پاورپوینت کامل همنام گلهای بهاری(نگاهی نو به زندگی و شخصیت پیامبر گرامی اسلام(ص));قسمت اول ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل همنام گلهای بهاری(نگاهی نو به زندگی و شخصیت پیامبر گرامی اسلام(ص));قسمت اول ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل همنام گلهای بهاری(نگاهی نو به زندگی و شخصیت پیامبر گرامی اسلام(ص));قسمت اول ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل همنام گلهای بهاری(نگاهی نو به زندگی و شخصیت پیامبر گرامی اسلام(ص));قسمت اول ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۷

نام

هماره میفرمود: من نزد خداوند دَه نام دارم:

محمد [= کسی که خوبیهای بسیاری داشته باشد]

محمود [= ستوده]

احمد [= ستودهتر]

ماحی [= کسی که کفر را محو میکند]

عاقب [= فردی که پس از او پیغمبری نمیاید]

حاشر [= شخصی که مردمان در رستاخیز پیش پایش محشور میشوند]

رسولالتوبه

رسولالمَلاحم [= پیامبر نبردهای دشوار]

مُقَفّی [= گرامی دارندهی همهی مردم]

و قثم [= کسی که جامع و کامل است]

مو

مویش تا نرمهی گوش میرسید؛ نه لَخت بود و نه درهم پیچیده. چون شانه میشد به سان دانههای شن [از هم جدا] بود.

برخی از راویان نیز گفتهاند: مویش تا شانهاش میرسید. بسیار پیش میآمد که مویش را در چهار رشته میبافت و هر گوشش میان دو بافته قرار میگرفت. بسیاری از اوقات با مویش گوشهایش را میپوشانید. موهای شقیقهاش میدرخشیدند. موهای سپیدش در سر و ریش تا پایان عمر هفده عدد بود.

موهای سرش انبوه بودند. محاسنش نیز انبوه بود، اما بلند نبود.

بیشتر سفیدی مویش در محاسن، در چانه، در سر و در بناگوشهایش بود.

پیشانی

پیشانیاش بلند، و کمی به جلو متمایل بود.

ابرو

ابروانش، به هم پیوسته بودند؛ اما باریک و کشیده

مژه

مژههای بلند و انبوهی داشت.

چشم

سیاهی چشمانش پررنگ بود.

چشمانش درشت بودند

[چه بسا به خاطر شبزندهداری] در سفیدی چشمانش اندکی سرخی دیده میشد.

چشم راستش را سه بار و چشم چپش را دو بار سرمه میکشید و میفرمود: کمتر یا بیشتر اشکالی ندارد.

گاه، هنگامی که روزه بود سرمه میکشید.

سرمهدانی داشت که سرمههای شبانهاش را با آن میکشید.

گونه

گونههایش نه کمگوشت و نه پرگوشت، بلکه معمولی بود.

گونههایش برجسته بودند.

بینی

بینیاش کشیده و باریک بود و سوراخهایش تنگ نبودند.

دهان

دهانی فراخ اما متناسب داشت

چانه

چانهای کوتاه و متناسب داشت.

دندان

دندانهای پیشین او به گونهای متناسب از یکدیگر فاصله داشتند و از سپیدی میدرخشیدند.

چهره

چهرهاش سپید اما نمکین بود.

انس گفته است: آفریدگار هر پیامبری فرستاد گلچهره بود و … پیامبر شما (حضرت محمد(ص)) خوشچهرهترین آنان بود.

عربهای بیاباننشین همواره با دیدن سیمایش میگفتند: «سوگند به خداوند این رخسارهی انسانِ دروغگو نیست.»

چهرهاش گرد بود.

زیر لب پایینش خال داشت.

گردن

گردنش زیبا بود و به سانِ نقرهی خام میدرخشید.

گردنش نه بلند بود و نه کوتاه

اندام

اعضا و اندامی معتدل داشت. اعضایش محکم و استخوانبندیاش درشت بود. در لاغری و فربهی، متوسط بود، گرچه در اواخر عمر فربه شد. گوشت بدنش سست و لَخت نبود. گذشت عمر بر بدنش تأثیر منفی نگذاشت و بدنش به سانِ دوران جوانی بود.

نه کوتاه بود و نه بلند؛ بلکه میانه بود و خود میفرمود: تمامی خوبیها در میانه بودن است.

بسیار عرق میریخت.

لگن خاصرهاش _ نظیر دیگر مردان شجاع _ اندکی پهن بود.

اگر جایی از بدنش از زیرِ لباس نمودار میشد، از سپیدی میدرخشید.

شانه

چهار شانه بود و شانههای پهنی داشت.

دو سر شانهاش موی داشت.

دست

مچ دستش پهن بود و ساعدهایی کشیده داشت. کف دستانش کلفت و محکم بود.

ساعدش موی داشت.

چون میخواست به چیزی اشاره کند، با دست اشاره میکرد نه با چشم و ابرو.

پا

رانهایش چندان کلفت و ضخیم نبودند.

کف پایش کلفت و محکم بود. ساقهایی معتدل و کمگوشت داشت.

گودی کف پایش از حد معمول بیشتر بود.

انگشتر

انگشتر به دست راست میکرد. انگشتر با نگین عقیق، عقیق سرخ، یاقوت، فیروزهای، بلور، جَزع یمانی و زمرد را مستحب میشمرد خوش نمیداشت انگشت کوچک بیانگشتر باشد. چند انگشتر در دست داشتن را مستحب اعلام کرد.

انگشتری نقره در انگشت کوچک دست راست داشت.

هنگام وضو، سه بار انگشتر را حرکت میداد [ و میچرخاند].

همواره نگین را به طرف کف دست میچرخاند و بسیار به آن مینگریست.

به طور معمول انگشترش در بند وسط انگشت وسط بود؛ اما بسیاری از اوقات، آن را در انگشت کنارِ انگشت ابهام میگذاشت.

انگشتر آهنی و مسی را ناخوش میشمرد. نهی میکرد که انگشتر در دست چپ کنند. خوش نمیداشت که انگشتر را در انگشت اشاره … گذارند.

برای فراموش نکردن کاری یا چیزی، گاه به انگشترش نخ میبست.

بستر

پایبند به خفتن بر بستر نبود. گاه بر عبای مشکیاش میخفت، گاه بر زمین، زمانی بر حصیر، گاهی بر تخت و گاهی بر بستر و یا فرشی چرمین. بسترش چرمینهای بود پر از پوست خرما بُن . شبی بسترش را دولآیه پهن کردند؛ وقتی صبح شد حضرت فرمود: «دیشب این رختخواب [نرم] مرا از نماز [شب] بازداشت.» پس دستور داد آن را برای شبهای بعد یک لآیه بگسترانند.

آراستگی

آقایان

به مردی فرمود: [موی سر و سیمای] خویش را اصلاح کن؛ این کار بر زیباییات میافزاید.

میفرمود: وقتی محاسن را در مشت گیرند، هرچه از مشت بیشتر باشد باید کوتاه شود. پیامبر اصلاح گونهها را هم مستحب اعلام کرد.

فرمود: کسی از شما شارب خود را بلند نکند؛ زیرا شیطان [= میکروب] آن را پنهانگاه خود قرار میدهد.

چیدن مو از بینی را مستحب اعلام کرد و فرمود: شارب و موی بینی خود را بچینید و خود را بر این کار ملزم کنید. این کار بر زیبایی شما میافزاید.

شانه زدن موی بلند را مستحب برشمرد. فرمود که شانه زدن برای هر نماز (مستحب و واجب) پاداش دارد.

میفرمود: کسی که موی دارد، یا آن را کوتاه کند یا به خوبی سامان دهد.

از مردان میخواست ناخنهایشان را کوتاه کنند.

به مردی نگریست که محاسن بلندی داشت. فرمود: «چه میشد اگر محاسنش را اصلاح میکرد؟» خبر به آن مرد رسید. محاسنش را به گونهای اصلاح کرد که نه بلند بود و نه کوتاه. سپس به دیدار حضرت آمد. پیامبر با دیدنش فرمود: «اینگونه اصلاح کنید.»

میفرمود: لباسهای خود را بشویید موهای خود را کوتاه کنید؛ مسواک بزنید؛ آراسته و پاکیزه باشید؛ زیرا یهودیان چنین نکردند و زنانشان زناکار شدند.

بانوان

به بانوان اجازه داده بود موی سرشان را رنگ مشکی بزنند.

به بانوان و حتی به دوشیزگان «فرمان» داده بود دستان خویش را با حنا خضاب کنند؛ خانمها برای آراستگی پیش شوهران و دوشیزگان برای آنکه دستانشان همانند دستان مردان [زمخت] نباشد.

گرفتن موی بینی را مستحب برشمرد.

شانه زدن مو را برای هر نماز دارای پاداش اعلام کرد.

از خانمها میخواست ناخنهایشان را بلند کنند و آن را زینت و آرایش میدانست.

همه

راوی میگوید: نزد پیامبر گرامی(ص) با لباسی ژولیده نشسته بودم. حضرت