پاورپوینت کامل پرسش و پاسخ درباره ی عرفان و عشق (قسمت سوم) ۶۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پرسش و پاسخ درباره ی عرفان و عشق (قسمت سوم) ۶۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پرسش و پاسخ درباره ی عرفان و عشق (قسمت سوم) ۶۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پرسش و پاسخ درباره ی عرفان و عشق (قسمت سوم) ۶۶ اسلاید در PowerPoint :

>

۷۴

عرفان بودایی، مسیحی و اسلام

به تازگی کتاب های معنوی به بازار آمده است (هم چون کتاب های نویسنده «پائولو کوئیلو» و کتاب های گروه «اک» که وقتی انسان آن ها را می خواند، چنان بر او تأثیر می گذارد که می پندارد نماز و روزه ی او تنها ادای سنت و پیروی از جمع است) ! این کتاب ها طرف دار زیادی دارد و به چندین زبان ترجمه شده است. از طرفی من جوانی هستم که در این نسل و این دوره زندگی می کنم، چطور ممکن است بی تفاوت از کنار آن ها بگذرم؟

با توجه به مباحث ذیل، امید است حقیقت امر برای شما روشن گردد:

۱. اهمیت انسان شناسی

یکی از اساسی ترین پرسش های بشر، شناخت مبدأ، معاد و خویشتن خویش است. انسان ها همیشه در پی این بوده اند که کیستند؟ از کجا آمده اند؟ چه شده اند؟ به کجا می روند؟ و به کدام سو نظر دارند و …

جمله ی معروف «خودت را بشناس» که از سقراط نقل شده و با تعابیر دیگر، در اندیشه های قبل از سقراط نیز وجود داشته، بیان گر این مسئله است که آدمی نسبت به حقیقت وجودی خود، بی اعتنا نبوده است.

از مکاتب و مذاهب هند گرفته، تا فلسفه ی یونان و روم و عرفان مسیحی و اسلامی؛ از تفکرات اندیشمندان قرون وسطای مسیحی گرفته، تا اندیشه های اسلامی؛ از رنسانس گرفته، تا عصر حاضر و … همواره شناسایی انسان و توجه به ابعاد وجودی وی مورد نظر بوده است.

مکاتب و مذاهب گوناگون کوشیده اند تا با تحلیل چیستی انسان و مبدأ و غایت او، به این پرسش ها پاسخ دهند. این گرایش های گوناگون فکری سعی کرده اند بر اساس مبانی متفاوت، مبدأ و حقیقت انسان را تبیین و براساس آن، انسان آرمانی و انسان کامل را تفسیر کنند. به بیان دیگر، با تشریح ابعاد وجودی انسان، در پی حل این مسئله بوده اند که انسان چه هدفی را باید در حیات خود در نظر بگیرد، تا به کمال وجودی خویش نائل شود؟! از آن جا که در این باب، مبانی و مبادی مختلف است، روش های نیل به کمال مطلق نیز متفاوت مطرح شده است.

۲. راه وصول

چنان که گفته شد: برای پاسخ به پرسش های اساسی در انسان شناسی و به خصوص غایت انسان و راه وصول به آن، مکاتب گوناگونی ارائه شده است که تفصیل آن در این مختصر نمی گنجد و تنها به چند مورد مرتبط با این بحث، اشاره می شود:

۲-۱ بودیسم: این آیین – که یکی از کهن ترین آیین های هندی است- معتقد است که آزادی و نجات انسان، برای رسیدن به غایت خویش، فقط از راه خویشتن شناسی تحقق می پذیرد. وصول به غایت و حیات حقیقی انسان، با انجام دادن مراسم قشری عبادی و ریاضت های طاقت فرسا، حاصل نمی شود؛ بلکه فقط با کشف و شهود می توان به واقعیت مطلق نائل آمد.

۲-۲ دین جین: این کیش که بسیار دیرینه و هم زمان با پیدایش آیین بوداست معتقد است که آزادی به وسیله ی معرفت به دست می آید. روش معنوی برای رسیدن به این آزادی، نوعی «یوگا» تعبیر می شود که عبارت است از: الف. معرفت درست، ب. ایمان به کتب مقدس جین، ج. طرز رفتار درست یا امساک از گناه.

در «بهاگاوات گیتا» (یکی از آثار مذهبی هندوان) راه رستگاری به سه طریق بیان شده است: الف. معرفت و فرزانگی، ب.کردار (انجام تکالیف و بی نیاز ساختن خود از نتایج آن)، ج. عشق و جذبه ی عرفانی و پیوند عابد و معبود.

«یوگا» راه اشراق و عرفان است، نه طریق عقده گشایی و تلطیف غرایز نفسانی. هشت مرحله ی یوگا، درحیطه ی اخلاق می گنجد، نه در افعال عبادی و احکام شرعی. به بیان دیگر، آیین عملی به طریق سیر و سلوک است.

«جینیسم» و «بودیسم» با سلوک اخلاقی و ریاضت های ویژه، می کوشد انسان را در گرایش به جهان درون و فرو رفتن در اعماق بحر وجود و استخراج گوهر هستی، مدد رساند. گوهری که در کنه راز هستی، زیر پرده ی دل و در پیچ و خم اندیشه های لرزان، مکتوم است.

راه و روش گروه «اک» یا «اکنکار» نیز ریشه در نوعی نگاه بودیستی به حقیقت انسان و غایت او دارد. برخی از کتاب های این گروه مدتی است که در کشور ما ترجمه و منتشر شده است. آثار پال توئیچل، فیل موری متیسو، هارولد کلمپ و … بیان گر دیدگاه های این گروه در ابعاد گوناگون است. راه و روش «اک» به انسان نشان می دهد که چگونه با آزاد ساختن قابلیت های درونی خود و شناخت تن درستی، به موفقیت نائل شده، بتواند سفر روحی را آغاز کند؛ در نتیجه، تعالی روح، او را به سوی درک خداوند رهنمون شود. این گروه با اتخاذ دیدگاه های بودیسم، چندان وقعی به احکام عبادی نمی نهد و راه نجات را تنها در ریاضت های جسمی و روحی می داند.

۲-۳ عرفان مسیحی: دینی که حضرت عیسی مسیح(ع) در آغاز ظهور آورد، علاوه بر آموزه های اعتقادی درباره ی خداوند، انسان و طبیعت، آموزه هایی در باب اخلاق و احکام عبادی نیز داشت. وی بر عمل به احکام گسترده ی آیین یهود، تأکید کرد .

طبق تعالیم او احکام فقهی، بدون روح اخلاقی حاکم بر آن، کمبودی جبران ناپذیر است؛ از این رو، حضرت عیسی (ع) با فرقه های گوناگون یهود – که هر یک آیین موسی(ع) را به شکلی خاص تفسیر کرده و خود را به حق می-دانستند – به مخالفت برخاست و با صحه گذاشتن بر سنت یهودی، این نکته ی ژرف را خاطر نشان ساخت که دین، تنها اعمال ظاهری بدون باطن نیست؛ بلکه شریعت باید با نیت پاک پیوند خورده و عمل مطابق با اندیشه ی درون باشد ولی نباید اصل شریعت را نادیده گرفت .

متأسفانه تعالیم نخستین حضرت عیسی(ع) تغییرات زیادی یافت که از آن جمله، نادیده انگاشتن شریعت بود. «پولس» – ملقب به دومین مؤسس مسیحیت – با طرح اصل آزادی درون و حریت روح، به نفی شریعت پرداخت. به اعتقاد او، حقیقت مسیح، در باطن مرد مؤمن تجلی می کند و او را به سر منزل صواب و رستگاری رهبری می کند؛ از این رو، ضرورت ندارد که همواره به دستورهای رسمی و قوانین دینی رجوع شود.

پس از این، در مسیحیت، عدالت تنها با ایمان به مسیح حاصل می شد، نه با عمل به شریعت: «اما چون یافتیم که هیچ کس با اعمال شریعت عادل شمرده نمی شود؛ بلکه با ایمان به عیسی مسیح می توان به این مقام رسید، ما هم به عیسی ایمان آوردیم تا از ایمان به مسیح – و نه از عمل به شریعت – عادل شمرده شویم؛ زیرا که از اعمال شریعت، هیچ بشری عادل شمرده نخواهد شد!!»

کلمات و سخنان و نامه های پولس یکی از مستندات عرفان مسیحی است.

هر چند برخی از شاخه های عرفان مسیحی به برخی از احکام شریعت توجه دارند ولی اعتنای چندانی به شریعت نمی نهند، به خصوص با انحرافی که توسط «پولس» پس از مسیح، در این دین وارد شد.

برخی از رساله ها و نگاشته های «پائولو کوئیلو» که نوعاً به صورت رمان تدوین یافته است، ریشه دراین نوع عرفان مسیحی دارد که برای شریعت در وصول به حقیقت، مقام و منزلتی قائل نیست.

۲-۴. عرفان اسلامی: عرفان اسلامی- که ریشه در آیات قرآن و سنت نبوی و علوی دارد – شریعت، طریقت و حقیقت را از هم جدا نمی کند. «شریعت»، مجموعه ی مقررات و احکام اسلامی است که در قرآن و روایات آمده و فقیهان این احکام را از منابع استخراج می کنند.

عارفان راستین مسلمان، معتقدند: احکام شریعت بر مصالح حقیقی مبتنی است و عمل به آن ها – به شرایط آن – انسان را به سعادت و کمال می رساند؛ بنابراین، راه رسیدن به کمالات و حقایق، عبادت و عمل به شریعت است. از سوی دیگر، از آن جا که این کمالات لازمه ی عمل به احکام است، عمل به شریعت در آغاز راه یا در طول مسیر، شرط رسیدن به کمالات است.

عارفانی چون محی الدین ابن عربی – پایه گذار عرفان نظری – اعتنا به علوم حقیقت را مشروط به عدم رد آن از ناحیه ی شریعت دانسته، آن را چون جسمی ملازم و هم راه حقیقت می دانند.

جنید بغدادی (م۲۹۷ق) – یکی از پیش گامان تصوف اسلامی – می گوید: «همه ی راه ها به بن بست می رسد، مگر راهی که به دنبال رسول خدا(ص) باشد. پس هر که حافظ قرآن و کاتب حدیث نباشد، پیروی از وی در این کار روا نیست؛ چون عمل و مذهب، در قید کتاب و سنت است». بیش تر عارفان اسلامی، معتقدند: که عارف حتی در حالت «فنا» و رسیدن به حقیقت، باید به تکالیف خویش عمل کند و خداوند عارف را در این مسئله کمک می کند.

علامه طباطبایی – از سرآمدان عرفان نظری و عملی در قرن معاصر – در کتاب «رساله الولایه» می فرماید: «واجب و محرّمات شریعت، احکام عمومی برای همه ی طبقات است» وی معقتد است افراد هر چه به خداوند، تقرب بیش تری داشته باشند، تکالیف شان سنگین تر است.

اما «طریقت» عبارت است از: اخلاق یا باطن احکام؛ و شریعت و حقیقت نیز بیان گر احوالی است که برای سالک رخ می دهد که بالاترین آن، حالت «فنا» در حضرت حق است.

سه سلوک راستین

حال این پرسش مطرح می شود که از آن سه راه، کدام راه صحیح است؟ به اعتقاد ما، سلوک راستین، راهی است که خداوند متعال و دین آسمانی، به انسان ارزانی می دارد. دین الهی، شریعت را راه ورود به سیر و سلوک حقیقی و بازگشت به خویشتن انسانی می داند. دقت در امور ذیل، حکایت گر حقانیت این مدعا است.

۳-۱ نیاز انسان به وحی: حقیقت انسان، کتابی است نیازمند شرح زیرا تا ابعاد وجودی وی به طور کامل شناخته نشده و مبدأ، جای گاه فعلی و مقصدش تبیین نشود، نمی توان سلوک و راه مشخصی برای وصول به مقصد تبیین کرد.

شارح این کتاب، کسی جز مصنف آن – آفریدگار هستی – نمی تواند باشد؛ زیرا خالق و نویسنده ی این کتاب، حضرت حق است و او تنها کسی است که از ماهیت، مبدأ و غایت آدمی آگاه است و فقط اوست که بهترین راه و برترین سلوک را – که با سنن و قوانین حاکم بر عالم هماهنگ است – می داند.

از منظر قرآن، این وحی است که فطرت خوابیده ی ما را بیدار ساخته، روح مستعد ما را به فعلیت های والا سوق می دهد. قرآن کریم- آخرین کتاب و پیام الهی – کامل ترین کتاب هدایت و عالی ترین دستور «سیرالی الله» است: «ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین» و یا« هدی و رحمه و بشری للمسلمین» قرآن عین هدایت است، نه دارای هدایت؛ یعنی، هم در ذات و گوهر وجودی خود هدایت است و هم هدایت گر دیگران است . قرآن کریم، کتاب نوری است که انسان را از «ظلمت ها» بیرون می آورد و به «نور خود» هدایت می کند.

خدای سبحان، قرآن کریم را به عنوان «تبیان» همه چیز به انسان ها شناسانده، می فرماید: «و نزلنا علیک الکتاب تبیاناً لکل شی».

هر چیزی که در تأمین سعادت انسان ها مؤثر است، در این کتاب الهی بیان شده و اگر انجام کاری سبب سعادت بشر یا ارتکاب عملی، موجب شقاوت او است، به صورت دستوری بایسته در آن آمده است. همه ی معارف، اخلاق و اعمال الهی