پاورپوینت کامل اهمیت دانش بومی با تأکید برنقش زنان روستایی در کاربرد آن ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اهمیت دانش بومی با تأکید برنقش زنان روستایی در کاربرد آن ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اهمیت دانش بومی با تأکید برنقش زنان روستایی در کاربرد آن ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اهمیت دانش بومی با تأکید برنقش زنان روستایی در کاربرد آن ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

>

۵۴

مقدمه:

دانش بومی بخشی از سرمایه ملی هر
قوم است که باورها، ارزش ها، روش ها، ابزار و
آگاهی های محلی آنان را در بر می گیرد. این
همان دانشی است که به وسیله آن در طی
قرون، اقوام گوناگون روزی خود را از
محیط شان جسته اند، پوشاک شان را تهیه
کرده اند، خود را در سرپناهی اسکان داده اند،
فرزندان خود را تربیت نموده اند، جامعه خود را
سامان داده و سلامت خود و احشام شان را
حفظ کرده اند. امروزه این دانش شفاهی که از
نسلی به نسل بعد سینه به سینه انتقال یافته،
به سرعت رو به نابودی است؛ چرا که با مرگ
هر سنتی کهن، بخش عظیمی از آن به
فراموشی سپرده می شود.

باورهای حاکم به ویژه در میان
دانشگاهیان و تحصیلکردگان، دانش بومی را
چیزی جز خرافات پوسیده و روش های
ناکارآمد نمی پندارند. این باورها بزرگ ترین
مانع فکری در مسیر بهره گیری از این گنجینه
فرهنگی ارزشمند در فرآیند توسعه است.

آنچه به گردآوری، تدوین و گسترش
دانش بومی در سال های پایانی قرن بیستم
اهمیت بخشیده، ضرورت دستیابی به
فن آوری و دانش مناسبی است که در عین
پاسخگویی به نیازهای رو به رشد توسعه
جهانی، منابع محدود کره زمین را به گونه ای
پایدار مورد بهره برداری قرار می دهد و نسبت
به تنوع اجتماعی و فرهنگی اقوام مختلف
حساسیت لازم را دارا می باشد. تجربه دو دهه
اخیر نشان می دهد که رسیدن به این دانش
مناسب، تنها از راه تداوم در کاربرد این
روش ها و آموزش این دانش گرانبها از افراد
بزرگسال به نسل های جوان امکان پذیر است.
بی شک زنان روستایی به عنوان گنجینه
گرانبهای این دانش، نقش مهمی در این
راستا دارا می باشند.

تعریف دانش بومی

به رغم افزایش روزافزون توجه به دانش
بومی توسط نهادهای علمی و دانشگاهی و
مؤسسات تحقیقاتی هنوز درک واحدی از
مفهوم دانش بومی حاصل نشده است.
تعاریف ارائه شده اساسا با یکدیگر ناهمگون

سیاسی اجتماعی / زن و توسعه

نیستند، بلکه در ابعاد و جنبه های متعددی
همپوشی دارند. همچنین در ادبیات مربوط به
دانش بومی، از اصطلاحات گوناگونی برای
بیان این مفهوم استفاده شده است: دانش
سنتی، دانش اکولوژیکی سنتی، دانش محلی،
دانش جامعه محلی، دانش مردم روستایی و
دانش کشاورزان (Rahman,2000). بیشتر
نویسندگان درک و برداشت خود را از دانش
بومی بیان می کنند و فقط بعضی از ابعاد آن را
که مرتبط با حرفه و تخصص خود می باشد مدّ
نظر قرار می دهند. (warren,1991) دانش
بومی را این گونه تعریف می کند: دانش بومی
محلّی، دانشی است که منحصر به یک
فرهنگ مشخص و یا جامعه معین می باشد.
دانش بومی با دانش علمی که توسط
دانشگاهها و مجامع علمی و تحقیقاتی ایجاد
شده، تفاوت دارد. این دانش مبنایی برای
تصمیم گیری های محلّی در زمینه کشاورزی،
بهداشت، تهیه و تبدیل مواد غذایی، آموزش،
مدیریت منابع طبیعی و فعالیت های متعدد
دیگری در سطح جوامع روستایی می باشد.

همچنین (Flavier,1995) دانش بومی
را مبنای اطلاعاتی برای یک جامعه می داند
که تسهیل کننده ارتباطات و تصمیم گیری ها
می باشد.

وی بیان می کند که نظام های بومی
اطلاعاتی پویا هستند و پیوسته به وسیله
آزمایش و خلاقیت و همچنین از طریق
تماس و ارتباط با نظام های بیرونی تحت
تأثیر و تغییر قرار می گیرند.

(UNEP,2002) هم برای بیان مفهوم
دانش بومی، اصطلاح دانش سنتی را به کار
برده و آن را چنین تعریف می نماید: دانش
سنتی، دانشِ نوآوری ها و روش های جوامع
بومی و محلّی سراسر جهان می باشد که از راه
تجربه در طی قرون متمادی تهیه و تدوین
شده و با فرهنگ و محیط محلّی سازگار شده
است. دانش سنتی به طور شفاهی و گفتاری
از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است. این
دانش شامل داستان ها، آوازها، فرهنگ و
عقاید عامه مردم، ارزش های فرهنگی،
اعتقادات، آداب و رسوم، قوانین محلّی، زبان و
گویش های محلّی می باشد. دانش سنتی ـ به
ویژه در زمینه هایی نظیر کشاورزی و پزشکی
ـ عمدتا از یک ماهیت عملی برخوردار
می باشد.

ویژگی های دانش بومی

۱ـ دانش بومی، محلّی می باشد؛ این
دانش ریشه در یک مکان بخصوص و

مجموعه ای از تجارب آن محل دارد و به
وسیله مردمی که در این مکان ها زندگی
می کنند به وجود آمده است.

۲ـ دانش بومی به صورت شفاهی، یا از
طریق نقل و نمایش منتقل شده است.

۳ـ دانش بومی نتیجه و پیامد درگیری
عملی در زندگی روزمره می باشد و دائما به
وسیله تجربه و آزمون و خطا تقویت می شود.

۴ـ با توجه به مشخصه های یک و سه،
این دانش بیشتر تجربی می باشد تا نظری.

۵ـ تکرار یکی از ویژگی های بارز نقل و
نقّالی می باشد، حتی وقتی که دانش
جدیدی فرا گرفته می شود. تکرار به حفظ و
یادآوری و تقویت ایده ها کمک شایان توجهی
می کند.

۶ـ «نقل» هنگامی که برای دانش به کار
برده می شود، یک عامل سیال و متغیر همراه
با عدم سرانجام و پایان واقعی می باشد.
بنابراین دانش بومی پیوسته در حال تغییر
است، تولید و بازتولید می شود، کشف می شود
و از بین می رود و به طور کلی این دانش
بسیار پویا و متغیر می باشد.

۷ـ دانش بومی بنا بر خصلت با دیگر
دانش ها، از جمله علم جهانی، سهیم و همگام
می شود.

۸ـ اگر چه ممکن است دانش بومی بر
افراد بخصوصی متکی باشد و ممکن است به
یک حدی از انسجام در آئین ها و دیگر
مفاهیم و ساختارهای نمادین دست یابد، اما
توزیع آن همیشه به صورت مجزا و قسمت
قسمت می باشد. این دانش به صورت تمام و
کمال در هیچ یک از افراد، مکان ها،
فرهنگ ها و جوامع وجود ندارد.

۹ـ سازمان و ماهیت دانش بومی اساسا
کارکردی و عملی می باشد.

۱۰ـ دانش بومی بنا بر خصلت، درون
سنت های فرهنگی گسترده تر فرا گرفته است،
تفکیک فنی از غیر فنی، عقلانی از غیر
عقلانی مشکل آفرین و مسئله ساز می باشد.

نقش زنان روستایی در حفظ و
انتقال دانش بومی

زنان روستایی به عنوان عضو جداناپذیر و
مهم جامعه روستایی، نقش ها و وظایف
گوناگونی را انجام می دهند. آنان علاوه بر
وظایف یک مادر مسئولیت های بی شماری را
در ارتباط با مدیریت امور منزل، انجام
کارهای کشاورزی، توسعه و تبدیل
محصولات کشاورزی و دامی ایفا می کنند
(اردکانی، ۱۳۷۴).

دانش بومی بخشی از سرمایه
ملی هر قوم است که باورها،
ارزش ها، روش ها، ابزار و
آگاهی های محلی آنان را در بر
می گیرد. امروزه این دانش
شفاهی که از نسلی به نسل
بعد سینه به سینه انتقال یافته،
به سرعت رو به نابودی است؛
چرا که با مرگ هر سنتی کهن،
بخش عظیمی از آن به
فراموشی سپرده می شود.

زنان روستایی در برخورد با پدیده ها و
رویدادهای روزانه و امور مختلف، راه حل ها و
روش های گوناگونی را اعمال می کنند. بخش
عظیمی از پاسخ های آنان به طبیعت و محیط
اطراف، برگرفته از دانش بومی منطقه است.
آنان به عنوان وارثان نیاکان و اجداد خود
سعی کرده اند با محیط پیرامون خود تا سر حد
امکان همخوانی و سازگاری داشته باشند. به
طور کلی دانش بومی زنان روستایی از ابعاد
مختلفی تشکیل شده است که عبارتند از:

۱ـ بعد تولیدی: زنان در چرخه تولیدات
کشاورزی و دامی فعالیت ها و روش های
متفاوتی را اعمال می کنند.

۲ـ بعد طبیعی: آنان در باره گیاهان و
طبیعت اطراف خود سرشار از تجربه
می باشند.

۳ـ بعد سلامتی و بهداشت: آنان برای
مبارزه با بیماری ها از گیاهان و روش های
بومی متنوعی استفاده می کنند. همچنین
برای بالا بردن عمر مفید افراد روش ها و
آداب خاصی را رعایت می کنند.

۴ـ بعد حرفه ها و مشاغل: زنان روستایی
در فعالیت هایی همچون مسئولیت های روزانه
(طبخ نان، پخت غذا، تبدیل مواد غذایی) و
صنایع دستی از تجربیات و روش های
گرانبهایی استفاده می کنند.

زنان