پاورپوینت کامل زنان، پندارها، انتظارات، با افق هایی روشن ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زنان، پندارها، انتظارات، با افق هایی روشن ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زنان، پندارها، انتظارات، با افق هایی روشن ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل زنان، پندارها، انتظارات، با افق هایی روشن ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۴

سیاسی اجتماعی / چشم انداز

گزارشی از نگرش زنان به مشاغل و نقش های زنانه

اشاره

حضور اجتماعی زنان در نگاهی عام، و اشتغال بانوان به صورت خاص، موضوعی است که به ویژه در
سال های پس از انقلاب و گسترش نقش سیاسی، اقتصادی واجتماعی زنان مورد توجه محافل مختلف
فرهنگی، اجتماعی و دینی قرار گرفته و نگاههای متفاوتی را در پی داشته است. این نگاهها اختصاص به
کارشناسان و مسئولان ندارد، خود بانوان نیز برداشت و نظر یکسانی ندارند. آنچه در پی می آید نخست
نقطه نظرهایی است که در چندین محور، خود بانوان در این باره مطرح کرده اند. آنگاه به تفصیل با
دیدگاههای دکتر ابوالفضل تقی پور کارشناس و مشاور امور اجتماعی در این زمینه آشنا می شویم. این
گزارش، هر چند تلاش کرده به جوانب موضوع بپردازد اما طبعا نمی تواند سخن پایانی باشد. پرونده بحث به
ویژه با توجه به ماهیت موضوع همچنان باز است و مجله نیز تنها به عنوان طرح نگاههای مختلف مطرح
می کند، ولی امیدوار است مفید باشد.* * *

درآمد

جایگزینی همسر یا مادر نمونه به
جای کارمند یا کارگر نمونه

در مورد ارتباط کار خانه و مشاغل
اجتماعی که زنان مشغول انجام آن هستند،
نظریات گوناگونی ارائه شده، که برگزیده
عقیده ها و تفکرات خاص بانوان است. یکی از
مسائلی که بانوان به آن اهمیت خاصی
می دهند جایگزینی نقش مادر یا همسر به
جای کارمند یا کارگر نمونه است. این مطلبی
است که همه به آن توجه دارند که آیا مادر یا
همسر دارای نقش اساسی است یا زن با
شغلی که در خارج از خانه پذیرفته است؟ باید
به کدام یک ارج بیشتری نهاده شود؟

خانم «خوشروز وفایی»، چهل و یک
ساله، دبیر و اهل اردبیل پاسخ می دهد:

«جایگزینی یعنی حذف یکی و مطرح
کردن دیگری. وقتی کارمند و کارگر زن به
عنوان قشر عظیمی از جامعه مطرح است،
حذف انتخاب نمونه این قشر، آن هم بعد از
سال ها مطرح بودن، نوعی بی اعتنایی و
بی توجهی به زحمات آنان تلقی خواهد شد.
اما در اولویت قرار دادن انتخاب همسر و مادر
نمونه و تلاش برای فرهنگ سازی آن به
عنوان وظیفه اصلی زن و مأموریت الهی او
حتما باید مورد اهتمام قرار گیرد.»

خانم «حمیده بنیادی» دبیر سی ساله
اهل کازرون می گوید:

«اگر جایگزینی صورت نگیرد بهتر است،
زیرا همسر و مادر در محیط خانواده مطرح
می شود و نمی توان به آنان به چشم یک
کارگر نگاه کرد.»

خانم «سمانه بهروز» دانشجوی رشته
باستان شناسی در همدان نظر دیگری ارائه
می دهد: «کارمند نمونه بودن می بایست در
کنار مادر نمونه بودن باشد، چرا که در جامعه
کنونی برای تربیت و کنترل فرزندان بهتر
است مادران در جامعه حضور فعال داشته
باشند.»

اما در میان بانوانی که به مسائل پیرامون
خود اهمیت خاصی می دهند، برخی هستند
که به واسطه مشکلات خانه داری یا عدم
آگاهی از مسائل اجتماعی در مورد جایگزینی
این دو ارزش طور دیگری نظر می دهند:

خانم «الهه موسوی» ۲۱ ساله آرایشگر
اهل خرم آباد: «زنان در خانه به وظیفه خود
عمل می کنند و زنانی که خارج از خانه
مشغول به کارند، در کارهای مربوط به خانواده
سهل انگاری می کنند که اصلاً شایسته
نیست.»

برخی دیگر آنقدر درگیر مشکلات
زناشویی و روزمرگی هستند که چون خانم
«م.پ» ۲۶ ساله، معلم و اهل کرمان به این
جواب اکتفا می کنند:

راضیه ایمانی» کارشناس
آزمایشگاه:

مهم ترین مشکل آن است که
مردان خانه را محل امن و
آسایش می دانند. اما برای
خانم ها محل کار است. مردان
با این تفکر زحمات بانوی
خانه را ناچیز می شمارند و اگر
کمی انصاف داشته باشند، فقط
تشکر می کنند.

«در مورد جایگزینی نمی دانم، اما فقط
می خواهم که به زنان اهمیت داده شود. زنان
موجودات ضعیفی هستند و مردها نباید آنها را
بیازارند.» اما مقام مقدس مادر و مسئولیت
خطیری را که به عهده دارند، نمی توان با هیچ
مقوله ای جایگزین کرد. مادر و همسر هم
می تواند در خانه بهترین باشد و هم در محل
کار! آیا جایگزینی، کشیدن خط بطلانی بر
خواسته های زنان نیست؟ زنانی که در دین
اسلام از حقوق ویژه ای برخوردارند که
کمترین آنها داشتن احترام و ارزش و حق
داشتن زندگی راحت و آسوده است. مادر یا
همسر در خانواده می تواند در راستای این
مسئولیت مقدس، به عنوان کارگر یا کارمند
نمونه هم نقش آفرینی کند. زنان در جامعه ما
با اینکه کم و بیش از حقوق خود در اجتماع و
یا خانواده آگاه هستند، اما باز به رغم دریافت
نکردن کمترین حقوقی، برای انجام کارهای
گوناگون خانه و خانواده تلاش می کنند و
مشکلات خانواده را با درایت و زیرکی حل
می نمایند، با اینکه چالش های خانواده برای
یک زن مشکلات متعدد و گاه ناشناخته ای
است.

محدودیت، مشکل زنان در جامعه

خانم «ملیحه اخیگان» ۲۹ ساله کارمند و
اهل یزد است. او مشکلات زن خانه دار را این
گونه مطرح می کند:

«یکی از مشکلات زنان خانه دار محدود
بودن آنهاست. به استثنای بعضی از زنان
خانه دار که خود را با هنری مشغول می سازند،
اکثرشان از یکنواختی و کسل کننده بودن
روزها و ساعت ها ناراحت هستند. مشکل
دیگر نداشتن پشتوانه مادی است. به قول
معروف زنان کارمند و شاغل دست شان در
جیب خودشان می باشد، ولی خانه داری کاری
است بی مزد و منظور!»

اما خانم «راضیه ایمانی» کارشناس
آزمایشگاه مواد غذایی که در بوشهر مشغول
انجام وظیفه است، می گوید: «مهم ترین
مشکل آن است که مردان خانه را محل امن
و آسایش می دانند. اما برای خانم ها محل کار
است. مردان با این تفکر زحمات بانوی خانه
را ناچیز می شمارند و اگر کمی انصاف داشته
باشند، فقط تشکر می کنند، ولی در هر صورت
کار منزل را کمتر از کار آقایان در بیرون
می دانند. چون از نظر اقتصادی خانم خانه
چیزی به دست نمی آورد، کسی به خانه داری
به عنوان شغل نگاه نمی کند. این تفکر حتی
در میان بعضی از خانم های شاغل نیز دیده
می شود.»

خانم «بنیادی» مشکلات زنان خانه دار را
این گونه برمی شمارد: «اگر محیط خانواده گرم
و باصمیمیت باشد، مشکلات ناچیز جلوه گر
می شوند و مقابله با آنها آسان تر است و
بالعکس، اگر عاری از محبت باشد، مشکلات
زیاد می شود و مهم ترین آنها عدم امنیت
روانی و جسمی زن می باشد.»

با این حال بیشتر بانوان عدم رضایت
مالی و امکانات برای داشتن خانواده ای گرم و
صمیمی را مهم ترین مشکل می دانند. اکثر
زنان به علت وضعیت نامطلوب مالی، وضعیت
خانواده را بسیار پر تنش می بینند و مشکل
دیگر خود را قائل نشدن ارزش برای کارهای
منزل می دانند. علی رغم داشتن زحمت های
متفاوت و تلاش های شبانه روزی، به کار خانه
از لحاظ حقوقی اهمیت چندانی داده نمی شود
و این باعث بی اهمیت شدن تلاش زنان
خانه دار شده است.

مشکلات شخصی زن هم در این بین به
مشکلات دیگر دامن می زند که عدم رعایت
حق و حقوق او در قوانین مربوط به خانه و به
اجرا در نیامدن قوانین تصویب شده است.
گاهی اوقات عدم آگاهی زنان از حقوق خود،
مسئله ساز می شود، بلکه در صورت وجود
آگاهی، به دلایل فرهنگی، سنتی و حرمت
کانون خانواده، زنان نمی توانند احقاق حق
کنند.

حقوق زنان، امری مشخص و معیّن

خانم «وفایی» می گوید: «وقتی معتقد
باشیم وظیفه اصلی و فطری زن در خانه و
خانواده شکل می گیرد، پس توجه به مسائل
قانونی و حقوقی او در این حیطه، در حقیقت
توجه به مأموریت الهی زن است. حقوق زنان
یک امر مشخص و معیّن است که بی توجهی
به آن، کم لطفی است.»

خانم «بهروز» به امری دیگر اعتقاد دارد:

«لازم نیست به کار زنان در داخل خانواده
نگاه حقوقی بشود، چون بانوان با عشق و
علاقه در منزل به کار می پردازند، در حالی که
در قانون هیچ عشق و علاقه ای وجود ندارد و
همه چیز با منطق سر و کار دارد، در نتیجه
نمی تواند به فعالیت زنان در خانه سر و سامان
دهد.»

با این حال بیشتر زنان معتقدند کار آنها
در منزل با بی توجهی همراه است، از جمله
خانم «اخیگان» معتقد است:

«توجه به این امر بسیار مهم است چرا
که علی رغم روشن بودن وظیفه زنان چه در
رسانه ها و چه در جراید باز مشاهده می شود
در بسیاری از خانواده ها زن را با خدمتکار
اشتباه گرفته و کارهای خانه داری را تنها
وظیفه زنان می دانند و از اینکه مردان در این
امور سهیم بوده و همکاری کنند، جلوه
نازیبایی را به تصویر می کشند!»

خانم «بهروز»:

لازم نیست به کار زنان در
داخل خانواده نگاه حقوقی
بشود، چون بانوان با عشق و
علاقه در منزل به کار
می پردازند، در حالی که در
قانون هیچ عشق و علاقه ای
وجود ندارد.

اما به رغم این مسئله می توان زنان را در
انجام کارهای منزل و همچنین تلاش برای
آسایش فرزندان تشویق کرد، زیرا اگر زن
بداند زحماتش برای خانواده دارای ارزش و
اعتبار مشخص است، با شوق و علاقه
بیشتری آن را انجام می دهد و چه بسا
بیشترین وقت و همت خود را در رسیدن به
هدف والای تربیت فرزندانی صالح صرف
کند. در این مورد برخی از زنان به مسائلی
خاص توجه دارند. آنها معتقدند برای اعتبار
بخشیدن به زحمات شان باید ابتدا فکر و
توجه مردان را به این موضوع جذب کرد.
توجه به این حقوق تنها در گرو بالا بردن فهم
و درک مردان از شخصیت و وظیفه زن است.

خانم «فاطمه نسیمی راد» خانه دار و سی
و یک ساله در این مورد می گوید:

«بانوان خانه دار هیچ گاه مرخصی و
آسایش جسمی و فکری ندارند، پس برای
قدردانی و ارزش نهادن به زحمات ایشان
توجه بیشتری نیاز است.»

زنان و دختران زیادی هستند که
علی رغم آگاهی نسبت به رسوم جامعه،
علاقه مند به کار بیرون از منزل هستند و فکر
می کنند زنانی که خارج از منزل به کار
می پردازند، دارای اهمیت ویژه ای هستند.
اینان حاضرند در برابر دریافت کمترین وجه
به کار بیرون مشغول باشند. با این حال هنوز
بعضی از زنان نتواسته اند شغلی را که برای
زن مطلوب است، بیابند.

شغل زنانه و سازگار با روحیات زن

خانم «بنیادی» شغلی را که مناسب با
روحیات زن باشد این گونه معرفی می کند:

«شغلی که با روحیات زن همراه و سازگار
باشد، شغلی است که در آن زن با مردان
غریبه کمتر در ارتباط باشد، تا به زندگی و
تربیت فرزندانش لطمه نزند، چون زن باید در
منزل حضور داشته باشد.»

اما خانم «ایمانی» در مورد شغل زنانه
نظر دیگری دارد: «با توجه به توانایی ها،
انتخاب شغل برای زنان متفاوت است. در
واقع هر انسانی توانایی ها و تفکرات خاص
دارد، به همین جهت شغل مشخصی را
نمی توان برای آنان در نظر گرفت، با این حال
اکثر شغل ها برای زنان مناسب است. تنها
چیزی که مهم است این است که امنیت
روحی و شغلی، مهم ترین شرط برای انجام
کار در بیرون از خانه است.»

با اینکه زنان در مورد شغل مناسب کمتر
اظهار نظر می کنند اما تقریبا بیشتر آنان
معتقدند که بهترین شغل برای آنان، معلمی و
آموزشی است، چرا که در آن کمتر با مردان در
ارتباطند اما در این میان زنانی هم باید باشند
که با شجاعت و شهامت وارد میدان مشاغلی
نظیر پزشکی شده و مشکلات را به جان
بخرند تا زنان در حل چالش ها، احساس
بهتری داشته باشند.

با این حال بعضی از زنان ترجیح
می دهند که در خانه بمانند و کار بیرون را
وظیفه زن نمی دانند؛ چرا که فقط تربیت
کودکان و انجام کارهای منزل به عهده آنان
است.

خانم «فرشته پوراعلایی» ۲۸ ساله و
معلم در زاهدان، معتقد است که زنان فقط
باید خانه نشین باشند چرا که وقتی از وظایف
خانه داری عقب بمانند، باعث بروز مشکلات
زیادی خواهد شد، مشکلاتی که جبران ناپذیر
است و گاه به طلاق می انجامد.

البته انتظار خانه داری از زن به عنوان
تکلیف و وظیفه منحصر به فرد صحیح
نیست.

خانم «جهانبخش» ۲۵ ساله اهل مراغه
و مربی کودکستان می گوید:

«زن به همان اندازه که یک شناسنامه
دارد و یک انسان است، حق نقد، انتقاد و
اصلاح در امور کشورش را دارد اما نباید
یکه تاز باشد و حرف خودش را به کرسی
بنشاند.»

به نظر می رسد که زن توانمندی های
زیادی دارد که افزون بر کار در منزل می تواند
در خارج از منزل هم از توانمندی هایش
استفاده کند، حتی با توانمندی هایش می تواند
گره های بزرگی را باز کند و به مردها کمک
نماید. آیا وقت آن نرسیده که به شایستگی ها
و قابلیت های زن در یک چارچوب مشخص
نگاه کنیم و با دید سنتی و قدیمی که زن را
محصور می کرد، مبارزه کنیم؟!

خانم «خوشروز وفایی» در مورد استفاده
از توانایی های زنان می گوید:

«در بیشتر مواردی از قابلیت های زنان
استفاده کامل و صحیح نمی شود، چرا که در
مورد شناخت این قابلیت ها کار خاصی انجام
نمی شود و آنها را خوب نمی شناسند.»

خانم «نسیمی راد» می گوید:

«در کشور ما در اذهان بیشتر مردم چنین
القا شده است که زن یعنی ظرافت به همراه
ضعیف بودن! بسیاری از زنان پذیرفته اند که
باید از توانمندی های خود صرف نظر کنند و
تابع جهل و زورگویی جنس به ظاهر برتر
(مردان) باشند.»

خانم ایمانی: «مدت زمانی که بانوان ما
وارد عرصه فعالیت های اجتماعی شده اند
کوتاه است و مطمئنا هنوز جایگاه خود را
نشناخته اند. در سال های آینده در صورت آشنا
شدن بانوان به ارزش وجودیشان و منزلت
والایشان، جامعه از توانایی های بانوان
صحیح تر استفاده می کند.»

شغل بانوان برابر با از بین رفتن
خانواده

خانم ایمانی در این مورد می گوید:

«برخی خانواده ها عقیده دارند که بنیان
خانواده شان با کار زن در بیرون از خانه سست
خواهد شد. گاهی برخی به دلیل مشکلات
اقتصادی، مرد و زن هر دو کار می کنند اما از
نظر عده ای شغل خارج از منزل درک
اجتماعی زنان را بالا می برد و به نظر آنها اگر
خانم در بیرون کار کند با روحیه بالاتری به
فعالیت می پردازد.»

خانم «بهروز» در مورد نظر منفی خانواده
با شغل بانوان می گوید:

«چون در جامعه ما افرادی هستند که در
مورد کار، تحصیل و حضور زنان در اجتماع
نظر منفی دارند. دوست ندارند این نظر منفی
شامل خانواده خودشان بشود، اما خانواده هایی
که اجازه اشتغال را به فرزندان دختر می دهند،
هم جهات مثبت و منفی مسئله را در نظر
می گیرند و هم در تربیت صحیح آنها
کوشیده اند، صرف نظر از آنها که چارچوب و
محدودیتی برای حضور زن نمی بینند اما
بعضی از خانواده ها برای روح و جسم زن
حرمت خاصی قائلند و حتی آنها را در یافتن
شغل مناسب یاری می کنند.»

از خانم «نسیمی راد» همین سؤال را
پرسیدیم، جواب داد:

«گروهی از خانواده ها هنوز به قدرت
جسمی و روحی زنان پی نبرده اند و از
توانمندی های این گروه غافلند؛ همچنین به
دختران اطمینان کافی ندارند و جامعه را
محیط مناسبی برای حضور زنان نمی دانند.
در واقع به این مسئله اعتقاد دارند که زن باید
خانه دار باشد و پیوسته محتاج مردان! اما باید
به این نکته توجه کرد که همیشه مرد بالای
سر خانواده خود نیست و امکان دارد شرایطی

برخی از زنان معتقدند

برای اعتبار بخشیدن به
زحمات شان باید ابتدا فکر و
توجه مردان را به این موضوع
جذب کرد. توجه به این حقوق
تنها در گرو بالا بردن فهم و
درک مردان از شخصیت و
وظیفه زن است.

پیش بیاید که زن به تنهایی به اداره خانواده
بپردازد. در این صورت اگر شغل و فعالیت
خاصی نداشته و آموزش خاصی هم ندیده
باشد، چگونه وضعیت خود را سر و سامان
بدهد؟!»

گروهی از خانواده ها ناامنی اجتماعی و
امکان انحراف دختران را دلیل قرار داده و با
کار زنان مخالفند.

تربیت صحیح فرزندان، نوید
جامعه ای مطلوب

خانم «بنیادی» در این مورد مسئله ای را
مطرح می کند که شایان توجه است: «ناامنی و
احتمال انحراف در جامعه وجود دارد و این را
نمی شود کتمان کرد، اما اگر خانواده ها از ریشه
به تربیت صحیح دختران خود پرداخته باشند،
این خطر دفع می گردد.

زنان خدمتگزار ما کم نیستند و این نکته
تأکید می کند که تربیت صحیح چقدر در سالم
ماندن و خدمت کردن تأثیر دارد.

خانم «فرزانه کریمی» ۳۸ ساله کارمند
بهزیستی در کرمان این طور اظهار عقیده
کرد:

«برای هضم این مسئله باید به مسائل
جزیی تر بپردازیم. مثلاً گاهی دیده می شود که
مردم به طور عامیانه وقتی حرف می زنند
می گویند: فلانی جنبه دانشگاه رفتن نداشت،

یا فلان دختر جنبه کار بیرون را ندارد. در واقع
اینها بر این نکته تأکید می کنند که این نوع
دختران تربیت صحیح ندارند و به همین دلیل
نمی توانند حرمت خود را حفظ کنند و در
بیرون از خانه بدون وارد کردن لطمه ای به
خود و آبروی خانواده حضور داشته باشند.
وقتی در مورد این قشر تحقیق می شود،
مشخص می گردد آنها با مشکلات عدیده
خانوادگی دست و پنجه نرم می کنند و به این
طریق (بی بند و باری) می خواهند عقده های
ناشناخته خود را بیرون بریزند. اکنون هم
می بینیم غالب زنان و دختران خلافکار و
بزهکار یا فراری هستند یا بچه های طلاق و
آسیب دیده اجتماعی که به نوعی از حمایت
خانواده خود بی بهره مانده اند.» مهم ترین
انگیزه زن از کار چه می تواند باشد؟ چرا برخی
بانوان، علاقه مند به شغل بیرون از خانه
هستند؟

ارتباط با اجتماع یعنی سرزندگی و
شادی

خانم «م. ر» ۲۴ ساله مسئول داروخانه
در نجف آباد می گوید:

«شغل بیرون، از این جهت برای خانم ها
مهم است که آنان را مستقل می کند و به آنها
کمک می کند از طرف افراد جامعه یا همکاران
خود مورد توجه بیشتری قرار گیرند، اگر چه
گاهی به زنان در این زمینه سخت گیری
می شود، مثلاً همسر من به شرطی اجازه داد
در بیرون از منزل کار کنم که به کارهای منزل
لطمه ای نخورد. من کار بیرون را دوست دارم،
به این دلیل که تنوع و تازگی و ارتباط با
مردم، اجازه کسالت و خستگی به انسان

نمی دهد و انسان را شاد و سرزنده نگه
می دارد. به همین دلیل شرط او را قبول کردم
و هر روز صبح زود قبل از بیدار شدن افراد
خانواده برمی خیزم، صبحانه را آماده می کنم،
مقدمات ناهار را آماده می کنم، خانه را مرتب
می کنم و سر کار حاضر می شوم. ظهر هم
برمی گردم و در حالی که همسرم از سر کار
برگشته و مشغول خواندن روزنامه است، به
کارها می رسم تا او کمبودی در این زمینه
حس نکند.»

خانم «معصومه زارعی» هفتاد و پنج
ساله و خانه دار در مورد انگیزه کار در بیرون
این نکته را عنوان کرد:

«زنان برای این کار می کنند که پول
داشته باشند و دست شان در جیب خودشان
باشد، یا اینکه برای خود دوست و همسر
بیابند.»

این در حالی است که اکثر بانوان و
دختران برای حضور در جامعه دلایل زیادی
را برمی شمارند. دلایلی از قبیل مسائل
اقتصادی، مطرح شدن در اجتماع و استفاده از
قابلیت هایی که در خود سراغ دارند. با این
حال گروهی از زنان که در خارج از منزل به
دلایل مختلف مشغول به کارند، از شرایط
حقوقی خود راضی نیستند، زیرا آن طور که
باید، به آنها توجه نمی شود، حتی در بعضی
موارد از آنها سوء استفاده می شود! خانم
«ایمانی» در این مورد می گوید:

«فکر می کنید چرا اکثر کارفرماها یا
شرکت ها به استخدام خانم ها به عنوان منشی
یا کارگر می پردازند؟ اولین دلیل به خاطر
جذب مشتری است، دومین دلیل هم به
خاطر روابط عمومی است، چون مردم ترجیح
می دهند زن با آنها در ارتباط باشد و سومین
دلیل دستمزد پایینی است که به زنان
می دهند.»

«مریم عالمی» ۳۲ ساله
مهماندار هواپیما:

کسانی که فکر می کنند انقلاب
اسلامی برای آنها محدودیت
ایجاد کرده است اشتباه
می کنند. چرا که وقتی خوب
دقت کنند می بینند که آزادی
واقعی کجاست.

خانم «بنیادی» در مورد کار خانم ها و
شرایط آنها می گوید:

«زن از لطافت و ظرافت و حوصله
بیشتری نسبت به مردها برخوردار است، به
همین دلیل در بعضی از مشاغل وجود زنان
لازم است. اما این مورد که حقوق آنها رعایت
نمی شود، مسئله شایعی است که باید به آن
توجه بیشتری کرد.»

البته قوانین کار و بازنشستگی زنان و یا
ممنوعیت برخی از مشاغل برای آنها باعث
شده زنان از لحاظ حقوقی مورد توجه قرار
گیرند. اما زنانی هم هستند که به خاطر
مسائل اقتصادی با اندک حقوقی مشغول به
کار می شوند، حتی شکایتی ندارند، چه در
نظرشان زن موجودی ضعیف و بی اراده است،
اما جای بسی خوشحالی است که زنان ما تا
آن حد به شغل های گوناگون علاقه مندند که
لطمه ای به حیثیت و آبرو و خانواده آنها
نخورد. اکثر آنها مایل هستند در خانه بمانند و
شوهرداری و فرزندداری کنند.

فعالیت های سیاسی

از مسائل دیگری که در سال های اخیر
بسیار مورد توجه قرار گرفته و در جمع های
گوناگون بدان پرداخته می شود، نقش زنان در
سیاست و مسائل مهم کشوری است. زنان از
راههای مستقیم و غیر مستقیم در مسائل
اصلی مؤثر هستند، تا حدی که این نقش،
کلیدی و تعیین کننده است. وقتی زن با
تربیت فرزندانی صالح و شایسته و کوشش

مدام در امر تحصیل و رشد آنها می تواند در
جامعه حضور یابد، در واقع پایه ریز سیاست،
اقتصاد و بسیاری از مسائل مهم است. این
وضع نشان دهنده آن است که زنان به طور
غیر مستقیم نقش های کلیدی دارند، حتی اگر
حضور ظاهری نباشد.

حجاب مانع پیشرفت نیست

مسئله ای که در آخر به آن پرداخته ایم
بررسی تغییرات وضعیت ظاهری زنان بعد از
انقلاب است.

خانم «پوری شاهنده» ۵۶ ساله، اهل
کاشان و بازنشسته آموزش و پرورش در این
مورد نظر داد:

«قبل از انقلاب زنان فقط آزادی در مورد
حجاب داشتند اما حالا وضعیت متفاوت است.
زنان قبل از انقلاب اگر متدین بودند باید
خانه نشین می شدند و اگر طالب علم بودند
باید ظاهر خود را مطلوب مردان قرار می دادند
تا پیشرفت کنند که البته پیشرفت نبود. اما
اکنون زنان هنرمند و فرهیخته ای داریم که در
چارچوب دین اسلام به بهترین وجه انجام
وظیفه می کنند و کمترین سوء استفاده ای از
آنها نمی شود.»

خانم «فتانه مهرآوران» ۲۱ ساله،
دانشجوی اهل اهواز حرف های نامأنوس
دارد:

«با اینکه در زمان قبل از انقلاب نبودم
اما معتقدم که زنان در آن موقع راحت تر عمل
می کردند، چرا که از لحاظ انتخاب حجاب و
وضعیت ظاهری راحت بودند و می توانستند
هر طور که دوست دارند زندگی کنند. در
صورتی که الان این طور نیست. من مخالف
حجاب نیستم، من به دنبال آزادی مطلق
هستم!»

خانم «مریم عالمی» ۳۲ ساله مهماندار
هواپیما از تهران می گوید:

«کسانی که فکر می کنند انقلاب اسلامی
برای آنها محدودیت ایجاد کرده است اشتباه
می کنند. چرا که وقتی خوب دقت کنند
می بینند که آزادی واقعی کجاست. مثلاً در
زمان شاه از لحاظ پوشش آزادی نبود بلکه
اجبار بی حجابی بود چرا که همه باید بدون
چون و چرا چادرها را برمی داشتند و حجاب را
کنار می گذاشتند. اگر کسی این موضوع را
دوست نداشت به ناچار باید در چهاردیواری
خانه می ماند، ولی در زمان کنونی آزادی
بی حجابی نیست اما آزادی حجاب است و
افراد آزاد هستند چادر بپوشند یا به مانتو و
شلوار و مقنعه کفایت کنند و از میان رنگ ها و
مدهای متین و متنوع یکی را انتخاب کنند.
آنچه ممنوع است بی حجابی، تبرّج و
خودنمایی است که جو جامعه را آلوده
می کند.»

نظر خانم «وفایی» به گونه ای تأیید
صحبت های این مهماندار است:

«زنان بعد از انقلاب در عرصه جنگ،
دفاع مقدس، زندگی، هنر و تحصیلات بسیار
رشد کردند و اینک دیدن زنان در مشاغل
مختلف نشانگر رشد قابل توجه بانوان است.
زنان نشان دادند که برخلاف عقیده
روشنفکران، حجاب مانع پیشرفت نیست بلکه
با آن جامعه سالم تر خواهد ماند.»

به طور کلی نقش زنان پس از انقلابِ
پربار اسلامی در جهات مختلف پررنگ تر شد،
اگر چه کم و کاستی هایی هم بود، اما وضعیت
زنان بهبود یافته و این مسئله گرایش آنها را
برای حضور در اجتماع بیشتر می کند.

با اینکه هنوز رگه هایی از سنت های
قدیمی، اعتقادات و رسومی که دست و پای
زنان را می بندد، به چشم می خورد، زنان پس
از انقلاب توانسته اند گلیم خود را از آب بیرون
بکشند.

برای آگاهی بیشتر از این موضوع و
بررسی نظریات مختلف در مورد زنان و
وضعیت آنان پای صحبت دکتر «ابوالفضل
تقی پور»، کارشناس و مشاور در امور
اجتماعی نشستیم تا از وضعیت زنان در ایران
بیشتر آگاه شویم.

نگرش جامعه و باور عمومی

از آقای «تقی پور» خواستیم نگرش
جامعه به زنان را بررسی کند و در مورد علل
دید منفی بیشتر جوامع به زنان توضیح دهد:

«صحبت کردن در مورد زن خیلی سخت
است؛ چون زن در جایگاههای مختلفی
مشغول به ایفای نقش است. اما اگر بخواهیم
در مورد نگرش اجتماع به زن صحبت کنیم
باید به نگرش کلی که از سالیانی دور در مورد
زن وجود داشته بپردازیم.

در اصول روانشناسی مسئله ای داریم
تحت عنوان خُلقیات ذاتی که با هر انسانی
متولد می شود. مثلاً کودکان از لحاظ خلقیات
به دو نوع تقسیم می شوند: گروهی اخلاق
اجتماعی دارند، یعنی از ابتدای کودکی به روی
دیگران لبخند می زنند، سرحالند و با دیگران
خوب ارتباط برقرار می کنند. به این بچه ها،
بچه های جذاب و چسبنده می گویند. در مقابل
این کودکان بچه هایی هستند که با دیگران
ارتباط برقرار نمی کنند، حرف نمی