پاورپوینت کامل جمع و جور کردن اسباب بازی هابر عهده پدر و مادر یا کودکان؟ ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جمع و جور کردن اسباب بازی هابر عهده پدر و مادر یا کودکان؟ ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جمع و جور کردن اسباب بازی هابر عهده پدر و مادر یا کودکان؟ ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جمع و جور کردن اسباب بازی هابر عهده پدر و مادر یا کودکان؟ ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۱۴

خانه و خانه داری / نکته ها

بعضی والدین از بی نظمی کودک شان گِله
دارند و اظهار می کنند که کودک پس از پایان
بازی، اسباب بازی هایش را به حال خود رها
کرده، در جمع و جور و مرتب کردن آنها
کمکی نمی کند.

کودکان از خردسالی باید یاد بگیرند
اسباب بازی ها را خود جمع و مرتب کنند. این
وضع شروع مرحله آشناسازی کودکان با قواعد
نظم و ترتیب، نگهداری و مراقبت از
اسباب بازی ها و وسایل است.

خردسالان در مقابل دعوت به بازی
خیلی زود واکنش نشان می دهند و هر آنچه
صورت بازی داشته باشد، سبب خوشحالی و
جلب توجه آنان می شود.

پدر و مادر می توانند از طریق بازی خیلی
از مفاهیم اخلاقی، اجتماعی، تربیتی و
عادت های رفتاری را به کودکان یاد دهند.
بعضی از خواسته ها و انتظارات والدین
متناسب با توانایی ها و مراحل رشد کودک
نیست. کودکان پیش از رسیدن به سه و نیم تا
چهار سالگی نمی توانند اشیا را مرتب بچینند،
زیرا قدرت سازماندهی آنان برای مرتب
کردن، تقسیم بندی و جدا ساختن مجموعه ها
کافی نیست.

بعضی اوقات روش های تربیتی والدین
غلط بوده و کودک را به مقاومت، لجاجت و
سهل انگاری وا می دارد.

بدین منظور روش های صحیح برخورد
پدر و مادر با کودکان برای مرتب کردن
اسباب بازی ها به شرح زیر پیشنهاد می گردد:

* مادر به کودکش می گوید: «خوب حالا
ببینم کی زودتر کار خود را تمام خواهد کرد، تو
یا من؟ تا تو اسباب بازی هایت را جمع
می کنی، من هم ظرف ها را می شویم و میز را
تمیز می کنم. فقط همه چیز باید منظم انجام
شود و عجله ای در کار نیست.» این یکی از
روش های مادر است که سدّ راه
بهانه گیری های کودک می شود.

* دفعه دیگر، مادر هوشیار از روش
دیگری استفاده کرد:

«شهره جان، خودت را آماده کن تا به
گردش برویم. همه اسباب بازی ها، به جای
خود! عروسک نلی، نگاه کن شهره چطور
می خواهد وسایل خودش را مرتب کند،
سپس یواشکی به من بگو شهره باسلیقه
است یا نه، باشد!»

سپس مادر خم می شود و وانمود می کند
که در گوش عروسک چیزی می گوید. شهره
کنجکاو می شود!

ـ به عروسک نلی چه گفتی، به من هم
بگو.

ـ نه، این یک راز است بین من و نلی، هر
وقت که اسباب بازی هایت را جمع کردی، آن
را خواهی فهمید. نلی، درست است؟ بعد
می توانیم به او هم بگوییم …

عروسک نلی به حرکت در آمده، در محل
مناسب قرار می گیرد (با کمک مادر) گویی
نظاره گر کارهای صاحب کوچولوی خود است.
مادر از اتاق خارج می شود. دخترک با عجله
اسباب بازی ها را داخل جعبه سرازیر می کند،
به طوری که درِ جعبه بسته نمی شود. شهره
نگاهی به عروسک می اندازد، به نظر می رسد
نگاه او خشمگین و عصبانی است. خوب چه
می شود کرد؟!

شهره، اسباب بازی ها را روی زمین خالی
کرده، این بار می کوشد با نظم و دقت آنها را
داخل جعبه بچیند.

سرانجام، کار به پایان می رسد. مادر
داخل می شود. عروسک را در بغل گرفته،
یواشکی با او به صحبت می پردازد.

دخترک نظاره گر است. مادر سؤال
می کند؟

ـ دختر من، خیلی باسلیقه و منظم است.
آفرین بر او، مگر نه عروسک نلی؟

عروسک سر خود را به علامت تصدیق
تکان می دهد (با کمک مادر).

دخترک یادآوری می کند:

ـ خوب، حالا راز را بگو.

مادر دوباره یوا