پاورپوینت کامل اصول و جلوه های زیبایی شناسی در قرآن کریم;(قسمت دوازدهم) ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اصول و جلوه های زیبایی شناسی در قرآن کریم;(قسمت دوازدهم) ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اصول و جلوه های زیبایی شناسی در قرآن کریم;(قسمت دوازدهم) ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اصول و جلوه های زیبایی شناسی در قرآن کریم;(قسمت دوازدهم) ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۰

چهار) ارتباط تجاری و مالی

چهارمین مایهی قوام جامعه در منظر قرآن کریم، ارتباط تجاری و پیمان های مالی است تا از طریق آن ها حقوق افراد حفظ گردد. قرآن کریم با بیانی اعجازین، انگیزه های درونی این ارتباط حق محور را ترسیم می کند و رعایت نکردن این حقوق را مایهی تباهی جان ها و نابودی جامعه می شمرد و آن را هم ردیف قتل می‏داند:

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لاَ تَأْکُلُوا أَمْوَالَکُم بَیْنَکُم بِالْبَاطِلِ إِلَّا أَن تَکُونَ تِجَارَهً عَن تَرَاضٍ مِنْکُمْ وَلاَ تَقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ إِنَّ اللّهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیماً.۱

ای کسانی که ایمان آورده‏اید، مالهای خود را میان خودتان به ناروا و ناشایست مخورید، مگر این که بازرگانی ای با خشنودی همدیگر باشد، و خود [و یکدیگر] را مکشید ـ و دستخوش هلاکت و تباهی مسازید ـ که خدا به شما مهربان است‏.

این آیهی گرامی با ندایی محبت آمیز آغاز می‏شود: یا أیها الذین آمنوا. نداهای این گونه در قرآن کریم متضمن نوعی مهر و محبت است؛ زیرا مخاطبان را با صفتی می خواند که خداوند بسی دوست می دارد و مؤمنان نیز از آن لذت می برند. سپس نخست از صحنه ای یاد می‏کند که در زندگی انسان ها همواره عرصهی کینه و دشمنی را گسترده و جنگ ها و نزاع های کوچک و بزرگ را پدید آورده است: دست دراز کردن به آن چه حق دیگران است. آن گاه، رابطهی اقتصادی و تجاری انسانی و مهرآمیز را تصویر می‏کند: مگر آن که تصرفتان در مال یکدیگر با تجارتی از سر رضایت باشد. یعنی رضایت در معاملات میان انسان ها زیربنای روابط اقتصادی است. هرچه به نام دین و شرع و عرف و قانون انجام پذیرد، امّا این رضایت قلبی را درون خود نداشته باشد، فقط صورتی صحیح دارد، امّا از روح این تعلیم قرآنی بهره مند نیست و به همین رو است که یکی از مهم ترین ارکان جامعهی سالم در تفکر قرآنی، در بسیاری از جوامع اسلامی مفقود است. سپس بیان هنرمندانهی قرآن کریم رخ می نماید: ولا تقتلوا أنفسکم. این بیان تصویری از دو صحنه را در عین حال پیش چشم می آورد: یکی آن که اگر تجارت رضایتمندانه میان شما برقرار نگردد، هلاک حقیقی شما را در پی دارد و زمینهی نابودی شما فراهم می‏شود. دیگر آن که اگر به باطل خوری روی آورید، خواه ناخواه برای دست انداختن به مال و منال یکدیگر، در سطح جوامع کوچک و بزرگ تا روابط میان دولت ها، دچار کشمکش و تعدی و ستیز می شوید و جان های بی شمار را در این منازعات از کف می دهید. آن گاه، این بیان هنری به طنین می رسد: إن الله کان بکم رحیما. یعنی این نوع رابطهی تجاری سالم که برای شما برنهاده و شما را به آن دعوت کرده ایم، از سر رحمت و دربردارندهی مهر خداوندی است که جمال جامعه را تضمین می‏کند.

پنج) اقتدار

چنان که در قرآن کریم آمده، اقتضای ایمان آن است که انسان زندگی را با قدرت ادامه دهد و توان خود را برای مقابله با هر مانع در برابر زیستن شرافتمندانه به کار گیرد. جامعه ای که می خواهد جمال خود را حفظ کند، باید بار این رسالت را به دوش کشد و سنگینی آن را بپذیرد:

إِنَّا سَنُلْقِی عَلَیْکَ قَوْلاً ثَقِیلاً.۲

ما بر تو سخنی سنگین و دشوار ـ یا گرانمایه ـ خواهیم افکند ـ یعنی این قرآن را بر تو فروخواهیم آورد ـ .

خداوند از افراد جامعه می خواهد که همهی توش و توان خود را در این راه تجهیز کنند:

فَجَعَلْنَاهَا نَکَالاً لِمَا بَیْنَ یَدَیْهَا وَمَا خَلْفَهَا وَمَوْعِظَهً لِلْمُتَّقِینَ.۳

و [به یاد آرید] آن گاه که از شما پیمان گرفتیم و کوه طور را بالای سرتان بداشتیم. آن [کتاب‏] را که به شما دادیم با همه نیرو و توان بگیرید و آن چه را که در آن است، به یاد آرید؛ شاید که پرهیزگار شوید.

بر پایهی این بیان گرامی، باید رسالت خداوند را با قدرت حفظ نمود و همین اقتدار است که امید تقوا را در دل ها زنده می‏کند؛ یعنی بی آن، نمی توان به رستگاری و تقوای حقیقی دل بست. جامعهی ضعیف اصولا مجالی برای رسیدن به مرتبهی بلند تقوا ندارد و هرگونه تلاش صوری برای حفظ مناسک عبادی در آن، آب در هاون کوبیدن است. جامعهی ایمانی همراه با اقتدار از جنبه های گوناگون، می تواند چهرهی جمالی خود را حفظ می‏کند و به معرض دید بگذارد.

قدرتی که برای حفظ رسالت الاهی لازم است، تلاشی سخت و پیگیر برای حفظ حقوق یکایک افراد جامعه می طلبد. با این تلاش که البته بس سنگین است، می توان عقل ها را به کمال رسانید و نفس ها را تربیت کرد و بنای تمدن انسانی را برافراشت. در این حالت است که نه فرد به جامعه زیان می رساند و نه جامعه به حقوق فرد. این اقتدار از یک جانب با تعصب ورزی و خودرأیی و قدرت طلبی منافات دارد و از جانب دیگر با تساهل و مدارای افراطی؛ بلکه بر محور تکاپوی صادقانه و تجهیز همهی نیروها برای حفظ مصالح و کیان جامعه می چرخد؛ تجهیزی که بتواند ستیزندگان با توحید را از تعرض بازدارد و جامعهی توحیدی را در برابر هرگونه ستیزهی شرک آمیز بیمه کند:

وَأَعِدُّوا لَهُم مَااستَطَعْتُم مِن قُوَّهٍ وَمِن رِبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللّهِ وَعَدُوَّکُمْ وَآخَرِینَ مِن دُونِهِمْ لاَتَعْلَمُونَهُمُ اللّهُ یَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنْفِقُوا مِن شَیْ‏ءٍ فِی سَبِیلِ اللّهِ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَأَنْتُمْ لاَتُظْلَمُونَ.۴

و برای [کارزار با] آنها آن چه می‏توانید نیرو و اسبان بسته [و زین کرده‏] آماده سازید تا بدین وسیله دشمن خدا و دشمن خودتان و دیگرانی جز اینان را که شما نمی‏شناسید و خدا آنها را می‏شناسد بترسانید؛ و آن چه در راه خدا انفاق کنید، به تمامی به شما باز دهند و بر شما هیچ ستمی نخواهد شد.

این جا است که جنگ چهرهی زیبای خود را نشان می‏دهد. معمولا گمان دارند که جنگ ویرانی برجای می گذارد؛ امّا باید دو چهرهی جنگ را بازشناخت و آثار هریک را جداگانه دید: جنگی که تجاوز است، تخریب و ویرانی در پی دارد؛ و جنگی که دفاع و لازمهی حفظ جامعهی توحیدی است، سراسر خیر و رحمت است. جنگ در برابر تجاوزگر، اقتدار جامعه را به نمایش می نهد؛ نیروهای توحیدی را به وحدت حقیقی می رساند؛ روح ها را برای فداکاری پالایش می دهد؛ و زمینهی گسترده شدن خیر و مهر و دوستی را پدیدار می سازد. امّا بدیهی است که خود تجاوز ویرانی هایی برجای می نهد. هنر انسان زیستن در همین است که آدمی هم از مهر و الفت و دوستی در بالاترین مرتبه بهره داشته باشد و هم به هنگام نیاز، از کیان خویش و جامعه اش چون شیران شرزه دفاع کند و هرچه خطر افزون گردد، بر ایمان و نیروی رزم و اقتدارش بیفزاید:

الَّذِینَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِیمَاناً وَقَالُوا حَسْبُنَا اللّهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ.۵

آنان که مردمان ایشان را گفتند که [سپاهی از] مردم ـ کافران مکه ـ برای [جنگ با] شما گرد آمده‏اند، پس از آنها بترسید؛ اما [این سخن‏] بر ایمانشان افزود و گفتند: خدا ما را بس است و نیکو کارگزار و پشتیبانی است.

این جا است که جهاد در مسیر حق، با تقوا ورزیدن و دستاویز جستن به سوی خدا تقارن و همراهی می یابد و بی آن، بنای جامعهی اسلامی استوار نمی گردد:

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَجِیبُوا لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُمْ لِمَا یُحْیِیکُمْ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ.۶

ای کسانی که ایمان آور