پاورپوینت کامل روش های کاهش دادن رفتارهای نامطلوب ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روش های کاهش دادن رفتارهای نامطلوب ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روش های کاهش دادن رفتارهای نامطلوب ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل روش های کاهش دادن رفتارهای نامطلوب ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

>

۸۶

پیامبر اکرم(ص) فرمودند: از خشم بپرهیز.

برای کاهش دادن و یا از بین بردن رفتارهای نامطلوب می توان از تکنیک های زیر
استفاده نمود.

۱) خاموشی

اگر به رفتاری که شخص از خود بروز می دهد توجه نکنیم و آن را مورد تقویت قرار
ندهیم، آن رفتار خاموش شده و احتمال تکرار آن کم می شود، مثلاً اگر به کودکی که
بی اجازه صحبت می کند و مرتب حرف دیگرن را قطع می کند والدین توجه ای ننمایند،
کم کم این رفتار خاموش می شود. اگر بخواهیم از این روش برای کاهش رفتار نامطلوب
استفاده کنیم باید به نکاتی توجه کنیم:

اول: رفتاری که شخص انجام می دهد، ضرر و زیان جسمانی و
روانی نداشته باشد. ولی اگر خطری فرد را تهدید می نماید خاموشی جایز نیست،
مثلاً فرض کنیم کودک می خواهد میخی را درون پریز برق کند، در این جا باید فوراً
جلوی او را گرفت.

دوم: منابع تقویت را کنترل کنیم زیرا صِرف اینکه ما نسبت به
رفتار نامطلوب بی تفاوت باشیم و توجه ای نکنیم، کفایت نمی کند، شاید دیگران
توجه کنند

و باعث تقویت رفتار گردند، مثلاً دانش آموزی در کلاس حرف
تمسخرآمیز می زند، اگر معلم بخواهد از این اصل استفاده نماید و توجه نکند ولی
دانش آموزان به او بخندند، خاموشی کاربردی نداشته و حتی باعث ادامه رفتار
می گردد.

سوم: اصل خاموشی در دو جهت مثبت و منفی مؤثر است، یعنی اگر
به رفتاری توجه نکنیم چه آن رفتار مطلوب باشد چه نامطلوب، آن رفتار خاموش
می شود. بنابراین باید سعی کنیم رفتارهای نامطلوب را با بی توجهی کاهش دهیم و
به رفتارهای مطلوب توجه نماییم تا تقویت گردد و تکرار شود. مثلاً اگر معلمی در
کلاس، دانش آموزی را به دلیل رفتار مطلوبش مورد توجه قرار ندهد، آن رفتار از
بین خواهد رفت. اگر شاگردی که منزوی و گوشه گیر و خجالتی می باشد، یک بار برای
جواب دادن به سؤال، دستش را بالا گرفت معلم باید به او توجه نماید و الا براساس
اصل خاموشی، اگر مورد بی توجهی قرار گیرد رفتار مطلوبش کاهش می یابد.

۲) اصل اشباع:

بنابراین اصل، بعضی رفتارها را باید اجازه دهیم تکرار شود و حتی به اجبار ادامه
پیدا کند، تا شخص از آن بیزار گردد، البته به شرطی که آن رفتار برای فرد و
دیگران ضرر و زیانی نداشته باشد.

به عنوان نمونه کودکی دفتر برادرش را خط خطی می کند، در این
مورد می توان دفتری را در اختیار او گذاشت تا هر قدر

می خواهد خط خطی کند بلکه او را مجبور کنیم به مدت زیادی
این کار را انجام دهد تا خسته، بیزار، دلزده و از این کار متنفر گردد.

۳) تقویت رفتار مخالف:

رفتاری را تقویت کنیم که ضد رفتار نامطلوب باشد، مثلاً دانش آموزی که در کلاس
بدون اجازه صحبت می کند، اگر برای صحبت کردن اجازه گرفت، این رفتار را که مغایر
با رفتار نامطلوب است، مورد تشویق و تقویت قرار می دهیم، پس رفتار تقویت شده
تکرار می گردد و خود به خود رفتار نامطلوب کاهش می یابد.

۴) تنبیه:

اگر به رفتار ناپسند، عامل ناخوشایندی اضافه کنیم، رفتار نامطلوب کاهش می یابد
و از بین می رود. مثلاً با کودکی که دروغ می گوید قهر کنیم. تنبیه می تواند به
اشکال مختلف صورت گیرد: یکی، محروم کردن یعنی شخص را به دلیل رفتار نامطلوبش از
چیزی محروم کنیم مثلاً کودکی که در بازی، به دیگران پرخاش می کند، حرف داور را
نادیده می گیرد، قوانین بازی را رعایت نمی کند، از بازی محروم کنند.

دیگری جریمه کردن یعنی تکلیف بیشتری به دوش او بگذاریم.

نکات مورد توجه در تنبیه کردن:

۱ـ باید بلافاصله بعد از عمل نامطلوب تنبیه کرد.

۲ـ زمانی که فردی را تنبیه می کنیم همزمان او را مورد
دلسوزی قرار ندهیم.

۳ـ تنبیه باید توأم با توضیح باشد تا فرد تنبیه شونده دلیل
آن را بداند.

۴ـ شدت و مقدار تنبیه باید متناسب با عمل نامطلوب باشد،
حضرت علی(ع) فرمودند: بزرگ ترین مراتب حماقت، زیاده روی درتحسین و توبیخ است.

۵ ـ اگر عملی نامطلوب است و باید تنبیه شود، لازم است همیشه عامل را تنبیه کرد
نه اینکه به صورت متناوب و گهگاهی، زیرا این گونه تنبیه کردن باعث ادامه رفتار
نامطلوب می شود.

۶ـ تنبیه نباید عاملی برای جلب توجه باشد.

۷ـ در تنبیه کردن باید محیط کنترل شود تا همه افراد، رفتاری
را نامطلوب بدانند نه اینکه رفتاری را عده ای تنبیه و برخی دیگر تشویق نمایند.
مثلاً ممکن است کودکی در خانه حرف نادرستی بزند، پدر تنبیه کند و مادر تشویق و
یا معلم رفتاری را تنبیه کند و والدین همان رفتار را تقویت کنند. این عامل باعث
تضاد ارزش ها می شود و نمی توان به سادگی آن را کاهش داد.

۸ ـ از تهدیدهای غیرعملی خودداری کنیم زیرا فرد به زودی
متوجه می شود که این تهدید عملی نمی شود مثلاً به کودک بگوییم اگر تکالیف خود
را انجام ندهی، گوش هایت را می برم.

مضرات تنبیه:

برخی از متخصصین علوم رفتاری مخالف با تنبیه هستند و مضرات
زیادی را برای آنان برشمرده اند، «اسکینر» روانشناس رفتارگرا معتقد است که
تنبیه در دراز مدت بی تأثیر است و فقط زمانی که تهدید و تنبیه وجود دارد، رفتار
واپس می زند ولی وقتی موقعیت های تنبیه وجود نداشت، رفتار دوباره به اولش باز
می گردد.

مهم ترین دلایل مخالفان تنبیه به شرح زیر است:

۱ـ افرادی که تنبیه می شوند در برابر آن واکنش متقابل نشان
می دهند و این باعث پرخاشگری نسبت به تنبیه کننده می شود و حتی ممکن است به
دلیل مقاومت کردن علاوه بر پرخاشگری، فرار از خانه، انحراف اجتماعی و اخلاقی را
به دنبال خود بیاورد.

۲ـ ممکن است تنبیه در افراد مخصوصاً کودکان سبب ترس، وحشت و
اضطراب گردد و تا مدت های زیادی دوام یابد.

۳ـ در برخی از موارد ممکن است، تنبیه باعث افزایش رفتار
نامطلوب شود و شخص تنبیه شونده آن را وسیله ای برای ابراز وجود بداند، مثلاً
دانش آموزی که به خاطر رفتار نامطلوبش از بلندگوی مدرسه نامش خوانده می شود و
یا در تابلوی مدرسه و یا روی تخته سیاه نوشته می شود، احساس خود بزرگ بینی
می کند و به دوستان خود هم می گوید: ببین اسم من را می خوانند!! و یا ممکن است
معلم دانش آموز را به دلیل رفتار ناپسندش از کلاس بیرون کند، او هم به حیاط
مدرسه برود و بازی کند؛ پس او تقویت می شود و این نگرش در او به وجود می آید که
برای بازی کردن باید رفتار ناپسند از خود نشان دهد.

۴ـ وقتی که تنبیه کننده نباشد، ممکن است رفتارهای نامطلوب
دوباره بروز کند. مثلا به محض اینکه پدر از خانه بیرون رود، کودک خواهر کوچک
خود را

بزند یا هنگامی که پلیس نباشد راننده خاطی از چراغ قرمز رد
بشود.

۵ ـ وقتی که کودک را تنبیه می کنیم به او می گوییم، چه کاری
را انجام ندهد، اما نمی آموزیم چه کاری را انجام دهد، برعکس تقویت، و تشویق
کردن که به او می فهمانیم کارش را ادامه دهد. پس نقش تعلیمی و تربیتی تشویق را
تنبیه ندارد.

۶ـ وقتی از تنبیه استفاده می کنیم، کینه و خاطره ناخوشایندی
را در ذهن فرد ایجاد کرده ایم که ممکن است در موقعیتی دیگر انتقام بگیرد.

۷ـ تنبیه بدنی ممکن است باعث صدمه جسمانی گردد، مثلاً در
برخی موارد والدینی که فرزند را کتک زده باعث ناشنوایی او شده اند و عوارض
نامطلوب جسمانی دیگری ممکن است به وجود آید.

۸ ـ شخصی که مرتب تنبیه می شود، احساس حقارت و خود کم بینی
در او شکل می گیرد و این نگرش را کسب می کند که من به درد هیچ کاری نمی خورم،
اگر این تفکر به جود آید، شخص حتی از استعدادی هم که دارد، نمی تواند به نحو
مطلوب (به دلیل احساس حقارتی که به وجود آمده است) استفاده نماید.

با این همه گاهی تنبیه، ضرورت پیدا می کند که برای آخرین
راه چاره، باید به کار ببریم.

کاربرد تنبیه در موارد خاص

در بعضی موارد مجبور هستیم از تنبیه استفاده کنیم از جمله:

الف) هنگامی که هیچ کدام از تکنیک های تغییر رفتار نامطلوب
(خاموشی، اشباع و تقویت رفتار مغایر) اثری نداشت، به عنوان