پاورپوینت کامل پیام امام حسین(ع) ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیام امام حسین(ع) ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیام امام حسین(ع) ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیام امام حسین(ع) ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

>

۶

من حسینم، فرزند علی و فاطمه(ع)

پاره تن پیغمبر.

از ورای چهارده قرن با شما سخن می گویم. تحلیل مرا از عاشورا و انتظارات مرا از شما عزاداران دلسوخته و با صفا، بی واسطه از زبان خودم بشنوید و اگر سر یاری و همراهی دارید بسم ا..

هنوز هم راه کربلا باز است و جبهه عاشورا سرباز می پذیرد و مکتب ما اهل بیت، از شیفتگان شرف و پاکی و آزادگی ثبت نام می کند.

زمانه من دوران بدی بود کسی به حق عمل نمی کرد و از باطل پرهیز نداشت بدعت ها رواج یافته و سنت جدم از یاد رفته بود کارهای بد و زشت، «معروف» شده بود و معروف، «منکر» گشته بود ستمگران حاکم، عرصه را بر دینداران و پیروان قرآن تنگ ساخته بودند.

می دیدم نهضت جدم به دست نامحرمان افتاده و چیزی نمانده است که اسلام به کلی از بین برود زمانه منتظر بود کسی از خانه پیامبر به مقابله با مفاسد برخیزد. همه چشم ها به من دوخته بود می خواستند به زور از من بیعت بگیرند.

اگر مدینه می ماندم و با یزید بیعت می کردم. شاید کاری با من نداشتند و آواره شهر و بیابان نمی شدم و در کربلا تشنه کام به شهادت نمی رسیدم و سرم بر بالای نیزه نمی رفت و زینب عزیز به اسارت کوفه و شام نمی رفت.

ولی … جواب خدا و پیغمبر و وجدان و مردم و تاریخ را چه می دادم و با «تکلیف» امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه با ظلم و فساد چه می کردم؟ حکومت یزید یک «منکر» بود و مبارزه با آن قربانی می طلبید و من آماده قربانی شدن بودم تا چهره فریبکاران رسوا و افشا شود.

کدام یک بهتر و درست تر بود؟ اینکه من بمانم و اسلام برود؟ یا من بروم و دین خدا باقی بماند؟ من حجت معصوم خدا و پسر فاطمه زهرا(س) بودم. روزی بر سینه رسول اللّه (ص) جا داشتم و لبانم بوسه گاه پیامبر بود. روزی هم پیکرم زیر سم اسب ها و لب هایم آماج چوب خیزران شد آیا عبرت انگیز نیست؟!

اگر مردم بیدار بودند، اگر «خواص» به وظیفه خود عمل می کردند، اگر چهره های موجه و با نفوذ، علیه تحریف ها و فسادها فریاد می کشیدند و از آبروی خود خرج دین خدا می کردند، آیا عاشورا و مظلویت اهل بیت پیش می آمد؟

به هر حال از شما مردم خوب سپاسگزارم. شما پیام خون مرا شنیدید، قیام شما لبیک به ندای «هل من ناصر» من بود جوانان تان به قاسم و علی اکبر و زنان و دختران تان به زینب و سکینه اقتدا کردند اگر پیوسته حامی ولایت بوده اید این «وفا» را از اصحاب من به یادگار دارید.

نهضت شما هم در این عصر، احیاگر اسلام و عزت بخش مسلمین شد و یکی از فرزندانم پرچم عاشورا را برافراشت و گرد غربت را از چهره دین و شیعه و کربلا پاک کرد.

شما که با عزاداری ها، گریه ها، مراسم و نوحه خوانی و سینه زنی و هیئت، عاشورای مرا زنده نگه داشته اید، مبادا عاشوراهای خودتان را فراموش کنید! مبادا شهدای خود را از یاد ببرید و فرهنگ جهاد و شهادت و غیرت دینی و روح سلحشوری در میان شما کمر