پاورپوینت کامل پولس سلامه; بگذار بگویند شیعه ام! ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پولس سلامه; بگذار بگویند شیعه ام! ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پولس سلامه; بگذار بگویند شیعه ام! ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پولس سلامه; بگذار بگویند شیعه ام! ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۴

بسیاری از ما بارها در کتابها و نشریات
مختلف اظهار نظرهای ستایش آمیزی از
متفکران مشهور مسیحی در باره دین اسلام و
رهبران آن در کتابها و نشریات گوناگون
خوانده ایم. از این رو وجود چنین اظهار
نظرهایی به خودی خود تازه و عجیب نیست،
ولی تفاوت در زاویه نگرش و نحوه بیان
نظراتشان می تواند برای مردم ـ بویژه

مسلمانان ـ جالب توجه باشد.

در این میان متفکران و ادیبان مسیحی
عرب زبان جایگاه خاصی دارند، زیرا امکان
دسترسی آنان به اطلاعات صحیح در باره
اسلام بیش از سایر مسیحیان است. قرنهاست
که در برخی از سرزمینهای عربی و اسلامی ـ
بویژه در فلسطین و لبنان ـ مسیحیانی که زبان
مادری آنان عربی است زندگی می کنند؛ حال
آنکه برای ما ایرانیان زبان مادری تداعی کننده
دین اسلام و کتاب آسمانی آن قرآن کریم
می باشد.

متفکران مسیحی عرب زبان در شناخت
اسلام متکی به شنیده و نقل و قولهای غیر
مستقیم نیستند. آنها می توانند قرآن،
نهج البلاغه و تاریخ اسلام را از روی متن اصلی
عربی بخوانند و در باره دین اسلام به تحقیق و
مطالعه بپردازند. دیدگاههای نویسندگان بزرگ
مسیحی چون «جبران خلیل جبران» و
«میخاییل نُعَیمه» در باره دین اسلام مشهور
است. نوشته های دکتر سلیمان کتّانی و
سخنرانیهای دکتر منیف موسی در باره امام
علی و امام حسین ـ علیهماالسلام ـ و قصیده
مارون عبّود در ستایش پیامبر اکرم(ص) نیز
خواندنی و شنیدنی است. اما از اینها شگفت تر
آن است که شاعری مسیحی تاریخ صدر اسلام
را به عنوان بزرگترین حماسه عرب در
منظومه های خود که به سیصد صفحه می رسد،
بسراید و مهمترین فصل این حماسه را «عید
غدیر» بداند و نام کتاب خود را نیز با همین
اعتقاد «عیدالغدیر»^(۱) بگذارد.

«پولس سلامه» شاعر مسیحی عرب، این
کتاب را در ۱۷ سال پیش (۱۴۰۶ قمری،
۱۹۸۶ میلادی) منتشر ساخته است؛ اما این
کتاب طی این سالها همواره نه تنها به خاطر
اشعار زیبای آن، بلکه به خاطر موضوع خود و
مقدمه شیوایی که سراینده بر آن نگاشته است،
نگاه دهها خواننده از مسلمان و مسیحی و
عرب و عجم را به سوی خود جلب کرده است.

پولس سلامه در این کتاب نزدیک به
پنجاه قصیده آورده است که همه آنها فرازهایی
در تاریخ را از پیش از تولد پیامبر اسلام(ص) تا
پایان واقعه کربلا و ذکر حال اسیران شام و
کوفه بیان می کنند. اما قصیده نخست نیایش به
درگاه الهی است و با عباراتی در وصف امام
علی(ع) به پایان می رسد. قصیده پایانی کتاب
نیز که حکم نتیجه را دارد با نیایش به درگاه
الهی آغاز می شود و با ذکر دیدگاههای شاعر در
باره بنی امیّه ادامه می یابد. آنگاه شاعر امام
علی(ع) را مخاطب قرار داده و ضمن شکوه از
بیماری که او را در طول سرودن قصائد
خانه نشین و بستری ساخته بوده است، صبر
خود را در مصائب، نوعی اقتدا به حضرت
عیسی(ع)، پیامبر اسلام(ص) و امام علی و امام
حسین ـ علیهماالسلام ـ می داند.

پولس سلامه در مقدمه کتاب و پیش از
درج قصیده ها می نویسد که برخی از
شخصیتهای بزرگ دینی مسلمان تحت تأثیر
داستانی منظوم که از او در مجله «الادیب» به
چاپ رسیده بوده است از او خواستند که
حماسه هایی در باره تاریخ اسلام و عرب
بنگارد.

او در ادامه می افزاید: «جهان عرب، امروزه
به شناختن و پیروی کردن از قهرمانانِ خود
محتاج است اما آن دلاوری، توانایی و
شایستگی که در علی(ع) گرد آمده است در
سایر قهرمانان عرب یافت نمی شود. همچنان
که هیچ کس شجاعانه تر از حسین(ع) در برابر
ظالمان قیام نکرده است و چرا چنین نباشد که
اولی پرورده محمد(ص) و دیگری جگرگوشه
محمد(ص) است.»

بنا به گفته شاعر، او پیش از سرودن
منظومه خود به مطالعه منابع تاریخی پرداخته
و برای پرهیز از پیشداوری، بیشتر آثار مورخان
اهل سنت را مورد استناد قرار می دهد. تألیف
این کتاب مجموعا شش ماه به طول انجامیده
است که سه ماه آن صرف مطالعه در تاریخ
اسلام و سه ماه دیگر صرف سرودن اشعار
گردیده است. با توجه به تعداد قصیده ها
می توان گفت که شاعر دست کم در هر دو روز
یک قصیده سروده است! قصائد از نظر وزن
یکسان و از نظر قوافی متنوع است. با توجه به
بیماری جسمی شاعر می توان به او حق داد که
در پایان منظومه خود سروده است:

اگر بیماری ناتوانم نساخته بود،
«مُتنَبِّی» و «بُحْتُری»^(۲) به گرد من
نمی رسیدند!

شاعر در باره گمانه زنیهای خوانندگان کتاب
چنین می گوید:

«چه بسا کسانی اعتراض کرده بگویند:
این مرد مسیحی را به سرودن حماسه ای
اسلامی چه کار؟! ـ در پاسخ می گویم: البته، من
مسیحی ام اما تاریخ به همه جهانیان تعلق
دارد. من مسیحی ام، اما نه از روزنی تنگ، بلکه
از افقی