتقال تصاویر هستند.
حکم حلال و حرام بودن این دو، تابع ماهیت
تصاویری است که پخش می کنند. اگر این
تصاویر، برانگیزاننده شهوت و فاسدکننده
اخلاق و محرکی برای گناه باشد حرام است و
اگر چنین نبود حلال است.

………

………

مصافحه با جنس مخالف

حکم مصافحه با جنس مخالف چیست؟

آیت اللّه فضل اللّه : اصل، عدم جواز
مصافحه مرد با زن نامحرم است. چرا که در
هنگام بیعت با پیامبر اسلام(ص) وقتی زنان

آمدند تا با آن حضرت بیعت کنند، پیامبر فرمود:
من با زنان مصافحه نمی کنم و طشتی را پر
ازآب نهادند تا در یک طرف زنان دست خود را
در آن قرار دهند و از طرف دیگر پیامبر اکرم
دست در آن نهد و به این صورت بیعت انجام
شد.

از یکی از معصومان(ع) وارد شده است که
فرمود: «لا یصافح الرجل المرأه التی لیست له
بمحرم الاّ من وراء ثیاب»

مرد نباید با زن نامحرم مصافحه کند جز از
روی لباس.

اما اگر دست ندادن با زن نامحرم مستلزم
حرج زیانبار یا غیر قابل تحمل شد، دست دادن
با او جایز است.

گاهی طرف مقابل هنگامی که می بیند با

او دست نداده اید احساس می کند که شما
تحقیرش کرده اید!

آیت اللّه فضل اللّه : می توان در چنین
شرایطی مبادرت به بیان مسأله به شکل
صریح کرد. مهم این است که انسان در
موقعیت حرج (سختی) شدیدی باشد که به
سبب شرایط پیرامونش نتواند تاب بیاورد.
خداوند تعالی فرمود: «ما جعل علیکم فی الدین
من حرج»(۲)

در دین بر شما سختی قرار نداده است.

اما سختی چگونه محقق می شود؟ این امر
نسبت به اشخاص و اوضاع مختلف، متفاوت
است. گاهی انسان در وضعی ویژه است که اگر
با زن نامحرم دست ندهد، زندان می شود یا
متهم به اتهامی خطرناک می گردد، چنان که در
دولتهایی که تلاش می کنند با مسلمانان رابطه
برقرار کنند و از این راهها آنان را بشناسند،
مشاهده می شود.

طهارت اهل کتاب

نظر شما در باره طهارت اهل کتاب

چیست؟

آیت اللّه فضل اللّه : من معتقدم که همه
انسانها چه کافر و چه مسلمان پاکند. زیرا هیچ
انسانی بذاته نجس نیست. ممکن است به
لحاظ عقیده نجش باشد یا احساسات و
دریافتهایش نجس باشد ولی بنا به تحقیقاتی
که من داشته ام به این نتیجه رسیده ام که دلیل
بر نجاست ذاتی هیچ انسانی وجود ندارد.
بنابراین هم مؤمن و هم کافر به سبب تلاقی با
نجاسات، نجس می شوند.

شهید آیت اللّه محمدباقر صدر(ره) نیز
معتقد به طهارت همه انسانها بود اما در مورد
کافر غیر اهل کتاب به خاطر شبهه اجماع،
احتیاط می کرد.

مقصود از نجاستی که قرآن به آن اشاره

می کند چیست؟

آیت اللّه فضل اللّه : مقصود از نجاست،
همانا نجاست شرک و یا پلیدی شرک یعنی
پلیدی فکری است. دلیل این ادعا استدلالی
است که در خود آیه آمده است: «انما
المشرکون نجس فلا یقربوا المسجد
الحرام»(۳)

حقیقت این است که مشرکان ناپاکند، پس
نباید به مسجدالحرام نزدیک شوند.

اگر مقصود از نجاست در اینجا، نجاست
ذاتی باشد، می دانیم که انتقال نجاست در
صورتی است که اینان به صورت مرطوب وارد
خانه خدا شوند ولی در غیر حال مرطوبیت،
نجاستی منتقل نخواهد شد و از سویی فقها
حتی آنان که معتقد به نجاست کافر هستند،
می گویند که به این آیه استدلال نمی کنند زیرا
مقصود از نجاست در این آیه نجاست معنوی
است.

بسیار خوب، اما خوردن گوشت

حیواناتی که اهل کتاب، ذبح کرده اند چه حکمی
دارد؟ آیا حلال است؟

آیت اللّه فضل اللّه : بر مبنای اینکه حلال
بودن گوشت، مشروط به یادکرد اسم خدا
هنگام ذبح است، خیر. مشهور این است که
ذبح کننده باید مسلمان باشد. اما ما، در حکم به
حلیت ذبیحه اهل کتاب وجه نزدیکی می بینیم
چنان که شهید ثانی در مسالک چنین رأیی
دارد. بنابراین، چنین درمی یابیم که حکم به
حرمت در فرض یادشده مبنی بر احتیاط است
چنان که موضع شهید سیدمحمدباقر
صدر(قدس سره) نیز همین است.

موسیقی، حرمت و حلیت آن

موسیقی و همچنین غنا، محل تضارب

آرای فراوانی قرار گرفته است. آیا نظر
فقهی ای وجود دارد که به این نزاع پایان دهد؟

آیت اللّه فضل اللّه : هنگامی که متون
فقهی ای را که به حرمت غنا به عنوان پایه و
مبنای بحث اعتماد کرده اند، مطالعه می کنیم،
می بینیم که در این متون به آیه قرآن کریم
استدلال می کنند که می فرماید: «و من الناس
من یشتری لهو الحدیث لیضلّ عن سبیل اللّه
بغیر علم و یتخذها هزوا اولئک لهم عذاب
مهین»(۴)

و برخی از مردم کسانی اند که سخن بیهوده
را خریدارند تا [مردم را [بی[هیچ [دانشی از راه
خدا گمراه کنند و [راه خدا] را به ریشخند گیرند،
برای آنان عذابی خوارکننده خواهد بود.

و یا به این آیه استناد می کنند که:
«واجتنبوا قول الزور»(۵)

و از گفتار باطل اجتناب کنید.

گفتار باطل به عنوان مصداقی برای غنا
تفسیر شده است. بعضی از احادیث هم غنا را
در جایگاه باطل قرار داده است. احادیثی هم
وجود دارد که در ضمن آنها، سخن از مردی
رفته است که به آوازخوانی کنیزکان همسایه
گوش فرا می داد و به او دستور داده شد طلب
مغفرت کند. با توجه به این مباحث در می یابیم
که حکم شرعی غنا و موسیقی برخاسته از
عناوین ذیل است:

اینکه غنا به حسب لحن و محتوایش
بازدارنده از یاد خدا و حامل عناصر تحریک
باشد. ما در اینجا در مقام ذکر دلایل و پایه های
فقهی این بحث نیستیم، زیرا آن نیازمند
بحثهای طولانی است. اما معتقدیم که در مورد
موسیقی ای که باعث برانگیختن غرایز نباشد و
در بر دارنده محتوایی شهوت برانگیز نباشد و
سبب ایجاد حالت طربی که انسان را از وضع
طبیعی اش خارج می کند نباشد، می توان بر این
اساس حکم به حلیت داد.

آنچه که هم موسیقی کلاسیک خوانده
می شود اگر در همین شرایط باشد حلال است
و همچنین موسیقی تصویری یا حماسی و
انواع دیگر موسیقی که روان را به اوج می کشاند
و اعصاب را آرام می کند و روح را بزرگی
می بخشد و اینها در صورتی است که شرایط
یادشده بر آن منطبق باشد.

شاید فقهایی که غنای حرام را غنای
متناسب با الحان اهل فسق و لهو دانسته اند،
در حرمت غنا وجود چنین فضایی (فضای
مجالس و الحان اهل فسق) را مورد نظر
داشته اند.

محتوا یا لحن؟

بعضی اشکال می کنند که حرمت غنا در

صورتی است که همراه با موسیقی باشد، نظر
حضرت عالی چیست؟

آیت اللّه فضل اللّه : نظر مشهور فقها این
است که حرمت غنا ناشی از طبیعت
موسیقیـای آن است و اگر غنا به لحاظ
محتوایی مشتمل بر حرامی باشد، آن حرام
دیگری است.

بعضی از فقها مثل ملامحسن فیض
کاشانی(ره)، معتقدند حرمت غنا متأثر از
محتوای آن است و نه لحن آن. اما غالب فقها
این نظر را نمی پذیرند. زیرا وقتی موضوع غنا را
بررسی می کنیم درمی یابیم که تأثیر غنا، ناشی
از لحن است و اگر هم محتوا در آن تأثیری
داشته باشد اما تأثیر اساسی از آن لحن
موسیقیایی آن است.

من در این مسأله قایل به احتیاط هستم
که چه بسا با رأی فقیه یادشده (فیض کاشانی)
مطابقت داشته باشد. و آن این است که
هنگامی که موسیقی متضمن مدایح نبوی یا
اشعار عرفانی یا خوش آهنگ خوانی قرآن باشد
و لحن آواز هم چنان باشد که نفس را به وجد
آورد، این موارد را لهو یا باطل نمی دانیم زیرا
لحن و محتوا در این زمینه هم آهنگند و آهنگ
کلام، محتوا را بسیار مؤثرتر از القاء به شکل
عادی به جان و روان آدمی می نشاند.

استعمال آلات لهو در حلال

نسبت به حرمت استفاده از آلات لهو

نظرتان چیست؟

آیت اللّه فضل اللّه : احادیثی داریم که از
حرمت استعمال آلات لهو سخن می گوید.
منظور از لهو در این احادیث لهو حرام است.
برخی از فقها حتی معتقدند استعمال آلات
لهوی که بیشتر در موارد حرام به کار برده
می شود تا در موارد حلال، حتی در موارد
حلال، حرام می باشد. اما ما معتقدیم که مانعی
از استفاده آلات لهو در موارد حلال نیست چه
استفاده از آن در حرام غلبه یافته باشد و چه به
طور مساوی در هر دو به کار رود.

در مورد ابزارهایی که نغمه های غمناک

دارد مثل نی، چه نظری دارید؟

آیت اللّه فضل اللّه : ملاک در این مسأله،
ایجاد غم یا شادی نیست. زیرا گاهی صداها و
آهنگهای حزین نیز ممکن است در انسان
حالت طربی ایجاد کند که در عین حزن، لهو
هم باشد. بنا بر رأی مشهور فقیهان باید در این
مسأله رعایت احتیاط را کرد.

آوازخوانی شعرهای عرفانی

شعرهای عرفانی غالبا مضامینی

عاشقانه دارند، خواندن این نوع شعرها به
صورت آواز چه حکمی دارد؟

آیت اللّه فضل اللّه : اگر شعری به لحاظ
عمقش عرفانی باشد اما شکل و محتوای آن
عاشقانه باشد طوری که مردم نیز همین بعد
عاشقانه و زمینی را می فهمند، در دایره حلال
قرار نمی گیرد زیرا مقصود، کیفیت اثری است
که بر روان انسانها می گذارد.

موسیقی کلاسیک

بار دیگر به موسیقی کلاسیک

برمی گردیم و نظرتان را جویا می شویم.

آیت اللّه فضل اللّه : من اطلاع چندانی از
دنیای موسیقی ندارم که بتوانم انواع موسیقی
را از یکدیگر بازشناسم اما مشهور است که
موسیقی کلاسیک بیشتر