پاورپوینت کامل سینمای زن، بی ‎هویت یا هویت مدار؟ ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سینمای زن، بی ‎هویت یا هویت مدار؟ ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سینمای زن، بی ‎هویت یا هویت مدار؟ ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سینمای زن، بی ‎هویت یا هویت مدار؟ ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

>

آن چه در جامعه ی امروزی بسیار مشهود است گونه ای تغییر شکل و محتوا در ساختار خانواده ی ایرانی است. تفکر زن به عنوان محور خانواده در روند این تغییر مؤثر بوده است. زن امروز با دیروز تفاوت کرده و این که تفاوت ایجاد شده تا چه حد بر شکل گیری فضای جامعه ی ما اثر گذاشته است، مقوله ای است که نیازمند تحلیل فراوان است. در جامعه ی اسلامی که تفکر دینی بر آن قالب است، تا چه حد توانسته ایم الگوی زن ایرانی- اسلامی را پرورش داده و به جهان عرضه کنیم؟ در تفکرهای دینی ما زن ارزش والایی دارد و این ارزش مندی به او هویت و قدرت درونی می دهد که به کمک آن می تواند خود، خانواده و جامعه را اداره کند. هرچه قدر از این الگو دورتر می شویم آسیب ها و معضل های خانوادگی، تربیتی و اجتماعی بیش تر رشد می کنند و مانند قارچ های سمی در گوشه و کنار زندگی امروز ما دیده می شوند.

جهان امروز به واقع جهان ارتباطات است؛ اما ابزار متفاوت ارتباطی می تواند در خروجی مورد نظر، اثر شگفت انگیزی داشته باشد. یکی از مهم ترین این ابزار رسانه هاست. تأثیر رسانه علی الخصوص سینما و تلویزیون بر تفکر عمومی در همه ی جوامع، امری انکارناپذیر است. صنعت سینما از ابزارهای بسیار کارآمد در ارتباط گیری با دیگران است. فیلم ساز با عناصر بصری و صوتی، مقصودش را به مخاطب رسانده و گاه او را آن چنان مرعوب هنر جادویی خود می کند که خود را در فضای فیلم احساس کرده و حس هم ذات پنداری در او به وجود می آید.

هالیوود با هزینه های سرسام آور و برنامه ریزی های درازمدت همه ی تلاش خود را در اشاعه ی فرهنگ و تفکرهای ضدارزشی اش به کار برده است. آن چه غرب از زن تصویر می کند یا یک موجود بی هویت و ابزار دست مردان برای خوش گذرانی است که مانند کالایی او را در معرض سوءاستفاده های جنسی و مالی خویش قرار داده اند و یا موجودی ابرمرد که در فیلم ها با تکنیک ها و اداهای مردانه ظاهر شده و هیچ هویت زنانه ای ندارد. این گرفتن هویت زنانه همراه با تزریق الگوی یک زن نو و امروزی برای جوامع غیر غربی مانند جامعه ی ما خطرهای بسیاری داشته و دارد. نقش مادری و همسری که عمده ی وجود و عواطف زن را شکل می دهد در این آثار بسیار کم رنگ است. «جوانا فرانسیس» نویسنده ی آمریکایی خطاب به زنان مسلمان می گوید: «هرچیزی که از هالیوود می بینی مشتی دروغ است. تحریف است. آن ها روابط نامشروع را تحت عنوان سرگرمی بی ضرر جلوه می دهند. برای این که هدف آن ها انهدام اساس اخلاق جوامعی است که تشعشع ها و امواج برنامه های سمّی شان را برای آنان مخابره می کنند. آن ها می خواهند خانواده های شما را از بین ببرند و شما را متقاعد کنند که فرزند کم تری داشته باشید. آن ها با جلوه دادن ازدواج به عنوان شکلی از بردگی، مادری به عنوان نفرین و باحیا بودن و پاک بودن به عنوان عقب افتادگی چنین می کنند»(فرانسیس، ص۵۶).

سینمای ایران پس از انقلاب روند روبه رشد خود را طی کرده و تاکنون آثار ارزش مند بسیاری در این عرصه تهیه شده است. می توان گفت به واقع سینمای ایران یک تنه سعی در مقابله با سینمای جهان را داشته و با فیلم های ارزشی و عاری از عناصر معمول جذب تماشاگر که همان برهنگی باشد، گام بزرگی را در این مسیر برداشته است؛ اما آیا از نظر الگوسازی برای زن ایرانی- اسلامی در آثار سینمایی خود موفق بوده ایم؟ الگویی که بتواند به مقابله با الگوی بیمارگونه ی غرب بپردازد؟

سینمای زن محور در واقع بیش ترین نمود را در آثار فیلم سازان زن داشته است. واضح است که یک فیلم ساز زن دغدغه های هم جنس خود را بهتر می شناسد و موشکافانه تر به بررسی این دغدغه ها می پردازد. پس از انقلاب مثلث فیلم سازان زن شامل: پوران درخشنده، رخشان بنی اعتماد و تهمینه میلانی با موفقیت چشم گیری به ساخت فیلم در زمینه ها و محورهای مختلف پرداختند که محور اصلی اکثر این فیلم ها زنان و کودکان بودند.

در یک نگاه نقادانه به کارنامه ی کاری این فیلم سازان مطرح، تا حدودی نقاط اشتراکی در میان آثار آن ها مشهود است؛ هرچند آن ها را می توان با شاخصه های خاص هر یک شناخت.

پوران درخشنده، یک آسیب شناس اجتماعی

«درخشنده» بیش تر روی آسیب های اجتماعی که با مناسبت های خانوادگی نیز در ارتباط هستند تأکید کرده است. او کار خود را با فیلم «رابطه» شروع کرد و از همان آغاز کار نشان داد که دغدغه ی اصلی اش رابطه ی نسل نوجوان و جوان با خانواده و اجتماع است.

در ادامه، فیلم تحسین شده ی «پرنده ی کوچک خوش بختی» نام او را بر سر زبان ها انداخت. «عبور از غبار» به مسئله ی فقر و آموزش و عشق در نهاد خانواده نظر دارد، «زمان از دست رفته» به ناباروری می پردازد، «عشق بدون مرز» آفت های خشونت ورزی را در جوامع معاصر و آسیبی که به کودکان از این راه وارد می آید، ترسیم می کند و «شمعی در باد» بحث اعتیاد به مخدرها به ویژه مواد مدرن مثل اکستازی و… را پیش می کشد و در «رؤیای خیس» مسئله ی بحران بلوغ و اقتضاهای آن موضوع اصلی فیلم را تشکیل می دهد.

پرجنجال ترین و اثرگذار ترین فیلم «درخشنده» آخرین کار اوست. فیلم «هیس! دختر ها فریاد نمی زنند» از جمله آثاری است که به خط قرمز ها پرداخته است. این فیلم تا حدودی ساختارشکنانه است و به موضوعی می پردازد که در جوامع امروزی متأسفانه بسیار مشهود است. موضوع سوءاستفاده ی جنسی از کودکان از معضل های خاموش جامعه است. «درخشنده» کارگردانی دغدغه مند است که در پی حل مشکل های جامعه است. در تمام آثار وی زن تا حدودی الگوی سنتی خود را ح