پاورپوینت کامل خیال سبز مادر ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خیال سبز مادر ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خیال سبز مادر ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خیال سبز مادر ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

>

۸۶

دیداری از خانه سالمندان به بهانه روز جهانی سالمند

امروز اگر چه رد پای سبز تو را در آشیانه ای جستجو می کردم
که همواره روشنی و گرمایش را از وجود تو وام گرفته بود، اما تو را نه در مأمنی
به نام خانه، بلکه در سرای سالمندان یافتم. اینجا بی شباهت تر از هر مکانی به
خانه ات بود؛ دیگر از آن حوض آبی رنگ و ماهیان سرخ خبری نبود. کاش می دانستی که
بعد از رفتن تو گلدان های شمعدانی خشکیده اند و حسرت دیدن آشیانه پرنده ای بر
ایوان خانه، دل را به تنگ آورده است. باز مانند گذشته تو در کنار پنجره بودی،
بی هوا یاد زمانی افتادم که تو را از آمدن بچه ها خبردار می کردند و تو با شوقی
وصف ناپذیر، سبد میوه ها را در آب حوض رها و خانه را آب و جارو می کردی. سماور
را روشن می کردی و قندان های نقره ای را از نبات و پولکی انباشته می ساختی و
زمانی که زنگ خانه به صدا در می آمد با جامه ای سفید همچون فرشتگان عرش کبریا
به استقبال می آمدی؛ اما همان چشمانی که روزگاری با دیدنت آرام می گرفتند و
گوش هایی که با آوای مقدس لالایی ات روح و جان تازه ای می یافتند، مدت هاست که
با تو بیگانه شده اند و سراغی از تو نمی گیرند. شاید اگر مزدی می طلبیدی در
ازای هر خدمتت و منّتی بر ما می نهادی بابت دلجویی ات، امروز چنین مورد بی مهری
واقع نمی شدی؛ ولی یک عمر خدمت و مهرورزی تو با چه بهایی سنجیده شده است؟ ای
تنها عطیه ای که بعد از خدا لایق پرستشی! چه دلیلی حضورت را در این سرا توجیه
می کند؟

و من امروز کنار او و دیگر آموزگاران الفبای عشق هستم. در
یکی از سراهای سالمندانی که با نیتی خیر و همتی بلند، پذیرای این عزیزان
می باشند. به سراغ شان می روم تا شاید با شنیدن حرف هایشان بتوانم خودم را قانع
کنم که چرا برخی خانه ها از وجود سالمندان و بزرگان خانواده که در حقیقت منشأ
برکت و رزق و روزی خانه محسوب می شوند، خالی شده و باید آنها را در چنین اماکنی
ببینم.

وارد سالن که می شوم یکی از سالمندان با چهره ای گشاده و
متبسم نظرم را جلب می کند؛ به سویش می روم. از من می خواهد تا کنارش بنشینم.
بعد از خوشامدگویی خود را «فهیمی» معرفی می کند. خانم «فهیمی» ۸۷ سال سن دارد و
حضور او در این مکان به این دلیل است که هیچ فرزند و یا اقوام و فامیلی ندارد.
گله او هم مانند دیگر سالمندان، تنهایی و بی کسی است و تنها توقع و انتظارش
دیداری هر چند کوتاه مدت است. می دانم که تحمل این سکوت و گذر کُند عقربه های
زمان، برایش سخت می باشد. پس حق دارد که در چنین شرایطی به دنبال هم صحبتی
باشد. در فاصله نه چندان دوری از او سالمند دیگری، تسبیح به دست در حال گفتن
ذکر و صلوات است. زمانی که از او می پرسم چرا به سرای سالمندان آمده است، ترجیح
می دهد پاسخ سؤالم را در سکوتی پر معنا و نگاهی حزن آلود جستجو کنم. مطمئنم او
نیز مورد بی مهری و کم لطفی قرار گرفته است.

اما در جمع سالمندان حاضر در سالن، برخی از آنان ناتوان
جسمی و روحی هستند که قادر به انجام فعالیت های روزمره نیستند و نیازمند توجه
بیشتری می باشند. در این بین و در کمال ناباوری تعدادی از سالمندان، پرسنل و
خدمه این مؤسسه را داوطلبانه در انجام وظایف شان یاری می رسانند. اموری مانند
دادن دارو، همراهی کردن سالمندان ناتوان و … گویی مهرورزی این عزیزان نقطه
پایانی ندارد.

یکی دیگر از حاضرین در سرای سالمندان که پیرزنی ۸۰ ساله
است، بی هیچ ادعایی، علت حضورش را ناتوانی و بیماری عنوان می کند و می گوید:
«فرزندم در آپارتمان کوچکی زندگی می کند که متأسفانه او، همسر و فرزندانش برای
نگهداری من زحمات بسیاری را متحمل می شدند، چرا که به دلیل ناتوانی و بیماری ام
احتیاج به مراقبت ویژه ای دارم و قادر به کنترل ادرار نیز نمی باشم؛ از این رو
احساس کردم که آنها از نگهداری من خسته شده اند و از طرفی قادر به پرستاری من
به طور تمام وقت نمی باشند پس بهتر دیدم که به اینجا بیایم تا آنها را بیش از
این دچار زحمت نکنم.»

باورش برایم سخت است. پیرزن از چه