پاورپوینت کامل زن در سخن و سیره رسول خدا(ص) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زن در سخن و سیره رسول خدا(ص) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زن در سخن و سیره رسول خدا(ص) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل زن در سخن و سیره رسول خدا(ص) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۴

قرآن کریم نخستین منبع و مرجع برای ارائه
تصویر زن از دیدگاه اسلام است. پس از آن سیره و
سخنان رسول خدا(ص) در جایگاه دوم قرار
می گیرد. آموزه های رسول خدا(ص) برای همه
مسلمانان ملاک و معیار است و مرز میان اسلام و
دیگر ادیان را روشن می سازد، از این رو تحلیل و
بررسی سخنان رسول خدا(ص) درباره زن از
جایگاه ویژه و پر اهمیتی برخوردار است.

سخن و سیره رسول خدا(ص) تجلی قولی و
رفتاری قرآن کریم است، هر آنچه را که خداوند
بزرگ در کتاب خویش بر رسولش فرو فرستاده،
انسان ها در سخن و سیره پیامبر مشاهده می کنند.
چرا که پیامبر نخستین ایمان آورنده به وحی الهی
است.

«ءَامَنَ الرَّسُولُ بِمَآ أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ؛

پیامبر [خدا] بدانچه از جانب پروردگارش بر
او نازل شده است ایمان آورده است.»

جستجو و تتبع در آموزه های پیامبر ما را به
اصول و محکماتی هدایت می کند که تفسیرکننده و
تراز برای دیگر سخنان است. می توان گفت اصول
و محکمات آموزه هایی است که در مرحله معنا و
مصداق تردیدبردار نیست یعنی در مرحله معنا،
روشن و واضح و در مرحله مصداق بر بیش از یک
مصداق قابل انطباق نیست. چنان که از پشتوانه
تأیید و حمایت قرآنی نیز برخوردار بوده و با آیات
کتاب الهی همسو و سازگار است.

به نظر می رسد پنج اصل بنیادین و اساسی از
سخنان و سیره رسول خدا(ص) می توان استخراج
کرد که بر پایه آن تلقی و تصور مسلمانان از زن باید
شکل گیرد. آن اصول عبارتند از:

۱ـ برابری زنان و مردان در حوزه های انسانی؛

۲ـ کرامت زن؛

۳ـ تعامل انسانی با زن؛

۴ـ جایگاه معنوی زنان؛

۵ـ منع از خشونت علیه زنان.

اینک به بسط و شرح این اصول و مستندات
آن می پردازیم:

۱ـ برابری زنان و مردان در حوزه انسانی

رسول خدا(ص) بنیاد و جوهره زن و مرد را بر
پایه کتاب الهی واحد می بیند، تفاوت های زیستی
که به جهت حفظ نسل انسانی در آدمی تعبیه شده بر
این جوهر واحد اثر نمی گذارد. دو دسته از سخنان
پیامبر می تواند مستند این اصل قرار گیرد.

۱/۱ـ زنان همتای مردان

«حدثنا قتیبه بن سعید، ثنا حماد بن خالد
الخیاط، ثنا عبداللّه العمری، عن عبیداللّه ، عن القاسم،
عن عائشه، قالت: سئل رسول اللّه (ص) عن الرجل
یجد البلل و لا یذکر احتلاما، قال: یغتسل و عن
الرجل یری أنه قد احتلم و لا یجد البلل، قال: لا غسل
علیه. فقالت أم سلیم: المرأه تری ذلک اعلیها
الغسل؟ قال: نعم، إنما النساء شقائق الرجال؛

عایشه گوید: از رسول خدا سؤال شد اگر مردی
رطوبتی ببیند ولی احتلام را به یاد نمی آورد
[وظیفه اش چیست؟] فرمود: غسل کند. پرسیده شد:
مردی خواب می بیند محتلم شده ولی رطوبتی [در
بیداری] نمی بیند؟ فرمود: غسل بر او نیست. ام سلیم
پرسید: اگر برای زنی چنین وضعی پیش آید آیا
غسل دارد؟ فرمود: بلی زنان همتای مردانند.»

بیهقی نیز همین حدیث را با سند خود از
ابوداود نقل کرده است.

ابن منظور در کتاب «لسان العرب» و زبیدی در
«تاج العروس» در معنای شقایق نوشته اند:

«ای نظایرهم و امثالهم فی الاخلاق و الطباع
کانهن شققن منهم؛

مانند آنها در خلق و خوی و سرشت اند، گویا از
آنها جدا شده اند.»

این حدیث زن و مرد را در مسائل زیستی به
استناد یگانگی و همتایی برابر می بیند، پس سایر
عرصه های حیات، حکمش معلوم خواهد بود.

۲/۱ـ مساوات میان دختران و پسران

«حدّث سعید بن یوسف، عن یحیی بن أبی کثیر،
عن عکرمه، عن ابن عبّاس قال: قال رسول اللّه (ص):
ساووا بین اولادکم فی العطیّه؛ فلو کنت مفضّلاً أحدا
لفضّلتُ النساء؛

رسول خدا(ص) فرمود: در بخشش میان
فرزندان برابری را رعایت کنید. اگر من می خواستم
فرزندی را برتری دهم دختران بودند.»

و در روایت دیگری می فرماید:

«فلو کنت مؤثرا أحدا علی أحدٍ لآثرت النساء
علی الرجال؛

پیامبر فرمود: اگر کسی را می خواستم برتری
دهم زنان را بر مردان برتری می دادم.»

«النبی(ص): سوّوا بین أولادکم فی العطیّه؛ فلو
کنت مؤثرا أحدا علی أحد لآثرت النساء علی
الرجال؛

پیامبر فرمود: میان فرزندان در بخشش برابری
را رعایت کنید. اگر می خواستم کسی را برتری دهم
حتما زنان را بر مردان برتری می دادم.»

زینب تمیمی نقل می کند:

«أنّه کره أن یفضِّل الذکورَ من البنین علی
الإناث فی العطیّه؛

رسول خدا نمی پسندید پسران بر دختران در
بخشش برتری داده شوند.»

بخاری نیز در کتاب صحیح با تعبیر دیگری
این حدیث را آورده است که پیامبر می فرماید:

«… اعدلوا بین اولادکم فی العطیّه؛

میان فرزندان در بخشش به عدالت رفتار
کنید.»

«حدثنا حامد بن عمر، قال: حدثنا أبوعوانه، عن
حصین، عن عامر، قال: سمعت النعمان بن بشیر
رضی اللّه عنهما و هو علی المنبر یقول: اعطانی أبی
عطیهً، فقالت عمره بنت رواحه: لا ارضی حتی
تشهد رسول اللّه (ص)، فأتی رسول اللّه (ص)، فقال:
إنی أعطیت ابنی من عمره بنت رواحه، عطیه
فأمرتنی ان اشهدک یا رسول اللّه ، قال: اعطیت سائر
ولدک مثل هذا؟ قال: لا، قال: فاتقوا اللّه و اعدلوا بین
اولادکم، قال: فرجع فرد عطیّه؛

عامر گوید از نعمان بن بشیر بر بالای منبر
شنیدم که می گفت: پدرم چیزی را به من بخشید،
عمره دختر رواحه گفت باید رسول خدا بدین
بخشش رضایت دهد. پدرم نزد رسول خدا آمد و
گفت به پسرم که مادرش عمره است چیزی
بخشیدم. مادرش به من دستور داد که باید رسول
خدا بدین امر رضایت دهد. رسول خدا فرمود: آیا
به دیگر فرزندانت مانند این را بخشیده ای؟ گفت:
نه، فرمود: از خدا بترسید و میان فرزندان به عدالت
رفتار کنید. نعمان از نزد رسول خدا بازگشت و
هدیه اش را بازپس گرفت.»

۲ـ کرامت زن

یکی از آموزه های رسول خدا(ص) که به
صورت های مختلف در سخن و سیره ایشان تکرار
شده اعتقاد به کرامت زن است. این مطلب را از این
گفتار و کردار می توان استنباط کرد:

۱/۲ـ سفارش به تکریم زن

«حدّث [أبوعبدالغنیّ الحسن بن علیّ بن عیسی
الأزدی المعانی] عن عبدالرّزاق بن همام بسنده، عن
علیّ بن أبیطالب(ع) قال: قال رسول اللّه (ص):
خیرُکم خیرُکم لأهله، و أنا خیرُکم لأهلی. ما أکرم
النساءَ إلاّ کریمٌ، و لا أهانهنّ إلا لئیمٌ؛

رسول خدا(ص) فرمود: بهترین شما بهترین
شما با خانواده است و من بهترین شما با خانواده
هستم. جز کریمان زنان را تکریم نکنند و جز
انسان های پست زنان را تحقیر ننمایند.»

«حدّثنا أبوکُرَیب: حدّثنا عبده بن سلیمان، عن
محمّد بن عمرو: حدّثنا أبوسلمه، عن أبی هریره قال:
قال رسول اللّه (ص): أکمل المؤمنین إیمانا أحسنهم
خُلقا، و خِیارکم خِیارکم لنسائهم خُلقا؛

رسول خدا(ص) فرمود: کامل ترین مؤمنان در
ایمان، خوش خُلق ترین آنهاست و بهترین شما
خوش خُلق ترین شما با زنانند.»

«قال أبوعیسی: حدیث أبی هریره هذا، حدیث
حسن صحیح.

ابن مخلّد، عن محمّد بن عمرو بن البختری، عن
محمّد بن أحمد بن أبی العوّام، عن عبدالوهّاب
بن عطاء. عن محمّد بن عمرو، عن أبی سلمه، عن
أبی هریره، عن النبیّ(ص) قال: إنّ أکمل المؤمنین
إیمانا أحسنهم خُلقا، و خیارکم خیارکم لنسائه؛

از پیامبر نقل شده است: کامل ترین مؤمنان در
ایمان خوش خُلق ترین آنان است و بهترین شما،
بهترین شما با زنان است.»

«قال رسول اللّه (ص): خیرکم خیرکم لنسائه، و
أنا خیرکم لنسائی؛

رسول خدا(ص) فرمود: بهترین شما بهترین
شما با زنانش می باشد. و من بهترین شما با زنانم
هستم.»

«قال رسول اللّه (ص): خیرُکم خیرُکم لأهله، و
أنا خیرکم لأهلی؛

رسول خدا(ص) فرمود: بهترین شما، بهترین
شما با خانواده است و من بهترین شما با خانواده ام
هستم.»

«القطب الراوندی فی لبّ اللباب: و عنه(ص)،
قال: خیرُکم خیرُکم لنسائکم، و بناتکم؛

از رسول خدا(ص) نقل شده است: بهترین
شما بهترین شما با زنان و دختران تان هستید.»

«أخبرنا عبداللّه : أخبرنا محمّد: حدّثنی موسی،
قال: حدّثنا أبی، عن أبیه، عن جدّه جعفر بن محمّد،
عن أبیه، عن جدّه علیّ بن الحسین، عن أبیه، عن
علیّ(ع) قال: قال رسول اللّه (ص) فی حدیث: و من
اتّخذ زوجهً فلیُکرمْها؛

رسول خدا(ص) فرمود: هر کس همسری
گزید، وی را تکریم کند.»

۲/۲ـ محبت به زنان نشانه ایمان و اخلاق
پیامبران

«أخبرنا عبداللّه : أخبرنا محمّد: حدّثنی موسی،
قال: حدّثنا أبی، عن أبیه، عن جدّه جعفر بن محمّد،
عن أبیه، عن جدّه علیّ بن الحسین، عن أبیه، عن
علیّ(ع) قال: قال رسول اللّه (ص): اُعطینا أهلَ البیت
سبعهٌ لم یُعطَهُنّ أحدٌ قبلنا، و لا یُعطاها أحدٌ بعدنا:
الصباحهَ، و الفصاحهَ و السماحهَ، و الشجاعهَ، و
الحلمَ، و العلمَ، و المحبّهَ من النساء؛

ما خاندان به هفت خصلت اختصاص یافتیم که
پیشینیان آن را نداشتند و پیشینیان نیز نخواهند
داشت. خوش منظری، رساگویی، گشاده رویی،
شجاعت، بردباری، دانش، علاقه مندی به زنان.»

«أخبرنا عبداللّه : أخبرنا محمّد: حدّثنی موسی،
قال: حدّثنا أبی، عن أبیه، عن جدّه جعفر بن محمّد،
عن أبیه، عن جدّه علیّ بن الحسین، عن أبیه، عن
علیّ(ع)، قال: قال رسول اللّه (ص): کلّما ازداد العبد
إیمانا، ازداد حبّا للنساء؛

رسول خدا(ص) فرمود: هر چه آدمی ایمانش
افزایش یابد، علاقه اش به زنان بیشتر گردد.»

۳/۲ـ اختیارداری زنان در امر ازدواج

«أخبرنا عبدالرزّاق، قال: أخبرنا ابن جریح،
قال: أخبرنی أبوالزبیر، عن رجل صالح من أهل
المدینه، عن أبی سلمه بن عبدالرحمن، قال: کانت
امرأه من الأنصار تحت رجل من الأنصار، فقُتل عنها
یوم أحد، و له منها ولد، فخطبها عمّ ولدها و رجل إلی
أبیها، فأنکح الرجل، و ترک عمّ ولدها، فأتت
النبیّ(ص) فقالت: أنکحنی أبی رجلاً لا اُریده، و
ترک عمّ ولدی، فیؤخذ منّی ولدی، فدعا النبیّ(ص)
أباها فقال: أنکحت فلانا فلانه؟ قال: نعم. قال: أنت
الذی لا نکاح لک، اذهبی فانکحی عمّ ولدک؛

ابوسلمه گوید: زنی از انصار همسر مردی از
انصار بود، شوهرش در جنگ احد به شهادت رسید
و از وی فرزندی داشت. عموی بچه اش
[برادرشوهرش] و مردی دیگر او را از پدرش
خواستگاری کردند. پدرش او را به ازدواج مرد
بیگانه در آورد و عموی فرزندش را کنار گذارد.
دختر نزد پیامبر آمد و گفت پدرم مرا به ازدواج
مردی در آورده که او را نمی خواهم. برادرشوهرم
فرزندم را از من می گیرد. پیامبر پدرش را فرا خواند
و فرمود: دخترت را به ازدواج فلان مرد در
آوردی؟ گفت: بلی. فرمود: تو اختیاردار ازدواج
دختر نیستی [و رو کرد به دختر و فرمود:] برو با
برادرشوهرت ازدواج کن.»

حدّثنا هنّاد بن السریّ: حدّثنا وکیع، عن کهمس
بن الحسن، عن ابن بریده، عن أبیه، قال: جاءت فتاه
إلی النبیّ(ص) فقالت: إنّ أبی زوّجنی ابن أخیه؛
لیرفع بی خسیسته، قال: فجعل الأمر إلیها، فقالت: قد
أجزت ما صنع أبی، و لکن أردت أن تعلم النساء أن
لیس لی الآباء من الأمر شی ء.

فی الزوائد: إسناده صحیح، و قد رواه غیر
المصنّف من حدیث عائشه و غیرها؛

دختری نزد پیامبر آمد و گفت: پدرم مرا به
خاطر خصلت های شخصی به ازدواج پسر برادرش
در آورده است. پیامبر اختیار را به دختر داد. آنگاه
دختر گفت به این کار پدرم تَن می دهم. خواستم
زنان بدانند پدران نسبت به دختران اختیاردار
نیستند.»

«حدّثنا أبوالعبّاس محمد بن یعقوب: أنبأنا
محمد بن عبداللّه بن عبدالحکم: حدّثنا ابن أبی
فدیک، عن ابن أبی ذئب، عن عمر بن حسین، عن
نافع، عن ابن عمر، رضی اللّه عنهما: انّه تزوّج ابنه
عثمان بن مظعون. قال: فذهبت اُمّها إلی النبیّ(ص)
فقالت: إنّ ابنتی تکره و اللّه ، فأمره رسول اللّه (ص)
أن یفارقها، ففارقها و قال: لا تُنکحوا النساء حتّی
تستأمروهنّ، فإذا سکتنَ فهو إذنهنّ. فتزوّجها بعده
المغیره بن شعبه؛

ابن عمر دختر دایی اش را به ازدواج عثمان
بن مظعون در آورد. مادر دختر نزد رسول خدا رفت
و گفت به خدا سوگند دخترم به این ازدواج راضی
نیست. رسول خدا دستور داد دختر جدا شود و
فرمود: زن ها را پیش از مشورت با آنان شوهر
ندهید. اگر سکوت کردند همان نشانه رضایت
است. آنگاه آن دختر با مغیره بن شعبه ازدواج
کرد.»

۴/۲ـ مشورت با زنان

رسول خدا با سخن، تقریر و عمل بر مشورت با
زنان تأکید فرمود:

رسول خدا در زمینه ازدواج و برخی مسائل
خانوادگی دیگر، فرمان به مشورت با زنان داده
است:

«أخبرنا أبوزکریا بن أبی اسحاق المزکی و
أبوبکر بن الحسن القاضی قالا، ثنا أبوالعباس محمد
بن یعقوب، أنبأ محمد بن عبداللّه ابن عبدالحکم، أنبأ
ابن وهب، اخبرنی اللیث بن سعد عن عبداللّه
بن عبدالرحمن القرشی عن عدی بن عدی الکندی
عن ابیه عن رسول اللّه (ص) انه قال: شاوروا النساء
فی انفسهن فقیل له: یا رسول اللّه ان البکر تستحیی
قال: الثیّب تعرب عن نفسها و البکر رضاها
صمتها؛

از رسول خدا(ص) نقل شده است: با زنان در
مسئله ازدواج شان مشورت کنید، بانوان خواستِ
خود را آشکار می کنند، و دوشیزگان رضایت شان
در سکوت شان است.»

«حدثنا عبداللّه ، حدثنی أبی، ثنا هشیم عن عمر
بن أبی سلمه، عن أبیه، عن أبی هریره، قال: قال
رسول اللّه (ص): البکر تستامر و الثیب تشاور قیل یا
رسول اللّه ان البکر تستحی قال سکوتها رضاها؛

رسول خدا(ص) فرمود: با دوشیزه و بانو در
مورد ازدواج شان مشورت کنید. گفته شد:
دوشیزگان حیا می کنند. فرمود: سکوت آنان
رضایت آنهاست.»

«حدثنا عبداللّه ، حدثنی أبی، ثنا علی بن عیاش
و اسحق بن عیسی و هذا حدیث علی، قال: ثنا اللیث
بن سعد قال: حدثنی عبداللّه بن عبدالرحمن
بن أبی حسین المکی عن عدی ابن عدی الکندی عن
أبیه عن رسول اللّه (ص) قال: أشیروا علی النساء فی
أنفسهن فقالوا: ان البکر تستحی یا رسول اللّه (ص)،
قال رسول اللّه (ص): الثیب تعرب عن نفسها بلسانها
و البکر رضاها صمتها؛

از رسول خدا نقل شده است: با زنان در مورد
ازدواج شان مشورت کنید. گفتند: دوشیزگان شرم
می کنند. فرمود: بانو رأی خود را اعلام دارد و
دوشیزه سکوتش، رضایت است.»

پیامبر(ص) دختری را برای مردی
خواستگاری می کند، پدرِ دختر از پیامبر(ص)
اجازه می خواهد که با همسرش مشورت کند، رسول
خدا به او اذن می دهد.

در صلح حدیبیّه پس از امضای قرارداد، رسول
خدا به مسلمانان دستور داد قربانی کنید و پس از آن
تقصیر نمایید. هیچ کس به دستور پیامبر عمل نکرد.
رسول خدا بر ام سلمه وارد شد و جریان را ذکر کرد.
ام سلمه گفت: شما خود قربانی کنید و حلق کنید و با
کسی سخن مگویید. پیامبر بیرون آمد و آن عمل را
انجام داد، مسلمانان نیز تبعیت کردند.

ناگفته نماند مشورت جایی است که طرف
مشورت، آگاهی لازم را داشته باشد و ناصح و
خیرخواه و صاحب تجربه باشد. مجموعه سخنان و
تأیید و عمل پیامبر نشان می دهد که هر کس چنین
آگاهی، تجربه و خیرخواهی را داشت می تواند
طرف مشورت واقع گردد و جنسیت دخالت ندارد
و اگر جز اینها در آن روزگار اتفاق نیفتاد، شرایط
بیش از این را برای زنان فراهم نساخته بود.

۳ـ تعامل انسانی با زنان

سیره عملی رسول خدا بر این پایه استوار است
که جامعه اسلامی می بایست زنان را به عنوان بخشی
از جامعه انسانی با همه گستردگی هایش بپذیرد. و
مبنای تعامل با آنان بر محور انسانیت با همه عمق و
گستردگی اش صورت پذیرد. در اینجا نمونه هایی از
تعامل پیامبر با زنان را گزارش می کنیم که می تواند
مستند و مرجع اتخاذ این اصل و قاعده باشد:

۱/۳ـ سلام کردن به زنان

«محمد بن یعقوب، عن علی بن ابراهیم، عن
أبیه، عن حماد بن عیسی، عن ربعی بن عبداللّه ، عن
ابی عبداللّه (ع) قال: کان رسول اللّه (ص) یسلم علی
النساء و یرددن علیه؛

امام صادق(ع) فرمود: رسول خدا(ص) بر
زنان سلام می کرد و آنان پاسخ می گفتند.

«حدثنا أبوبکر بن ابی شیبه، حدثنا سفیان
بن عیینه، عن ابن ابی حسین، سمعه من شهر
بن حوشب یقول: اخبرته اسماء ابنه یزید: مر علینا
النبی(ص) فی نسوه فسلم علینا؛

شهر بن حوشب گوید: اسماء دختر یزید
گزارش داد که رسول خدا(ص) بر گروهی از ما زنان
گذشت و بر ما سلام کرد.»

۲/۳ـ عیادت از زنان بیمار

«حدثنا العباس بن الفضل الأسفاطی، حدثنا
أبوالولید الطیالسی، ثنا أبوعوانه، عن عبدالملک
بن عمیر، عن امرأه منهم یقال لها أم العلاء أن
النبی(ص) دخل علیها فی مرضها فقال أبشری یا
أم العلاء فإن مرض المسلم یذهب خطایاه کما
یذهب النار خبث الحدید؛

عبدالملک بن عمیر از زنی به نام ام علاء نقل
می کند که پیامبر به هنگام بیماری اش بر او وارد شد
و فرمود بشارت باد بر تو ای ام علاء، بیماری
مسلمان، خطاهایش را می پوشاند چنان که آتش
آهن را تصفیه می کند.»

۳/۳ـ پذیرفتن دعوت به غذا

«حدثنا [إسحاق] الانصاری حدثنا معن حدثنا
مالک [بن أنس] عن إسحاق بن عبداللّه بن أبی طلحه
عن أنس بن مالک: أن جدته ملیکه دعت رسول
اللّه (ص) لطعام صنعته، فأکل منه، ثم قال: قوموا
فلنصل بکم، قال أنس، فقمت إلی حصیر لنا قد طول
ما لبس، فنضحته بالماء، فقام علیه رسول اللّه (ص) و
صففت علیه أنا و الیتیم وراءه و العجوز من ورائنا،
فصلی بنا رکعتین ثم انصرف؛

انس بن مالک گوید: جده اش ملیکه غذایی
پخت و رسول خدا(ص) را برای غذا دعوت کرد
رسول خدا(ص) از آن تناول کرد. سپس فرمود:
برخیزید نماز بگزاریم. انس گفت: زیراندازی که
بسیار کهنه شده را آب زده و آن را تکان دادم رسول
خدا برخاست و پشت سر پیامبر نماز خواندیم.»

۴/۳ـ احوالپرسی و دیدار از زنان

از زنان متعددی در سیره پیامبر یاد شده که
رسول خدا به دیدار و احوالپرسی آنان می رفت. گاه
در آن منزل ها استراحت می کرد، بسا اوقات نماز
مستحبی می خواند. از این زنان می توان نام
ام فضل [نخستین زن مسلمان پس از خدیجه
در مکه] فاطمه بنت اسد [مادر امیرالمؤمنین[
ام سلیم، [همسر حمزه سید الشهداء] لبابه
[دختر حارث بن حزن و همسر عباس
بن عبدالمطلب که در مکه ایمان آورد] شفاء
ام سلیمان [در مکه ایمان آورد] ام حرام [دختر
ملحان و همسر عباده بن صامت]، ام ایمن،
جُعده [دختر عبداللّه بن ثعلبه].

در باره ام حرام در کتب سیره چنین منقول
است:

«کان رسول اللّه (ص) یکرمها و یزورها فی
بیتها و یقیل عندها و اخبرها انها شهیده؛

رسول خدا او را گرامی می داشت و از او در
خانه اش احوال می پرسید و آنجا استراحت می نمود
و خبر داد که وی به شهادت می رسد.»

۵/۳ـ ترغیب و تشویق به دانش اندوزی

سخنان متعددی از رسول خدا(ص) در تشویق
و ترغیب زنان به دانش اندوزی منقول است که به
نمونه هایی اشاره می شود:

«نوادر الراوندی،: بإسناده، عن موسی
بن جعفر(ع)، قال: قال رسول اللّه (ص): اضربوا
النساء علی تعلیم الخیر؛

زنان را در راه آموزش خیر و نیکی تنبیه
کنید.»

«قال النبی(ص): نِعْم النساء نساءُ الأنصار! لم
یمنعهنّ الحیاءُ أن یتفقّهن فی الدین؛

زنان انصار، خوب زنانی هستند، شرم مانع
فقاهت آنان در دین نمی شود.»

«قال رسول اللّه (ص): ایما رجل کانت عنده
ولیده فعلمها فاحسن تعلیمها و ادبها فاحسن تأدیبها
ثمّ أعتقها و تزوّجها فله أجران؛

پیامبر(ص) فرمود: هر مردی که کنیزکی نزد
او باشد، او را تعلیم دهد و خوب تعلیم دهد و او را
پرورش دهد و خوب پرورش دهد، سپس او را
آزاد کند و شوهر دهد، دارای دو پاداش خواهد
بود.»

۶/۴ـ پاسخگویی به پرسش های زنان

«أبی رحمه اللّه ، قال: حدثنا سعد بن عبداللّه ، قال:
حدثنا إبراهیم بن هاشم و غیره، عن خلف بن حماد،
عن الحسین بن زید الهاشمی عن أبیعبداللّه
علیه السلام، قال: جاءت زینب العطاره الحولاء إلی
نساء رسول اللّه (ص) و بناته و کانت تبیع منهن العطر
فدخل رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و هی عندهن،
فقال لها: إذا أتیتنا طابت بیوتنا، فقالت: بیوتک
بریحک أطیب یا رسول اللّه ، قال: إذا بعت فأحسنی و
لا تغشی فإنه أتقی و أبقی للمال، فقالت: ما جئت
بشیء من بیعی، و إنما جئتک أسالک عن عظمه
اللّه ؛

زینب عطاره زنی است که لوازم آرایش به
زنان می فروشد و وسائل آرایش زنان پیامبر(ص)
را فراهم می کند. روزی رسول خدا(ص) وارد خانه
شد و او را دید. فرمود: آفرین بر تو که اتاق های ما را
معطر می کنی. زینب گفت: اتاق های شما به عطر
شما خوشبوتر است ای رسول خدا! پیامبر فرمود:
وقتی معامله می کنی خوب رفتار کن و نارو نزن، این
مایه حفظ و ماندگاری بیشتر مال است. گفت: ای
رسول خدا! امروز برای فروش نیامده ام بلکه آمده ام
نسبت به چگونگی آفرینش جهان از شما سؤال
کنم. آنگاه رسول خدا با تفصیل چگونگی آفرینش
را بیان کرد.»

«مقاتل بن حیان: لما رجعت أسماء بنت
عمیس من الحبشه مع زوجها جعفر بن أبیطالب
دخلت علی نساء رسول اللّه (ص) فقالت: هل فینا
شیء من القرآن قلن: لا، فأتت رسول اللّه (ص)
فقالت: یا رسول اللّه إن النساء لفی خیبه و خسار!