پاورپوینت کامل شوهر و رفتار غیر اخلاقی همسر ۸۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شوهر و رفتار غیر اخلاقی همسر ۸۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شوهر و رفتار غیر اخلاقی همسر ۸۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شوهر و رفتار غیر اخلاقی همسر ۸۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۸

زنا، از گناهان کبیره ای است که هم
عذاب دردناک آخرت را به دنبال دارد؛ هم
مرتکبان آن، چه زن و چه مرد، در دنیا باید به
مجازات سختی برسند. طبیعی است که این
عمل قبیح و گناه عظیم، از زنان و مردان
همسردار ناپسندتر و کیفر و مجازات آن
شدیدتر می باشد، به طوری که اگر زنای
محصنه اثبات شود، کیفر دردناک سنگسار
کردن در انتظار آنان خواهد بود.

هر انسانی باید نسبت به مرتکبان این
عمل زشت، قهر و خشم داشته باشد و ضمن
اینکه از چنین اقدام ناپسندی خودداری
می ورزد، دیگران را نیز نهی کند. البته به
کارگیری قهر و قدرت در نهی از منکر، در
حکومت اسلامی، به عهده ضابطان حکومتی
است و افراد باید از کردار قهرآمیز و قدرت در
نهی از منکر فردی و خارج از چارچوب
حکومت خودداری ورزند.

در خانواده نیز مرد وظیفه سرپرستی و
حفاظت از همسر و فرزندان را به عهده دارد،
چنانکه باید در برابر هجوم تجاوزگران به جان
و مال و ناموس خود، دفاع کند و مهاجم را به
کیفر و سزای هجوم ظالمانه و فاسدانه اش
برساند. اگر مرد خانواده برای دفاع از حریم
خانواده اش، مهاجمی را به قتل برساند، قابل
کیفر و تعقیب نبوده، خون مهاجم هدر
می باشد.

غیرت نیز از صفات ارزشمندی است که
مرد و زن را به دفاع از خانواده، مال و ناموس
سوق می دهد، نیز به جانبازی در راه دفاع از
عفت و پاکدامنی خود و خانواده وا می دارد.
چنین مدافعانی اگر در راه دفاع از حریم عفت
خود و خانواده خویش کشته گردند، شهیدند و
شایسته تکریم و ستایش.

فرهنگ و اندیشه / دیدگاه

اجرای مجازات

تا اینجا مطلب روشن و قطعی است، ولی
سخن ما در جایی است که یکی از افراد خانه
گرفتار انحراف رفتاری شده و مرتکب عمل
منافی عفت شود. در چنین مواردی فرد
مرتکب باید مطابق قانون شرع کیفر گردد.
مجری کیفر، حکومت و حاکم شرع است و
هیچ کدام از افراد خانواده از جمله پدر یا
همسر یا دیگر مردان خانواده حق ندارند با
اتکا به قدرت خود، مرتکب را کیفر دهند، بلکه
موظفند او را به محکمه کشانده، با اثبات جرمِ
او نزد حاکم شرع و به دستور او، کیفر را جاری
نمایند.

در بسیاری از جامعه های گذشته و
امروزی که بر مدار قانون قبیله ای و
مردسالاری اداره می شده و می شوند، اجرای
کیفر چنین گناهکارانی را مرد خانواده (که
غالبا پدر، برادر یا شوهر است) عهده دار
می گردد. بعضی نقل های تاریخی نیز بیانگر
آن است که چنین روشی در صدر اسلام،
جاری شده یا حداقل نزد بسیاری پذیرفته
بوده است. به نقل های زیر توجه کنید:

رسول خدا به ابوبکر گفت: اگر مردی را با
همسرت در خانه ات [تنها] یافتی، با آن مرد
چه می کنی؟ ابوبکر گفت: او را می کشم.
همین سؤال را از عمر پرسید و او هم مانند
ابوبکر جواب داد. آنگاه از سُهیل بن بیضاء
پرسید و او در جواب گفت: [همسرم و آن مرد
را لعن می کنم و [به همسرم می گویم: ای
خبیث! خدا تو را لعنت کند و به آن مرد هم
همین سخن را می گویم.

بنا به روایتی دیگر یاران پیامبر(ص) به
سعد بن عباده گفتند: ای سعد، اگر مردی را با
همسرت، در حال زنا ببینی، با او چه می کنی؟
سعد گفت: او را با شمشیر می زنم. رسول خدا
که این گفتگو را می شنید، از سعد پرسید:
جریان چه بود؟ سعد پرسش اصحاب و جواب
خودش را برای پیامبر بازگو کرد و وقتی با
سؤال رسول خدا روبه رو شد که: پس حکم
چهار شاهد چه می شود؟ با تعجب پرسید:
پس از اینکه با چشم خود می بینم و خداوند
هم به عمل خلاف او علم دارد [نیازی به
شهود است]؟ رسول خدا فرمود: آری، زیرا
خداوند برای هر چیزی حدّی قرار داده، برای
متجاوز از آن هم حدی قرار داده است.

این افراد معمولاً چنین اقدامی را لازمه
غیرت مندی می دانند. بنا بر نقل مجمع البیان
وقتی آیه «قذف» نازل شد و اتهام زنندگان به
زنان مؤمن از جمله شوهران شان موظف
شدند چهار شاهد بیاورند، سعد بن عباده
خواست نشان دهد که اجرای این حکم
مشکل آفرین است. رسول خدا به مردم مدینه
که سعد بزرگ شان بود فرمود: ای گروه انصار
نمی شنوید که سعد چه می گوید؟ گفتند: یا
رسول اللّه (ص)، بزرگ ما را ملامت مکن؛
چون او مردی بسیار غیرتمند است و به
همین جهت جز با دختران باکره ازدواج
نمی کند و هیچ گاه زنی را طلاق نگفته که
مبادا کسی از ما جرئت کند و با او ازدواج
نماید.

بنا بر نقل دیگری سعد شگفت زده از
رسول خدا پرسید: آیا نظر شما این است که
اگر با زنم بیگانه ای را دیدم، او را مهلت دهم
تا چهار شاهد بر عمل آنان گرد آورم؟ حضرت
فرمود: آری.

روایت زیر نیز بیانگر روحیه غیرت است:

وقتی آیه قذف نازل شد (و الذین یرمون
المحصنات …، نور، آیه ۴) سعد بن عباده به
پیامبر عرض کرد: می دانم که این آیه و حکمِ
آن، حق و از جانب خداوند نازل شده، ولی
مایه تعجب است که اگر فاسدی را با همسرم
در حال عمل منافی عفت ببینم، حق نداشته
باشم او را بترسانم، یا برانم تا اینکه چهار
شاهد علیه او بگیرم! به خدا قسم! تا شهود را
حاضر گردانم، او کار خود را کرده و رفته
است!

با توجه به نقل ها معلوم می شود گروهی
به خود اجازه می داده اند اگر فردی را در حال
کار حرام با همسر خود دیدند، او را بکشند،
حتی بسیاری این اجازه را وسیع تر دانسته، به
او اجازه کشتنِ همسر خیانتکار را هم داده و
می دهند. متأسفانه در جوامع بدوی و قبیله ای
حتی پدر، برادر و فرزندان زنِ خیانتکار، خود
را مجاز به تنبیه و کشتن او می دانسته، در
گذشته و حال قتل های فراوانی به همین
جهت رخ داده است.

در اینکه عمل زشت زنا از زن خیانتکار و
متجاوز به حریم وی، برای شوهر غیور بسیار
ناراحت کننده است، هیچ شکی نیست، نیز در
اینکه باید خیانتکاران و متجاوزان به سزای
عمل ننگین خود برسند، مخالفی وجود ندارد
اما از نگاه قرآن و سنت آیا شوهر حق دارد
همسر خیانتکار و متجاوز به حریم او را
مستقیما خود مجازات کند؟ آیا چنین حقی به
صورت مطلق است یا مقید؟ دلایل آن کدام و
از چه باب است؟ نیز سؤال های دیگری که
می توان در این باب مطرح ساخت.

پژوهش و نگرش قرآن

برای روشن شدن موضوع ابتدا به
بررسی آیات قرآن در این زمینه می پردازیم:

قرآن در جامعه جاهلی حجاز و در زمانی
نازل شد که روابط غیر اخلاقی رواج فراوان
داشت و زن هایی به صورت آشکار و با نصب
پرچم بر خانه خویش بدان اشتغال داشتند.
گرچه از نظر افراد غیور این عمل ناپسند بود،
ولی نزد عموم زشتی فراوان آن از بین رفته،
کیفری برای آن مقرر نبود.

قرآن به شدت با این عمل زشت و
خانمانسوز مخالفت کرد و برای مرتکبان،
مجازات های سختی مقرر کرد. البته با توجه
به شیوع و رواج فوق العاده آن در جامعه، قرآن
در محکوم کردن و تشریع کیفر برای
مرتکبان، راه تدریج را پیش گرفت. پس از
اینکه در آیاتی، این عمل را گناه کبیره و زشت
شمرد، در آیه ای دستور داد:

و علیه زنانی از اهل خانواده که مرتکب
فحشا گردند، چهار شاهد بگیرید و وقتی
شاهدان بر عمل ننگین آنها شهادت دادند،
آن بزهکاران را در منزل زندانی کنید [تا دیگر
نتوانند مرتکب آن عمل زشت گردند] تا در
زندانِ خانه بمیرند یا خداوند راهی برای
مجازات و آزادی آنها قرار دهد.

در مرحله بعد آیه تازیانه نازل شد و کیفر
این زنان و مردان را بیان فرمود:

«زن و مرد زناکار، هر کدام را صد تازیانه
بزنید و اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارید،
مباد در [اجرای [این کیفر خدایی بر آنان
رأفت و ترحم ورزید!»

دستور اکید و شدید و سختگیری در
تازیانه زدن فقط در مورد زنا وارد شده، که
نشان از ناپسندی فوق العاده و لزوم اجرای
محکم این حد دارد. البته مطابق روایات و
سنت نبوی، کیفر فوق مربوط به زنان و
مردان زناکاری بود که ازدواج نکرده و همسر
نداشتند اما برای مردان و زنان همسردار (که
همسرشان در دسترس شان بوده، با این وجود
مرتکب فحشا گردند) کیفرهای دیگری از
جمله رجم و سنگسار مقرر شده است.

با توجه به آیه فوق، تکلیف موارد فراوانی
از مرتکبان این عمل زشت روشن شد، ولی
گاه اتفاق می افتاد که زنِ شوهرداری در پنهان
خانه اش مرتکب این عمل زشت می شد و در
همان حال شویش وارد خانه شده، او را در
این حال مشاهده می کرد و سرگردان بود چه
کند؟ آیا ایمان و غیرت اقتضا می کرد زن خائن
و مرد متجاوز را بکشد؟ آیا دنبال شاهد برود؟
اگر دنبال شاهد برود و پیش از جمع آوری
چهار شهود، زناکار صحنه گناه را ترک کند،
تکلیف چیست؟

با توجه به اینکه غالبا تا چهار شاهد را
جمع آوری کند، صحنه جرم از میان رفته
است، آیا همین که مرد متجاوز و همسرش را
در حال گناه در حریم خصوصی خودش
می بیند، اجازه می یابد که مرد متجاوز را
بکشد؟ زنش را چه؟ اگر متجاوز یا زنش را
بکشد، تکلیف خودش چه می شود؟ آیا راهی
برای اثبات جرم مرد متجاوز یا زن خیانتکار
دارد؟

مرد و همسر خیانتکار

ابتدا راجع به زن خیانتکار بحث می کنیم
و در مرحله بعد راجع به مرد متجاوز. با توجه
به اینکه زنا گناه بزرگی است و عادی و رایج
شدن آن، آثار و پیامدهای فراوان و زیانباری
دارد، از طرف دیگر در صورت اثبات، کیفر
سنگینی برای دو طرف دارد، بدین جهت و
جهات ناپیدای دیگر، بنای قرآن بر آن است
که این گناه بسیار زشت رواج نیابد و علنی
نگردد و ناپسندی آن از بین نرود اما در عین
حال به راحتی اثبات نگردد، از این رو برای
اثبات آن چهار شاهد لازم است که بر دیدن
این گناه به صورت واضح، شهادت بدهند؛ در
غیر این صورت نباید افشا شود و باید پوشیده
بماند. اگر کمتر از چهار نفر که دیده اند،
شهادت دهند یا با شهادت چهار نفر بر دیدن
زنا نبوده، بلکه بر مقدمات و مؤخرات آن
باشد، گناه ثابت نشده، شهادت دهندگان و
ادعاکنندگان به جرم اهانت به زن، شلاق
خواهند خورد:

و کسانی که به زنان مسلمان تهمت زنا
بزنند و چهار شاهد برای ادعای خود نیاورند،
باید آنان را هشتاد تازیانه بزنید.

در روایت نیز آمده:

خداوند برای هر چیز حدی قرار داده و بر
متجاوز از آن حد نیز حدی وضع کرده و [در
مورد زنا حدّ آن، اثبات با شهادت چهار شاهد
عادل است] و مواردی که چهار شاهد عادل
نباشد را مستور و پوشیده بر مسلمانان قرار
داده است] و نخواسته افشا گردد].

زنی که درون خانه و حریم خانوادگی
خودش باشد، از تیررس نگاه دیگران در امان
است و هیچ کس حق ندارد بدون اجازه وی
وارد منزلش شود تا او را در حال گناه ببیند.
اگر فردی ادعا کند او را درون خانه اش در آن
حال دیده، علاوه بر آنکه پدیده مستور و
پوشیده خداوندی را افشا کرده، باید از وی
پرسید: به چه حقی وارد حریم خانه شدی،
سپس به جرم تهمت زدن و نداشتن چهار
شاهد تازیانه بخورد.

اما شوهر حساب دیگر دارد. او برای وارد
شدن به منزل خودش محتاج اجازه نیست.
حال اگر مردی وارد منزل شد و به چشم خود
دید، طبیعی است که در غالب موارد تا
بخواهد شاهد جمع آوری کند، متجاوز به
حریم، کار خود را کرده و رفته، صحنه ای باقی
نمی ماند تا شهود بر آن شهادت دهند! پس
چه کند؟ آیا حکم غیرت و دینورزی این است
که همسر خیانتکارش را بکشد؟ اگر بکشد، آیا
کیفر نمی شود؟ آیا راهی دیگر برای به کیفر
رساندن خائن هست؟ اگر چشم پوشی کند و
بعد بخواهد از دست زنش نجات یابد و او را
طلاق دهد، باید مهریه و حقوق شرعی اش را

در مسالک آمده:

از کلام بعضی عالمان ما معلوم
شود که از نظر آنان شوهر حق
اقامه حدّ بر همسر خود را دارد.

در مقابل، مخالفان معتقدند که
از روایات متعددی معلوم
می شود هیچ کس جز حاکم
شرع حق اجرای حدود را
ندارد.

بپردازد یا می تواند چون زن خیانتکار گردیده،
بر او سخت بگیرد تا مهریه اش را باز پس
دهد یا ببخشد و طلاق بگیرد؟

با توجه به عدم امکان شهودگیری، قرآن
برای چنین موارد یک راه اختصاصی باز کرده
و آن «ملاعنه» است. اگر مردی مدعی شود
که خیانت زنش را دیده و جز خودش شاهدی
ندارد، این فرد به محض ایراد اتهام، محکوم
به حدّ «قذف» نمی گردد، بلکه برای او حکم
خاص وضع شده، آیه ای خاصْ تکلیف او را
معین کرده است. او باید چهار بار قسم بخورد
که راست می گوید و همسرش را در حین این
گناه دیده است و بار پنجم خود را در صورت
دروغگو بودن لعنت کند:

و مردانی که به همسران خود اتهام زنا
می زنند و جز خودشان، شاهدی بر ادعایشان
ندارند، باید آن مرد ابتدا چهار بار سوگند به
خدا بخورد که در این ادعا از راستگویان است
و بار پنجم بگوید: لعنت خدا بر او باد، اگر از
دروغگویان باشد.

با این اقدام مرد، اتهام در آستانه اثبات
قرار می گیرد، ولی چون احتمال دارد مردانی
به سبب ظلم و ستم، به همسران خود تهمت
بزنند و ستمکارانه بر ادعای خود قسم هم
بخورند و زن بی گناه را در معرض کیفر
سنگینی قرار دهند، لازم است راه چاره ای

برای زنان بی گناه نیز قرار داده شود؛ از این رو
در ادامه آیات بیان می کند که اگر زن این
ادعاها و قسم ها را پذیرفت و از قسم خوردن
بر انکار آنها باز ایستاد، جرم او ثابت شده و
باید کیفر گردد، ولی چنانچه زن خود را بی گناه
دانست، باید چهار بار قسم بخورد که مرد در
شهادتش دروغگو بوده، بار پنجم بگوید: لعنت
خدا بر او باد، اگر شویش از راستگویان باشد.

ظاهرا اگر زن شهادت ها و ادعای مرد را
بپذیرد و بر دروغ بودن آن قسم نخورد، علاوه
بر اینکه مستحق کیفر می گردد، مرد حق دارد
او را به بازپرداخت قسمتی از مهریه وادار کند.
قرآن می فرماید:

و بر زنان تان سخت نگیرید که بعضی از
آنچه به آنان داده اید، باز گیرید، مگر آنکه
مرتکب فحشای آشکار گردند.

اما اگر زن بر دروغ بودن شهادت های
مرد قسم خورد، فقط پیوند زناشویی منتفی
شده، آن دو برای همیشه به هم حرام
می گردند، ولی زن کیفر نمی بیند و موظف به
بازگرداندن مهریه هم نمی شود.

بنا بر روایت در جریان «لعانی» که در
محضر رسول خدا(ص) اجرا شد، پس از اینکه
زن بر دروغ بودن شهادت های همسرش قسم
خورد، پیامبر به شویش گفت: بر