پاورپوینت کامل زندگی فرخنده ۱(سلسله آموزه ها، راهکارها و مهارت ها، در قلمرو زندگی خانوادگی) ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زندگی فرخنده ۱(سلسله آموزه ها، راهکارها و مهارت ها، در قلمرو زندگی خانوادگی) ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زندگی فرخنده ۱(سلسله آموزه ها، راهکارها و مهارت ها، در قلمرو زندگی خانوادگی) ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زندگی فرخنده ۱(سلسله آموزه ها، راهکارها و مهارت ها، در قلمرو زندگی خانوادگی) ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۶۴

زندگی حقوقی، زندگی اخلاقی

دو گونه زندگی

زندگی خانوادگی، می شود که دو گونه باشد: ۱ـ زندگی حقوقی؛ ۲ـ زندگی اخلاقی. هر کدام از این دو گونه زندگی، ویژگی هایی دارند و نتایج و ثمره هایی را به بار می آورند.

زندگی حقوقی:

زندگی حقوقی، آن است که حیات مشترک زن و شوهری براساس قوانین حقوقی و کیفری مدنی و خانوادگی بنا شود و همسران بنگرند که در زندگی مشترک شان و در قبال همسرشان چه وظایفی برعهده دارند و نیز چه چیزهایی از هم طلبکارند. در ساختن این نوع زندگی و مدیریت آن از قوانین حقوقی و کیفری استفاده می کنند و به منابع حقوقی و فقهی استناد می نمایند.

در این نوع از زندگی، هر کس در پی دریافت و استیفای حقوق خویش است و همسرش را موظف به ادای حقوق و انجام وظایف همسری می داند و او را می پاید که مبادا حقوق وی را ضایع کند و یا آنها را به کمال نپردازد. خود را نیز مجبور به انجام تکلیف در قبال همسر و ادای حقوق او می داند؛ که اگر ادا نکند و انجام ندهد، همسرش طلبکارانه آنها را مطالبه خواهد کرد.

در این گونه زندگی خانوادگی، دو همسر مانند دو شریک کاری و تجاری، در پی کسب حقوق و منافع خویش اند.

وقتی یکی از دیگری چیزی می طلبد، او نخست می اندیشد که آیا از نظر حقوقی و فقهی، وظیفه دارد که خواسته همسرش را برآورد؟ یا همسرش حق دارد که چنین مطالبه ای را از وی بنماید؟

در این نوع زندگی، این الفاظ بسیار بکار می رود: وظیفه تو است که چنین کنی. این، حق من است. این کار برعهده تو است. من شرعا وظیفه ندارم این کار را بکنم تو قانونا باید چنان کنی … .

زندگی حقوقی، زندگی است قانونمند و خط و مرز کشیده و تجارت گونه. روح این زندگی، خشک است. ایثار و رفاقت، در آن، معنا ندارد. محبت در آن رنگ باخته است. زن و شوهر، مانند دو شریک یا دو کارگر و کارمند به اجبار قانون کار، می کنند و مواظب اند که بیش از وظیفه

شغلی کار نکنند، و اگر کردند اضافه حقوق بگیرند و مواظب اند که حقوق خود را به تمام و کمال بگیرند و نیز مواظب اند که دیگری به حقوق شان تجاوز نکند.

در زندگی حقوقی و قانونی، خط کشی های دقیقی وجود دارد. مرزها معین و تعریف شده اند. قلمرو هر کدام از زن و شوهر مشخص است.

برخی از نمودهای زندگی حقوقی

برخی از قوانین این زندگی قانون مدار اینهایند:

۱ـ نفقه و هزینه زن و مخارج زندگی برعهده مرد است؛ در حد و اندازه عرف مردم جامعه نه بیش و نه کم.

۲ـ زن بدون اجازه و اطلاع مرد نمی تواند از خانه بیرون رود مگر اینکه قبلاً شرط کرده باشد.

۳ـ زن می تواند برای کار در منزل، از مرد اجرت بگیرد؛ مانند یک کارگر و کارمند که از صاحب کار خود، مزد می گیرد.

۴ـ زن باید نیازهای جنسی مرد را برآورد، و اگر برنیاورد مرد می تواند بر او سخت بگیرد و از وی شکایت کند و او را به محکمه بکشاند! یعنی مسائل جنسی زن و شوهر از دائره عشق ورزی و مهرورزی بیرون است؛ یک تکلیف است برعهده زن و یک حق است از آن مرد علاقه و میل و آمادگی و عدم آمادگی روحی و عاطفی زن، چندان مطرح نیست؛ او باید وظیفه قانونی اش را انجام دهد و حق مرد را ادا نماید.

۵ ـ زن می تواند برای شیر دادن به فرزندشان از شوهر اجرت بگیرد مانند یک دایه بیگانه.

۶ـ زن بدون اجازه شوهر نمی تواند به کارهای فرهنگی و اجتماعی و کارهای دیگر در بیرون خانه اقدام کند. مگر اینکه ابتدای ازدواج شرط کرده باشد.

۷ـ زن هر گاه اراده کند می تواند مهریه اش را از همسرش مطالبه کند و بگیرد اگر چه با به دادگاه کشاندن و به زندان افکندن شوهر باشد!

۸ ـ بر زن لازم نیست که جهیزیه به خانه شوهر بیاورد، و اگر جهیزیه داشت شوهر حق ندارد بدون اجاره زن از آنها استفاده کند.

۹ـ زن حق ندارد بی اجازه شوهر در دارایی های او تصرف کند.

۱۰ـ شوهر حق ندارد مهمانی را دعوت کند که پذیرایی اش برعهده زن باشد.

۱۱ـ زن نمی تواند بدون اطلاع و اجازه شوهر در خانه او مهمان دعوت کند و آنها را در خانه و زندگی مرد وارد نماید حتی پدر و مادرش را، و اگر بی دعوت بیایند، نمی تواند از دارایی شوهر، بدون اجازه او از ایشان پذیرایی کند!

و …

راستی که این نوع زندگی، چه سخت و طاقت سوز است!

زندگی اخلاقی

زندگی اخلاقی، زندگی ای «فراقانونی» است؛ به معنای مثبت آن. بدین سان که اخلاق و ارزش های انسانی و حالت های عاطفی و روانی، چنان در آن پررنگ اند که برای حقوق و قانون (به معنایی که در زندگی حقوقی حاکم است) مجالی باقی نمی ماند. حیات مشترک زن و شوهر براساس تعاون و تفاهم و عشق و ایثار نهاده شده است. در این زندگی به قوانین و احکام حقوقی و مدنی خانوادگی استناد نمی شود مگر به اندازه نیاز و به گاه ضرورت، آن هم در هاله ای از ادب و احترام و صفا و خشنودی.

در زندگی اخلاقی زن و شوهر، عاشق و معشوق اند، رفیق اند، فدایی هم اند، یکی اند، روح عشق و ایثار، پیکر زندگی شان را شاداب و طربناک کرده است. در این نوع از زندگی، حقوق و قانون مراعات می شود؛ اما نه از سر اکراه و اجبار؛ بلکه به دلخواه و اختیار. حریم ها و حرمت ها پاس داشته می شوند؛ اما نه از روی قرارداد و از ترس؛ بلکه از روی احترام و تکریم. در این زندگی، مرد کار می کند ؛ اما نه بخاطر آنکه قانون، تأمین نفقه زن و هزینه زندگی را برعهده او نهاده است؛ بلکه به فرموده پیامبر اعظم(ص) کار او جهادی مقدس است و خود او مجاهدی فی سبیل اللّه است:

«الکاد علی عیاله کالمجاهد فی سبیل اللّه ؛ آن کس که برای عیال و تأمین معاش خانواده اش تلاش می کند، چونان مجاهد در راه خداست.»

در زندگی اخلاقی زن در خانه کار می کند؛ اما نه مانند مزدوران و نه برای گرفتن مزد و اجرت؛ بلکه به فرموده امیرمؤمنان (ع) خانه برای او چونان میدان جهاد فی سبیل اللّه است و همسرداری نیکو برای او چون جهاد در راه خداست و پاداش او مانند پاداش مجاهدان است:

«جهاد المرءه حسن التبعل؛ جهاد زن، نیکو شوهرداری کردن است.»

در این زندگی برای زن در قبال هر لبخندی که بر لبان مردش بنشاند حسنه ای است که پاداش آن نزد خدای سبحان است.

در این زندگی زن به فرزند شیر می دهد؛ اما شیرفروشی نمی کند و مزد نمی گیرد؛ بلکه در قبال هر مکیدن کودک، برای مادر حسنه ای است و نزد خدای رحمان پاداشی دارد پیامبر اعظم(ص) در این باره فرموده:

« … فاذا ارضعت، کان لها بکل مصه کعدل عتق محرر من وُلدِ اسماعیل، فاذا فرغت من رضاعه ضرب ملک کریم علی جنبها و قال: استانفی العمل فقد غعر لک؛ هنگامی که مادر به بچه شیر می دهد، برای هر مرتبه ای که بچه سینه مادر را می مکد، خداوند ثواب آزاد کردن یک انسان از فرزندان حضرت اسماعیل (که مؤمن و موحدند) به مادر پاداش می دهد و هنگامی که شیر دادن را به پایان برد، فرشته ای بزرگوار، دست بر پهلوی مادر می گذارد و می گوید: زندگی تازه ای را آغاز کن، که خداوند گناهان گذشته ات را بخشید.»

در زندگی اخلاقی، مانند زندگی حقوقی، پذیرایی از مهمانان شوهر، بر زن واجب نیست و نیز بر مرد هزینه کردن برای مهمانان زن واجب نیست؛ اما در زندگ