پاورپوینت کامل ماهیت و اهداف فمینیسم اسلامی ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ماهیت و اهداف فمینیسم اسلامی ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ماهیت و اهداف فمینیسم اسلامی ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ماهیت و اهداف فمینیسم اسلامی ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

>

جنبش های دفاع از حقوق زنان چه در جهان غرب و چه در کشورهای اسلامی، در بدو تولد خود با هدف اعتراض به برخی نابرابری های اجتماعی شکل گرفتند اما با گذشت زمان به جریانی فرهنگی تبدیل شدند که براساس انگاره های شخصی – اعتقادی، به تحلیل نابرابری زنان و آرمان های زنانه پرداخته، راه بردهای خاصی را مطرح می کردند. «فمینیسم اسلامی» اصطلاحی است که در چند سال اخیر به ادبیات دفاع از حقوق زنان راه یافته و در برخی کشورهای اسلامی نگاه قشری از زنان را به خود معطوف داشته است. در هر حال این واژه پدیده ای نوظهور در کشورهای اسلامی به ویژه ایران است که عمر آن در کشور ما به کمتر از دو دهه می رسد.

برخی آن را روش ها و رفتارهایی در زمینه ی اجرای مساوات و عدالت جنسی در قالب ارزش های اسلامی دانسته اند.۱

البته این تعریف نارساست و بهتر است فمینیسم اسلامی تفسیری زن مدارانه از اسلام بنامیم. گروهی که پس از انقلاب اسلامی می کوشیدند تا با تفکر لائیکی به دفاع از حقوق زنان بپردازند، دریافتند که گرایش های مذهبی در زنان ایرانی، قوی و بنیادین است و هیچ تحول اساسی در ایران بدون در نظر گرفتن مذهب، نمی تواند ره گشا باشد، بر این اساس به طرح فمینیسم اسلامی پرداختند.۲

در بازخوانی این جریان باید گفت، گروهی در تعامل فرهنگ اسلامی و غربی، با بحران هویت مواجه شدند و در این تقابل، جمعی با دل بستگی به فرهنگ غربی به انکار آموزه های دینی پرداختند و با طبقاتی یا خرافی دانستن این اعتقادات به ترویج دیدگاه های ماتریالیستی پرداختند. برخی دیگر که هم به اسلام ایمان داشتند و هم متأثر از فرهنگِ غرب بودند دیدگاه رایج اسلامی و قوانین مدرن و جزایی جمهوری اسلامی را مورد انتقاد قرار دادند. آنان برای خروج از این بحران، تفسیر متون دینی را به گونه ای هماهنگ با فرهنگ جدید پیش نهاد کردند، درنتیجه پایه گذار فمینیسم اسلامی با مشارکت روشن فکران دینی داخل و خارج کشور شدند و نهادهای بین المللی هم که در صدد تحمیل دیدگاه های خود در عرصه ی مسائل زنان و ایجاد الگویی جدید در روابط زنان و مردان بودند، این جریان (فمینیسم اسلامی) را در دستور کار خود قرار دادند.

این دیدگاه، مردسالاری را مسئله ی اساسی زنان در خانواده ی اجتماعی می داند و به سمت آرمان های تساوی طلبانه به پیش می رود و تفاوت های زن و مرد مسلمان را در احکام و قوانین مورد انتقاد قرار می دهد. اینان مفاهیمی چون «اومانیسم»، «سکولاریسم»، «حقوق بشر» و «تشابه زن و مرد» را با تفاسیر متداول در جهان غرب به عاریت گرفته اند و سعی می کنند با ارائه ی برداشت های جدید از آیات قرآن، قرائتی نو از دین عرضه کنند که با نگرش ها و الگوهای غربی سازگار باشد. فمینیست های اسلامی برای تطبیق متون دینی با اعتقادات و اندیشه های پیش ساخته ی خود، به تأویل آیات قرآنی می پردازند در حالی که روش اجتهادی تفسیر آیات قرآنی و روایات تنها در چارچوب اصول پذیرفته شده ی عقلایی و شرعی معتبر است. همچنین دخالت دین در شئونات زندگی اجتماعی از مواردی نیست که خردمندان دین آشنا در آن تردیدی داشته باشند، با این حال شاخصه های اصلی این تفکر را می توان در محورهای زیر جست وجو نمود:

جدا انگاری دین داری و دین مداری

آنان به صراحت می گویند اعتقاد به دین ضرورتا به معنای حاکمیت دین در شئون اجتماعی بشر نیست. دین رابطه ی خالق و مخلوق را ترسیم می کند و نباید حوزه ی دخالت دین را به مسائل اجتماعی و تنظیم قوانین تسری داد. حکومت نباید تحت نظر هیچ دین و مذهبی باشد. حتی باید شهروندان را از دخالت دادن گرایش های مذهبی در حوزه ی مسائل سیاسی پرهیز داد.۳

اینان می گویند مصالح و مفاسد در احکام اجتماعی امری قابل شناسایی ست بر اساس این باور به جعل احکام و قوانین می پردازند و می گویند احکامی که در شرایط خاص زمانی و مکانی جزیره العرب وضع شده و مصالح خاص خود را داشته، در دنیای کنونی قابل اجرا نیست. آن ها احکام مسلّم اسلامی مانند تفاوت زن و مرد در ارث، دیه، پرداخت مهریه به زن، لزوم نفقه، مدیریت مرد در خانه و. .. را مورد خدشه و تردید قرار می دهند.

انکار احکام ثابت

از نگاه آنان، دفاع از حقوق زن از هیچ الگوی ثابتی تأثیر نمی پذیرد زیرا اعلام مواضع یک پارچه ی ابدی و ازلی بر مبنای خصوصیات همگانی و جهان شمول، تاثیر نپذیرفتن از شرایط اجتماعی و تاریخی را برنمی تابد، در نتیجه وجود احکام ثابت را انکار می کنند. از دید آنان اعتقاد به ناپای دار بودن گوهر دین و اعتقاد به جدایی دین از شئونات اجتماعی در رسیدن به آرمان های فمینیسم اسلامی، لازم و ملزوم یکدیگرند.۴

برخی از طرف داران این دیدگاه با ناکارآمدی روش اجتهاد فقهی، اجتهاد مدرن و سازگار با پیش رفت های جهان غرب را به عنوان جای گزینی اجتناب ناپذیر، برای دفاع از حقوق زنان معرفی می کنند.۵

نگاه منفی به نقش زنان در خانواده

آنان با سنتی پنداشتن خانواده ی مذهبی، انتقادات خود را متوجه خانواده ساخته، خواهان برقراری برابری نقش، مشارکت مرد در فعالیت های خانگی و نفی مدیریت مرد در خانواده هستند. البته از فمینیست های غربی انتقاد می کنند که مصالح جامعه و خانواده را در پای اعتقاد به فردگرایی افراطی قربانی می کنند.۶ با این معنا، همجنس گرایی به نظر آنان گرایش انحرافی به حساب می آید.

افزون بر ایران اسلامی، کشورهای اسلامی دیگر نیز کم و بیش با این پدیده مواجه اند. نویسنده ی زن مصری «نوال السعداوی» و نویسنده ی زن مراکشی «فاطمه مرنیسی» از مروّجان این تفکر در کشور خود هستند. ناگفته نماند که فمینیست های «پست مدرنیسم»، فمینیست های اسلامی را متهم می کنند که چرا خواهان ارتقای حقوق زنان و ایده های تساوی طلبانه در چارچوب حفظ نظام اسلامی اند!۷ برخی نیز پای از این فراتر نهاده و اصولا اسلام را مخالف با حقوق و هویت زنان می دانند. به زعم آنان، با تفسیر زن مدارانه از متون اسلامی، نمی توان بر ماهیت زن ستیز دین اسلام سرپوش گذاشت.۸

بر این اساس گروهی از فمینیست های اسلامی که جمعی از ایرانیان خارج از کشور و گروهی از زنان داخلی را تشکیل می دهند معتقد به جدایی حوزه ی دین از سیاستند و گروهی دیگر که بعضا دارای سابقه ی انقلابی و سابقه ی تدینند براساس گرایش های نو اندیشانه ی دینی، به دفاع از زنان می پردازند.

فمینیست های اسلامی، فمینیسم غربی را از پایگاه انتقادی مورد مطالعه قرار می دهند. انتقاد عمده ی فمینیست های مسلمان را می توان در تاکید بر خانواده، انتقاد از فردگرایی اف