پاورپوینت کامل بانوان فلسطین، ماجرای مقاومت و مظلومیت ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بانوان فلسطین، ماجرای مقاومت و مظلومیت ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بانوان فلسطین، ماجرای مقاومت و مظلومیت ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بانوان فلسطین، ماجرای مقاومت و مظلومیت ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۶۴

سرزمین مقدس

کشور اسلامی فلسطین در انتهای جنوب شرقی دریای مدیترانه و در جنوب غربی قارهی آسیا قرار دارد و این خشکی وسیع را به آفریقا پیوند میدهد. از شمال به کشور لبنان، از شمال شرقی به سوریه، از شرق به اردن، از جنوب به خلیج عقبه و دریای سرخ و از جنوب غربی به مصر محدود میباشد.۱

وسعت این قلمرو به ۲۷۰۰۰ کیلومتر مربع بالغ میگردد که حدود ۲۰۰۰۰- کیلومتر مربع از مساحت آن توسط رژیم اشغالگر صهیونیستی غصب و تصرف گردیده است، در واقع فلسطین را میتوان به سه بخش: ۱. کرانه باختری رود اردن با ۵۶۰۰ کیلومتر مربع، ۲. نوار غزه با ۳۶۵ کیلومتر مربع ۳. اراضی اشغالی تقسیم کرد، دو بخش اول و دوم در اختیار فلسطینیها است اما از نظر استقلال سیاسی و اقتصادی تحت فشار متجاوزان اسرائیلی هستند.۲

تعداد سکنهی فلسطین به حدود چهار میلیون نفر میرسد که این میزان غیر از آوارگانی است که در سوریه، اردن و لبنان به سر میبرند.

فلسطین سرزمین رسولان الهی و سفیران نورانی است، تپههای سر سبز و قلههای سر به فلک کشیدهاش و نیز صحاری و دشتهای آن جای پای پیامبران است پایهگذار آن انبیاء الهی بوده و داوود و سلیمان در این منطقه جاه و جلالی داشتهاند.

ذکریا در فلسطین به یحیی بشارت داده شد، حضرت ابراهیم(ع) به این ناحیه مهاجرت کرد و حضرت موسی(ع) تجلی خداوند را در این ارض مقدس ناظر بود و با خدای خویش تکلم نمود، عیسای مسیح در همین کانون مقدس دیده به جهان گشود و از این مکان به سوی آسمان عروج نمود. زادهی بلد امین، برگزیده پیامبران و خاتم رسولان، حضرت محمد(ص) به سوی بیت المقدس سیر داده شد و از این مکان به سوی آسمان عروج کرد. بیتالمقدس برگزیدهی خداوند است و آن را بقعهی مبارک نامید و طور سینین را چون دری ثمین بر جبینش نهاده است، حضرت علی(ع) آن را قصری از قصرهای بهشتی دانسته و رسول اکرم(ص) تأکید کردهاند مسلمانان برای این مسجد بار سفر ببندند.۳ اولین ساکنان آن قومی به نام فیلسطین هستند که از جزیرهی کرت به این ناحیه کوچ کردند و بین سوریه کنونی، دریای مدیترانه و منطقهی پوپه ساکن شدند. شهر غزه، کانون اصلی این مهاجرین بود، رفته رفته قلمرو مزبور به نام فلسطین معروف شد.۴

توفان توطئه

صهیونیستها به انگیزهی توسعهطلبی، جهانخواری، کینهجویی و انتقام از مسلمانان برای اشتغال و غصب فلسطین و تشکیل دولتی تحمیلی به نام اسرائیل توطئهی خود را آغاز کردند که البته استعمارگر پیر یعنی دولت انگلستان با خوی استکبارگری با نیرنگهای گوناگون مسیر این حرکت غاصبانه را هموار کردند. در روز دوم نوامبر ۱۹۱۷ م/ ۱۲۹۶ ش وزیر خارجه انگلیس – لردبالفور – به یهودیان جهان مژده داد: دولت امپراتوری بریتانیا با عنایت خاصی که برای ایجاد میهن ملی یهود دارد در آینده خواهد کوشید تا جهت نیل به این هدف تسهیلات لازم را فراهم آورد. از آن زمان با زمینهسازی صهیونیستها و حمایت استکبار موج کوچ یهودیان به سرزمین فلسطین آغاز شد و از آن سوی آوارگی ، رنج و ناامنی صاحبان اصلی این قلمرو یعنی مسلمانان فلسطین اوج گرفت.

در سال ۱۹۲۲ م که انگلستان که با شکست امپراتوری قدرتمند عثمانی در جنگ جهانی اول قیمومیت فلسطین را به دست آورده بود رفتار تبعیضآمیز خود علیه بومیان فلسطینی و حمایت یک جانبه از مهاجرین جدید را گسترش داد، این روند توأم با ستم، بیعدالتی و زورگویی اعتصاب گستردهی ساکنین اصلی فلسطین را در سال ۱۹۳۶ م به وجود آورد، در پاسخ دولت انگلیس طرح تقسیم فلسطین به سه کشور مجزا را پیشنهاد داد که مسلمانان بومی این طرح را نپذیرفتند، بعد از جنگ جهانی دوم انگلستان حل موضوع فلسطین را به سازمان ملل متحد واگذار نمود که مجموع عمومی این نهاد بینالمللی تقسیمات جدیدی را برنامهریزی کرد که براساس آن می-بایستی یهودیان افزونتری در بخش عربنشین ساکن گردند و این علاوه بر امواج مهاجرت یهود به سوی مناطقی است که در اشغال صهیونیستها قرار گرفته بود. برای عملی شدن این نقشه فضای رعب و وحشت در سراسر فلسطین گسترش یافت و تنها در آوریل ۱۹۴۸ م ۲۵۴ نفر از اهالی روستای دیریاسین توسط تروریستهای سازمان ایزگون به فرماندهی مناخم پگین قتل عام شدند. سرانجام دولت اشغالگر اسرائیل در چهاردهم ماه مه ۱۹۴۸ م اعلام موجودیت کرد. غالب فلسطینیها در اثر درگیریها و تهاجم خونین صهیونیستها از خانه و کاشانهی خود آواره شدند. درسال ۱۹۶۷ م جنگ شش روزهای بین اعراب و اسرائیل رخ داد که طی آن کرانه باختری رود اردن (مربوط به کشور اردن)، نوار غزه (از سرزمین مصر) و بلندیهای جولان( از سوریه) به تصرف غاصبان صهیونیست درآمد.۵

اهتمام بانوان فلسطینی

صهیونیستها در ذهن معیوب خود چنین میپنداشتند توان آن را دارند که بعد از چندین دهه فلسطینیهای ساکن در سرزمین اصلی خویش را در کورهی جامعه اسرائیل ذوب کنند و نام و نشان آنان را مفقود نمایند ولی نیرنگ آنان بیرنگ گردید و نه ماندگان و نه راندگان هرگز رایحهی معطر بوستان مقدس این سرزمین را از یاد نبردند و با مبارزاتی خستگی ناپذیر چه در عرصه-های نظامی و سیاسی و چه در بعد فرهنگی و هنری برای بازیافتن زادگاه محبوبشان و حفظ هویت این سرزمین اسلامی را افروخته و مشتعل نگاه داشتند. در این میان زنان دلاور فلسطینی، دوشادوش مردان به تلاش بی-درنگ خویش برای مصاف با متجاوزین غاصب ادامه دادند و روز به روز بر کنش و کوشش خویش افزودند.

آنان صلاح بر کف گرفتند و در میدانها نبرد به دفاع از حقوق مسلم خویش پرداختند، فداکارانه دردها و جراحات خواهران و برادران خویش را التیام بخشیدند، فرزندان را به سلاح آگاهی و معرفت مجهز کردند، به جرم مبارزه، در حصار اسارت، شکنجههایی سخت و فرساینده را تحمل کردند، درد آوارگی را چشیدند.

در سال ۱۹۲۰ م/ ۱۲۹۹ ش زنان فلسطینی در مقاومت علیه نمایندهی انگلستان شرکت کردند. میلیکا سکاکینی و زلیخا شهابی بانوانی مبارز فلسطینی در سال ۱۹۲۱ م/ ۱۳۰۰ ش نخستین اتحادیهی زنان فلسطین را در شهر قدس تأسیس کردند، اولین خیزشهای زنان به طور کلی شرکت انفرادی یا کاملاً محدود در تظاهرات و اعتراض جمعی بود اما در سال ۱۹۲۹ م واقعهی مهمی رخ داد: در شهر اورشلیم اجلاس مهمی با شرکت سه هزار زن تشکیل شد، در این کنفرانس کمیتهای انتخاب گردید که چندین بار از کمیسر عالی انگلستان در فلسطین لغو اعلامیهی بالفور و جلوگیری از مهاجرت صهیونیستها را به فلسطین خواستار شد. کنفرانس اتحادیهی زنان عرب نیز شکل گرفت که مهمترین وظیفهاش حمایت از کودکان شهید و زندانیان بود. طی قیام شش ماهه و اعتصاب سال ۱۹۳۶ م بانوان فلسطینی علیه قدرت نظامی انگلستان تظاهرات میکردند و مخفیانه به چریکهای فلسطینی می-رسانیدند. فاطمه خلیل غزال یکی از زنان مبارزی بود که در ۲۶ ژوئیه سال ۱۹۳۶ م در آزون در جنگ بین ارتش انگلستان و مبارزین فلسطینی به شهادت رسید. قبل از جنگ ۱۹۴۸ م زنان فلسطینی سازمان زهرات الاقحوان (گل مینا) را در حیفا تأسیس کردند. خدمات گستردهی اعضای این سازمان در امور پزشکی، تهیه غذا، آب و سلاح برای قیامکنندگان و ایجاد سنگر برای رزمندگان قابل ذکر است.

بعد از نبرد سال ۱۹۴۸ م/ ۱۳۲۷ ش زنان فلسطینی سازمانها و بنیادهای گوناگونی را به منظور کمک به حل مسائل تبعیدشدگان فلسطینی به وجود آوردند که میتوان این نهادها و کانونها را نام برد:

خانهی کودکان عرب، خانهی جوانان، دا