پاورپوینت کامل اسلام و جایگاه زن در کانون خانواده ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اسلام و جایگاه زن در کانون خانواده ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اسلام و جایگاه زن در کانون خانواده ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اسلام و جایگاه زن در کانون خانواده ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۶۸

خانواده از دیر زمان، رکن طبیعی و اساسی جوامع انسانی به شمار می‏رفته که هم با ضرورت زندگی و هم با سرشت و و طبیعت انسانی سازگار بوده است، در اهمیت و ارزش خانواده این بس، که گفته شده: خانواده نخستین آموزشگاه و پرورشگاه انسان، انتقال‏دهنده فرهنگ و تمدن، محل کسب ارزش‏ها و فضایل انسانی و اخلاقی، زمینه‏ساز تکامل و تحول، کارگاه الگوسازی و سرنوشت‏سازی است، و در یک جمله اساساً سعادت و شقاوت جامعه در گرو تأمین سلامت یا عدم سلامت خانواده است.

در نظام ارزشی اسلام، خانواده از منزلت و قداست خاصی برخوردار است و در محیط خانواده، زنان مدیریت داخلی این واحد کوچک اجتماعی را به عهده دارند و در سایه تلاش آنان مشکلاتی همچون، احساس بی‏هویتی، احساس ناامنی اجتماعی، محرومیت از داشتن الگوی مناسب شخصیتی، ترس و اضطراب، بی‏هدفی، کمبودهای عاطفی و… رخت برمی‏بندد و شخصیت و ساختمان روانی سایر اعضاء خانواده شکل می‏گیرد و روح آنها تلطیف می‏شود. بنابراین، مشعل‏دار عاطفه انسانی در

محفل خانواده و در جامعه بزرگ بشری، وجود پاک و دل‏های بی‏آلایش مادران است و نقش رهبری آنها از جهت پاسداری از ارزش‏های انسانی اسلامی بسیار مهم و خطیر می‏باشد و به جرئت می‏توان گفت، بدون وجود مادری پاک نهاد، تربیت با مشکلاتی جدی رو به روست.

زن، علاوه بر وجهه انسانی خویش و نیز نقش اجتماعی‏اش در سطح جامعه کلان، در سطح خانواده نیز دارای نقش و مسئولیت‏هایی است که تربیت صحیح فرزند و پاسداری از کیان انسانی و دینی خانواده، مهم‏ترین وظایف او، به عنوان مادر و همسر می‏باشد.

امام خمینی(ره) در این زمینه اندیشه‏های ارجمندی را ارائه کرده‏اند و به ویژه درباره نقش اساسی مادر در شکل دادن به ساختار شخصیت کودک و تربیت صحیح فرزندان در جهت تأمین سعادت و رشد جامعه، سخن‏ها و خطاب‏های بلندی دارند. امام(ره) در جای جای سخنان و نظرات‏شان، بر این نکته اشارت دارند که نقش مادری و همسری زن مسلمان، با نقش اجتماعی یا سیاسی و اقتصادی و فرهنگی او در سطح جامعه تزاحمی ندارد و اساساً نباید تزاحمی داشته باشد. از این روست که با توجه به اهمیت کانون خانواده، شغل اول و اصیل زنان را تربیت فرزند می‏دانند، چرا که تربیت صحیح فرزند یا انسان‏سازی از کارکردهای اساسی خانواده است و این مهم عمدتاً از مادر ساخته است. این نقش برای زنان نقشی غریزی است و بی‏اهمیت شمردن و سرکوب کردن آن، پیامدهای ناگوار و ناهنجار روانی و رفتاری برای کودک، مادر و جامعه به همراه دارد. در راستای این تحلیل‏ها و خطاب‏ها، ایفای نقش عظیم انسانی و الهی از طرف زنان، از سویی در گرو همراه ساختن تعلیم و تربیت و ایمان فرزندان با تهذیب نفس و اصلاح اخلاق خانواده است و از سویی دیگر در گرو مسئولیت‏های اساسی زن مسلمان در برابر مسائل و مقتضیات اجتماعی جامعه اسلامی می‏باشد. با نگاهی به آموزه‏های دینی برگرفته از کلمات وحی و ائمه اطهار(ع) بخوبی درمی‏یابیم که یکی از نقش‏های زنان در خانواده نقش بی‏بدیل مادری است. خداوند به حرمت این نقش و به حکمت نیازمندی‏هایی که این نقش برای تأثیر گذاشتن روی فرزندان دارد از هیچ چیز دریغ نفرموده و دو قابلیت عظیم را به زن داده است:

۱ قدرت تحول

۲ قدرت تحمل

همه رهبران بزرگ جهان برای اداره امور و بهبود آن، نیازمند به این دو وصف هستند، یکی قدرت تحول و دیگری قدرت تحمل، خداوند متعال، کلام مادر را تأثیرگذار کرده است و چون او از درِ عاطفه، که درِ باز قلب انسان‏هاست، وارد می‏شود کلام و کردارش بسیار اثرگذار است، امروز روانشناسی مدرن این مطلب را تأیید کرده است که پژواک صدای مادر هفت برابر صدای پدر در روح و جان فرزندان تأثیرگذار است. یعنی اگر یکبار مادر برای نماز، برای صداقت، برای درستی با فرزندان صحبت کند، هفت برابر کلام پدر تأثیر می‏گذارد و قدرت شگفت دیگر، قدرت تحمل مادر است که اگر نبود این قدرت، نسل بشر منقرض می‏شد، خداوند که از همه داننده‏تر و بیننده‏تر است، چنان صبر و تحملی به مادر داده است که وی به راحتی شرایط سخت بارداری را تحمل می‏کند و ۹ ماه تمام فرزند را در وجود خود حمل می‏کند.

با توجه به این مطلب، به راحتی می‏توان اذعان داشت که خانواده مبنای جامعه انسانی است، درست مثل سلول که مبنای پیکره آدمی است، جامعه‏های سرافراز، مستقل، سخت‏کوش، ارزش‏مدار و دانا قطعاً دارای خانواده‏هایی با همین صفات هستند و خانواده‏های سرافراز، مستقل، سخت‏کوش، ارزش‏مدار و دانا قطعاً دارای زنانی با همین صفات هستند، این موضوع آن قدر ارتباط مستقیم و مستمر و مستحکم دارد، و اساساً سعادت و شقاوت ملت‏ها به وجود مادران بستگی دارد.

این مطلب می‏رساند که زن محور خانواده است و خانواده محور جامعه و جامعه سرنوشت بشریت را در یک برهه از تاریخ و جغرافیای مشخص معلوم می‏کند، همه اینها ایجاب می‏کند تا ما به یک «بازتعریف» و «بازشناسی» و کاوش نظری در موضوع خانواده، دست یابیم، تا براساس آن بتوانیم وضعیت موجود خود، خانواده و جامعه را ترسیم و نقاط قوت را با قدرت ادامه دهیم و نقاط ضعف را با ظرافت درست مثل جراحی سخت که بافت بیمار را از بافت سالم جدا می‏کند، طرد کنیم.^(۱)

آنچه که اسلام در چارچوب زندگی از زن خواسته است، شوهرداری نیکو و تربیت صحیح فرزندان و نهایتاً ایجاد آرامش و محبت و گرمی در کانون خانواده است.

به موازات سرپرستی مرد در خانواده و مسئولیت او در خصوص کسب درآمد، زن نیز معمولاً مدیریت امور داخلی خانه را به عهده دارد و مسئولیت‏های مهمی هم متوجه اوست. یکی از جنبه‏های مهم مدیریت زن، تنظیم دخل و خرج برای تأمین مایحتاج اعضاء است. بنابراین اگر چه رکن مهمی از اقتصاد خانواده به مرد سپرده شده است اما رکن دیگر در اختیار زن است. اسلام همانگونه که مرد را موظف به کسب و کار و توسعه زندگی برای اهل و عیال خود می‏داند، زن را هم موظف به امانتداری در اموال شوهر و اعتدال و حُسن تدبیر در مصرف می‏شمارد.

در اسلام با استدلال و برهان عقلی و نقلی و روایی، بخوبی اثبات می‏گردد که وظیفه اصل و محوری و حقیقی زن، حضور فعال و پویای او در کانون خانواده است. زیرا خانواده هسته اولیه تشکیل جوامع انسانی است و اجتماع، مجموعه‏ای متشکل از تعداد زیادی خانواده است. و از این رو جامعه بسیاری از نیازهای خود را توسط خانواده و کارکردهایی که برای آن متصور است مرتفع می‏سازد. «بقای نسل» از ضروری‏ترین نیازهای جامعه است که توسط خانواده تأمین می‏شود. افزون بر این، خانواده وظایف متعدد دیگری از قبیل فعالیت‏های اقتصادی، تعلیم و تربیت، و اجتماعی کردن فرد را نیز برعهده دارد، در واقع خانواده به عنوان عامل واسطی است که قبل از ارتباط مستقیم فرد با جامعه و گروهها و سازمان‏های درون آن، نقش مهمی در انتقال هنجارهای اجتماعی و ارزش‏های فرهنگی به عهده دارد. از سوی دیگر خانواده چه در تشکیل، چه در ادامه حیات و چه در تحقق کارکردهایی که از آن انتظار می‏رود، به وجود و همکاری توأم مرد و زن نیاز دارد. و بلکه جنبه‏هایی از حیات خانواده که تأثیر مستقیم در نظام اجتماعی و جامعه کلان دارد در بسیاری از موارد بیشتر تحت نفوذ مادر خانواده است.

در فرایند «اجتماعی شدن» فرد، خانواده از اهمیت ویژه‏ای در همنوایی عمیق وی با هنجارهای اجتماعی و پذیرش ارزش‏ها برخوردار است. چگونگی شخصیت انسان ناشی از فعل و انفعالات روحی و روانی او در دوران کودکی است که غالباً در خانواده سپری می‏شود و از آنجا که این در دوران، ارتباط کودک در غالب موارد با مادر است، می‏توان به نقش حساس مادر در پایه‏ریزی شخصیت فرد و میزان جامعه‏پذیری و هماهنگی او با نظام ارزشی حاکم بر جامعه‏اش پی برد. تعلیم و تربیت اولیه فرد نیز، غالباً از همین دوران کودکی و از طریق حرکات و سکنات و امر و نهی والدین به ویژه مادر به لحاظ حجم بیشتر ارتباط مادر و کودک در غالب موارد بنا گذاشته می‏شود و بعضاً افراد حتی تا سنین بالا نیز از تأثیرات تربیتی خانواده بی‏نصیب نیستند.

خانواده واحد بنیادین جامعه

برای شناخت چالش‏ها و راههای خروج و مقابله با آن، بایستی تعریف جامع و درستی از خانواده ارائه نمود.

برای خانواده تعاریف زیادی صورت گرفته که به برخی از آنها به صورت اجمالی اشاره می‏گردد.

۱ در قانون مدنی، خانواده به عنوان یک سازمان حقوق ویژه مطالعه نشده است رابطه میان زن و شوهر و حقوق و تکالیفی که پدر و مادر و فرزندان در برابر هم دارند به طور پراکنده زیر عنوان‏های «نکاح و طلاق» و «حجر و قیمومت» مورد بررسی قرار گرفته است. به همین جهت تعریف حقوقی خانواده با همه روشنی ظاهری آن دشوار است.^(۲)

۲ خانواده به گروهی از اشخاص گفته می‏شود که در اثر قرابت یا نکاح با هم بستگی دارند.^(۳)

۳ خانواده کهن‏ترین و مهم‏ترین نهاد انسانی است که در آن تمایلات جنس زن و مرد و تعلقات عاطفی آنها نسبت به هم و همچنین تمایل انسان به تداوم نسل پاسخ خود را می‏یابد و از این روی خانواده به حکم همه این نیازهای اساسی، جایگاه منحصر به فردی را در زندگی انسان دارد و مرحله تشکیل آن جزء عظیم‏ترین تصمیمات در زندگی و مهم‏ترین ایستگاه از قطار زندگی آدمی است. در اهمیت این موضوع همین بس که در اصل دهم قانون اساسی کشور ما آمده است: «از آنجا که خانواده واحد بنیادین جامعه اسلامی است قوانین و مقررات و برنامه‏ریزی‏های مربوط باید در جهت آسان کردن تشکیل خانواده پاسداری از قداست آن و استواری روابط خانوادگی در پایه حقوق و اخلاق اسلامی باشد.»^(۴)

در اسلام خانواده حاصل نوعی از قرابت سببی است بعنوان مثال به سبب ازدواج، دو نفر با هم قرابت پیدا می‏کنند. بنابراین مبنای نکاح، قرابت از نوع سبب است که با آن خانواده تشکیل می‏گردد. درباره نکاح نیز تعریف یکی از حقوق‏دانهای بزرگ کشور آورده می‏شود: «نکاح عقدی است که به موجب آن زن و مردی به منظور تشکیل خانواده و شرکت در زندگی با هم متحد می‏شوند. نکاح از عقودی است که جنبه مالی و غیرمالی هر دو را داراست زیرا از طرفی در اثر عقد نکاح مرد موظف می‏شود که نفقه زن و سایر اعضای خانواده را بپردازد و مالی را به عنوان مهریه به زن بدهد و از سوی دیگر زن و مرد مکلف

می‏شوند که برای تثبیت مبانی خانواده و تربیت فرزندان با هم همکاری کنند.»^(۵)

نکاح، چون عقد است باید شرایط اساسی سایر عقود را دارا باشد یعنی زن و مرد باید قاصد (قصدکننده) و بالغ و عاقل و رشید باشند و جهت عقد نیز مشروع باشد ولی آنچه عقد نکاح را از سایر عقود ممتاز کرده همان جنبه‏های عاطفی اخلاقی آن است که در این باره یکی از حقوق‏دانان غربی می‏گوید: «قوانین حاکم بر خانواده به وسیله اخلاق و مذهب انشاء می‏شود و دولت کار مهمی جز تعیین ضمانت اجرا برای آن قواعد ندارد»^(۶) نتایج عقد نکاح به طور امری (آمرانه) از طرف قانونگذار معین می‏شود و مجموع مقررات آن «موقعیت قانونی» خاصی را به وجود می‏آورد که زن و مرد فقط می‏توانند به تراضی، خود را در آن موقعیت قرار دهند و حق ندارند نظمی را که قانونگذار برای ادامه درست خانواده لازم دیده است، بر هم زنند.

با بیان این مقدمات حقوقی معلوم می‏گردد که اگر چه خانواده دارای تعریف و ثمرات حقوقی است اما خانواده همچنان یک نهاد اخلاقی است به گونه‏ای که اخلاق آن را تأسیس می‏کند و اخلاق نیز آن را تداوم می‏بخشد و قانون باید نقش محافظت از تعهدات اخلاقی را داشته باشد.^(۷)

عاطفه و احساس مهم‏ترین ویژگی روحی زن

شکی نیست که اثبات اینکه خانواده کانون عواطف انسانی است کار چندان دشواری نیست. چرا که تنها بخاطر وجود عنصری به نام مادر، به راحتی می‏توان خانواده را کانون این عواطف دانست. زن به خودی خود، مظهر عواطف انسانی است. یکی از مهم‏ترین ویژگی‏های روح زن که می‏توان گفت، بسیاری از ویژگی‏های فرعی او برخاسته از آن است، شدت و قوت عنصر عاطفه و احساس در وجود اوست. این ویژگی در شناخت روح زن به اندازه‏ای اهمیت دارد، که بدون درک و شناخت آن، نمی‏توان به شناخت روحیات و خصوصیات زن و شخصیت او دست یافت.

روح لطیف زن است که نسبت به آلام دیگران، حساس‏تر بوده، نسبت به درد و رنج آنها اثرپذیرتر است، هر گاه فرد یا جمعی دچار حادثه ناگواری شود،این زن است که زودتر و بیشتر متأثر شده و در مقام کمک و همدردی بر می‏آید. به قول یکی از روانشناسان معروف، زن از تسکین دادن دردهای دیگران و فراهم نمودن خوشحالی آنها، دچار آنچنان خرسندی و مسرتی می‏شود که از هیچ موفقیت ادبی و یا کشف و اختراع علمی به او دست نخواهد داد. خاطر دیگران را شاد کردن و بر دل‏های مجروح دیگران مرهم نهادن، اموری است که زنان آن را از روی فطرت پاک خویش انجام می‏دهند.^(۸)

از این روست که مشاغلی که ابزار اصلی آن مهر و عاطفه است، بیشتر در قبضه زنان می‏باشد، که پرستاری و معلمی بهترین نمونه آن است. زنان، حتی در پیری آنگاه که مردان در پی خلوت و آرامش‏اند، دست از تلاش و تکاپو و خدمت به فرزند و اطرافیان بر نمی‏دارند و در آن ایام هم آسایش و رفاه برای آنها کمتر معنی دارد. حال زن با چنین اندوخته‏ای از مهر و عاطفه، اگر بر جایگاه مادری تکیه زند دیگر چه می‏شود؟ او که در هر مقام و موقعیتی بیش از همه از مهر و عاطفه‏اش سهم می‏گذارد، حال در چنین مقامی، دیگر همه اندوخته‏اش از عشق و مهربانی را به شراکت خواهد گذاشت. او در مقام مادری برای محبت کردن، نیازی به آموزش ندارد، او همچون شمع است و برای سوختن نیازی به یادگیری ندارد، حال با وجود چنین عنصری در خانواده، گزاف نیست که اگر گفته شود، مادر کانون عواطف بشری و بواسطه او خانواده عاطفی‏ترین نهاد انسانی است. در واقع وجود و حضور زن

در کانون خانواده در حکم چراغ فروزانی است که نور عاطفه را در فضای خانه می‏پراکند و محیط خانواده را، از نظر ارزش‏های عاطفی، غنای بیشتری می‏بخشد. در یک پیوند سالم زناشویی، قبل از همه مرد می‏تواند از فروغ عاطفی زن برخوردار شود و در تقویت عاطفی و تلطیف روحی خود از آن سود جوید. اما نقش اصلی زن زمانی است که به عنوان «مادر» در کانون خانواده به ایفای نقش می‏پردازد. عاطفه مادری، اوج عاطفه انسان است و نظیری برای آن نمی‏توان یافت.

گویی زن، این وظیفه خطیر را در دستگاه آفرینش برعهده دارد که از طریق خانواده که کانون پذیرش و پذیرایی از نسل آینده است ارزش‏های انسانی و عاطفی را در ضمیر مستعد کودکان پاک و بی‏آلایش، پرورش دهد و در عمل، درس عشق و محبت و فداکاری و دیگرخواهی را که از ابعاد اساسی انسانیت و معنویت به حساب می‏آیند، به آنها بیاموزد. چون مادر زحمات طاقت فرسای پرورش نسل را برعهده دارد، بدون برخورداری از چنین نیروی درونی که از خود گذشتگی و فداکاری را در ذائقه او شیرین سازد. نمی‏تواند این وظیفه سنگین را به انجام رساند. علاوه بر این، مادر باید با گرمای عاطفی خود دل‏های فرزندان خویش را نرم سازد و روح آنها را تلطیف کند تا آنهارا در عمل با عوالم انسانی آشنا سازد. بنابراین، مشعل‏دار عاطفه انسانی در محفل خانواده و در جامعه بزرگ بشری، وجود پاک زن و دل‏های بی‏آلایش مادران است و نقش رهبری آنها از جهت پاسداری از ارزش‏های انسانی بسیار مهم و خطیر می‏باشد و به جرئت می‏توان گفت، بدون وجود مادری پاک نهاد، تربیت با مشکلاتی جدی رو به روست.

تبیین هویت ذاتی زن در تعریف قرآن از انسان

زن، به عنوان یک انسان، موجودی الهی و شایسته نیل به همه کمالات است. قرآن کریم درباره استعدادها و امکانات مربوط به زن و مرد نگرش واحدی دارد و هدف آفرینش آدمیان را که عبودیت، حیات طیبه و رضوان الهی است به صورت عام مطرح کرده است. اسلام زن را در ارزش‏های انسانی مانند ایمان، عمل صالح، علم و دانش، تقوا و پارسایی و هجرت و جهاد همانند مرد قلمداد می‏کند. افزون بر این اسلام رعایت حرمت و احترام زن را در جامعه لازم شمرده و حضور اجتماعی و نظارت بر اعمال و رفتار جامعه اسلامی (امر به معروف و نهی از منکر) را به عنوان حق و وظیفه زنان نیز معرفی می‏کند. اسلام ارزش فوق‏العاده‏ای برای وظایف زن در امور مربوط به همسرداری و مادری و تربیت فرزندان قائل است و حسن اجرای این وظایف را هم‏سنگ و هم‏وزن تمام فضایل و کمالات متصور برای مردها می‏داند. نهایتاً اینکه اسلام و قرآن با صراحت کامل بر خلقت انسانی زن صحه گذاشته و بدین طریق تمام بینش‏های انحرافی و تحقیرکننده در مورد زن را نفی می‏کند.

تفاوت زن و مرد از مسائل مهم نظری و کاربردی در مباحث فرهنگی است که امروزه موجبات چالش‏