پاورپوینت کامل نکاتی در باره قصه نویسی(۹) ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نکاتی در باره قصه نویسی(۹) ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نکاتی در باره قصه نویسی(۹) ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نکاتی در باره قصه نویسی(۹) ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۵۴

آخرین قسمت

بحران

انتظار و هول و ولا

اوج و گره گشایی

پایان و فرود

نماد

سخن آخر

بحران

بعد از آشنایی با کشمکش بین اشخاص
داستان و ایجاد گره و مشکل داستانی، حال
نوبت به بحران می رسد. همان طور که رشته
حوادث داستان، باعث تحکیم استخوان بندی
اثر می شود، بحران نیز، تنوع و برجستگی اثر را
بیشتر کرده و در خواننده انتظار ایجاد می کند.

وقایعی که برای اشخاص داستان پیش
می آید، توجه خواننده را جلب می کند ولی
چیزی که خواننده را به هیجان می آورد، بحران
موجود در کار و عکس العمل اشخاص در برابر
حوادث ایجادشده است. وقتی داستان به لحظه
و یا دوره بحرانی خود می رسد، مخاطب با
اشتیاق خاصی به خواندن ادامه می دهد و در
صورت قوت کاری نویسنده داستان، کاملاً در
اثر، ذوب می شود و با خود می اندیشد که
حوادث جدید به چه شکلی ایجاد خواهد شد و
بر سر شخصیت چه خواهد آمد؟

به قولی دیگر می گویند: بحران، لحظه ای
است که نیروهای متضاد و متقابل برای آخرین
بار با هم تلاقی می کنند و عمل داستانی را به
نقطه اوج یا «بزنگاه» می کشانند و موجب
دگرگونی زندگی شخصیتها می شوند و تغییری
قطعی در کار ایجاد می کنند. به فرض زنی که با
شوهرش مشکل دارد، دایما با وی در کشمکش
است تا اینکه این درگیریهای لفظی به نقطه ای
می انجامد که آن، نقطه بحران است و شوهر به
زن می گوید که وی را طلاق می دهد و او باید
تصمیمش را بگیرد. زن در یک بحران فکری و
روحی قرار گرفته و می داند که زندگیش در
آینده به همین یک تصمیم او بستگی دارد،
پس هر کاری که می کند، دوباره یک بحران و
دل نگرانی جدید برای او پیش می آید تا اینکه
در آخر به نتیجه ای قطعی می رسد و بحران به
اتمام رسیده و کار پایان می یابد.

از سویی دیگر، نویسنده باید کم کم به
بحرانها شدت دهد، طوری که بحران دوم از
بحران اول حادتر باشد و بیشتر شخصیت را
درگیر کند همچنین تا به بحران آخر. این
بحرانها مانند پله ای رغبت خواننده را بالا
می برند و او را به اوج کار می رسانند. بحرانها و
هیجانهای ناشی از آن باعث می شود اکسیون و
عمل داستانی پیش برود و داستان جذاب شود.
البته تعداد بحرانها و قدرت آنها به قالب اثر و
کوتاه و بلندی آن بستگی دارد.

از آن جایی که اولین بحران، با اصل ماجرا
و ماهیت اوج در ارتباط مستقیم است، باید در
ایجاد نخستین بحران توجه کافی را مبذول
داشت؛ چرا که گاه دیده می شود بحران نخست،
داستان را به سویی دیگر هدایت می کند و
اعمال و گفتار اشخاص به جهتی دیگر. ارتباط
بحرانها با هم و با ماجرای داستان را باید
همیشه مد نظر داشت.

انتظار و هول و ولا

انتظار که به آن «تعلیق» و «هول و ولا»
نیز گفته می شود، بعد از ایجاد بحران پیش
می آید و خواننده منتظر است که واکنش
شخصیت را در قبال این بحران دریابد. با
گسترش طرح داستان و ایجاد حوادث جالب،
خواننده به سرنوشت شخصیت علاقه مند شده
و در یک حالت انتظار و دل نگرانی به سر
می برد تا آن شخصیت به دلخواه مثبت خودش
برسد. به این حالت که ماجرا معلّق است و
خواننده نمی داند که چه خواهد شد،
«هول و ولا» گویند.

برای اینکه حالت تعلیق بیشتر شود،
نویسنده باید به عمد، شخصیت را بر سر دو
راهی و بلاتکلیفی قرار بدهد و او را وادار به
انتخاب یکی از این دو کند، یا اینکه ماجرا را
معماگونه بیان نماید و موقعیتی غیرعادی
فراهم آورد تا خواننده، بیشتر مشتاق و کنجکاو
شود. یکی دیگر از راههای ایجاد تعلیق که
بسیار مرسوم است، پیروزی شخصیت منفی در
بحرانها و کشمکشهای پیشین است، طوری که
خواننده احتمال ندهد شخصیت مثبت بتواند با
امکانات اندکش موفق شود. غافلگیری خواننده
و ایجاد حادثه ای دور از انتظار او، کاملاً
هیجان انگیز است و از آنجا که مخاطب
می خواهد علاوه بر درک محتوای اثر به یک

هیجان و شادی ناشی از پیروزی اشخاص
داستان نیز برسد، از خواندن اثر بسیار لذت
خواهد برد.

اوج و گره گشایی

مرحله ای که هیجانها بالا می گیرند و
داستان به اوج خود نزدیک می شود را «فراز»
گویند و در جایی که هیجان در اوج است
همانجا «اوج» واقعی داستان است و «فراز»

به پایان می رسد. زمانی که هیجانها فروکش
کرد و مشکل حل شد، نقطه فرود و پایان است.
با این ترتیب موقعیت درست «اوج» داستان
کاملاً مشخص است و «اوج» یا «گره گشایی»
یا «بزنگاه» یا «دنومان» یا «طلایه»، نقطه ای
است که در آن بحران و هیجان به نهایت خود
رسیده و داستان باید حتما گره گشایی شود و
مشکل شخصیت پایان یابد.

این را هم به یاد داشته باشید که اوج،
عالی ترین نقطه داستان است و همان جایی
است که خواننده به خاطرش داستان را ادامه
داده است. البته باید دقت داشت که این اوج با
عمل داستانی و اکسیون هماهنگی داشته باشد
و مربوط به بحرانهای گذشته شود، نه اینکه
بحرآنها داستان را به سویی هدایت کند ولی
اوج، حرف دیگری بزند و اصلاً به مشکلات
قبلی بی توجه باشد.

اوج، آخرین نقطه میان و تنه داستان است
و بعد از آن به پایان نزدیک می شویم.

پایان و فرود

همان طور که گفتیم بعد از نقطه اوج، نقطه فرود و پایان داستان است. الب