پاورپوینت کامل مسئله حجاب ووظایف دولت اسلامی ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مسئله حجاب ووظایف دولت اسلامی ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مسئله حجاب ووظایف دولت اسلامی ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مسئله حجاب ووظایف دولت اسلامی ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

>

۹۰

بی تردید مدگرایی و پدیده «بدحجابی» از
معضلات وناهنجاری های فرهنگی کشور در
دوران حاضر است که باید بررسی و مطالعه آن را
در ردیف معضلات دیگری، مانند تورم،بیکاری و
اعتیاد و … قرار دارد و برای حل آن چاره اندیشی
نمود. وضعیت ناهنجار برخی اززنان ودختران
امروز،به گونه ای است که فاصله کمی با بی حجابی
داردوحتی می توان آن را نوعی بی حجابی و «کشف
حجاب نوین» نامید، چنانکه در روایات نیز درباره
این گونه زنان آمده است:

نساءکاسیات عاریات…، زنانی که لباس به تن
دارند ولی عریانند… .

به طورکلی ضرورت پرداختن به مقوله
حجاب وپوشش،بیشتر بدان جهت است که این امر
دربرخی مقاطع،صبغه فرهنگی و ملی به خود
می گیرد و می توان با عنایت به آن، نگرش فکری
واعتقادی افرادو گروه ها و میزان پایبندی آنان به
نمادهای دینی و ملی را تعیین نمود. برطبق حدیث
بیان شده شیخ صدوق با سند خود، از امام
صادق(ع) نقل می کند:

اوحی الله عزوجل الی نبیّ من انبیائه قل
للمؤمنین لایلبسوا لباس اعدائی و لایطعموا مطاعم
اعدائی ولایسلکوا مسالک اعدائی فیکونوا اعدائی
کماهم اعدائی؛

خدای عزوجل، به پیامبری از پیامبرانش وحی
نمود: به مؤمنان بگو: پوشش دشمنانم را نپوشند، از
خوردنی های ایشان نخورند و راه های آنان را
نپیمایند که در این صورت، همانند آنان، دشمنان
من خواهند بود.

دربرخی از روایات به جای «لایسلکوا
مسالک اعدائی»، «لایتشکلوا بمشاکل اعدائی»
آمده است که در این صورت، می توان از آن، زشت
و نکوهیده بودن مدگرایی و هم شکل شدن با
دشمنان دین خدارا استفاده نمود.

امروز بر هیچ خردمندی پوشیده نیست که
جبهه کفر و استکبار درنظر دارد بار دیگر از تجربه
تاریخی وتلخ اندلس بر ممالک اسلامی،به
خصوص جمهوری اسلامی ایران استفاده کند، آن
هم با بهره گیری از فن آوری ها، تکنیک های نو و
دستگاه های پیشرفته و پیچیده تبلیغاتی. بی گمان
برنامه های آنان، از بین بردن حجاب اسلامی و
جای گزین ساختن مدها و الگوهای غربی است.
یکی از نظریه پردازان غربی به صراحت می گوید:

برای به شکست کشاندن انقلاب وحکومت
اسلامی درایران، بایدازکوتاه کردن مانتوهاشروع
کنیم.

مع الاسف در سال های اخیر،به جای آن که به
موازات رشد وگسترش این پدیده، برنامه ریزی ها و
اقدامات علمی و هم آهنگ متولیان و دستگاه های
فرهنگی صورت بگیرد، سکوت، بی برنامگی و
انفعال بسیاری را از آنان شاهد بوده ایم.

ممکن است برخی برای فرار از مسئولیت و
توجیه بی برنامگی خود، پوشش را امری درونی
بدانند که نمی توان به اجبار، کسی را باحجاب کرد،
چنان که ممکن است برخی نیز پرهیز از هرگونه
اقدام تنبیهی و تعزیری را توصیه کنند و بگویند باید
در مبارزه با این ناهنجاری، تنها به کار فرهنگی
پرداخت.

به هرحال، رشد و گسترش پدیده بدحجابی
از یک سو و بی برنامگی متولیان فرهنگی از سوی
دیگر موجب شده، برخی امید به اصلاح وضعیت
موجود را از دست بدهند و اساسا به این جمع بندی
برسند که بیشتر بانوان جامعه ما، نه تنها بدحجاب
بلکه خواهان رفع الزام درباره این حکم الهی
هستند؛ حال آن که هم تساهل وتسامح مسئولان در
این باب و هم جمع بندی مزبور درباره زنان ایرانی
خطا و نادرست است.

این گونه افراد، تنها بخشی از واقعیت را
می بینند و به این واقعیت انکارناپذیر توجه ندارند
که درصد بالایی از زنان و دختران متدین و عفیف،
ترجیح می دهند برای حفظ ارزش ها و باورهای
دینی خود، کم تر در معابر عمومی ظاهر شوند، نیز
به تجمعات بزرگ زنان محجبه در راه پیمایی ها،
نماز عیدها و نماز جمعه ها توجه ندارند و زنان
بی قید خیابانی را مبنای قضاوت خود درباره همه
زنان ایرانی می دانند.

به طور کلی می توان زنان جامعه ایرانی را به
لحاظ میزان التزام به پوشش، به سه دسته متمایز
تقسیم کرد:

۱. بانوان متدین ومقید به حجاب؛ چنان که
گفتیم، بیشتر بانوان از شمار این دسته اند که به علت
نداشتن انگیزه خودنمایی و تبرج، نمود و بروز
کمتری دارند.

۲. بانوان غافل وکم توجه به احکام وموازین
اسلامی؛ می توان گفت بیشتر زنان ودخترانی که در
معابر و اماکن عمومی با پوشش ناقص ظاهر
می شوند کسانی هستند که از حدود و ثغور حجاب
اسلامی و ارزش و اهمیت آن، آگاهی کافی ندارند
یا تحت تأثیر جو قرار گرفته اند و قبح بدحجابی را
فراموش کرده اند. این گونه افراد، هیچ گونه تعمد و
غرض ورزی ندارند و با ارشاد و کار فرهنگی
مناسب، رفتارشان را می توان تغییر داد.

۳. زنان و دخترانی که باید آنان را تابلوهای
بدحجابی و مانکن های متحرکی دانست که با
رفتارهای نامأنوس و غیرمتعارف خود، در خدمت
ترویج فرهنگ بیگانه قرار دارند و دانسته یا
ندانسته به احکام و ارزش های اسلامی و ملی، دهن
کجی می کنند.

بی گمان این دسته، با ویژگی های یادشده، در
اقلیت قرار دارند.

بدیهی است دستگاه های فرهنگی کشور،
برای هر یک از این گروه ها، به نحوی خاص باید
سیاست گذاری و برنامه ریزی کنند. لازم است
محور سیاست گذاری ها و برنامه ریزی ها درباره
گروه نخست، «تشویق» و ترغیب باشد. برای مثال،
در برخی ازمیادین شهرها،تندیس هایی در اشاره به
اهمیت ومعرفی پوشش کامل اسلامی بنهند، یا صدا
و سیما، با هدف فرهنگ سازی، بانوان محجبه و در
عین حال موفق در عرصه علم آموزی و نوآوری را
الگو معرفی نماید، یا در ارزش یابی درباره مشاغل،
مراعات پوشش اسلامی را نیز لحاظ کنند.

گفتنی است تشویق در لغت، به شوق آوردن،
راغب کردن و آرزومند ساختن معنا می دهد. و در
اصطلاح تربیتی، بهره گیری از امور مورد علاقه
شخص به منظور ترغیب نمودن او به تثبیت یا ادامه
کاری است که انجام داده یا شروع به انجام آن کرده
است. در اهمیت شیوه تربیتی تشویق، همین بس
که بخش جالب توجهی از آیات قرآن، در پیوند با
ترغیب و تشویق مردم به انجام کارهای پسندیده و
پرهیز از امور ناپسند نازل شده است.

امام علی(ع) در نامه معروف خود به مالک
اشتر، با تاکید بر اهمیت این شیوه می فرمایند:

نباید نیکوکار و زشتکار پیش تو یکسان
باشند، زیرا در این صورت، نیکوکار درباره انجام
کار نیک، دل سرد و بی رغبت می شود و بدکار در
ارتکاب بدی تشویق می گردد.

در بخش دیگری از این نامه،خطاب به او
می فرمایند:

… پی درپی آنان راتشویق کن و کارهای
مهمی را که انجام داده اند، برشمار.

درباره اهمیت الگو و نقش آن در شکل گیری
اخلاق و رفتار نیز باید گفت تأثر و پیروی انسان ها
از برخی افراد با ویژگی های خاص، از امور عینی و
همگانی در عرصه زندگی به شمار می آید، تاجایی
که می توان آن را از اصول مسلم و استثناناپذیر علم
روان شناسی دانست. صاحب نظران این علم برآنند
که فرد در دوران کودکی از والدین خود تقلید
می کند، سپس با دگرگونی رشدش از معلمان، سران
محافل و جمعیت هایی پیروی می کند که در آغاز
نوجوانی بدان ها منسوب می شود. پس از آن
همگنان برتر و ممتاز خود را الگو قرار می دهد،
سپس حرکات پهلوانان و کسانی را تقلید می کند که
موجب شگفتی او می شوند. حتی از دیرباز، گروهی
از روان شناسان به ویژه گابریل تارد، بر این اعتقاد
بوده اند که اصولاً رفتار اجتماعی خُلقی، به تقلید
مربوط می شود. اما یادآور می شویم که محور
برنامه ها درباره گروه دوم، «تبلیغ»، ارشاد،
راهنمایی و اطلاع رسانی است. برای مثال، در
میادین و خیابان های شهرها، تابلوها و تصاویری با
مضامین زیبا و خواندنی درباره حجاب و تبعات
زیان بار بدحجابی نصب شود و مهم تر از آن، صدا و
سیما، با برنامه هایی جذاب و در اوقات مناسب، به
بیان آموزه های دین در امر حجاب بپردازد.

ضرورت این امربدان جهت است که
تحقیقات میدانی به خوبی نشان می دهد این دسته
از بانوان، از موازین و احکام شرع