پاورپوینت کامل راز ماندگاری آدم های خوب ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راز ماندگاری آدم های خوب ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راز ماندگاری آدم های خوب ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل راز ماندگاری آدم های خوب ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۹۸

دختران بهار / جوانه های بلوغ

گفتگو با مریم احسانی مطلق ـ عکاس

همان طور که برخی از ما از نوشتن و
گفتن برای بیان مطالب خود استفاده می کنیم،
عده ای هم از وسیله بیانی دیگری برای بروز
احساسات و ارائه عقاید خود استفاده می کنند.
«عکاسی» شاید کاری سهل و ساده به نظر
برسد ولی آنچه مشکل و باارزش است، بیان
مطالب است به وسیله عکس.

عکاسی از ظریف ترین و زیباترین
جلوه های پیشرفت هنری و فنی قرن اخیر
است. عکس نه فقط حافظ جذاب ترین
یادگاری ها و خاطرات دوستان، که بهترین
نمایشگر لحظات تلخ و شیرین زندگی ملت ها
و جوامع و نیز آثار و سنت ها و شیوه های
زندگی آنها در دوره ها و زمان های گوناگون
است.

بارها شده است دقایقی به عکس های
خوب خیره شوید و به دنبال عوامل و
عناصری باشید که سبب ارزش و اهمیت آنها
شده است. در آخر هم به این نتیجه رسیده اید
که با وجود تکامل قابل ملاحظه فن عکاسی
و کیفیت آن، دوربین وسیله ای است که باید
هدایت شود؛ وسیله ای عاری از حس، عاجز از
دیدن و برگزیدن.

آنچه در یک عکس مهم است، دوربینی
نیست که آن سوژه را ثبت کرده، بلکه شخص
عکاسی است که آن را پدید آورده است.

توصیف آنچه به تصاویر این هنرمندان
ارزش می بخشد، آسان نیست. بیان هنری
امری است فطری و غریزی و اغلب بیش از
معلومات و اطلاعات به احساسات نیاز دارد.

«مریم احسانی مطلق» عکاس جوانی
است که در آستانه ۱۹ سالگی عقیده دارد هنر
باید به تعالی روح بینجامد. اصل در هنر،
زیبایی است و با هر ابزاری که هنر می طلبد
باید زیبایی را خلق کرد و با حسی متعالی تر،
محصول آن را به جامعه عرضه کرد، و این راز
ماندگاری هنر و هنرمند است.

فکر می کنیم بهتر است در ابتدا با یک
بیوگرافی کوتاه، خودت را برای خوانندگان
مجله معرفی کنی.

متولد تهران هستم و کوچک ترین
عضو یک خانواده پنج نفره و در دوره
پیش دانشگاهی رشته گرافیک تحصیل
می کنم.

چرا عکاسی، و از چه سالی به این هنر
علاقه مند شدی؟

عکاسی یکی از شاخه های رشته
گرافیک به حساب می آید و من از همان ابتدا
شیفته این رشته شدم و مدت سه سال است
عکاسی می کنم. ابتدا دوره مقدماتی را در
هنرستان گذراندم و با شرکت در مسابقه ها،
کسب رتبه و مقام کشوری و استانی، علاقه و
انگیزه ام را بیشتر کرد.

چه مقام هایی را در رشته گرافیک و
عکاسی به دست آوردی؟

در رشته گرافیک سال ۸۳ مقام اول
استانی، در نمایشگاه دوسالانه هنرهای
تجسمی سال ۸۴ مقام اول کشوری و رتبه
دوم استانی و سال ۸۴ در مسابقه جهانی
عکس سنگاپور تقدیرنامه دریافت کردم.

چه شد که این رشته را ادامه دادی؟

در ابتدای کار شش نفر بودیم که کار
عکاسی را شروع کردیم. وسایل مورد نیاز
عکاسی را با کمک استادمان تهیه کردیم اما
کم کم از میان گروهی که برای کارآموزی
سال آخر، شاگردی استادمان را می کردیم،
فقط من ماندم. بعد به واسطه رهنمودهای
پدرانه و صبورانه استادم، رموز شگفت انگیز
این رشته برایم گشوده شد و بیش از پیش به
عکاسی علاقه مند شدم. از آن موقع بود که
نگاهم به عکاسی تغییر کرد. هویت سوژه ها
به تدریج در فکرم رشد کرد و حاصل آن
مجموعه عکس هایی شد که در نمایشگاه
انفرادی به نام «آدم های خوب، آدم های بد»
ارائه کردم.

قبل از این مجموعه و عکس هایی که
در باره آنها هم صحبت خواهیم کرد، چه نوع
عکس هایی می گرفتی؟

من عکاسی را با موضوعات اجتماعی
شروع کردم بعد با صحبت هایی که در مورد
عکس هایم می کردم، به پیشنهاد استادم آقای
«سیدابراهیمی» نگاهم را پرورش دادم.
عکس های اجتماعی قابل بازسازی نبود بلکه
ثبت لحظه ها و گذر زمان بود و این امر من را
راضی نمی کرد.

تعریف شما از عکس، عکاس و
عکاسی چیه؟

عکاسی هنر خوب دیدن است که
امکان به ثبت رساندن واقعیت را در یک
لحظه فراهم می کند. واقعیتی جاری و سیال
که ماندنی نیست و عکس برشی است از
واقعیتی نسبی در زندگی که در حال شدن و
تمام شدن است و عکاس این واقعیت را در
یک طرفه العین مورد شناسایی و ثبت قرار
می دهد و من عاشق ثبت آن لحظه ها هستم.

این تکنیک عکاسی که در مجموعه
عکس هایت (آدم های خوب، آدم های بد)
دیده می شود، از نوآوری های خودت بوده؟

به این روش عکاسی، اصولاً عکاسی
ابداعی یا خلاقه می گویند. من اغلب با یک
پیش زمینه فکری به سوژه ها نگاه می کردم و
ساعت ها فکر می کردم، در باره آنها می نوشتم
و حتی در باره مفاهیم آن با استادم صحبت
می کردم و با راهنمایی های ایشان وقتی به
یک لحظه پرمعنا می رسیدم، آن را روی کاغذ
یا ذهنم ثبت می کردم بعد عناصر چیده
می شدند و عکس می گرفتم.

چه عاملی سبب شد که تکنیک و سوژه
عکس هایت تغییر کند؟

شاید در ابتدا به خاطر شرایط فکری و
روحی خودم بود که به این تکنیک و سوژه
روی آوردم و از میان مخلوقات خداوند، انسان
را با تمام مفاهیم فطری و شگفتی های
روحی اش انتخاب کردم، اما باز هم
راهنمایی های استاد بود که به افکار و
احساساتم نسبت به سوژه ها، فرم داد تا
ماهیت و مضمون سوژه ها شکل بگیرد.

در باره کادربندی و نورپردازی و حتی
نوع عکاسی کارهایت بیشتر توضیح بده؟

با دوربین دیجیتالی کار می کنم. با
توجه به فضای موضوع، نورپردازی می کنم و
از نور که در اغلب عکس ها به وضوح دیده
می شود، برای تأکید مفهوم استفاده می کنم. از
کادرهای افقی برای آرامش و سکون و
فرصت تفکر و از کادرهای عمومی برای
استحکام و اوج مفاهیم بهره برده ام.

تکنیک بزرگ نمایی در تمامی عکس ها
به چشم می خورد، دلیل خاصی داشتی؟

اصولاً این