پاورپوینت کامل دروغ از آن چه فکر می کنید، به شما نزدیک تر است ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دروغ از آن چه فکر می کنید، به شما نزدیک تر است ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دروغ از آن چه فکر می کنید، به شما نزدیک تر است ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دروغ از آن چه فکر می کنید، به شما نزدیک تر است ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

>

عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی

عنوان فیلم: اشیا از آن چه در آینه می بینید به شما نزدیک ترند

فیلم نامه نویس و فیلم ساز: نرگس آبیار

نقش آفرینان: گلاره عباسی، حسام بیگدلو، گیتی معینی و. ..

«نرگس آبیار» پس از ساخت چندین مستند و تجربه ی نگارش رمان و داستان بلند، فیلم نامه ی اولین فیلم بلند سینمایی اش را نیز خود نگاشته و معتقد است فیلمش در ستایش امانت داری و در خدمت روند اخلاقی داستان است. فیلم «اشیا از آن چه در آینه می بینید به شما نزدیک ترند» شکسته شدن یک بشقاب بی ارزش را دنبال می کند و لیلا به خاطر پنهان کردن این موضوع، دچار عذاب وجدان شده و سعی دارد با دروغ، خیانت، ترس و دلهره اشتباهش را جبران کند.

این فیلم به نوعی می تواند برداشت کوچکی از داستان کوتاه «گردنبند» دوگی موپاسان باشد. در آن داستان نیز زنی برای رفتن به میهمانی، گردنبند گران قیمت دوستش را قرض می گیرد و آن را گم می کند. در این فیلم نیز لیلا بشقابی را به امانت می گیرد و می شکند. در «گردنبند» ماتیلدا دروغ می گوید و مجبور می شود برای هیچ و پوچ، ده سال سختی بکشد. در فیلم «اشیا…» نیز لیلا به صاحب بشقاب و دیگران دروغ می گوید و چند روز دچار دردسر می شود.

لیلا که قرار است زنی خوب باشد و رفتارش نشانه ی امانت داری و راست گویی؛ شخصیتش نشان دهنده ی زنی سطحی و منفعل است. زن صاحب خانه و خواهرش عزیز برای او غذا می پزند، خریدها و کارهای خانه اش را انجام می دهند و… در عوض لیلا مدام باخبر و بی خبر به اتاق آن ها می رود تا به خانه ی مادرش در شهرستان تلفن کند. با این که لیلا زنی قانع است و امانت گرفتن بشقاب برای حفظ آبروی شوهرش در میهمانی است، بسیار سربه هواست و آن طور که لازم است از رفتار و مزاحمت هایش در نزد همسایه ها شرمنده نیست.

در فیلم، تأکید بر نقطه ی عطف و گره داستانی چندان مشهود نیست؛ در عوض تأکید روی لحظه ها و پرداخت جزئی های زندگی و باورپذیری آن هاست. اگر نگاه واقع گرایانه تری از شوهر و مادرشوهر لیلا و شخصیت پردازی خود وی ارائه می شد، شاید رفتار هر سه نفر منطقی تر جلوه می کرد. در برخوردهای لیلا با شوهرش فرید و مادرش حس نمی شود که وی همسر و عروس آن دوست؛ چراکه هردو به دلایل نه چندان روشنی، رفتاری کاملاً سرد و غریب با زن دارند.

فرید مدام به لیلا طعنه می زند و او را در حد خود نمی داند؛ اما لیلا غرور و عزت نفس ندارد و هیچ واکنشی منطقی بروز نمی دهد. فرید در نگه داری دخترش به همسر باردارش کمک نمی کند و لیلا را برای لباس و جوراب های نشسته اش مؤاخذه می کند؛ حتی شب هنگام لیلا را مجبور می کند از رخت خوابش برخیزد و برای او آب بیاورد که منجر به شکستن بشقاب همسایه می شود.

فرید جوانی امروزی است که مسئولیتی در قبال همسر و فرزندش ندارد. گویا مادر وی هم به علت ازدواج پسرش با لیلایی که در شأن آن ها نیست، او را از خانواده طرد کرده است. فرید در خیال زندگی می کند و در آرزوی داشتن یک زندگی و شغل بی دردسر است؛ در صورتی که آرزوی لیلا داشتن یک دانه بشقاب، شبیه بشقاب شکسته ی همسایه است.

مخاطب فرید را مردی راحت ‎طلب می بیند که مثلاً دانشجوست؛ اما حتی یک بار هم کتاب در دستش نمی گیرد و معلوم نیست کارش چیست. این در حالی است که لیلا ناگهان هنگام رفتن به بازار در جلوی دادگستری، شوهر خود را در حال عریضه نویسی می بیند. این جاست که معمای گرفتن ماشین تحریر دوست لیلا، توسط فرید مشخص می شود. فرید اصلاً از شغلش و رفت و آمدش به لیلا هیچ نمی گوید و حتی از او می خواهد به هیچ وجه در این باره از وی سؤال نکند؛ حتی اگر لیلا از نگرانی دیرآمدن همسرش و بیماری دخترش تا مرز دیوانه شدن پیش برود!

عوض فریدِ دانشجو، لیلا که زنی خانه دار است از هر فرصتی برای خواندن کتابی که مشخص نیست چیست، استفاده می کند. در مطب دکتر هم به جای این که به فکر بیماری خودش، نوزاد و جنین در مرض کوری اش به دلیل بیماری توکسوپلاسموز باشد؛ با دیدن ردیف کتاب های دکتر از وی می پرسد: «شما واقعاً همه ی این کتاب ها رو خوندین؟»

فیلم و در واقع داستان اصلی فیلم، خیلی دیر شروع می شود. ریتم کند، لحظه های واقعی، اما کش دار زندگی روزمره ی این زن را همراه با اتفاق های عادی و تکراری، در ۲۵ دقیقه ی پرده ی اول فیلم را به تصویر می کشد؛ در حالی که می شد این پرده را در ده دقیقه جمع بندی کرد و سریع تر به دنبال عطف اول و ماجرای اصلی داستان رفت.

در فیلم و فیلم نامه، کشمکش و خواست قهرمان باید براساس یک نیاز حیاتی شکل بگیرد، در صورتی که یک بشقاب نمی تواند آن قدرها نیاز حیاتی باشد؛ مگر آن که بسیار قدیمی و قیمتی باشد و یا تکه ای از یک سرویس مثلاً