پاورپوینت کامل رفتارهای اجتماعی سیاسی حضرت فاطمه زهرا(س) ۷۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رفتارهای اجتماعی سیاسی حضرت فاطمه زهرا(س) ۷۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رفتارهای اجتماعی سیاسی حضرت فاطمه زهرا(س) ۷۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل رفتارهای اجتماعی سیاسی حضرت فاطمه زهرا(س) ۷۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۲

حضرت زهرا(س)، دختر رسول بزرگواری است که «مدنیت اسلام» را بر پایه وحی پدید آورد و به مسلمانان، تعهد اجتماعی و نظارت بر عملکرد مسئولان و حساسیت به معروف و منکر را آموخت و لذا به مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه اسلامی بی‏تفاوت نبود و همواره جبهه حق را یاری می‏کرد و معتقد بود بی‏تفاوتی در قبال آنچه در جامعه می‏گذرد، بخصوص در زمینه وضعیت سیاسی و اجتماعی و حقوق عمومی، دور از روش و منش اسلامی است.

پس از رحلت پیامبر(ص) که خلافت را غصب کردند و فدک را از او گرفتند، او همراه زنان بنی‏هاشم به مسجد رفت و در جمع مسلمانان حاضر، ضمن خطبه‏ای که پشت پرده خواند، از بدعت‏ها، ستم‏ها، حق‏کشی‏ها و فراموش کردن وصیت رسول خدا(ص) و جان گرفتن دوباره سنت‏های جاهلی انتقاد کرد و ریشه‏های سهل‏انگاری در دفاع از حق، و فراموش کردن توصیه‏های قرآن و پیامبر را در عادت کردن به زندگی مرفه و دنیادوستی و لذت‏طلبی دانست و افرادی را که به سرعت، دستاوردهای وحی و دین و خدمات و زحمات پیامبر را از یاد بردند، نکوهش کرد.

خطبه او (که تاکنون بارها از سوی دانشمندان دینی شرح شده است)، نشانه تعهد اجتماعی و حضور در صحنه دفاع از بنیان‏های دینی و مبارزه با بدعت‏ها و غفلت‏هاست.

فاطمه زهرا(س) تلاش برای اثبات حق و ولایت علی(ع) و مبارزه با انحراف در رهبری امت اسلامی را تکلیف خود می‏دانست. گاهی شب‏ها به همراه علی(ع) به در خانه مهاجران و انصار می‏رفت و در حمایت از ولایت، توصیه‏ها و وصیت‏های پدرش را به یادها می‏آورد و آنان را به دفاع از حق شوهرش در مسئله خلافت (که در واقع حق امت بود) و نیز حمایت از حق خودش فرا می‏خواند.

خط سیاسی فاطمه زهرا(س) بسیار روشن و روشنگر و ابهام‏زدا بود. چنان مدبرانه عمل می‏کرد که پس از او هم راه، روشن بماند بر همین اساس در پایان عمر کوتاه خود و در بستر شهادت به همسر مظلومش علی(ع) وصیت کرد پیکرش را شبانه غسل دهد و به خاک بسپارد، تا آنان که بر وی ستم کردند و او را آزردند، در مراسم دفن او حضور نداشته باشند و از این حضور نتوانند بهره سیاسی ببرند و کارهای خود را تطهیر و توجیه کنند، این نمونه‏ای از درایت و آینده‏نگری آن حضرت بود. هنوز هم مخفی بودن مکان دفن او، روشنگر حقیقت و نشانه ظلمی است که بر او و خاندان پاک پیامبر(ص) خدا رفته است.

امر به معروف و نهی از منکر

قرآن کریم عمل به دو اصل حیاتی امر به معروف و نهی از منکر را از ویژگی‏های اهل ایمان می‏داند و در این باره می‏فرماید: «وَ المُؤمِنُونَ وَ المُؤمِناتُ بَعضُهُم أوْلِیاءُ بَعْضٍ یأمُروُنَ بِالْمَرُوفِ وَ ینْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکرِ؛ مردان و زنان باایمان دوستان یکدیگرند. آنان همدیگر را امر به معروف و نهی از منکر می‏کنند.»^(۱)

فاطمه زهرا(س) تلاش برای اثبات حق و ولایت علی(ع) و مبارزه با انحراف

در رهبری امت اسلامی را تکلیف خود می‏دانست. گاهی شب‏ها به همراه علی(ع) به در خانه مهاجران و انصار می‏رفت و در حمایت از ولایت، توصیه‏ها و وصیت‏های پدرش را به یادها می‏آورد

و آنان را به دفاع از حق شوهرش در مسئله خلافت (که در واقع حق امت بود)

و نیز حمایت از حق خودش فرا می‏خواند.

نکته مهم در این آیه، اشاره به نقش زنان در عرصه امر به معروف و نهی از منکر است که خداوند متعال به صراحت بیان می‏دارد زنان نیز همانند مردان باید به ترویج ارزش‏های الهی بپردازند و در عرصه امر به معروف و نهی از منکر پیش‏قدم باشند؛ چرا که این دو فریضه از تمام برنامه‏های اسلام حتی جهاد در راه خدا افضل و بالاتر و مهم‏تر است. علی(ع) می‏فرماید:

«و ما اعمال البر کلها و الجهاد فی سبیل‏اللّه‏ عندالامر بالمعروف و النهی عن المنکر الا کنفثه فی بحر لجی؛ تمام کارهای نیک و حتی جهاد در راه خداوند، در برابر امر به معروف و نهی از منکر همانند قطره‏ای در دریاست.»^(۲)

این دو اصل، محافظ و پاسبان تمام اعمال نیک است. اگر امر به معروف و نهی از منکر نباشد، بهترین اعمال نیک به فراموشی سپرده شده و بقیه احکام خدا نیز عملی نخواهد شد. به این جهت امام باقر(ع) در مورد فلسفه این دو اصل می‏فرماید:

«امر به معروف و نهی از منکر دو فرضیه مهم و بزرگ الهی هستند که به وسیله آن دو، سایر واجبات الهی اقامه می‏شوند، راهها امن می‏گردد، کسب و کار مردم حلال، حقوق افراد تأمین، سرزمین‏ها آباد و از دشمنان انتقام گرفته می‏شود و استواری تمام کارها، به عملی شدن این دو اصل بستگی دارد.»^(۳)

زنان نیز همانند مردان باید به ترویج ارزش‏های الهی بپردازند

و در عرصه امر به معروف و نهی از منکر پیش‏قدم باشند؛ چرا که این دو فریضه

از تمام برنامه‏های اسلام حتی جهاد در راه خدا افضل و بالاتر و مهم‏تر است.

طبق رهنمود پیشوای پنجم، اگر مسلمانان به دو اصل امر به معروف و نهی از منکر اهتمام بورزند، دنیا و آخرت خود را آباد خواهند کرد؛ زیرا انجام دیگر واجبات، امنیت و آسایش، رفاه و آرامش، تأمین حقوق مردم و آبادی شهر و روستا همه و همه در گرو عمل به این دو اصل است؛ زیرا معروف از منظر وحی، تمام اعمال و رفتارهای خیری است که مصلحت مردم در آن است و منکر نیز تمام کارهای زشتی است که فساد و تباهی جامعه و بی‏بند و باری مردم را در پی دارد.

اگر اهل ایمان، به احیای معروف و جلوگیری از منکرات اهتمام بورزند، جامعه‏ای سالم و به دور از زشتی‏ها، آلودگی‏ها، نگرانی‏ها و تضییع حقوق انسان‏ها به وجود خواهد آمد.

با توجه به ضرورت نهی از منکر و الگو بودن حضرت زهرا(س) در این زمینه، بررسی شیوه‏های عملی نهی از منکر در سیره و سخن آن حضرت می‏تواند برای همه بانوان مؤمن و متعهد و پیروان آن بزرگوار بسیار راهگشا و درس‏آموز باشد.

عده‏ای در ستمی آشکار، فدک را غصب کردند و مزرعه‏ای را که پیامبر(ص) آن را برای حضرت فاطمه(س) به ارث گذاشته بود، به او ندادند. استدلال این افراد کژاندیش این بود که پیامبران از خود مال دنیا به ارث نمی‏گذارند و بنابراین فدک به حضرت فاطمه(س) نمی‏رسد. اما حضرت فرمود: شما که می‏گویید پیامبر ارث نمی‏گذارد، به کتاب خدا بنگرید. در آنجا خداوند می‏فرماید: «و ورث سلیمان داوود؛ سلیمان از پدرش داوود ارث برد.»^(۴) و در سوره مریم از زبان زکریای پیامبر می‏فرماید: «خداوندا! به من فرزندی عطا کن که از من و آل یعقوب ارث برد.»

آنگاه حضرت فاطمه(س) به مردم حاضر در مسجد پیامبر(ص) فرمود: «ای مردمی که به سوی باطل شتاب می‏کنید و

کردار زشت و بیهوده را نادیده می‏گیرید، آیا به قرآن نمی‏نگرید که می‏فرماید: «افلا یتدبرون القرآن ام علی قلوب اقفالها؛ آیا در قرآن نمی‏اندیشید یا آنکه بر دل‏های شما مهر زده شده است؟»^(۵)

یکی دیگر از منکرات عصر حضرت فاطمه، غصب مقام حکومتی حضرت علی(ع) بود. حضرت فاطمه(س) در مقام نهی از منکر برای زنان اهل مدینه باز هم به آیات قرآن تمسک کرد و بعد از حمد و ثنای الهی به آنان فرمود:

«وای بر دوستان دنیا! چرا نگذاشتند حق در مرکز خود بماند و خلافت بر پایه‏های نبوت بچرخد؛ چرا که آنان خلافت را از خانه‏ای که جبرئیل نازل می‏شد، به جای دیگر بردند و حق را از علی(ع) که به مسائل دین و سیاست آگاه بود، گرفتند.» سپس آن حضرت آیاتی از سوره‏های اعراف، زمر، رعد، کهف و … را قرائت فرمود.

آن حضرت برای نهی از منکر و جلوگیری از کارهای خلاف علاوه بر استدلالات قرآنی، به دلائل عقلی نیز تمسک می‏کرد؛ همچنان که در مناظره با ابوبکر، علاوه بر قرآن، به دلائل عقلی نیز استناد می‏کرد.

روزی آن حضرت به نزد ابوبکر رفت و او را از عمل زشت غصب فدک برحذر داشت. او در پاسخ خلیفه که او را شایسته ارث نمی‏دانست، فرمود: ای ابوبکر! هر گاه تو بمیری چه کسی از تو ارث می‏برد؟ او گفت: زن و فرزندانم. حضرت زهرا فرمود: پس چه شده که من نمی‏توانم از پدرم ارث ببرم؟^(۶)

هجوم به افکار و اندیشه‏های غلط مرتکبین منکرات و زیر سؤال بردن آنان، شیوه‏ای منطقی و عقلانی است و اگر هم نتواند آنها را از کار منکر بازدارد، حداقل آنان را به تفکر وامی‏دارد و در مورد کار خلاف‏شان مردد می‏سازد. آن حضرت در مقام نکوهش مسلمانان بی‏تفاوت در ماجرای غصب

خلافت، افکار آنان را به چالش می‏کشید و با سؤالات منطقی مواجه می‏ساخت و می‏فرمود: «لیت شعری الی ای سناد استندوا؟ و علی ای عماد اعتمدوا؟ و بأی عروه تمسکوا؟ و علی ایه ذریه اقدموا و احتنکوا؛ ای کاش می‏دانستم به چه پناهگاهی تکیه زده‏اند؟ و به کدام ستون استوار اعتماد کرده‏اند؟ و به کدامین ریسمان تمسک جسته‏اند؟ و بر کدام فرزند و خاندانی پیشی گرفته و غلبه کرده‏اند؟»^(۷)

حضرت فاطمه در مورد مسائلی که ممکن بود در جامعه آن را منکر کوچکی محسوب کنند، حساسیت نشان می‏داد. روزی آن حضرت به اسماء بنت عمیس فرمود:

«انی قد استقبحت ما یصنع بالنساء انه یطرح علی المرأه الثوب فیصفها لمن رأی؛^(۸) من بسیار زشت می‏دانم که جنازه زنان را بر روی تابوت گذارند و بر روی آن پارچه‏ای افکنند که حجم بدن او را برای مردان نامحرم نمایان می‏سازد.»

اسماء بنت عمیس عرضه داشت: «ای دختر رسول خدا! در سرزمین، حبشه برای حمل جنازه‏ها تابوتی درست می‏کنند که بدن میت را کاملاً می‏پوشاند. آنگاه اسماء با استفاده از چوب‏های تر و شاخه‏های نازک درخت، شبیه آن تابوت را برای حضرت فاطمه ساخت و آن را به او نشان داد. حضرت زهرا(س) با خشنودی و خوشحالی فرمود: چه طرح زیبایی که کاملاً بدن زن در آن از دید مردان پوشیده می‏ماند. ای اسماء! برای من تابوتی با همین طرح درست کن و بعد از وفات مرا با آن بپوشان. خداوند تو را از آتش دوزخ نگهدارد!»^(۹)

یکی از مراحل نهی از منکر قهر و سکوت است. انسان مسلمان وقتی نتواند با موعظه و گفتگو گنهکاران را از راه انحرافی بازدارد، با قهر و سکوت خود، به مبارزه می‏پردازد. این

اگر مسلمانان به دو اصل امر به معروف

و نهی از منکر اهتمام بورزند، دنیا و آخرت خود را آباد خواهند کرد؛ زیرا انجام دیگر واجبات، امنیت و آسایش، رفاه و آرامش، تأمین حقوق مردم و آبادی شهر و روستا همه و همه

در گرو عمل به این دو اصل است.

شیوه حتی در مسائل تربیتی نیز مؤثر است. حضرت زهرا(س) در عرصه نهی از منکر از این روش بازدارنده نیز بهره می‏گرفت. او بعد از رحلت پدر بزرگوارش، با انواع ناملایمات و گرفتاری‏ها روبه‏رو شد. او شاهد هجوم ناجوانمردان به خانه‏اش بود. اهانت به علی(ع)، سیاست‏های غیر اسلامی اهل سقیفه، بی‏تفاوت بودن مردم و دهها مورد دیگر، از جمله کارهای ناپسند و زشت عده‏ای هواپرست و خودخواه بعد از وفات پیامبر(ص) بود. فاطمه زهرا(س) برای مقابله با این اعمال ناروا، به مبارزه منفی روی آورد و ناراحتی خود را با قهر و سکوت ابراز داشت و خطاب به خلیفه اول فرمود:

«واللّه‏ لا اکلمک ابدا واللّه‏ لادعون اللّه‏ علیک فی کل صلوه؛ به خدا قسم هرگز با تو سخن نخواهم گفت. به خدا سوگند در نمازهایم تو را نفرین خواهم کرد.»^(۱۰)

زمانی که آن حضرت در آستانه شهادت قرار گرفت و خلیفه اول و دوم برای دلجویی، به عیادت حضرت فاطمه(س) آمدند و در مورد اعمال غیر اسلامی و جابران