پاورپوینت کامل پیامبر، الگوی جامعه ما ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیامبر، الگوی جامعه ما ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیامبر، الگوی جامعه ما ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیامبر، الگوی جامعه ما ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۲

سخنی از مقام معظم رهبری، حضرت آیت اللّه
خامنه ای

خدای متعال به ما مسلمانان دستور داده است
که از پیامبر تبعیت کنیم. این تبعیت، در همه چیز
زندگی است. آن بزرگوار، نه فقط در گفتار خود،
بلکه در رفتار خود، در هیئت زندگی خود، در
چگونگی معاشرت خود با مردم و با خانواده، در
برخوردش با دوستان، در معامله اش با دشمنان و
بیگانگان، در رفتارش با ضعفا و با اقویا، در همه
چیز اسوه و الگوست. جامعه اسلامی ما آن وقتی به
معنای واقعی کلمه جامعه اسلامیِ کامل است، که
خود را بر رفتار پیامبر منطبق کند. اگر به طور صد
در صد مثل رفتار آن حضرت عملی نیست ـ که
نیست ـ لااقل شباهت به آن بزرگوار باشد؛ عکس
جریان زندگی نبیّ اکرم بر زندگی ما حاکم نباشد؛ در
آن خط حرکت بکنیم.

سه صحنه از صحنه های مهم زندگی

در سه صحنه از صحنه های مهم زندگی،
جملات مختصری از آن بزرگوار عرض می کنم.
البته در این باب کتاب های مفصل نوشته شده است
و سخن، طولانی تر و مبسوط تر از آن است که در
گفتارهایی از این قبیل بشود حق آن را ادا کرد. از
هر خرمن گلی، خوشه ای باید چید؛ برای اینکه در
ذهن ما یاد آن بزرگوار همیشه زنده باشد.

الف) صحنه دعوت و جهاد

صحنه اول از زندگی پیامبر، صحنه دعوت و
جهاد بود. کار مهم پیامبر خدا، دعوت به حق و
حقیقت، و جهاد در راه این دعوت بود. در مقابل
دنیای ظلمانی زمان خود، پیامبر اکرم دچار تشویش
نشد. چه آن روزی که در مکه تنها بود، یا جمع
کوچکی از مسلمین او را احاطه کرده بودند و در
مقابلش سران متکبر عرب، صنادید قریش و
گردنکشان، با اخلاق های خشن و با دست های
قدرتمند قرار گرفته بودند، و یا عامه مردمی که از
معرفت نصیبی نبرده بودند، وحشت نکرد؛ سخن
حق خود را گفت، تکرار کرد، تبیین کرد، روشن
کرد، اهانت ها را تحمل کرد، سختی ها و رنج ها را به
جان خرید، تا توانست جمع کثیری را مسلمان کند؛
و چه آن وقتی که حکومت اسلامی تشکیل داد و
خود در موضع رئیس این حکومت، قدرت را به
دست گرفت. آن روز هم دشمنان و معارضان
گوناگونی در مقابل پیامبر بودند؛ چه گروههای
مسلح عرب ـ وحشی هایی که در بیابان های حجاز و
یمامه، همه جا پراکنده بودند و دعوت اسلام باید
آنها را اصلاح می کرد و آنها مقاومت می کردند ـ و
چه پادشاهان بزرگ دنیای آن روز ـ دو ابرقدرت
آن روز عالم؛ یعنی ایران و امپراتوری روم ـ که
پیامبر نامه ها نوشت، مجادله ها کرد، سخن ها گفت،
لشکرکشی ها کرد، سختی ها کشید، در محاصره
اقتصادی افتاد و کار به جایی رسید که مردم مدینه
گاهی دو روز و سه روز، نان برای خوردن پیدا
نمی کردند. تهدیدهای فراوان از همه طرف پیامبر
را احاطه کرد. بعضی از مردم نگران می شدند، بعضی
متزلزل می شدند، بعضی نق می زدند، بعضی پیامبر
را به ملایمت و سازش تشویق می کردند؛ اما پیامبر
در این صحنه دعوت و جهاد، یک لحظه دچار
سستی نشد و با قدرت، جامعه اسلامی را پیش برد،
تا به اوج عزت و قدرت رساند؛ و همان نظام و
جامعه بود که به برکت ایستادگی پیامبر در
میدان های نبرد و دعوت، در سال های بعد توانست
به قدرت اول دنیا تبدیل شود.

ب) صحنه رفتار با مردم

صحنه دوم از زندگی پیامبر، رفتار آن حضرت
با مردم بود. هرگز خُلق و خوی مردمی و محبت و
رفق به مردم و سعی در استقرار عدالت در میان
مردم را فراموش نکرد؛ مانند خودِ مردم و متن مردم
زندگی کرد؛ با آنها نشست و برخاست کرد؛ با
غلامان و طبقات پایین جامعه، دوستی و رفاقت
کرد؛ با آنها غذا می خورد؛ با آنها می نشست؛ با آنها
محبت و مدارا می کرد؛ قدرت، او را عوض نکرد؛
ثروت ملی، او را تغییر نداد؛ رفتار او در دوران
سختی و در دورانی که سختی برطرف شده بود،
فرقی نکرد؛ در همه حال با مردم و از مردم بود؛ رفقِ
به مردم می کرد و برای مردم عدالت می خواست.

در جنگ خندق، وقتی که مسلمین در مدینه از
همه طرف تقریبا محاصره بودند و غذا به مدینه
نمی آمد و آذوقه مردم تمام شده بود، به طوری که
گاهی دو روز، سه روز کسی غذا گیرش نمی آمد که
بخورد، در همان حال پیامبر اکرم خودش در خندق
کندن در برابر دشمن، با مردم مشارکت می کرد و
مانند مردم گرسنگی می کشید.

در روایت دارد، فاطمه زهرا (سلام اللّه علیها)
که برای حسن و حسین ـ که کودکان خردسالی بودند
ـ مقداری آرد دست و پا کرده بود و نان مختصری
پخته بود، دلش نیامد که پدر خود را گرسنه بگذارد.
تکه ای از آن نانی که برای بچه ها پخته بود، برای
پدرش برد. پیامبر فرمود: دخترم! از کجا آورده ای؟
گفت: مال بچه هاست. پیامبر لقمه ای در دهان شان
گذاشتند و خوردند. طبق روایت ـ که گمان می کنم
سند روایت هم سند معتبری است ـ پیامبر فرمود:
من سه روز است که هیچ چیز نخورده ام! بنابراین، او
مثل خودِ مردم و در کنار مردم بود و با آنها رفق و
مدارا می کرد؛ چه در این حالت، و چه در دورانی که
سختی