پاورپوینت کامل ریحانه ی من ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ریحانه ی من ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ریحانه ی من ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ریحانه ی من ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

>

نگاهی به حقوق کودک بر والدین

اشاره:

از جمله حقوق غیر قابل تردید در فرهنگ اسلامی حقوق متقابل والدین و فرزندان است. اما گاه گمان می شود که این حقوق شامل نوزادان نبوده و مخصوص فرزندی است که دارای درک و شعور کامل انسانی است. به همین دلیل این احتمال پیش می آید که نوزادی که هنوز فهم و درک کاملی ندارد نسبت به پدر و مادر خویش حقی نیز ندارد. ولی جالب است بدانید در معارف اسلامی، حقوقی خاص نوزاد، هنگام تولد و روزهای نخستین زندگی وی وجود دارد که به آن اشاره می گردد.

۱. نکوداشت میلاد

قرآن کریم برخی موالید مانند میلاد حضرت عیسی(ع) را مورد بزرگ داشت خود قرار می دهد و می فرماید: «درود خداوند بر او، روزی که متولد شد».۱

در سیره ی اهل بیت(ع) نیز از جمله موارد تبریک و تعظیم، روز میلاد نوزاد است؛ چنان که وارد شده روزی مردی از دوست داران امام باقر(ع) که صاحب فرزندی شده بود خدمت امام شرف یاب شد. هنگامی که امام باقر(ع) از موضوع اطلاع یافت به او تبریک گفت و چنین دعا فرمود: «از خداوند می خواهم که او را با تو و پس از تو جانشین شایسته و خلف صالحی قرار دهد چرا که فرزند، جانشین پدر در زندگی و مرگ اوست».۲

به جاست در این موضوع بیشتر به سنت و سیره ی معصومان(ع) عمل شود. به عنوان نمونه «علی بن حکم» که از شیعیان خاص موسی بن جعفر(ع) است نقل می کند: «خداوند به امام کاظم(ع) فرزندی عطا فرمود و ایشان به عنوان شادباش و بزرگ داشت ولادت نوزاد خویش، تا سه روز از مردم با کاسه های بزرگی از فالوذج (فالوده: نوعی شربت رایج تهیه شده از آب، آرد و عسل) در مساجد، معابر عمومی و کوچه های مدینه پذیرایی نمود».۳

۲. شست وشوی نوزاد

از دیگر حقوق واجبی که از نوزاد بر عهده ی پدر و مادر است تغسیل و شست وشوی نوزاد، اندکی پس از ولادت است که باعث سلامت و بهداشت کودک می شود. امام صادق(ع) در این باره می فرماید: «شست وشوی نوزاد واجب است».۴ یقیناً این واجب از دسته واجبات تعبدی نیست بلکه از این واجب، استحباب و تاکید فهمیده می شود.

۳. قرائت اذان و اقامه در گوش نوزاد

حق دیگری که نوزاد به گردن والدین خویش دارد و معمولاً بین خانواده ها رایج است گفتن اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ نوزاد است. عمل به این سیره ی ارزشمند نبوی، دست آوردهای تربیتی و روان شناختی مهمی در روح و روان کودک دارد و سبب می شود در لوح سفید و بدون خدشه ی جان نوزاد، کلمه ی تکبیر و توحید، نخستین نقش حک شده باشد؛ پیش از آن که دیگر آهنگ ها و اصوات غیرالهی آن را مخدوش و مغشوش سازد.

در داستان ولادت امام مجتبی(ع) است که پیامبر اعظم(ص) در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه گفت.۵

نیز فرمود: «برای هرکس فرزندی زاده شود باید در گوش راست او اذان نماز و در گوش چپ او اقامه گفته شود چرا که (آن) مایه ی ایمنی از شیطان رانده شده است.»۶

واضح است که دستور العمل های دینی علاوه بر احیای روح تعبد در شخص، کارکردهای جسمانی هم دارد که در جای خود بسیار مهم هستند. امام صادق(ع) می فرماید: «در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه بگوی و این کار را پیش از بریدن نافش انجام بده؛ زیرا در این صورت هرگز ترسو بار نمی آید و دچار بیماری «ام صبیان» نیز نمی گردد».۷ ام صبیان نوعی بیماری روانی است که بر اثر آن، فرد دچار بیهوشی می شود و نیز گفته شده نوعی جن زدگی است.

۴. «تحنیک» یا برداشتن کام

سنت پسندیده ی دیگری که در بین معصومان(ع) هنگام تولد فرزندان شان رواج داشته تحنیک یا همان برداشتن کام است. این کار در سنت نبوی معمولاً با آب گرم یا خرما صورت می گرفته است. ایشان کام مبارک فرزندشان ابراهیم و نیز امام حسن و امام حسین(ع) را با خرما برداشتند۸ وگاه به دیگران توصیه می فرمود: «کام نوزاد با آب گرم برداشته می شود».۹

پس از شهادت امام حسین(ع) در صحرای کربلا، اهل بیت(ع) کام فرزندان خویش را با آب فرات و تربت حسینی بر می داشتند، چنان که امام باقر(ع) به یکی از شیعیان خود که فرزنددار شده بود؛ فرمود: «کام نوزادت را با آب فرات بردار و در گوشش اذان و اقامه بگوی.»۱۰

این سنت تا جایی مورد سفارش ائمه قرار گرفت که آن را در ولایت پذیری نوزاد از اهل بیت(ع) مؤثر دانستند. امام صادق(ع) فرمود