پاورپوینت کامل کارگاههای خانگی،زوج های هنرمند ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کارگاههای خانگی،زوج های هنرمند ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کارگاههای خانگی،زوج های هنرمند ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل کارگاههای خانگی،زوج های هنرمند ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

>

۷۲

کارگاههای خانگی در ایران، قدمتی چندهزار ساله دارد. امروزه هم می تواند به
عنوان یکی از فعالیت های مفید و سازنده در
توسعه اقتصاد خانواده و کشور مؤثر باشد. در
سال های اخیر، ارگان های دولتی ذی ربط، نیز
در زمینه خوداشتغالی که خود یکی از راههای
مبارزه با بیکاری است بسیار می گویند.

اینک، در نگارخانه «آثار» پای صحبت
خانم رضوان مسئله دان و آقای علیرضا
سیفی راد، زوج سفالگر می نشینیم و قضاوت را
می سپاریم به مسئولین ذی ربط.

پیام زن: خانم مسئله دان، چطور شد که

از میان فعالیت های مختلف هنری به
سفالگری گرایش پیدا کردید؟

ـ من از سال ۶۷ شروع به فعالیت هنری
کردم. در زمینه مجسمه سازی و نقاشی کار
کردم و از سال ۷۱ به سفالگری مشغول شدم.
از بچگی علاقه به این کار را داشتم. در خانه
با گِل و گچ، کنار باغچه، گلدان ها و
عروسک های کوچک می ساختم. یا
عروسک های پلاستیکی را از وسط نصف
می کردم و با گچ پر می کردم و می گذاشتم
روی هرّه تا خشک شود و به شکل مجسمه
در آید.

پس از بچگی قالب گیری را شروع

کرده بودید.

ـ تقریبا.

استادان شما چه کسانی بودند؟

ـ نقاشی را زیر نظر استاد کیوان و
مجسمه سازی را زیر نظر استاد گلباز کار کردم.
سفالگری را در میراث فرهنگی و زیر نظر
استاد عبداللّه مهری شروع کردم. بعد از آن،
در فرهنگسرای قیطریه، مربی سفال شدم …
و بعد ماجرای ازدواجم پیش آمد.

… و چطور شد که آقای سیفی را هم

کشاندید به این وادی؟

ـ ایشان، کار ریخته گری نقره انجام
می دادند و من هم به این کار علاقه داشتم. به
وسیله یکی از دوستان به کارگاه ایشان رفتم و
این دیدار باعث ازدواج ما شد و پس از آن، در
کنار هم به سفالگری پرداختیم.

چطور شد که ایشان کارگاه خودشان را

رها کردند و با شما مشغول کار شدند؟

ـ فکر می کنم جبر زمانه باعث این جریان
شد. چون شریک شوهرم به خارج از کشور
رفت و درِ کارگاه بسته شد. او هم گفت: «بهتر
است کار سفال را با هم ادامه دهیم.» ایشان
دست ظریف و تمیزی دارد و من فکر می کنم
کارهای سفال من از وقتی کنار همسرم کار
می کنم، زیباتر شده است. شاید هم عشق
باعث این زیبایی شده. عشق به خدا است که
زیبایی ها را به وجود آورده و من فکر
می کنم خداوند که زن و مرد را آفریده، عشق
را هم با در کنار هم قرار دادن آنها
آفریده است.

علاوه بر این، جذابیت این کار شاید به
دلیل قدمت چندهزار ساله اش باشد. کاری که
ابتدا با دست شروع شد و سپس به وسیله
چرخ ادامه یافت.

خانم مسئله دان، در مورد شیوه کارتان

برای ما بگویید؟

ـ دلم می خواهد کارم همان سادگی
سفالگران گذشته را داشته باشد. به همین
دلیل، بیشتر روی چرخ کار می کنم؛ روی
کارهایم هم دوست ندارم کارهای اضافه کنم.
البته گاهی اوقات کارهای دیگر می کنم، مثل
مجسمه سازی و در این زمینه، بیشتر روی
فیگور زن کار می کنم.

خانم مسئله دان، شما که می گویید به

مجسمه سازی علاقه دارید، با وجود امکانات
فرم های متنوع، فکر نمی کنید کار با چرخ،
فرم های محدودی دارد؟

ـ بله، خیلی محدود است، ولی ما
می توانیم کار را با حرکات دست تنوع و
تازگی بدهیم.

پس شما کار دست و چرخ را توأمان

انجام می دهید؟

ـ بله، ولی خوب سادگی چرخ را بیشتر
دوست دارم چون حس می کنم هنوز در آن
دوران زندگی می کنم.

شما فکر می کنید رد پای سفال سنتی

با کاربر روی چرخ حفظ می شود؟

ـ بله، همین طور است و خیلی خوشحال
می شوم خانم ها به کار چرخ بپردازند. اما
خانم های سفالگر بیشتر با دست کار می کنند.

شاید به این دلیل که نیروی بدنی

زیادی می خواهد.

ـ بله، و من فکر می کنم نیروی بدنی
خوبی دارم و همیشه همسرم می گوید که
دست قوی ای داری.

خانم مسئله دان، کارِ خانه و سفال را

چطور تنظیم می کنید؟ اصلاً در این زمینه
برنامه ریزی خاصی دارید؟

ـ این را نپرسید چون وسواس کار خانه
ندارم. فقط غذا درست می کنم و ماهی یک
بار هم رُفت و روب می کنم.

آقای سیفی از این بابت شکایتی

ندارد؟

ـ نه او هم مثل من خاکی است اما از من
تمیزتر است.

ولی من که به خانه شما آمدم محیط

گرم و صمیمانه ای داشت و به نظرم دارای
نظم خاص خودش بود.

ـ … و پر از خاک.

بالاخره چه کسی خانه را می گرداند و

برنامه ها را تنظیم می کند؟

ـ خودم. فقط همه چیز پر از خاک است.
همه می گویند تو خودت خاکی ای خانه ات هم
خاکی است.

تجربه ای که در نمایشگاه نگارخانه

آثار داشتید چطور بود؟

ـ این را از خانم سیاحتگر بپرسید.

خانم سیاحتگر، شما بفرمایید؟

ـ من خوشحالم که نمایشگاه خانم
مسئله دان و آقای سیفی راد، که از خیلی قبل
قرار بود برگزار بشود، برگزار شده است. البته
آقای سیفی برایشان مشکلی پیش آمده بود
که حالا خوشبختانه این مشکل برطرف شده
و واقعا من از حضور این زوج هنری در
نگارخانه آثار خوشحالم و آرزو دارم که
خاطره ای خوب و خوش از این نمایشگاه
داشته باشند، بخصوص سلامتی آقای سیفی
آرزوی همه ماست؛ و حالا خوشحالیم که
ایشان را می بینیم و من آرزو دارم همیشه
ایشان در کنار همسرشان باشند و زندگی
خوبی داشته باشند و هنر خودشان را به
بهترین وجه نشان دهند.

آقای سیفی راد، حالا شما بفرمایید

چطور با همسرتان آشنا شدید؟

ـ در کارگاه قبلی ام با ایشان آشنا شدم.

چه چیزی در ایشان علاقه شما را

جلب کرد؟

ـ راحت بودن شان.

فکر می کنید راحت بودن شان با نوع

کاری که می کنند ارتباط دارد؟

ـ من فکر می کنم برمی گردد به تربیت

خانوادگی؛ اما سفالگری هم در این حالت
ایشان مؤثر است.

آقای سیفی، کار قبلی شما هم جنبه

هنری داشت؟ حال