پاورپوینت کامل از شلمچه تا اروندرود با بسیج دانش آموزی دختران ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از شلمچه تا اروندرود با بسیج دانش آموزی دختران ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از شلمچه تا اروندرود با بسیج دانش آموزی دختران ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از شلمچه تا اروندرود با بسیج دانش آموزی دختران ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۲

طنین سرود «کجایید ای شهیدان خدایی
بلاجویان دشت کربلایی» فضای هواپیمای
جنگی را عطرآلود می کند. این بار بر خلاف
دوران جنگ هواپیما مملو است از بچه های
بسیج دانش آموزی دختر که از صبح زود در
حسینیه به انتظار این لحظه بودند تا سوار بر
هواپیمای جنگی ۲۲۶ به سفری چهار روزه به
جبهه های جنوب بروند. و بدین ترتیب بیش از
دویست نفر دختر بسیجی، هر کدام با نیتی و
تصویری مخصوص به خود، سفر خویش را
آغاز می کنند. با نگاهی اجمالی نیز می توان
لمس کرد که هر کس به فراخور حال و سنش،
سعی دارد خود را در همان فضایی ببیند که
شنیده است. شنیده هایی از برادر، پدر و یا
بستگان شهید و یا مجروحش. اینک همه
خواهران بسیجی در حالی که چشم انتظار
حرکت هواپیما می باشند، شروع به خواندن
سرودهای انقلابی می کنند و ظاهرا در صدد
هستند تا خود را در فضایی تجسم کنند که
چندین سال قبل جوانان غیور این مرز و بوم در
آن به سر می بردند، آن گاه که آن آزادمردان با
کوله باری از عشق به خدا و پیامبر و اهل بیت
مطهّرش رخت سفر به دیار عشق را می بستند.
همان عشاقی که توشه راهشان توسل بود و
راز و نیازهای شبانه با معشوق و بدین سان
خویش را جهت ضیافت و قرب الی اللّه و ابرار

آماده می ساختند.

چهره های یکایک دخترها حکایتی است
ناگفتنی برای خویش. در پشت نگاههای
منتظرشان شاید رازها، سؤالها و یا داستانها
نهفته باشد، اما اینک پس از ساعتها انتظار
برای حرکت هواپیما که منجر به یک تأخیر ۴
ساعته به جهت یک سری از ناهماهنگی ها
شد، تشویش و بی حوصلگی جایگزین آن شور
و هیجان قبلی شده است. شاید همین انتظار
نیز درسی بود و تصویری از انتظاری که گاه
رزمندگان می کشیدند و به انتظار دستور،
خاموشی لحظه ها را به مناجات می گذراندند. اما
چگونه می توان صبر عاشق در وصل به
معشوق را برای جوانانی ترسیم کرد که از
وصال یار شنیده اند اما هنوز آن را به آن شکل
نچشیده اند. بالاخره با تلاش مسؤولین امر،
هواپیما به پرواز در می آید و با پرواز هواپیما
صلوات بچه ها بلند می شود، در طول راه با
فرستادن صلوات، خواندن دعا و سرودهای
انقلابی خود را آماده دیدار از دیار یاران
الهی می کنند.

به محض فرود هواپیما در اهواز بچه ها با
اتوبوس به اردوگاه برده می شوند. پس از
جابه جا شدن و مشخص شدن تختهایشان،
نماز جماعت برپا می شود و پس از صرف غذا
مجددا حرکت شروع می شود. هر چند که این
اردوگاهها نیز حکایتهای ناگفته زیادی را در دل
دارند، چه از همین مکانها غیورمردان ایران
خود را آماده ورود به جبهه و خط مقدم
می کردند. کاروان دختران جوان بسیجی به راه
می افتد و مجددا سرود «کجایید ای شهیدان
خدایی بلاجویان دشت کربلایی» سر داده
می شود. بچه ها شور و شوق عجیبی دارند.
مسافت موجود بین خطهای مقدم و اردوگاه
فرصتی است تا بچه ها از روزمرّگی رها شده و
روح خویش را آماده گسستن و رها شدن از
وابستگی ها کنند. رفته رفته تابلوهای کنار جاده
نوید نزدیک شدن به قطعه های بهشت را
می دهند. «شلمچه مظهر مظلومیت و مقاومت
شهیدان است» و بالاخره لحظه موعود فرا
می رسد. شلمچه، دشتی پر از خاک، سیم و
مین، «تابلوهای خطر» هشدار مینهای
کارگذاشته توسط بعثیون را می دهد. سر تا سر
دشت است و خاک، باید کنده شد تا بتوان
حماسه هایی را که در دل این خاک نهفته است،
حس کرد و چه زیبا است صحنه ارتباط این دو.
آنان که از جسم خاکی رها می شوند دیدند که
چگونه آزادمردانی بر همین خاک قدم گذاشتند
و سمبلی از حماسه مقاومت را به نمایش
گذاشتند و شلمچه سرزمین عاشقانی بود که در
مسلخ عشق هیچ چیز مانع آنان نشد و چنان
اسماعیل وار خود را قربانی کردند که زبان از
وصفش، قلم از توصیفش و چشم از دیدنش
عاجز است.

«یاران چه غریبانه رفتند از این خانه»، ای
خاک مطهر لب بگشای و بگو چگونه جوانان
جان بر کف خود را بر خاک زدند، و دخترانم اگر
این خاک زبان می گشود، آن وقت می دیدید
چگونه این آزادمردان غریب برای دفاع از
سرزمین شما و نه تنها سرزمین بلکه، خود شما
به پا خاستند. تعجب می کنید، حتما می گویید ما
که اصلاً نبودیم و اگر هم بودیم کیلومترها با
اینجا فاصله داشتیم. شما که خطری را نه حس
کردید و نه فریادی زدید که کسی به یاری اتان
بشتابد پس چرا ادعا می شود که برای شما،
برای عزت و آزادگی شما قربانی داده شد. البته
قربانی مفهومی نیست که بتوانید عمق این
همه ایثار را دریابید. دختران گلم، آنها دستها،
چشمها و آری، بدنهای بی سر تقدیم کردند تا
مبادا چشم نامحرمی و یا دست نامحرمی بر
شما بیفتد. شما نبودید اما آنان قیام کردند تا
شماها امروز در خانه تان آرام و امین باشید.
شما دور بودید، اما آنان حرکت کردند تا مبادا
نامحرمان به شما نزدیک شوند و می دانید اگر
به شما نزدیک می شدند بر شما چه می رفت؟
بر شما همان می رفت که در بوسنی، لبنان،
فلسطین و … بر دخترکان بی دفاع رفت،
موهایشان کنده، لباسهایشان پاره و بدنهایتان
آماج هوسرانی های ناجوانم