پاورپوینت کامل بانوی مدفون در دمشق ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بانوی مدفون در دمشق ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بانوی مدفون در دمشق ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بانوی مدفون در دمشق ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۲۸

فرهنگ و اندیشه / دیدگاه

«در بزرگداشت ۱۵ رجب، سالروز رحلت
حضرت زینب(س)»

روستای «راویه» ـ در حوالی دمشق ـ
اکنون وسعت یافته و به آن منطقه «سیده
زینب» می گویند. امامزاده ای معتبر با
سابقه ای کهن، در آنجا است که از قدیم، نام و
مشخصات او مورد اختلاف بوده است. عده ای
تأکید دارند که این مزار به حضرت زینب
کبرا(س) اختصاص دارد و عده ای دیگر
نپذیرفته اند. معمولاً دسته دوم در مورد
شخصیت واقعی او اظهارنظر نکرده اند. در این
نوشته بر آنیم با استناد به متون تاریخی،
شخص مدفون در جنب دمشق را بشناسانیم.

از اینجانب در مجله پیام زن دو مقاله با
عنوان های «مرقد حضرت زینب(س)» و
«ام کلثوم در کربلا» به چاپ رسید. بخش
عمده ای از مطالب این مقاله به اتکای
مندرجات آن دو نوشتار است و به جز موارد
ضروری از تکرار مطالب آنها خودداری
می کنیم و خوانندگان را به آن مقاله ها ارجاع
می دهیم.

ام کلثوم در دمشق

بنا بر اسناد تاریخی، شخص مدفون در
سوریه ام کلثوم است. متون تاریخی کهن را
که حکایت از این امر دارند، پی می گیریم:

ـ ابن عساکر(م۵۶۱ق) هنگام ذکر مساجد
دمشق می نویسد:

مسجد راویه مستجد علی[قبر [ام کلثوم.
و ام کلثوم هذه لیست بنت رسول اللّه (ص)
التی کانت عند عثمان؛ لأن تلک ماتت فی
حیاه النبی(ص) و دفنت بالمدینه و لا هی
ام کلثوم بنت علی من فاطمه التی تزوجها عمر
بن الخطاب(رض) لأنها ماتت هی و ابنها زید
بن عمر بالمدینه فی یوم واحد و دفنا بالبقیع. و
إنما هی امرأه من أهل البیت سمّیت بهذا
الاسم و لایحفظ نسبها؛

مسجد راویه بر قبر ام کلثوم است. این
ام کلثوم دختر رسول خدا(ص) نیست که
همسر عثمان بود؛ زیرا او در زمان حیات
پیامبر(ص) از دنیا رفت و در مدینه دفن
گردید. همچنین دختر علی(ع) از فاطمه(س)
نیست که عمر بن خطاب با او ازدواج کرد؛ زیرا
او و پسرش زید بن عمر در مدینه و در یک
روز در گذشتند و در بقیع مدفون گردیدند. این
شخص زنی از اهل بیت به نام ام کلثوم است
که نسبش حفظ نشده است.

ـ ابوالحسن علی بن ابی بکر
هروی(م۶۱۱ق) نوشته است:

راویه قریه من أعمالها بها قبر ام کلثوم؛

راویه روستایی در اطراف دمشق است و
در آن قبر ام کلثوم است.

ـ ابوالحسین محمد بن احمد
بن جبیر(م۶۱۴ق) در سفرنامه اش می نویسد:

من مشاهد أهل البیت ـ رضی اللّه عنهم
ـ مشهد أم کلثوم ابنه علی بن أبیطالب ـ رضی
اللّه عنهما ـ و یقال لها: زینب الصغری. و
ام کلثوم کنیه أوقعها علیها النبی ـ صلی اللّه
علیه و سلم ـ لشبهها بابنته ام کلثوم ـ رضیاللّه
عنها ـ و اللّه أعلم بذلک.

و مشهدها الکریم بقریه قبلی البلد یعرف
براویه علی مقدار فرسخ و علیه مسجد کبیر و
خارجه مساکن و له أوقاف. و أهل هذه
الجهات یعرفونه بقبر الستّ ام کلثوم. مشینا
إلیه و بتْنا به و تبرکنا برؤیته؛

از جمله زیارتگاههای اهل بیت(ع) مزار
ام کلثوم دختر علی بن ابی طالب است و به او
زینب صغرا می گویند. ام کلثوم کنیه ای است
که پیامبر(ص) بر او نهاد؛ زیرا او شباهت
زیادی به ام کلثوم دختر پیامبر(ص) داشت.
خداوند به این امر آگاه تر است.

بارگاه گرامی او در روستایی معروف به
راویه در یک فرسخی شهر است. مسجد
بزرگی بر آن بنا گردیده و خانه هایی بیرون آن
است و دارای موقوفاتی می باشد. مردم آنجا
آن را قبر ستّ ام کلثوم می شناسند. آنجا رفتیم
و بیتوته کردیم و متبرک به زیارت آن شدیم.

چند نکته در مورد سخن ابن جبیر:

الف) در عصر او شخص مدفون در میان
مردم معروف به ام کلثوم دختر امام علی(ع)
بوده است.

ب) طبق نقل او مادر ام کلثوم، حضرت
زهرا(س) است؛ زیرا در زمان حیات
پیامبر(ص)، امام علی(ع) همسری غیر از
حضرت زهرا(س) نداشت.

ج) جمله «واللّه أعلم بذلک» تردید
ابن جبیر نسبت به شنیده ها را نشان می دهد.

د) امام علی(ع) از حضرت زهرا(س) دو
دختر به نام های زینب کبرا و ام کلثوم داشته و
بعضی ام کلثوم را زینب صغرا نامیده اند. مراد
ابن جبیر از زینب صغرا دختر دوم امام علی(ع)
است نه زینب کبرا قهرمان کربلا. اگر مراد او
زینب کبرا بود عادتا به روشنی آن را بیان
می کرد.

ـ یاقوت حموی(م۶۲۴ق) در معجم
البلدان ذیل «راویه» می نویسد:

قریه من غوطه دمشق بها قبر ام کلثوم؛

راویه روستایی در غوطه دمشق است که
قبر ام کلثوم آنجا می باشد.

ـ عزّالدین محمد بن علی معروف به ابن
شداد(م۶۸۴ق) می نویسد:

راویه بها قبر ام کلثوم؛

در راویه قبر ام کلثوم است.

ـ عمادالدین حسن بن علی طبری تألیف
کتاب کامل بهایی را در سال ۶۷۵ق به پایان
رساند. وی می نویسد:

روایت آمد که ام کلثوم خواهر امام
حسین(ع) در دمشق متوفا شد.

ـ ابوعبداللّه محمد بن عبداللّه بطوطه (م
۷۷۰ق) می نویسد:

بقریه قبلی البلد(أی دمشق) و علی فرسخ
منها مشهد ام کلثوم بنت علی بن أبیطالب من
فاطمه ـ علیهم السلام ـ و یقال: إن اسمها
زینب و کنّاها النبی ـ صلی اللّه علیه و سلم ـ
ام کلثوم لشبهها بخالتها ام کلثوم بنت
رسول اللّه ـ صلی اللّه علیه و سلم ـ و
علیه مسجد کبیر و حوله مساکن و له
أوقاف. یسمّیه أهل دمشق قبر الستّ
ام کلثوم؛

در روستایی در یک فرسخی دمشق مزار
ام کلثوم دختر علی بن ابی طالب(ع) و
فاطمه(س) است. می گویند: نام او زینب است
و کنیه «ام کلثوم» را پیامبر(ص) بر او نهاد؛
زیرا او شباهت به خاله اش ام کلثوم دختر
پیامبر(ص) داشت.

بر مزار او مسجد بزرگی بنا گردیده و
خانه هایی در اطراف آن است و دارای
موقوفاتی می باشد. اهل دمشق آن را قبر ستّ
ام کلثوم می نامند.

ابوعبداللّه محمد بن عبداللّه
بطوطه می نویسد:

… در روستایی در یک
فرسخی دمشق مزار ام کلثوم
دختر علی بن ابی طالب(ع) و
فاطمه(س) است. می گویند:
نام او زینب است و کنیه
«ام کلثوم» را پیامبر(ص) بر او
نهاد؛ زیرا او شباهت به
خاله اش ام کلثوم دختر
پیامبر(ص) داشت.

تا قبل از قرن هشتم در منابع
تاریخی، شخص مدفون
ام کلثوم ضبط شده است، اما از
قرن هشتم به بعد او را زینب
کبرا دانستند.

امام علی(ع) دو دختر با نام یا
با کنیه ام کلثوم داشته است:
یکی ام کلثوم کبرا که مادرش
حضرت فاطمه(س) بود؛ او
پیش از عاشورا از دنیا رفت و
دیگری ام کلثوم صغرا که
مادرش کنیز بود و این ام کلثوم
صغرا در کربلا حضور داشت.

عبارت فوق، شباهت زیادی به سفرنامه
ابن جبیر دارد که عین آن گذشت. ظاهرا چنین
عبارتی در واقع نقل سخن ابن جبیر است. به
فرض که گفته خود او باشد کلمه «یقال»
تردید ابن بطوطه را به صحت این امر نشان
می دهد.

ـ بنا به گفته محمد حسنین سابقی از
کتاب دست نویس سید عبدالرزاق مقرّم
(م۱۳۹۱ق)، املاکی در سال ۷۶۸ق توسط
سیدحسین موسوی وقف مرقد حضرت زینب
در دمشق شد. بخشی از عبارت وقف نامه در
مورد مصرف اموال وقفی چنین است:

… التی شرفت بقبرها قریه راویه شقیقه
السبطین و بضعه البضعه المحمدیه و
الجوهره الأحمدیه الفاطمیه العلویه و رابطه
عقد التولیه السرمدیه من خصّها اللّه تعالی
بالکرامه الأبدیه السیده الجلیله ام کلثوم زینب
الکبری بنت أسد اللّه الغالب الإمام الجلیل
أمیرالمؤمنین أبیالحسنین علی بن أبیطالب ـ
کرم اللّه وجهه ـ …؛

… بانویی که روستای راویه به برکت
قبرش شرافت یافته، خواهر سبطین و پاره تن
حضرت محمد(ص) و گوهر احمد و فاطمه و
علی(ع)، و رابطه تولیت همیشگی، کسی که
خداوند به او کرامت ابدی داده، سیده جلیله
ام کلثوم زینب کبرا دختر اسداللّه الغالب امام
علی بن ابی طالب(ع)… .

در عبارت فوق در عین حال که تصریح
شده شخص مدفون ام کلثوم است اما آن،
کنیه زینب کبرا دانسته شده است.

با توجه به اینکه سیدحسن موسوی
زینب را ملقب به «کبرا» کرده، می توان گفت:
بر اساس نقل های رسیده، او نخستین کسی
است که بدون تردید مزار واقع در دمشق
را متعلق به زینب کبرا دانسته است و از
آن به بعد این مزار را به زینب کبرا
نسبت دادند.

اما شخصیت علمی واقف برای ما
نامعلوم است. چه بسا او از عوام ثروتمند بوده
است و حتی می توان احتمال داد او سواد
خواندن و نوشتن نداشته و کاتب، این مزار را
به زینب کبرا نسبت داده است. تأییدیه و
گواهی علمای شام در حاشیه وقف نامه به
معنای این است که وقف بر اساس موازین
شرعی صورت گرفته نه اینکه انتساب قبر را
تأیید کرده اند.

در قرن نهم به بعد بعضی مورخان مرقد
زینب کبرا را در دمشق ثبت کردند و در عین
حال نتوانستند نام یا کنیه ام کلثوم را از مزار
بردارند و او را «ام کلثوم زینب» معرفی کردند.
به عبارتی دیگر ام کلثوم را کنیه زینب
دانستند. جناب آقای محمدهادی خالقی
می گوید: سال ۱۳۵۷ یا ۱۳۵۶ ش در سفر به
سوریه، مشاهده کردم که بارگاه جدید را
ساخته بودند و پیش از افتتاح، بخشی از بنای
قبلی باقی مانده بود. بر ساختمان پیشین
چنین نوشته شده بود: مقام السیده ام کلثوم
بنت علی(ع).

بنا بر آنچه گذشت، تا قبل از قرن هشتم
در منابع تاریخی، شخص مدفون ام کلثوم
ضبط شده است، اما از قرن هشتم به بعد او را
زینب کبرا دانستند.

اگر ثابت شود ام کلثوم کنیه