پاورپوینت کامل تربیت کودک؛ تقابل اسلام و غرب ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تربیت کودک؛ تقابل اسلام و غرب ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تربیت کودک؛ تقابل اسلام و غرب ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تربیت کودک؛ تقابل اسلام و غرب ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۸

مقدمه:

در فرهنگ اسلامی، خانواده مهم ترین نهاد اجتماعی است که در آن ارزش های اخلاقی، باورهای دینی و هنجارهای اجتماعی از نسلی به نسل دیگر انتقال می یابد. از این رو، اسلام برای حفظ قداست و ارزشمندی خانواده برنامه ریزی های بسیار دارد و همه تلاش خود را مصروف می دارد تا خانواده برخوردار از استحکام و دوام لازم باشد. از مهم ترین برنامه هایی که اسلام برای حفظ قداست و استحکام خانواده در نظر گرفته عبارتند از: پاکسازی محیط خانواده و جامعه از آلودگی ها، تشویق نسل جوان به ازدواج، حفظ و رعایت اخلاق، روابط سالم و سازنده بین همسران و تربیت نسل پاک و صالح.

این مقاله با تبیین مفهوم نوین خانواده در جامعه مدرن، درصدد است تأثیر فرهنگ غربی بر داشتن فرزند را باز شناسانده و با استفاده از آیات و روایات، جایگاه و نقش مثبت فرزند در استحکام و بهداشت روانی خانواده را بررسی کند.

نگرش منفی غرب درباره فرزند

۱. افول ارزش انسان

از میان تغییرات صورت گرفته در دهه های اخیر جامعه غرب، احتمالاً تغییرات به عمل آمده در نهاد خانواده، استثنایی ترین آن ها بوده است. بر اثر تغییرات مهم در اوضاع اقتصادی، اجتماعی و پیدایش مفاهیم نوین راجع به آزادی خصوصی و تجدید نظر در خصوص عقاید مذهبی دیرین پیرامون توالد و تناسل، حجم خانواده به سرعت رو به نقصان گذاشته است. در جامعه غربی از تعداد کودکان مدام کاسته می شود.

سیاست های کنترل جمعیت در کشورهای جهان سوم و از جمله کشورهای اسلامی نیز در دهه های اخیر مورد توجه جدّی قرار گرفته و به عنوان یک هنجار از سوی نهادهای دولتی تبلیغ شده است. در حال حاضر ۸۵% از کشورهای در حال توسعه سیاست های تنظیم خانواده را رسماً پذیرفته، یا عملاً رویه هایی همگام با این سیاست ها اتخاذ کرده اند.

در دهه های اخیر گرایش به تنها زیستی (زندگی بدون فرزند) نیز در خانواده ها رواج یافته است. پژوهش ها نشان می دهد تعداد زوج هایی که بدون فرزند روزگار می گذرانند، در دهه های اخیر روندی فزاینده داشته است. خاستگاه این گرایش نیز فرهنگ غربی است.۱ امروزه در غرب فرزند پدیده منفی و مزاحم به حساب می آید و شگفت این که مردم به حیوانات بیشتر دل خوش کرده اند تا به فرزند. افراد دلایل مختلفی شاید برای این کارشان داشته باشند که ما در این جا درصدد بررسی و تحلیل آن نیستیم. آن چه برای ما مهم است و می خواهیم در این مقاله به آن اشاره کنیم آثار و پیامدهای منفی تنها زیستی؛ یعنی زندگی بدون فرزند است که همسران به طور ارادی از داشتن فرزند در سال های اول زندگی جلوگیری می کنند.۲

از نظر روان شناختی این پدیده بسیار خطرناک است و یکی از مشکلات جوامع غربی نیز همین موضوع می باشد. پژوهش ها نشان می دهد جلوگیری از داشتن فرزند باعث اختلال در کارکرد این خانواده ها شده و بسیاری از زن و شوهرهایی که بدون فرزند زندگی می کنند، از زندگی لذت نمی برند.

۲. رفاه و پیشرفت زندگی مدرن

شکل غربی خانواده، همگام با پیشرفت تمدن مادی مدرن، گسترش عالمگیر یافته است. غرب گرایی موجب شده است که از نقش مثبت فرزندان کاسته شود و علاقه به داشتن فرزند که در فرهنگ سنتی و دینی موجب افزایش هم بستگی بود، از بین برود. تأثیر پذیری از فرهنگ غربی در ایران باعث شده که میانگین فرزندان هر خانوار ۶ نفر در سال های دهه ۱۹۴۰ به سه نفر در سال ۱۳۷۵ کاهش یابد. در بعد ارزشی نیز تغییرات عمده ای در نگرش ایرانیان نسبت به این مسئله روی داده است. برخی نظرسنجی ها نشان داده اند که سه درصد از خانواده های ایرانی گرایش به بی فرزندی دارند.۳

تغییری که در نگرش به فرزند ایجاد شده، در واقع ناشی از این بینش خاص غربی است که اقتصاد و خوش گذرانی و زندگی مرفه را هدف نهایی می دانند.

پژوهش ها نشان می دهد که زنان و شوهران جوان عمدتاً به دلیل مشکلات اقتصادی و روحیه رفاه طلبی و خوش گذرانی، از داشتن فرزند امتناع می ورزند.۴

۳. بزهکاری اجتماعی

برخی نیز به خاطر مشکلات تربیتی از داشتن فرزند امتناع می ورزند. بیماری ها، اختلالات روانی و بزهکاری های اجتماعی از دیگر عوامل رویگردانی والدین از داشتن فرزند است. وقتی دست اندرکاران بهداشت روانی آمارهای وحشتناک و روز افزون کودکان و نوجوانانی را که دارای مشکلات عجزآور روحی هستند، یا آن هایی را که قربانی اعتیاد می شوند یا دست به خودکشی می زنند، می بینند اظهار می کنند که همه این ها تقصیر پدر و مادرهاست. رهبران سیاسی و مأموران قانون هم پدر و مادرها را برای پرورش نسلی ناسپاس، عصیان گر، متعرض، هیپی و خرابکار سرزنش می کنند.

بنابراین، داشتن یک نوزاد و به عهده گرفتن مسئولیت کامل جسمی و روانی او و بزرگ کردنش به صورت انسانی کارآمد، هماهنگ با اجتماع و مسئول؛ باری بسیار بزرگ را به دوش والدین می گزارد. چیزی که اکثر والدین آمادگی آن را ندارند و در نتیجه از اصل داشتن فرزند صرف نظر می کنند.۵

جایگاه فرزند در فرهنگ اسلامی

اگر چه خودداری از داشتن فرزند گرایشی است که با تأثیر پذیری از فرهنگ غرب به وجود آمده، متأسفانه در جوامع اسلامی نیز طرفدارانی یافته است، اما با نگاهی به آموزه های دینی به طور قطع فرزندان می توانند تأثیرات مثبت و سازنده در زندگی والدین داشته باشند.

از نظر اسلام، فرزندان از ارکان مهم خانواده محسوب می شوند. در کلمات و سیره ائمه (علیهم السلام) نگرش مثبت نسبت به فرزند وجود دارد. در روایات از فرزند با تعابیری چون: میوه دل، نور دیده، مایه خوشبختی، کسی که انسان را یاری می کند، و نیز مایه ثواب و پاداش اخروی، و رحمت و غفران الهی یاد شده است.۶ از این رو در روایات به فرزندآوری توصیه جدی شده است.۷

در برخی تعابیر آمده است که فرزند داشتن مایه خوشبختی خانواده است و از سعادت افراد این است که فرزند یا فرزندانی داشته باشند که در اخلاق و رفتار و شکل ظاهری شبیه آن ها باشند.۸

از مجموع آیات و روایات استفاده می شود که فرزندان مواهب و نعمت های الهی برای والدینند. پدر و مادرها اگر به وظایف خود۹ در قبال آن ها به درستی عمل کنند می توانند از این نعمت های الهی هم چون سایر نعمت ها بهره مند شوند.

جنبه های مثبت فرزند از نظر روان شناسان

۱. سازگاری اجتماعی – عاطفی

اغلب روان شناسان وجود فرزند در خانواده را به عنوان عامل اصلی در سازگاری اجتماعی – عاطفی در نظر می گیرند.۱۰ این دیدگاه بسیار گسترده است و تاریخچه طولانی دارد. دانشمندانی بودند که بر اهمیت فرزند در خانواده تأکید داشتند. سال ها بعد روان شناسان در خانواده درمانی ساخت نگر و سیستمی۱۱ به روابط خانوادگی و الگوهای تعاملی بین اعضای خانواده پرداخته و مفهوم «فرزند»۱۱ را در نظرات خود پیرامون خانواده وارد کردند. اخیراً روان شناسان بالینی و متخصصان بهداشت روانی به این نتیجه رسیده اند که وجود فرزند با عملکرد مناسب خانواده مرتبط است.۱۲

۲. برترین احساس والدین

امروزه در وجوه مختلف پژوهش های مربوط به خانواده به نقش مثبت فرزند تأکید می شود.۱۳ از نظر لافکادیوهرن۱۴ پدر یا مادر بودن پر احساس ترین تجربه انسان است. هیچ کس تا وقتی بچه دار نشود و او را عاشقانه دوست نداشته باشد، نمی تواند معنای واقعی زندگی را درک کند.۱۵ بی فرزندی در خانواده ها یک فضای خالی را به وجود می آورد و باعث تضاد می شود. از این رو، روان شناسانی مانند ماکسول۱۶ و مونت گمری (۱۹۶۹) فیلد من۱۷ (۱۹۷۱) بات۱۸ (۱۹۷۱) و راسل۱۹ (۱۹۷۴) به آثار وجودی فرزندان در خانواده اشاره نموده و معتقدند فرزندان می توانند تأثیرات مثبت و سازنده در زندگی والدین داشته باشند.۲۰

۳. افق های تازه

پژوهش های بعدی که عمدتاً از سوی متخصصان بهداشت روانی و روان شناسان خانواده انجام شده، به عقاید مربوط به نقش مثبت فرزند در خانواده، اعتبار تازه ای بخشیده است. پژوهش ها نشان داد که فرزندان با تولد خویش افق های تازه ای را پیش روی والدین خود قرار می دهند و موجبات رشد و تعالی در زندگی خانوادگی را فراهم می آورند.

نقش فرزند در تحکیم بهداشت روانی خانواده

تحقیقات انجام شده در زمینه نقش فرزند در تحکیم و بهداشت روانی خانواده را در چند محور می توان طبقه بندی کرد:

۱. اندیشه فرزندآوری و سلامت روانی خانواده

ماکسول و مونت گمری (۱۹۶۹) در بررسی های خود نشان دادند که اندیشه فرزندآوری تا چه اندازه در ایجاد آرامش و تحکیم و کارآمدی خانواده مؤثر است.۲۱

درخواست نسل پاک از خداوند نماد دینی اندیشه فرزندآوری است. قرآن در وصف مؤمنان می گوید: «آن ها کسانی هستند که در مناجات خویش با پروردگارشان می گویند: از همسران ما مایه های نور و روشنایی چشم قرار ده»۲۲ در دعای زفاف در عروسی نیز آمد است: «خداوندا! از این وصلت و پیوند فرزندی عطا فرما که سالم و پاک و باهوش باشد.»۲۳

اندیشه فرزندآوری یکی از نشانه های سلامت روانی خانواده محسوب می شود؛ از این رو در روایات به ازدواج با افرادی که توان فرزندآوری را دارند توصیه شده است. بعید نیست که نکوهش «عزل» و جلوگیری از حاملگی نیز به نحوی با تقویت اندیشه فرزندآوری۲۴ در ارتباط باشد.

۲. آمادگی برای پدر یا مادر شدن

بسیاری از پژوهش هایی که به بررسی نقش فرزند در تحکیم و بهداشت روانی خانواده پرداخته اند، افکار، هیجانات و روابط عاطفی با جنین در طول دوره بارداری را به عنوان یکی از عوامل مهم در نظر گرفته اند. نتایج پژوهش های متعدد نشان می دهد که ابراز هیجان والدین در دوران بارداری به عنوان یکی از متغیرهای