پاورپوینت کامل بیمها و امیدها؛ نگاهی به مهدکودکها ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بیمها و امیدها؛ نگاهی به مهدکودکها ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بیمها و امیدها؛ نگاهی به مهدکودکها ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بیمها و امیدها؛ نگاهی به مهدکودکها ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

>

۵۰

از خانهای که آشناست و محل دلدادگی، بهناچار میگذرد و به جایی قدم میگذارد که ناآشناست. نمیداند اینجا کجاست و فقط پدر و مادرش را میخواهد. اشکهای پیدرپیاش فرو میریزد. او همچنان به نماندن اصرار میکند.

محلی که البته بیشباهت به خانه نیست ولی نه … یکسری مقررات آنها را با هم متفاوت میکند. در چهاردیواری آشنا، میتوان اسباببازی را هرجایی رها کرد و رفت، میتوان تا هروقت که نیاز باشد، خوابید و هروقت که میل باشد صبحانه خورد. اگر هم دعوایی باشد با یک نفر یا دو نفر است؛ اما در موقعیت ناآشنا مقررات طبق قانون، از قبل نوشته شده است و ندانستن اینکه قانون آنجا چیست، خود یکی از مشکلات است. وجود «مقررات» با ایجاد «امنیت و راحتی» زیاد به نظر هم آهنگ نمیاید.

وظیفهی این محیط نگهداری از فرزندان در یک زمان معین و ایجاد زمینهی تفریحی گسترده به وسیلهی اسباببازیها و لوازم آموزشی بیشمار است؛ ولی چون همراه با اعمال قوانین است، تأثیر چندان زیادی ندارد؛ به همین دلیل عدهای از کودکان در خو گرفتن با آن مشکل دارند.

در اکثر مهدکودکهای کشور، فعالیتها معمولاً در فضای شبیه به کلاسهای درس و همراه با مربیان آموزشی است که بیشتر یادآور کلاسهای دوران تحصیل است. در واقع تفاوت زیادی با کلاسهای مقاطع ابتدایی ندارد. فضا خیلی متناسب با کودک نیست، و بهعنوان اولین محل برای ورود کودک به جامعه، خیلی جذاب به نظر نمیرسد.

مقررات مهدکودکها به نسبت خشک است و در کنار فضای شادی که مربیان سعی دارند برای بچهها ایجاد کنند، محیط ناهمخوانی را ایجاد میکنند. فشاری که بهخاطر پرداخت شهریه از سوی مدیران به خانوادهها اعمال میشود، به تشدید مقررات میانجامد، و همنوایی با آنها را مشکل میکند.

در واقع اثرات مثبت مهد در حد به کارگیری فکر و خلاقیت و مهارتهای اجتماعی است که با مشاهدهی مؤلفههای هوش و یا حفظ اشعار و قصهها و مهارتهای حرکتی میتوان به این مطلب پی برد.

برای بالا بردن این مکانها، بایستی دیگر نهادهای اجتماعی با آن در همکاری و ارتباط تنگاتنگ باشند. چون کار برای کودکان بسیار گسترده است، – از رسانههای گوناگون و مجلات گرفته تا شرکتهای ساخت اسباببازی و باشگاههای ورزشی، کلاسهای هنری و نیز بخشهای درمانی که نه تنها باعث بالا رفتن کیفیت این مهدها، بلکه موجب بالا رفتن سطح مطالبات و توقعات کودکان میشوند. – لذا کار یک جانبه و یکسویهی این مراکز، شاید به قسمتی از نیازهای آنان کمک کند، ولی چون دیگر نیازها برآورده نمیشود و حتی سطح نیازها هم بالاتر میرود، که از جهات دیگر، مشکلاتی بروز خواهد کرد.

در رفتارهای ناهنجار کودکان، همواره این مسئله مطرح است که، چرا باید این نوع رفتارها در محیطی شاد وجود داشته باشد. گفتن این نکته ضروری است که مجموعهی کادر فرهنگی اگر همآهنگ و با توجه به نیاز یکدیگر عمل نکند، در کاهش برخوردهای نامناسب هم مؤثر نخواهند بود و اگر این رفتارها، نگرانکننده ارزیابی شود، فقط باعث تشدید برخوردها خواهد شد.

در مواردی که مربیان رفتارهای ناپسند کودکان مثل: بیادبانه صحبت کردن، دروغ گفتن، ریاست طلبی، خشونت، عدم رعآیت نکات بهداشتی و در آخر، بد غذا خوردن را مطرح میکنند، باید بررسی کرد که ایا بعضی از کودکان قابلیت پایداری در مراحل رشد و تحول را دارند یا نه؛ که به نوبهی خود مشارکت والدین را در این مسائل، با این مجموعه میطلبد.

امروزه از مربیان آموزشدیده، کارشناسان سلامتی و روانی و نیز تشکیل جلسات برای مادران در بهتر شدن کیفیت کار، آنهم در شکلی وسیع استفاده میشود. در این راستا، مشارکت والدین به طور خاص، به لحاظ اجتماعی، عاطفی، مالی و … به همکاری متقابل و افزایش انگیزهی مسئولان منجر خواهد شد.

ارتباط دو سویه نونهال با خانواده نیز در مسائل عاطفی نهفته است به طوریکه محیط خانه در ارتباط متقابل با محیط بیرون و کودک است، در نتیجه حال بد او بر روی مربی، دوستان و خانواده اثر دارد.

پدر و مادر باید توجه داشته باشند که به جای یکدیگر ایفای نقش نکنند و یا یکی از آنها به تنهایی هر دو نقش را نپذیرد، زیرا اگر یکی از آنها نتواند به خوبی از عهدهی این وظیفه براید، قربانی این نقش مضاعف خواهد شد.

نارضآیتیای که از آمدن به مکان شاد ایجاد میشود میتواند با نشانههایی مثل: لجبازی، به هم خوردن خواب شبانه، گریههای افراطی، صبحانه نخوردن یا کم خوردن و به هم زدن نظم و قراردادهای خانه، بروز کند که در نتیجه با مقاومت در برابر اصرار والدین همراه است.

با اینکه در یک سن بخصوص، نونهالان پذیرفته خواهند شد، ولی همان سن هم در بعضی بچهها زودتر از موعد مقرر فرا میرسد. در واقع گاهی کودک، حاضر به ترک خانه آنهم فقط در ساعاتی خاص است و یا محیط ناآشنا را برای دقایقی میپذیرد. چون دلبستگی به والدین و استقلال در یک فضایی نو و جدید، او را به دوگانگی خواهد کشاند، و لذا اضطراب مفرطی را تجربه خواهد کرد. تجربهی چندین سال کار با بچهها، مربیان را آنقدر پخته کرده است که بدانند آنها از چه رنج میبرند، و توجه به تجربهی آنان بی نتیجه نخواهد بود.

اگر در ابتدا برای آمدن به مهدکودک انگیزهی بالایی داشت – که آنهم بیشتر بهخاطر همراهی والدین تا ساعتی با او بوده است – ولی اکنون دیگر انگیزهای برای رفتن به آنجا ندارد زیرا ترس از دست دادن والدین و جدایی از آنها او را به خانه برگشت میدهد.

قصد مادر اگر فقط نگهداری کودک در مهد باشد، برای وی بیشتر مآیهی عذاب است، چون دیگر راحتی ندارد، ولی اگر قصدش پیشرفت کودک باشد، در ص