پاورپوینت کامل کودکان و نغمات دلنشین مادرانه! ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کودکان و نغمات دلنشین مادرانه! ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کودکان و نغمات دلنشین مادرانه! ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کودکان و نغمات دلنشین مادرانه! ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۱۶

سوزنم، شعاع خورشید و

نَخَم رشته بارون

از حریر صبح روشن

می دوزم پیرهن الوون

لا لا لا لا

لا لا لا لا

پیشونیت آینه روشن

دو تا چشمات

دو تا شمعدون

مِثه مهتابِ توی ایوون

دیگه چشمات و بخوابون

لا لا لا لا

لا لا لا لا

«قدمعلی سرامی»

حقیقت این است که کودک قبل از تولد با ضرباهنگ قلب مادر انس
می گیرد و شادمانی های مادرانه را در می یابد؛ از همین روست که مادران سرتاسر
جهان از همان نخستین روزهای تولد، برای بچه های خویش لالایی می خوانند و برخی
از آنان سرودهای ملی و محلی سرزمین شان را زیرلب زمزمه می کنند. هرچند نوزادان
از درک مفاهیم این لالایی ها در می مانند، اما از آهنگ و حالت شاعرانه آن
شادمان می شوند.

لالایی، اولین عهد و رابطه ای است که بین مادر و کودک بسته
می شود، رشته ای است نادیدنی که از لبان مادر تا گوش های کودک می پرد و اثر
جادویی آن خواب عمیق و آرامش بخشی است که بر کودک چیره می گردد. رشته هایی که
نمایانگر آرمان ها و آرزوهای راستین مادر است و جنبش پیاپی گاهواره، رنگی از
توازن و تکرار بر آن می افزاید. این آرزوها چنان بی دلهره و ساده بر زبان جاری
می گردند که ذهن شنونده در اینکه آنها آرزو هستند یا واقعیت، مردد و سرگردان
می ماند. گویی که مادر از سویدای قلبش می خواهد که بشود و می شود.

چراغ ها خاموش شده اند. تنها سوی کم نوری روی سایه دیوار،
مادر و یک نوزاد آهسته گام برمی دارند. صدایی نیست، جز آوای زمزمه مادر که در
گوش های کوچک جگر گوشه ای زمزمه می کند: «لالا، لالا، گلم باشی، تو درمون دلم
باشی، بمونی مونسم باشی، بخوابی از سرم واشی، لالا، لالا»

تبسمی روی لبان شما نشست؟! بدتان نمی آید کسی باشد که بوی
شیر بدهد تا شما برایش لالایی بخوانید یا شاید هم هوس کرده اید بخوابید روی
پاهای مادر؟! بعد انگشت های پیری که همانند آن روزها دیگر جوان نیست بلغزد لای
موهای تان بخواند: لالا، لالا، گل پونه … . آری این آهنگ مشترک مادرها، حتی
آدم بزرگ ها را نیز آرام می کند، تا چه رسد به این طفلکی های کوچک که تازه چند
روزی است از ضرباهنگ گوش نواز قلب مادر جدا شده اند، مگر می شود ۹ ماه و ۹ روز
و ۹ ساعت با ضرباهنگ موزون یک قلب مهربان زندگی کرد، بعد از آنجا کنده شد و
یکباره چسبید به هیاهوی این دنیا که پر از صدای آهن و فولاد است؟!

دکتر رضا دولتیار باستانی، روانشناس و استاد دانشگاه، بر
این باور است که لالایی می تواند ضرباهنگ متقارن و متوالی شبیه قلب مادر ایجاد
کند و این لحن و صدا قادر است تمام شرایط و فضای خوابی ایده آل را برای بچه ها
فراهم سازد. هرچند که بچه ها هیچ شناختی از مفهوم این لالایی ندارند.

بچه ها لالایی را نمی فهمند!

فکر می کنید بچه ها مفهوم لالایی را در می یابند؟ آنان آمدن
گدا را می شناسند؟ وقتی مادر برای کودک نجوا می کند: «لالا، لالا، گل پونه، گدا
آمد درِ خونه، نونش دادیم بدش اومد، خودش رفت و سگش اومد.» این نوزاد چند ماهه
ما هنوز هیچ تصویر روشنی از زنان، گدا و سگ ندارد. اما از چه سبب توی چشم های
مادر لبخند می زند و آهسته آهسته چشمانش خمار خواب می شود. همان وقت که مادر
خمیازه می کشد و با صدایی کشدار می خواند: لالا، لالا، نخواب تنها می مونم …
. به باور دکتر دولتیار باستانی، «بچه ها صرفا کلیت ماجرا را در می یابند. آنان
تصویر واضحی از مفاهیم لالایی ندارند، همان گونه که خیلی از ما آدم بزرگ ها
زبان کُردی، آذری و حتی اروپایی و … را درک نمی کنیم. ولی از لحن و ضرباهنگ
آن لذت می بریم. بچه ها نیز از تمامیت جریان یعنی همان آغوش گرم مادرانه، نجوا
و لحن مهربان و آن حرکات موزون گاهواره، آغوش و یا هر چیز دیگری لذت می برند و
برای خوابیدن به فضایی امن می رسند.»

مضمون لالایی ها

شاید بتوان گفت که مضمون بیشتر لالایی های دنیا از هر زبان
و فرهنگی که باشند این است که بچه جان! بخواب، مادرت در کنارت است؛ همه چیز رو
به راه است. در بسیاری از لالایی های نمایشی از درامان بودن کودک گفته می شود
مثل لالایی های خودمان از آن جمله (امام هشتم (ع) پشت پناهت، شاه چراغ پشت
پناهت) دسته ای دیگر از لالایی ها بر بنیاد ستایش مادر از کودک خویش است.

مفاهیم خیلی از لالایی ها، ناراحتی ها و اندوه های مادر است
که معمولاً حزن انگیز بوده و غصه ای که در دل مادر است، در لابه لای لا لا لایی
به گوش می رسد بعضاً دیده شده که کودک با واکنش هایی، مانع خواندن لالایی مادر
می شود.

در روند بررسی لالایی ها به گوناگونی لالایی برمی خوریم.
لالایی های سیاسی: مثل سرودواره هایی در وصف روحانی مبارز و سردار جنگل میرزا
کوچک خان که هنوز هم در منطقه گیلان زمین بر زبان مادران جاری است. لالایی های
مذهبی که جنبه های خداشناسی، علاقه به اهل بیت(ع)، اخلاق، معنویت و غالباً حالت
نوحه سرایی دارد در حقیقت نوحه هایی برای نواده های امامان و معصومین(ع) است که
تمام فرزندان خانواده های ایرانی آن را شنیده اند.

عادت های خوشایند

مادران با خواندن «لالایی» کودک خود را یاری می دهند که
واقعیت ها را واضح تر درک کند و به سوی نیک سیرتی، معنویت، خیرخواهی و مهربانی
رو آورد. بچه هایی که در چنین فضاها و با اینگونه عادت های خوشایند رشد
می یابند از همان کودکی، مهرورزی را می آموزند. آرامشی که با شنیدن نوای دلنشین
مادر به کودک دست می دهد، لذت بخش ترین و شیرین ترین آرامش هاست که کودک در
گستره های دیگر عمر، به آن لذت دست نمی یابد و ارتباط عمیق عاطفی که از لالایی
شنیدن و خواندن حاصل می شود، از جمله عمیق ترین ارتباط های طول عمر انسان محسوب
می گردد.

لالایی ها، نغمه هایی هستند که مادران روستایی و شهری برای
کودکان شان به هنگام خواباندن آنان می خوانند. این نفمه ها که ساخته افراد
عادی اند، از واژه های ساده ای برخوردارند با آهنگی ویژه خوانده می شوند که
اغلب بیان کننده دردها و آرزوهای مادران در حق فرزندان شان و در واقع نخستین
وسیله آشنایی کودکان با شعر و قصه هستند.

زمزمه های «لالایی» گویای شیرین ترین نغمه ها برای
کوچک ترها و نشانه صمیمی ترین عواطف از جانب بزرگ ترها می باشند. کودکی که تا
لحظاتی دیگر به خواب می رود، دوست دارد با ندای