پاورپوینت کامل سازمانهای غیر دولتی زنان؛دیروز، امروز، فردا«قسمت اول» ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سازمانهای غیر دولتی زنان؛دیروز، امروز، فردا«قسمت اول» ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سازمانهای غیر دولتی زنان؛دیروز، امروز، فردا«قسمت اول» ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سازمانهای غیر دولتی زنان؛دیروز، امروز، فردا«قسمت اول» ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۶

بی تردید نقش مشارکت مردمی و
سازمانهای غیر دولتی در تحقق آرمانها و
اهداف جوامع ترقی خواه امروزی، نقشی کلیدی
است. اگر تحقق این آرمانها را به تعبیری
توسعه همه جانبه بدانیم، بدون مشارکت مردم،
این توسعه صورت نپذیرفته، چرا که تحولات
مربوط به آن، از چنان گستره و عمقی برخوردار

است که مشارکت همه آحاد مردم را می طلبد.

به عبارت دیگر، مشارکت و کمک همه
بخشهای جامعه از جمله سازمانهای غیر دولتی
و تشکلات مبتنی بر اجتماع با همکاری دولتها
در اجرا و پیگیری اهداف و آرمانهای مورد نظر،
بسیار حائز اهمیت است. این سازمانها بویژه در
فراخوان زنان به حضور اجتماعی صاحب نقشی
اساسی هستند. البته بافت فرهنگی، اجتماعی
و سنتی جامعه ایرانی تعریف خاصی را برای
مشارکت زنان و سازمانهای غیر دولتی
می طلبد. چنانچه سازمانهای غیر دولتی بر
اساس ملیت، فرهنگ، باورها و شرایط اقلیمی،
جغرافیایی و تاریخی جوامع شکل گرفته و در
هر جامعه ای این سازمانها ویژگیهای خاص
خود را دارا هستند.

در جوامع مذهبی مانند ایران، انگیزه های
معنوی و باورهای دینی نقش بسزایی در
شکل گیری فعالیت و تداوم کار سازمانهای غیر
دولتی داشته است. سازمانهای خیریه متعددی
با انگیزه های کمک رسانی، امداد و ارتقاء سطح
فرهنگی اقشار آسیب پذیر جامعه تلاشهای
چشمگیری را با بهره گیری از انگیزه های دینی
مردم و نیروهای داوطلب انجام داده اند.

از سوی دیگر، به دلیل افزایش حضور
زنان در عرصه های گوناگون، به طور قابل
توجهی شکافهای جنسیتی کاهش یافته است
و زنان در حوزه های مختلف و حتی سمتهای
تخصصی و مدیریتی به کار گمارده شده اند. اما
هنوز هم با توجه به بافت جامعه ایرانی، اکثریت
بانوان در بخش مشاغل رسمی حضور نداشته
و اغلب به خانه داری یا مشاغل غیر رسمی و
بدون مزد اشتغال دارند. باید توجه داشت که در
این جامعه، مشارکت زنان در بخش غیر دولتی
و مردمی به دو صورت تحقق یافته است. یکی
سازمانهای غیر دولتی بر اساس تعاریف
شناخته شده و دیگری مشارکت مردمی از
طریق فعالیتهای خیریه با گرایشها یا در
چارچوب فعالیتهای مذهبی. لذا نقش
سازمانهای غیر دولتی و گسترش نفوذ حوزه
فعالیت آنها در استفاده از تواناییها و
استعدادهای زنان برای پیشرفت اهداف عالی
توسعه همه جانبه و نیز استفاده از نقش
مشارکت سنتی زنان، بسیار مهم بوده و در روند
حرکت برای بهره برداری از این نقش
می بایست از همه نیروهای بالقوه زنان، حسن
استفاده به عمل آورد. اما بدین منظور
می بایست سازمانهای غیر دولتی زنان را از
میان اقشار خاص به سوی پتانسیلهای مردمی
و توده ای سوق داد.

به بیان دیگر، سازمانهای غیر دولتی زنان
زمانی به نقش اساسی و ارتقاء دهنده خود
دست خواهند یافت که بتوانند نیروهای موجود
را در میان اقشار مختلف بانوان بویژه زنان
خانه دار جذب کرده و در تشکلهای غیر دولتی
جای داده و سازماندهی نمایند. شاید از این
منظر بتوان به ارزیابی و تحلیل دقیق تری از
نقش سازمانهای غیر دولتی زنان در ارتقاء
مشارکتهای مردمی دست یافت.

نگاهی اجمالی به تاریخچه

مشارکت زنان در ایران

بر اساس شواهد موجود، پیش از مهاجرت
و ورود آریاییها دیدگاه موجود در ایران
مبتنی بر قدرت زنانه بوده که تجلی فرهنگ،
تمدن متعلق به دوران اولیه کشاورزی
به شمار می رفته است. پرستش الهه مادر در
ایران یکی از ریشه دارترین اعتقادات مذهبی و
قدیمتر از ظهور خدایان متعدد و قبل از تجسم
پدرخدایی بوده است. زن در جامعه
مورد نظر دارای وضع ممتاز و صاحب قدرت
فراوان بوده، چنانچه نگهداری آتش که کاری
بس مهم به شمار می رفته به وی سپرده
شده بود.

قدیمترین آثار هنری که در ایران به دست
آمده پیکرکهای زنانه است و پژوهشگران این
پیکرکها را نمادهای باارزشی برای تعیین
موقعیت زن در فرهنگ ساکنان قدیم ایران
می دانند. در اجتماعات اولیه، قسمت اعظم
ترقیات اقتصادی به دست زنان اتفاق افتاده
است. و آن هنگام که مردان با روشهای کهن
به شکار اشتغال داشتند، زنان در اطراف خیمه،
زراعت را ترقی می دادند. آنان، نخستین
ریسمان و سپس پارچه را اختراع کردند. کانون
خانوادگی را نیز زن به جود آورده و آداب
اجتماعی را که بنیان معرفت و ملاط مدنیت
بود، تعلیم می داد.

انسان عصر باستان ایمان داشت که جهان
نمودی از تمامیت و کمال جنسی است و هرگاه
این کمال جنسی که در زن به خاطر زایندگی او
به تکامل می رسد با روان نیرومند زنانه
درآمیزد، سعادت و شادکامی را به ارمغان
می آورد. بدون شک این دیدگاه می توانست
زمینه را برای پذیرش مشارکت زنان فراهم
آورد، گرچه با پیشرفت زراعت، قدرت مردان بر
نفوذ زنان برتری جسته و حتی خدایان از
اشکال زنانه به اشکال مردانه تغییر شکل
دادند.

اما اسلام که بعدها ایران را فتح کرد در
سرزمینی متولد شد که دختران در آن زنده
بگور شده و مایه ننگ پدر بودند. با این وجود،
در تاریخ دو تن از اولین کسانی که همزمان
اسلام آوردند علی(ع) و خدیجه(س) بوده اند.
یک زن و یک مرد. همین تاریخ گواهی
می دهد که برپایی حکومت اسلامی به عنوان
هدف و آرمان جامعه مدنی آرمانی در عربستان
با ثروت خدیجه(س) پشتیبانی شد و او با
دارایی خود در تحقق این آرمان مشارکت کرد.
همچنین اولین شهدای اسلام که جان خود را
برای مشارکت در پیروزی آرمانهای نوین
اسلامی فدا کردند، متشکل از یک زن و یک
مرد بودند؛ «یاسر» و «سمیه». بنابراین اگر از
تعبیرات و سلایق قومی و سنن و آداب
منطقه ای بگذریم سنگ بنای تأسیس جامعه
مدنی اسلامی بر مشارکت مساوی زن و مرد در
نمادین ترین اشکال ممکن گذارده شد.

پیامبر اکرم(ص) در عقبه و همچنین پس
از هجرت، با زنان بیعت کرد و عملاً آنها را
تشویق به حضور در همه عرصه ها نمود.
مطالعه در سنت و روش حکومتی ایشان مانند
توجه به «بیعت»، «اجماع»، «رضایت» و
«شورا» نشان می دهد که عموم مردم نه تنها
حق نظارت و مشارکت در اداره جامعه را دارند،
بلکه این امور به عنوان تکلیف و وظیفه از آنها
خواسته شده است.

به عبارت دیگر، دین هویت جمعی دارد. به
عنوان مثال، اگر به مفهوم نماز جمعه و شرایط
برگزاری آن دقت کنیم در می یابیم که چگونه
مشارکت، اطلاع رسانی و آگاهی یافتن از

مسایل جامعه در قالب فریضه ای عبادی تبلور
یافته و به طور منظم در مقطع زمانی مشخصی
جریان می یابد. همچنین آیا می توان برخورد
حضرت فاطمه(س) با موضوع دادخواهی از
حق علی(ع) و یا حفظ فدک را چیزی جز
مشارکت سیاسی دانست؟ اگر نه؛ پس چرا او به
جای خانه خلیفه، مسجد را برای ایراد
سخنانش انتخاب کرد و در خطبه خود به
مسؤولیت توده ها در شکل گیری جریانات
اجتماعی تأکید ورزید.

بی تردید درآمیختن تمدن و فرهنگ
ایرانی با دین الهی اسلام که دین رسمی ایران
شد، می توانست آثار بسیار مفیدی بر زندگی

زنان ایرانی داشته باشد؛ اگر چه طی قرون
بعدی حرکتهای اجتماعی زنان به دلایل
مختلف دستخوش فراز و نشیبهای فراوانی شد
که بیان آنها در این مقوله نمی گنجد، اما بدون
شک این فرهنگ در سده معاصر، تأثیر قابل
ملاحظه ای بر انواع مشارکتهای مردمی در
جامعه ایران داشته است.

نهضت مشروطه از زمینه های مناسب
معاصر برای شکل گیری تشکلات مردمی
بویژه در میان زنان بود. نقش زنان در جنبش
تنباکو، مبارزه با قرارداد رژی و حمایت از زنان
گرجستانی مؤید این ادعاست. همچنین در آن
زمان اولین کلاسهای آموزشی برای زنان
توسط خود آنان در ایران تأسیس و اداره شد و
نخستین سازمانهای غیر دولتی زنان ریشه
گرفت. اگر چه اکثریت گردانندگان آنان به
طبقات بالای جامعه آن دوره وابسته بودند،
ولی با تأسیس انجمنهای زنان، مدارس
دخترانه، کلاسهای بزرگسالان، مراکز بهداشتی
و انواع مؤسسات دیگر توانستند رد پای
مشارکت سیاسی ـ اجتماعی زنان را به ثبت
برسانند. برای نمونه در سال ۱۲۸۴ هجری، که
علمای دینی در حضرت عبدالعظیم متحصن
شدند،