پاورپوینت کامل در برزخ قضاوت ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در برزخ قضاوت ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در برزخ قضاوت ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در برزخ قضاوت ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۵۸

هنر و ادب / نقد فیلم

نام فیلم: به آهستگی

نویسنده: پرویز شهبازی

کارگردان: مازیار میری

بازیگران: محمدرضا فروتن، نیلوفر
خوش خلق، حسن پورشیرازی

«به آهستگی» داستان «محمود» کارگر
جوشکار خط های راه آهن است که یک روز
خبردار می شود «پری» همسرش خانه را ترک
کرده و رفته است و همه شواهد نشان از
خیانت «پری» دارد. قضاوت اطرافیان،
«محمود» را به جستجو و تحقیق وا می دارد.
او به ناچار می پذیرد زنی که در تصادف کشته
شده، همسر اوست و او را به خاک می سپارد.
در این هنگام «پری» به خانه برمی گردد، در
مورد غیبتش توضیح می دهد و «محمود»
برای برخورد با او سه راه در پیش دارد:
کشتن، طلاق یا زندان. اما سرانجام به
پیشنهاد «پری» راه چهارمی را انتخاب
می کند که رفتن از آنجا و ادامه زندگی
آنهاست.

قدرت فیلمِ «به آهستگی» قبل از هر
چیزی، بر فیلمنامه آن استوار است. اگر چه
«پرویز شهبازی» به عنوان فیلمنامه نویس در
این فیلم گام بلندتری از «نفس عمیق» بر
نداشته و روایتی را ارائه داده که از جذابیت
کمتری نسبت به آثار قبلی اش برخوردار است،
اما فیلمنامه نسبت به کارگردانی فیلم در جذب
امتیاز، برتری بیشتری به دست می آورد.

پیش از این «مازیار میری» با فیلم
«قطعه ناتمام» شناخته شده بود که تقریبا از
مضمون مشابهی با «به آهستگی» برخوردار
است. در هر دو فیلم انگیزه کنش مندی
شخصیت ها، جستجوگری است. در «قطعه
ناتمام» جستجوی مرد برای یافتن زنی که
تنها بازمانده یک قطعه ناتمام از ترانه ای
قدیمی است و در «به آهستگی» تفحص
برای کشف حقیقت در باره زنی که خانه و
همسرش را ترک کرده است. البته این
جستجو و کاوش در فیلم دوم «میری» حالت
درونی و بطنی تری را یافته است، به طوری
که سیر و سلوک مرد در نهایت به کشف و
شهود یک رابطه معنوی می رسد و او بعد از
عبور از برزخِ شک و تردید و دو دلی به
آرامش و یقین می رسد.

اگر چه روایت بر خط جستجوگری پیش
می رود، اما در بُعد تماتیک خویش به موضوع
قضاوت های نادرست و برداشت های منحط
اجتماع می پردازد. در چنین فیلم هایی که قبلاً
تجربه موفقیت آمیز خود را در «شوکران» و
«چهارشنبه سوری» نشان داده اند، ناخواسته
مسئله عدم قطعیت نیز مطرح می شود. فیلم
در ابتدا ریشه های بدبینی و بی اعتمادی را در
نهاد تماشاگر می گذارد و او را نسبت به
قضاوت هایش مطمئن می سازد، اما در یک
لحظه غافلگیرکننده، تمام قاطعیت او را زیر
سؤال می برد و آن روی سکه حقیقت را عیان
می کند و تماشاگر می فهمد ماجرا از قرار
دیگری است.

در «به آهستگی» نیز از همین تمهید
عدم قطعیت به خوبی استفاده شده است. در
ابتدای فیلم همه چیز علیه زن است و
چهره ای که از او، همسو با کلیشه های رایج
ذهن مخاطب ساخته می شود، به قضاوت
نادرست وی دامن می زند و او را در
پیشداوری های عجولانه اش جلو می برد.
«پری» زنی است که بدون اطلاع و اجازه
شوهرش، خانه و فرزندش را ترک کرده است،
مردم محل و آشنایانش در باره او بدگویی
می کنند، زن به تماس تلفنی شوهرش پاسخ
نمی دهد، به خانه مرد غریبه ای می رود و …
همه این زمینه ها مخاطب را در جهت
بدبینی اش نسبت به زن تقویت می کند، در
حالی که بعد از مواجهه با او و کشف حقیقت،
نظرش تغییر می کند و به همذات پنداری و
همدلی با شخصیت می پردازد. همان طور که
مردم محل هم که به او تهمت می زدند و
نسبت های ناروا می دادند، در برخورد با
مرگش، نظر خود را تلطیف می کنند؛ هر چند
بعد از خبر دیدن «پری» در مشهد و اعلام
زنده بودن وی، دوباره شایعه پراکنی ها جان
تازه ای می گیرد؛ گویی تنها خاک است که
می تواند وجود چنین زنی را در ذهن بیمار
اجتماع تطهیر بخشد و پاک کند.

محوریت قصه با فرافکنی همگانی
برداشت نادرست از یک اتفاق است. آنچنان
که «محمود» را نیز با همه سادگی و صفای
وجودش به باتلاق همه گیر خویش می کشاند
و قبل از آنکه به او مجال دهد تا موضوع را
در درونش حل و فصل کند و برای یافتن راه
چاره ای اقدام کند، در گرداب شایعات غلط
اجتماع پیرامونش اسیر می شود تا جایی که
ترجیح می دهد سر و ته قضیه را با شناسایی
اشتباه جنازه ای به جای «پری» به هم برساند
و خود را از این برزخ بیرون بکشد. جملات
دوست نجار «محمود» را در باره زن ها به یاد
بیاورید که در همان نخست، تخم بدگمانی و
تردید را در وجود «محمود» می کارد: «زن ها را
که می شناسی، سپاه شیطان اند» یا «زن
جماعت را توی شیشه هم زندونی کنی،
شیطون دور و برش می پلکه و از راه به درش
می کنه» و طوری به خود حق می دهد که
براساس برداشت های بی پایه و اساسش حکم
صادر کند و بگوید: «تو الان شرعا و عرفا حق
داری هر بلایی بخواهی سر زنت بیاری.»

درست است که «محمود» مرد نجیب،
زحمتکش و خانواده دوستی است اما او هم
دست پرورده اجتماعی است که عقل شان
براساس چشم شان حکم می کند، آن هم
چشم احولی که همه چیز را ناقص می بیند، و
گرنه این همه استیصال و درماندگی از مردی
که هنوز هیچ نشانه ای بر تأیید خیانت
همسرش ندیده، بعید است.

رفتار «پری» یک عمل نامعقول است،
اما آنچه بیشتر از عقل به دور است، رفتار
عجولانه اجتماعی است که بدون اثبات
موضوع و ارائه سند و مدرک منطقی، بر
خیانت و بی وفایی «پری» حکم می دهد،
طوری که زن دایی اش به «محمود» می گوید:
«می خوای بگم زنت را کجا باید بری جمع
کنی.» و همین سایه شوم نگاهها و گفتارهای
آزاردهنده است که به نوعی «محمود» را هم
به همرنگ شدن با جماعت اطرافش وا
می دارد و ترجیح می دهد وجود چنین زنی را
در زندگی اش انکار کند و بر نابودی و مرگ او
رضایت دهد تا بی آبرویی و رسوایی.

مهم ترین نقص فیلمنامه به
شخصیت پردازی «پری» مربوط می شود. با
وجودی که «پری» در دقیقه پنجاهم قصه
وارد می شود، اما تا پیش از آن، همه چیز بر
محور عملکرد او می گذرد. داستان هیچ
توضیحی در باره انگیزه های او برای ترک
خانه و رفتار غیر معمولش نمی دهد. در واقع
شخصیت «پری» فاقد رویکرد درونگرایانه
روانشناختی است که بتواند عملکرد بیرونی او
را توجیه کند. البته در جایی از فیلم، خیلی
کوتاه و مختصر از زبان خودِ «پری» اشاره
می شود که او ناراحتی اعصاب دارد اما هیچ
نشانه ای مبنی بر درک عینی این موضوع
ارائه نمی شود و هیچ رفتاری که از عدم تعادل
روحی وی حکایت کند، در طول داستان رخ
نمی دهد.

اینکه یک زن برای هدایت، شفایابی و
درمان مشکلات روحی اش به مشهد برود تا با
دیدار دعانویسی معروف، به بهبودی و آرامش
دست یابد، رفتار نامعقول و ناپسندی نیست.
مشکل از آنجا شروع می شود که چرا این زن
باید بی خبر و بدون اطلاع همسرش در یک
حرکت آمیزه با جنون، قید همه چیز را بزند و
خود را در خط رسوایی و بدنامی و حتی از
دست دادن خانواده اش قرار دهد. اگر «پری»
آنقدر دچار مشکلات روحی و روانی است که
این رفتارهایش، عادی و معمول به حساب
می آید، چرا شوهرش از غیبت ناگهانی او
تعجب می کند و نگران می شود و اگر رفتارش
برخلاف انتظار همگان است، چرا توجیه
مناسبی برای آن بیان نمی شود؟

علی رغم اینک