پاورپوینت کامل حکایت پیله، حماسه پروانه ۹۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حکایت پیله، حماسه پروانه ۹۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حکایت پیله، حماسه پروانه ۹۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حکایت پیله، حماسه پروانه ۹۸ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۲

این بار سمند سخن ما را تا خطه سرسبز

گزارشی از زنان نوغاندار روستای مُرزبن

شمال کشور می رساند. در واقع نمی توانستیم
پس از یک سال، دعوت دوستان عزیزی را
که در روستای «مرزبُن» استان «گلستان»
داشتیم، نادیده بگیریم و تلفنها و درخواستی
کتبی آنان را فراموش کنیم. لذا ناگهان بار

سفر بستیم و راهی شدیم.

بعد از تهران، شهرها، شهرستانها و
روستاهای بسیاری چون: جاجرود، پردیس،
بومهن، رودهن، آبعلی، خرمدشت، پلور، آب
اسک، بایجان، لاریجان و همچنین تونلهای
بسیار و آمل، بابل، ترک کلا، قائمشهر، کُلِت،
دَنگلان، ساری، لورک، نکا، بهشهر، گلوگاه،
نوکنده، بندر گز، باغو کناره، سالیکنده،
تادیکلا، خورشید کلا، علی آباد کتول، کرد
کوی، جِلی، گرگان، عباس آباد، خان ببین،
رامیان، دِلند، نوده، مینودشت، گنبد کاوس،
پشمک پتاره، آزادشهر و … یکی پشت سر
دیگری ما را همراهی می کردند تا اینکه به
روستای «مَرْزبُن» رسیدیم.

البته قابل ذکر است امامزاده های بسیاری
در این مناطق کوهستانی و جنگلی موجود بود
که سعادت توقفی کوتاه و زیارتی اندک در کنار
آنها نصیبمان شد. امامزاده هایی چون:
امامزاده هاشم فرزند امام حسن(ع)، امامزاده
علی، امامزاده عبداللّه ، امامزاده عبدالمناف،
امامزاده حسن لهاش، امامزاده چماز سن و
امامزادگان محمد بن زید و محمد
بن جعفرالصادق.

حتی آرامگاه «شمس المعالی قابوس
بن وشمگیر آل زیار» واقع در شهر گنبد کاوس
نیز از دیده تیزبین ما دور نماند. برج قابوس به
دستور خود شمس المعالی در روی تپه ای و به
ارتفاع ۵۴ متر در قرن ۴ هجری ساخته شده
و پس از اتمام آن خود قابوس نیز در آن
مدفون شده است. این برج از بزرگترین مفاخر
معماری در آن دوران بوده است و شاید اولین
برج ایران.

و اما سخن از دیده ها و شنیده ها کوتاه
باید کرد چرا که هدف اصلی ما در این سفر
آشنایی با مشاغل زنان روستایی در منطقه و
به خصوص مهمترین پیشه آنها در آغاز فصل
بهار بود. نوغانداری و پرورش پیله کرم
ابریشم یکی از مشاغل جنبی است که برای

کشاورزان و روستاییان سودی هر چند اندک
به همراه دارد. ناگفته پیداست که زنان و
دختران روستایی علاوه بر کارهای کشاورزی
و دامداری در طول سال و کاشت برنج،
زیتون، گندم، خیار، هلو، توت فرنگی، کدو،
ماش، بادمجان، گوجه فرنگی، سیب زمینی و
پیاز و …؛ پرورش کرم ابریشم را از جمله
کارهای مهم خود در آغاز سال قرار می دهند.

در ابتدا برای آشنایی بیشتر با این حرفه
لازم دیدیم تاریخچه ای هر چند کوتاه از
نوغانداری ارائه دهیم.

کرمهای ابریشم نخست در مشرق،
مغرب و شرق آسیا دیده شدند که به صورت
وحشی بر روی درختان توت زندگی می کردند
و از برگهای آن درختها تغذیه می شدند. پس
از مدتها کرم ابریشم اهلی شد و کشورهای
بسیاری به نوغانداری روی آوردند.

کاشت درخت توت و پرورش کرم ابریشم
از قدیم در ایران نیز باب بوده و نوغانداری در
استانهای گیلان، مازندران، خراسان،
آذربایجان، اصفهان، یزد، کرمان، سیستان و
بلوچستان رایج بوده است.

با اینکه در گذشته نیز نوغانداری رواج
داشت اما پس از پیروزی انقلاب، رونق یافت
و با تصویب شورای انقلاب اسلامی، سازمان
کشاورزی دو شرکت پیله داری به نام
«ابریشم گیلان» و «مجتمع ابریشم» را
تأسیس کرد و پس از آن شرکت «ابریشم
ایران» و دیگر شرکتها افتتاح شدند.

در حال حاضر وزارت جهاد کشاورزی و
شرکت سهامی «پرورش کرم ابریشم ایران»
تخم نوغان «هیبرید» را در جعبه های
کوچکی در بین روستاییان به فروش
می رساند. در هر جعبه حدود ۲۰۰۰۰ تخم ریز
و سیاه رنگ قرار دارد که روی هم به اندازه دو
قاشق غذاخوری می باشد. این تخمها باید
مراحل تبدیل به شفیره و سپس پیله و یا
پروانه را پشت سر بگذارند.

یک نوغاندار از اواسط فروردین ماه شروع
به کار می کند. در ابتدا باید یک جعبه تخم
خریداری شود. تخمها بسته به درجه بندی ۱
تا ۳، از ۳ تا ۸ هزار تومان قیمت دارند و بهتر
است از نوع مرغوب تخم استفاده شود تا
پیله ها بیشتر و سفیدتر باشند.

برخی از خانواده ها که جای مورد نیاز
برای پرورش کرم، و یا برگ توت لازم برای
تغذیه کرمها را ندارند محتوی یک جعبه را
بین خود تقسیم می کنند. برخی نیز اقدام
به خریداری و پرورش چند جعبه تخم
می نمایند و به عنوان یک شغل رسمی
دست به کار می شوند.

در هر حال، در شروع کار باید محتوی هر
جعبه، در پارچه ای سفید ریخته شده و سرش
گره زده شود. تخمها که پیش از این در جایی
سرد نگهداری می شدند حال باید در جایی
گرم و به دور از دسترس مورچه ها نگهداری
شوند. از آن جایی که مورچه ها علاقه خاصی
به خوردن این تخمها دارند، یک نوغاندار باید
کاملاً حواسش جمع باشد تا مورچه ای به این
تخمها نزدیک نشود.

در کمتر از یک هفته تخمها در اثر گرما
سر می زنند و کرمهای سفید و ریزی از درون
آنها بیرون می آیند. در این زمان باید کرمها را
به یک سینی منتقل کرد و بقیه تخمهایی را
که احتمالاً هنوز سر نزده اند دوباره در دستمال
بست تا کرمهای آنان نیز بیرون بیاید.

در این مرحله کرمها به اندازه مورچه های
بسیار ریزی هستند که باید برگهای درخت
توت را با قیچی کاملاً ریز کرده و روی آنها
ریخت. این کرمها پس از ۳ تا ۴ روز تغذیه
مداوم، ۲ الی ۳ روز به خواب می روند که در
اصطلاح نوغانداری به «خواب اول» موسوم
است. علامت خوابیدن آنها هم این است که
سرشان را بالا می گیرند و دیگر برگ
نمی خورند. در طول هر خواب کرمها
جفت گیری کرده و تعدادشان بیشتر می شود.
پس در هر مرحله باید جای بیشتری را به آنها
اختصاص داد. در ضمن با توجه به دیرتر سر
زدن برخی از تخمها و سپس تولد کرمهای
کوچکتر در مراحل بعدی، یک نوغاندار باید
بارها و بارها تمامی مراحل پرورش پیله را
برای کرمهایی که بعدا از همین یک بسته
اولیه زیاد می شوند، انجام دهد.

کرمهای نسل اول پس از برخاستن از
خواب اول، دوباره چون مرحله اول ۳ الی ۷
روز به تغذیه از برگ توت می پردازند. در این
زمان دیگر لازم نیست برگها خرد شوند بلکه
فقط باید به صورت تک تک چیده شده و
روی کرمها ریخته شوند. در این دوره کرمها
باز ۲ الی ۳ روز می خوابند که به آن «خواب
دوم» گویند. در این مرحله نیز کرمها زاد و ولد
می کنند که در اصطلاح به آن «اوج گیری»
گویند. کرم ابریشم بر خلاف پروانه آن
زنده زایی می کند و کرمهای کوچکی که به
اندازه کرمهای برخاسته از «خواب اول» است
به دنیا می آورد. در این زمان باید کرمهای
کوچک و تازه متولد شده را جدا کرد و در
جعبه های دیگری قرار داد و برایشان برگ ریز
شده ریخت. حال کرمهای درشت تر ۵ تا ۶
روز برگ می خورند.

با بزرگتر شدن کرمها باید دایم محل آنها
را عوض کرد. در روش استاندارد، کرمها باید
روی تخته هایی ریخته شوند و به صورت
طبقه طبقه تا سقف و با فاصله از زمین سرد و
سیمانی، در یک انبار تاریک و گرم گذاشته
شوند. کرمها اگر در محیطی سرد قرار بگیرند
دیگر برگ نمی خورند و ازدیاد ندارند و مهمتر
از همه دیگر پیله نمی تنند.

در مدت «خواب سوم» باز کرمها ۲ الی ۳
روز می خوابند و وقتی بیدار می شوند ۷ الی
۱۰ روز برگ می خورند.

در مدت هر خواب میزان غذا و مدت
تغذیه کرمها بیشتر می شود. از این مرحله به
بعد می توان برگهای توت را همراه با
شاخه های آنها از درخت جدا کرد و به همان
صورت روی کرمها قرار داد. آنها بی وقفه برگها
را می خورند و به آخرین خواب خود که موسوم
به «خواب دهم» است فرو می روند. ۳ الی ۴
روز در این خواب هستند و وقتی بیدار
می شوند تا ۱۰ روز دیگر نیز برگ می خورند.

در این زمان کرمها به اندازه یک انگشت
انسان بزرگ شده اند و پوست بدن آنها به
زردی می گراید. کرمها شکم پر خود را کاملاً
خالی می کنند و بدنشان به طور واضح روشن
می شود. قابل ذکر است کشاورزان از مدفوع
این کرمها برای گیاهان خود کود درست
می کنند و استفاده بهینه از تمامی وجود کرم
به عمل می آید.

پس از پشت سر گذاشتن خوابهای اول،
دوم، سوم و دهم، کرم به اصطلاح، می رسد و
مراحل تنیدن پیله در آنها آغاز می شود. «کرم
رسیده» به صورت «چرخشی» و «ثابت»
پیله می تند. برای آماده کردن کرمها برای
زمان پیله دهی باید آنها را با تکاندن
شاخه های لخت توت جمع کرد و در محلی
تمیز در همان قفسه بندی ها قرار داد و سپس
رویشان را با دو سه ردیف برگ درخت توت
انباشت و بعد روی آنها برگهای «مازی» چید.
این عمل در اصطلاح «پُر کردن» نامیده
می شود. اگر کرمها هنوز گرسنه باشند برگهای
توت را می خورند و گرنه برگها سالم مانده و
آنها روی برگهای درخت جنگلی «مازی» که
قابل خوردن برای آنها نیست شروع به تنیدن
پیله می کنند. در این زمان نباید صدا، نور و یا
بویی در اطراف انبار کرمها وجود داشته باشد
چرا که کرم پیله نخواهد تنید. البته بر خلاف
دوران رشد کرم، در زمان پیله دهی باید انبار
خنک باشد و جریان هوا به صورت ملایم
برقرار باشد.

تنیدن پیله ها ۴ الی ۵ روز طول می کشد.
در ابتدا خود کرم بزرگ است و پیله ای بزرگ
دور خود می تند، بعد کم کم جمع شده و
کوچک می شود و در درون پیله می ماند.
پیله ها نباید در کل بیشتر از ۱۷ روز در جای
گرم بمانند چرا که فورا کرمها تبدیل به پروانه
شده و از پیله ها سر برمی آورند.

البته اگر کرمها در مرحله آخر حداکثر تا
۱۲ روز پیله نتنند، باید آنها را دور ریخت چرا
که به قول معروف پیر شده اند و دیگر پیله
نمی کنند. در این صورت زحمات یک نوغاندار
به تمامی هدر خواهد رفت.

در زمان چیدن پیله ها از برگهای مازی
احتمال دارد که هنوز کرمهای کوچکتری در
محلی دیگر در حال پرورش باشند لذا زمان
پیله کردن آنها با کرمهای نسل اول کمی
تفاوت خواهد داشت.

کرم ابریشم فقط از برگ درخت توت و
شاتوت تغذیه می کند. از آن جایی که درخت
شاتوت قوّت بیشتری دارد، اگر کرمها از
این درخت تغذیه شوند پیله های بهتری
خواهند داشت.

در ضمن برگهای درخت نیز باید از نوع
مرغوب آن باشند و کاملاً در معرض آفتاب
قرار گرفته باشند تا کرمها حسابی قوی شوند.
اگر باران روی برگ باریده باشد و یا به قولی
درخت آفتاب ندیده و سطح آن مرطوب باشد،
این رطوبت در بدن کرم جمع می شود و مانع
از تنیدن پیله توسط آنها می شود.

کرمهای هر جعبه تخم به طور متوسط
برگهای ۵۰ درخت توت را می خورند.
نوغاندارانی که درخت توت ندارند، گاه مجبور
می شوند برای تهیه غذای کرمهایشان تا ۵۰
هزار تومان پول بابت برگهای توت بدهند که
در این صورت سودی ناچیز نصیب آنها
خواهد شد. لذا برخی بدون هیچ گونه زحمتی
فقط با فروش برگهای درختان توتشان، بیشتر
از نوغانداران سود می کنند.

در طول مسیری که در «مرزبن» و دیگر
روستاها به دنبال نوغانداران و دیدن مراحل
کار آنها بودیم، تنه های لخت درختان توت در
جاده ها و باغها خودی نشان می دادند و ناگفته
پیداست که تمامی شاخ و برگ آنها در اختیار
کرمها گذاشته شده بود.

در مجموع می توان گفت دسته اول
کرمها پس از ۴۵ روز، پیله هایشان قابل
برداشت است. این زمان با ۲۶ اردیبهشت ماه
مصادف می شود که به آن «جشن پیله»
می گویند. خودمان را از مدّتی قبل آماده کرده
بودیم که غروب این روز در جشن پیله مرزبُن
شرکت کنیم. همه مقدمات سفر را نیز آماده
کرده بودیم و مجله حکم مأموریت ما و وسیله
سواری را نیز گرفته بود اما چه می شود کرد که
«ضعیف پایمال است». و بدین گونه بود که
علی رغم پی گیری مجدد مجله، سفر به تأخیر
افتاد و زمانی به مرز «مرزبن» رسیدیم که
چندین ساعت از پایان جشن گذشته بود و
دسته اول کرمها بدون نیاز به حکم مأموریت
و وسیله! از مرز گذشته بودند و ما در حسرت
دستاورد نظم آهنین اداره مربوطه مان!

خانم «طیبه گلچین» که ۶۰ سال سن
دارد و ۲۰ سال تمام به پرورش کرم ابریشم
مشغول است در باره این جشن می گوید: «در
روز جمع آوری پیله ها زنان روستایی کیک و
شیرینی می پزند و مراسم دعای شکرگزاری
را انجام می دهند. سپس زنان دور هم جمع
می شوند و هر روز پیله های یک نفر را
می چینند. البته در زمانی که کرمها می خواهند
پیله کنند، جشن نخستی برگزار می شود و
برای اینکه پیله ها رنگشان مثل شیر سفید
باشد، زنان شیربرنج، شیرپلو یا شیرشله
درست می کنند و همراه با کیک و کوکو از
دیگران پذیرایی می کنند.»

با توجه به تمامی این زحمات و رسیدگی
مداوم به کرمها، ممکن است مرحله برداشت
پیله به یک ریسک بزرگ شباهت داشته باشد
چرا که امکان دارد بسته به نوع تخم، طریقه
نامناسب نگهداری از تخمها و کرمها و … از
یک جعبه تخم فقط یک کیلو پیله عاید
نوغاندار شود. البته در صورتی که کاملاً
خوشبین بوده و کرمها تلف نشوند و تغذیه
درستی داشته باشند، و تمامی آنها تبدیل به
پیله شوند، احتمال دارد که تا حداکثر ۶۰
کیلوگرم پیله جمع شود. البته پیله ها به مرور
زمان خشک شده و سبک تر می شود.

قیمت پیله مانند قیمت بازار بورس دایم
بالا و پایین می رود. روزهای آفتابی و ابری
قیمت فرق می کند و در روستاهای مختلف،
دلالان به قیمتهای متفاوت پیله ها را
می خرند. با توجه به نوع مرغوبیت پیله، هر
کیلویی از ۱۵۰۰ تا حداکثر ۲۵۰۰ تومان
قیمت دارد. در نهایت یک نوغاندار با
پیله هایی متوسط می تواند حداکثر تا ۸۰ هزار
تومان از هر جعبه تخم عایدی داشته باشد.
آن هم در صورتی که مجبور به خرید برگ
درخت توت نباشد.

البته گاه این ریسک به شکل
وحشتناکتری خود را نشان می دهد. در مسیر
تهیه گزارش با نوغانداری روبه رو شدیم که
اقدام به خریداری و نگهداری از چند جعبه
تخم کرده بود و در نهایت کرمهایش برگ
۴۰۰ درخت توت را خورده بودند ولی هیچ
کدام پیله نتنیده و متأسفانه تمامی زحمات و
سرمایه فرد مورد نظر از بین رفته بود.

و اما این نکته فراموش نشود که برخی،
تعدادی از پیله ها را نگاه می دارند تا تبدیل به
پروانه سفیدرنگی بشوند. در این صورت پیله
قابل استفاده نیست چرا که پروانه سر پیله را
سوراخ می کند و از آن بیرون می آید. پروانه ها
بعد از بیرون آمدن از پیله سنگین هستند و
خیلی پرواز نمی کنند. آنها در همان محیط
می مانند و تخم ریزی می کنند. این تخمها
درست مانند همان تخمهای جعبه هستند
ولی به آنها «تخم رسمی» می گویند. در
صورتی که این تخمها تبدیل به شفیره و پیله
شوند، پیله هایی زردرنگ خواهند داشت که
قیمت آن پایین تر از دیگر پیله هاست. عدم
مرغوبیت این تخمها نیز به عدم نگهداری
صحیح آنها مربوط می شود، چرا که همین
تخمها در شرایط مطلوبی که در کارخانه
برایشان فراهم شده، بازدهی خوبی دارند.

از آن جایی که به پرورش کرم و پیله
علاقه مند شده ایم راهمان را در روستاها و
شهرهای مجاور ادامه می دهیم تا به
سرنوشت پیله نیز دست پیدا کنیم.

پیله های خریداری شده توسط پیله خرها،
به شهرهایی که محل ابریشم کشی هستند و
یا کارخانه های ریسندگی فروخته می شود.

از آن جایی که هنوز زمان رسمی برای
پیله کشی توسط کارخانه ریسندگی فرا نرسیده
بود و وقتی برای انتظار کشیدن و دیدن این

عمل نداشتیم، لذا به شهر «رامیان» می رویم
که می گویند یکی از مراکز اصلی خرید پیله و
پیله کشی است. اهالی این شهر کوچک، زبانی
بین زبان گیلکی و ترکی دارند.

پس از پرس و جوی بسیار، ما را به
شرکت تعاونی «خیاطان سمیه» معرفی
می کنند. خانم «شهناز حبیبی» مدیر این
شرکت علاوه بر کار خیاطی و چرخاندن
تعاونی خویش، نماینده شرکت تع