پاورپوینت کامل اثیر هوا، اسیر خاک ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اثیر هوا، اسیر خاک ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اثیر هوا، اسیر خاک ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اثیر هوا، اسیر خاک ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۷۶

نام فیلم: اثیری

نویسنده و کارگردان: محمدعلی سجادی

بازیگران: خسرو شکیبایی، هانیه توسلی،

امین حیایی

«بازجویی»، «بازیگر»، «شیفته» و
«رنگ شب»، تجربه های پیشین «سجادی»
چون «اثیری» حال و هوای خاص خود را
دارند. «اثیری» قرار است وامدار سینمای
جنایی و معمایی باشد و با خلق فضایی غیر
متعارف و روانی، همراه با راز آلودگی و ابهام،
تماشاگر را سرگرم کند. البته کاملاً واضح و
مبرهن است که این ابهام باید در نوع ارائه
اطلاعات به مخاطب باشد و نه در کلیت
فیلمنامه و ساختار اثر.

به نظر می رسد که این فیلمساز به
سینمای «آلفرد هیچکاک» خالق ترس در
دنیای سینما، علاقه مند است و خیال دارد
چون او اثری بدیع در سینمای ایران خلق
کند. پرداختن به ترس و وحشت، زیباست،
خاصه آنکه کمتر در سینمای کشور تجربه
شده و تماشاگر عام دوست دارد، داستان فیلم
را با زبان و بیانی واقع گرایانه، نظاره گر باشد.

«سجادی» فرم و محتوا را در هم ادغام
می کند تا تعلیق و هول و ولای اثرش بیشتر
شود و فضای لازم برای ایجاد حس ترس به
مخاطب منتقل شود. هر چند فرم همان
محتوایی است که به تصویر کشیده می شود و
نمی توان این دو را از هم جدا کرد، ولی باید
توجه داشت که شکل و فرم فیلم نمی تواند
نواقص محتوا و فیلمنامه ضعیف را بپوشاند.
در برخی آثار سینمایی، شکل، محتوا را
همراهی می کند و در برخی دیگر شکل فقط
جنبه تزئینی و یا زیباشناختی برای محتوا را
بازی می کند؛ و گاه این فرم است که داستان و
محتوا را می آفریند. با این حساب باید پذیرفت
که ابتدا فرم در ذهن «سجادی» ایجاد شده و
بعد وی محتوایی بر تن این فرم خود پوشانده
است، لذا هر بیننده ای متوجه خواهد شد که
شکل ظاهری و پرداخت تصویر «سجادی»
در «اثیری» قابل هضم تر است تا محتوا و
پرداخت متن اثر.

استفاده از تمهیدهای تصویری و
تکنیک ها و جلوه های ویژه ای چون؛ سیاه و
سفید کردن تصاویر، ترکیب رنگ های
مختلف، چرخاندن تصاویر، دفرمه کردن
چهره های اشخاص، نماهای وهم آلود،
کادرهای کج و فیلمبرداری با زاویه «داچ
انگل»، سوپرایمپوزهای فراوان، دیزالو،
حرکت های پیچیده و سریع دوربین و … هر
چند زیبا به نظر می رسند ولی به تمامی
نمی توانند فضایی انتزاعی و خیالی را برای
مخاطب ایجاد کنند. ایجاد صحنه هایی تاریک
و روشن و بهره گیری از سایه ها، اصوات و
موسیقی ترسناک، از بدیهی ترین مؤلفه های
سینمای وحشت هستند که نه تنها در این
فیلم از آنها استفاده نمی شود، بلکه بر عکس
تصاویر بسیار روشن و رنگین هستند و آدم ها
و لوکیشن ها و گفتار و کردار و گریم و … همه
لوکس و تزئینی است.

«سجادی» سعی دارد با این تجمل گرایی
هم از عوامل مؤثر در گیشه بهره ببرد و هم
تجربه ای نو در سینمای ایران به نمایش
بگذارد و فیلم ترسناکی با حضور روح بسازد
ولی خودش نیز حتما متوجه شده که ترکیب
این دو با هم چیز جالبی از کار در نیامده است.

رنگ و لعاب موجود در فیلم بیشتر از
آنکه در خدمت موضوع و فرم خاص «اثیری»
باشد، در خدمت گیشه و فروش بالای فیلم
است. در سینما، رنگ کاربرد بسیاری دارد.
حتی می توان با رنگ به عواطف
شخصیت های درون فیلم رسید و حتی
عواطف کارگردان را نیز کشف کرد و در نهایت
به کمک این رنگ ها روی تماشاگر نیز تأثیر
گذاشت و علاوه بر خسته نکردن او، وی را با
فضای داستان همراه کرد. اما در «اثیری» هر
چند رنگ قالب آبی با جهان سرد و یخ زده اثر
و صحنه های حضور روح متناسب است، اما
وجود برخی فضاهای رنگین و تصنّعی، از
ارزش رنگ دیگر صحنه ها کاسته است؛ مانند
صحنه رفتن زن و شوهر جوان به یک پارک
بازی که نه تنها هیچ کارکرد خاصی در اثر
ندارد، بلکه تنها می کوشد با اعوجاج تصاویر و
رنگ های مختلف سر تماشاگر را گرم کند.

«اثیری» با این عنوان شروع می شود که
«هیچ کس از گور برنخاست جز رؤیای ما» و
با این پیش درآمد، معلوم نیست کارگردان به
دنیای ارواح و متافیزیک اشاره دارد و یا به
رؤیاهای «خورشید»!

«خورشید» که تازه عروسی بیش نیست،
دائم حالش بد می شود و حس می کند که در
حال زمین خوردن است. سپس متوجه حرکت
قلم موهای نقاشی اش می شود، فنجان چایی
خود به خود حرکت می کند و درهای خانه
بی دلیل باز و بسته می شود، تا اینکه روح زنی
خودش را در آینه به او نشان می دهد. هیچ
کس حرف «خورشید» را باور نمی کند و روح

که دست بردار نیست همه جا حضور پیدا کرده
و دختر را می ترساند. عاقبت عروس جوان
تصویری از این شبح خیالی می کشد، ولی پدر
و عموی شوهرش، «سمندر» از دیدن این
تصویر جا می خورند.

عاقبت مشخص می شود که روح متعلق
به «ملیحه الزمان» می باشد، زنی که مورد
علاقه عموی «سمندر» بوده و پس از دادن
جواب رد به وی، ناگهان غیبش زده است.
خانواده «سمندر» دختر را دیوانه می دانند و
فقط عموست که به این مسئله توجه نشان
می دهد و حتی از دکتر خانوادگی شان
می خواهد «خورشید» را هیپنوتیزم کند. دختر
تحت القائات دکتر اعلام می کند که قاتل آن
زن، پدر «سمندر» بوده و با سکته پیرمرد و
فوت او، «خورشید» به عنوان قاتل پدر
«سمندر» در مظان اتهام قرار می گیرد.

در نهایت معلوم می شود که عمو خود

«ملیحه الزمان» را کشته و وی را