پاورپوینت کامل عید تحول حال ۷۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عید تحول حال ۷۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عید تحول حال ۷۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عید تحول حال ۷۸ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۰

فرهنگ و اندیشه / نگاه

مفهوم عید بار مکتبی عمیقی دارد و در
چارچوب بینش توحیدی و عمل مبتنی بر
اعتقاد و ایمان مذهبی قابل تفسیر است.

عید در لغت به معنای عود و بازگشت و
در فرهنگ اسلامی به معنای بازگشت به
معبود است که این دو از مفاهیم خاص بینش
توحیدی هستند. به بیان دیگر هر گاه انسان
به سوی خالق خود باز گردد و از گناه باز ایستد
یعنی به فرمان الهی گردن نهد و از وعید خدا
رها شود و به پاداش الهی دست یابد عید
اوست.

واژه عید در قرآن

واژه عید در قرآن فقط یک بار آمده
است.

«الّلهم اَنْزِلْ علینا مائده مِنَ السماءِ تکونُ
لنا عیدا لاوّلنا و آخِرِنا و آیهً منک؛

خدایا! نازل کن برای ما مائده ای از
آسمان که برای اولین و آخرین از ما عید باشد
و نشانه ای از تو.»

در تفسیر این آیه آمده است: عید در لغت
از ماده عود به معنی بازگشت است. به
روزهایی که مشکلات از قوم و جمعیتی
برطرف می شود و بازگشت به پیروزی ها و
راحتی های نخستین می کنند، عید گفته
می شود. در اعیاد اسلامی به مناسبت اینکه
در پرتو اطاعت یک ماه مبارک رمضان و یا
انجام فریضه بزرگ حج، صفا و پاکی فطری
نخستین به روح و جان باز می گردد و
آلودگی ها که بر خلاف فطرت است از میان
می رود «عید» گفته شده است و از آنجا که
روز نزول مائده، روز بازگشت به پیروزی و
پاکی و ایمان به خدا بوده است؛ حضرت
مسیح(ع) آن را «عید» نامیده است.

نوروز طبیعت

انسان از نخستین سال های زندگی
اجتماعی، متوجه بازگشت و تکرار برخی از
رویدادهای طبیعی، یعنی تکرار فصول شد.
نیاز به محاسبه در دوران کشاورزی یعنی نیاز
به دانستن زمان کاشت و برداشت،
فصل بندی ها و تقویم دهقانی و زراعی را به
وجود آورد. نخستین محاسبه فصل ها،
بی گمان در همه جوامع با گردش ماه که تغییر
آن آسان تر دیده می شد صورت گرفت. و
بالاخره در نتیجه نارسایی ها و
ناهماهنگی هایی که در تقویم قمری، با تقویم
دهقانی داشت، محاسبه و تنظیم تقویم بر
اساس گردش خورشید صورت پذیرفت. سال
نزد ایرانیان از زمانی نسبتا کهن به چهار
فصل سه ماهه تقسیم گردیده است و همان
طور که ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه آورده
است آغاز سال ایرانی از زمان خلقت انسان
(یعنی ابتدای هزاره هفتم از تاریخ عالم) روز
هرمز از ماه فروردین یعنی نخستین روز از
نخستین ماه شمسی، زمانی که آفتاب به نقطه
اول برج حمل می رسد، اطلاق می گردد. این
روز برابر با ۲۱ مارس میلادی و آغاز فصل
بهار است. وقتی که آفتاب در نصف النهار در
نقطه اعتدال ربیعی و طالع سرطان قرار
می گیرد. نوروز کلمه ای است مرکب و به
معنای روز نو، در همه تقاویم، در همه دوره ها
و در میان همه فرهنگ ها، با اسامی گوناگون
مطرح بوده و هست. اصل پهلوی این کلمه
«نوک روچ» یا «نوگ روز» بوده است. گردش
زمین به دور خورشید و پدید آمدن روز و شب
و فصول سال و نیز حرکت ماه بر گِرد زمین،
بشر را به محاسبه وا داشته و به طور طبیعی
تقویم را پدید آورده است. آغاز هر سال،
شروع جدیدی است که خود به نوعی انسان را
با احساسی تازه و تولدی نو به حرکت در
می آورد. این آغاز همراه با شادی و سرور
بوده و در هر فرهنگی آئین های ویژه ای
برای نشان دادن خوشحالی و شادی
تعبیه شده است.

نوروز جشنی است برخاسته از فلات
ایران و به هیچ قوم و مذهب معینی بستگی
ندارد. نوروز با آریایی ها وارد ایران نشده است،
بلکه آریایی ها آن را از مردم فلات ایران
گرفته اند. بنابراین نوروز یک جشن سرزمینی
است، نه جشنی متعلق به قوم یا مذهبی
معین. برخی گمان می کنند که نوروز یک
جشن زردشتی است، در حالی که اصلاً چنین
نیست.

زردشتیان نیز همانند بقیه مذاهب نوروز
را به عنوان یک جشن ملی پذیرفته اند. از
همین رو است که هر قوم و مذهبی که به
سرزمین ایران گام نهاده، نوروز را محترم
شمرده و بر آن مُهر تأیید زده است. لیکن
تأیید اسلام از نوروز به عنوان مذهبی که
نهادهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و
اقتصادی ایران را دچار تحولات عمیق و
گسترده کرده است، بی شک از اهمیت
بیشتری برخوردار است. نوروز جشنی
فرهنگی است و با زندگی مردم پیوند دارد.
چیزی در آن وجود ندارد که اقوام و مذاهب
مختلف با آن مخالفت کنند. بدین جهت نوروز
با پیدایی اسلام ـ به ویژه در مذهب شیعه ـ
مُهر تأیید خورد. ارتباطی که نوروز با مذهب

شیعه دارد، خیلی بیشتر از ارتباطی است که با
مذهب زرتشت دارد. ایرانیان روز اول
فروردین را نوروز می نامند. در زمان های قدیم
نوروز در اول بهار نبود و گاه به بهار و گاه به
تابستان و … می افتاد. در سال ۴۷۱ق به
فرمان سلطان جلال الدین ملک شاه سلجوقی
حکیم عمر خیام و چند منجّم دیگر تقویم
جلالی را تنظیم کردند و نوروز را در اول بهار
یا نخستین روز برج حمل قرار دادند.

جشن نوروز را به نخستین پادشاهان
نسبت می دهند. شاعران و نویسندگان قرن
چهارم و پنجم هجری مثل فردوسی،
عنصری، بیرونی، طبری و بسیاری دیگر که
منبع تاریخی و اسطوره ای آنان بی گمان
ادبیات پیش از اسلام بود. نوروز را از زمان
پادشاهی جمشید می دانند. در خور یادآوری
است که جشن نوروز پیش از جمشید نیز
برگزار می شده و ابوریحان نیز با آنکه جشن را
به جمشید منسوب می کند یادآور می شود که:
آن روز که روز تازه ای بود جمشید عید گرفت
اگر چه پیش آن هم نوروز بزرگ و معظم بود.

عید نوروز از باستانی ترین اعیاد ملی
ایرانیان شمرده می شود. در باره تاریخ نوروز
گفته می شود وقتی جم پادشاه ایرانی به
آذربایجان رسید بر تخت مرصعی رو به خاور
نشست و تاج مرصعی بر سر گذاشت که در
پرتو طلوع آفتاب درخششی خیره کننده یافت.
مردم این روز را روز نو نامیدند و از آن جهت
که به زبان پهلوی به شعاع شید می گویند نام
جم به جمشید مبدل گردید. فردوسی در این
باره می سراید:

به جمشید بر گوهر افشاندند

مر آن روز را روز نو خواندند

دلایل شرافت نوروز

قدیم ترین یادی که از نوروز در دوران
اسلام شده، خبری است که به موجب آن در
زمان خلافت عمر بن خطاب، هرمزان
استاندار خوزستان که مسلمان شده بود، از
شیرینی و دیگر اقلام خوان نوروزی،
خوانچه ای جهت امام علی بن ابی طالب(ع)
فرستاد. حضرت از آورندگان پرسید علت
فرستادن این خوانچه کدام است، گفتند
موجب فرا رسیدن عید نوروز می باشد.
حضرت به مزاح فرمودند: «کل یوم نیروزنا»
یعنی هر روز را برایمان نوروز سازید. علت
مهم دیگری که جهت گسترش نوروز و
درآمدن این عید در حیطه شعایر اسلامی یاد
می شود، تقارن نوروز است با جانشینی
امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(ع) توسط
پیغامبر اسلام محمد بن عبداللّه (ص).

روز جانشینی علی بن ابی طالب(ع) در
عید غدیر خم، در سال دهم هجری برابر با
بیست و نهم حوت (اسفند) است. همچنین
گفته شده در چنین روزی علی
بن ابی طالب(ع) عاقبت بعد از بیست و پنج
سال کناره گیری اجباری به خلافت رسید.

نوروز اگر چه در فرهنگ باستانی ایرانیان
ریشه داشت در رویارویی با فرهنگ خردورز
اسلام رنگ ستایش و مُهر تأیید گرفت. برخی
از دلایل ارجمندی و احترام نوروز عبارت
است از:

۱. وارد شدن روایات متعدد در بزرگداشت
نوروز.

نوروز جشنی است برخاسته از
فلات ایران و به هیچ قوم و
مذهب معینی بستگی ندارد.
برخی گمان می کنند که نوروز
یک جشن زردشتی است، در
حالی که اصلاً چنین نیست.

زردشتیان نیز همانند بقیه
مذاهب نوروز را به عنوان یک
جشن ملی پذیرفته اند.

۲. مستحب شمردن غسل و روزه و
نمازی خاص به عنوان اعمال ویژه نوروز.

۳. سیره عملی رفتار عالمان بزرگ در
تعطیلی نوروز و نشستن در منازل و دیدار با
مردم و تبریک و تهنیت گفتن به آنان.

۴. وارد شدن پاره ای دعاهای ویژه نوروز
در کتاب های دعا و تشویق مؤمنان به خواندن
آنها.

۵. آثار و برکات همراه نوروز همچون
نظافت و غبارزدایی دیدار بستگان و دوستان
و … .

نوروز در حدیث

امیر مؤمنان علی(ع) می فرماید: «کل یوم
لا یعصی اللّه فیه فهو عید؛

هر روز که در آن نافرمانی خدا نشود آن
روز عید است.»

جشن حقیقی انسان زمانی است که
بتواند شیطان را از حریم روح خویش براند و
با این کار بازگشتی درونی (انابه) به خدای
خویش داشته باشد. زندگی اجتماعی و
سیاسی اقتضا می کند که در طول سال
روزهایی برای تجمع و انجام مراسم عمومی
تعیین شود. تاریخ جوامع گوناگون نیز گواه این
گفتار است. مردم حجاز پیش از ظهور اسلام
به دلیل نداشتن اجتماعی متشکل و نیز به
سبب سلطه مستقیم یا غیر مستقیم سیاسی و
نظامی ایران در جزیره العرب خواه ناخواه زیر
تأثیر فرهنگ ملی ایران بودند. از این رو عید
نوروز و جشن مهرگان را می شناختند و چه
بسا مراسمی نیز برگزار می کردند.

علامه مجلسی در بحارالانوار، بخش
«السماء و العالم» از امام صادق(ع) حدیثی را
بدین مضمون نقل می کند:

ارتباطی که نوروز با مذهب
شیعه دارد، خیلی بیشتر از
ارتباطی است که با مذهب
زرتشت دارد.

«در آغاز فروردین، آدم آفریده شد و آن
روز فرخنده ای است برای طلب حاجت ها و
برآورده شدن آرزوها و دیدار پادشاهان و
کسب دانش و زناشویی و مسافرت و داد و
ستد. در آن روز خجسته بیماران بهبودی
می یابند و نوزادان به آسانی زاده می شوند و
روزی ها فراوان می گردد.»

مجلسی همچنین حدیث دیگری را در
باره نوروز نقل می کند که منتسب به امام
کاظم(ع) است و آن اینکه «این روز بسیار
کهن است. در نوروز خداوند از بندگان پیمان
گرفت تا او را پرستش کنند و برای او شریک
قائل نشوند و به آئین فرستادگان شان در آیند
و دستورشان را بپذیرند و آن را اجرا نمایند و
آن نخستین روزی است که آفتاب بدمید و
بادهای بار دهنده بوزید و گل های روی زمین
پدید آمد و هم جبرئیل بر پیامبر نازل شد و نیز
روزی است که ابراهیم بت ها را شکست و هم
پیامبر(ص) علی(ع) را بر دوش خود گرفت تا
بت های قریش را از خانه کعبه بینداخت.»

معلی بن خنیس روایت می کند که روز
نوروزی به محضر امام صادق(ع) رسیدم. امام
از من پرسیدند: آیا می دانی امروز چه روزی
است؟ گفتم فدایتان شوم روزی است که
ایرانیان آن را بزرگ می دارند و به یکدیگر
هدیه می دهند.

امام صادق(ع) فرمود: سوگند به خانه
عتیقی که در مکه قرار دارد این بزرگداشت
علتی در زمان های دور دارد که برای تو شرح
می دهم تا بدانی. عرض کردم: سرورم! اگر این
موضوع را از شما فرا گیرم برایم خوش تر
است از اینکه مردگان خانواده ام زنده شوند و
دشمنانم هلاک شوند. فرمود:

ای معلی! روز نوروز روزی است که
خداوند از بندگانش پیمان گرفت که تنها او را
بپرستند و شرک نورزند و به پیامبران، امامان
و حجت هایش ایمان بیاورند. این روز اولین
روزی است که در آن خورشید دمید و بادهای
بارورکننده بر درختان وزید و گل ها و
شکوفه های زمین آفریده شد. نوروز روزی
است که کشتی نوح پس از توفان بر کوه
جودی نشست … . این روز روزی است که
جبرئیل بر پیامبر نازل شد. نوروز روزی است
که پیامبر اکرم(ص) علی(ع) را بر دوش خود
سوار کرد تا همچون ابراهیم(ع) بت های
عرب را در هم بکوبد و به زیر افکند. این روز
روزی است که برای بار دوم برای علی(ع)
بیعت گرفته شد و در این روز علی(ع) بر اهل
نهروان پیروز شد. نوروز روزی است که قائم
ما و صاحب امر ظهور می کند و در این روز بر
دجال چیره می شود و او را در کنار کوفه دار
می زند. هیچ نوروزی نمی رسد مگر اینکه ما
منتظر فرج هستیم.

امام صادق(ع) فرمود: هنگامی که نوروز
شد غسل کن و تمیزترین لباس های خود را
بپوش و خود را با بهترین عطرها معطر ساز و
چه خوب است که در این روز روزه دار باشی.

همزمانی غدیر با نوروز

از دلایل ارجمندی نوروز و از نکته های
شگفت تاریخ غدیر آن است که روز هجدهم
ذی حجه سال دهم هجرت ـ که روز گماشتن
امیر مؤمنان علی(ع) به امامت بود ـ با نوروز
(روز نخست فروردین) یکی گشت و عید
باستانی عجم با عید غدیر پیوند یافت. این
سخن از امام صادق(ع) رسیده است که:
بی شک نوروز همان روزی است که پیامبر
اکرم(ص) برای امیر مؤمنان(ع) در غدیر خم
پیمان گرفت. آنگاه مسلمانان به ولایت او
اعتراف کردند. گفتنی است پژوهش های
دانشمندان در شناخت همزمانی رخدادهای
شمسی با رویدادهای قمری این سخن را
تأیید می کند. بدین روی اهتمام عظیم
ایرانیان به نوروز می تواند یک انگیزه بزرگ
مذهبی نیز داشته باشد.

روز جانشینی

علی بن ابی طالب(ع)

در عید غدیر خم،

در سال دهم هجری

برابر با بیست و نهم

حوت (اسفند) است.

هفت سین قرآنی

امیر مؤمنان علی(ع) در روایتی از هفت
آیه قرآن نام برده اند که با کلمه سین شروع
می شود. این هفت سین قرآنی عبار