پاورپوینت کامل قدری کنار حوصله ام بنشین ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قدری کنار حوصله ام بنشین ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قدری کنار حوصله ام بنشین ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قدری کنار حوصله ام بنشین ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

>

صبح از خواب بیدار می شود، طبق معمول سکوت و آرامش آزاردهنده ی خانه است و صبحانه ای که از زور تنهایی میل به خوردنش نیست. با صدای موسیقی، سکوت خانه را درهم می شکند. خودش را می زند به بی تفاوتی؛ اما خسته است. دلش پر است. نمی داند از که و از چه، ولی حوصله ندارد. همیشه آرزو می کرد کاش مادرش مثل بی بی، سواد درست و حسابی نداشت و همه ی فکر و حواسش به تنها دخترش بود. از وقتی یادش می آمد، از همان کودکی که روزها و لحظاتش در مهدکودک ها سپری شده بود، با همه ی بچگی اش امیدوار بود تا درس مادر تمام شود و بعد نوبت مادری کردنش برسد. بعد که به دبستان رفت، مادر هم به تحصیلات عالیه اش پرداخت و بعد از آن هم سال هاست که مادر یا برای تدریس به دانشگاه ها می رود و یا در بیمارستان ها مشغول خدمت به مردم جامعه اش است.

سمانه نمی داند و اصلاً نمی تواند بفهمد پس سهم او از این دنیا چه خواهد بود؟ مگر او عضو همین جامعه نیست؟ مگر او نیاز به هم دلی، نوازش و دلواپسی های مادرانه ندارد؟ بهترین خاطرات زندگی اش دقیقاً لحظاتی بود که بی بی با نوازش های مادرانه و نصیحت های دلسوزانه او را غرق محبت می کرد؛ حتی فکر کردن به آن روزها او را به وجد می آورد. گاهی با خودش می گفت: «بی بی بی سواد بود؛ اما حرف دلم را می فهمید و راحت با هم ارتباط برقرار می کردیم.»

وقتی با خودش فکر می کند و به گذشته های نه چندان دور آدم ها نگاه می کند، می بیند. این همه تفاوت، این همه تغییر در زندگی ها، در پوشش، بینش و افکار آدم ها، حتی در ادبیات شان، ارزش های شان و خیلی چیزهای دیگر به وجود آمده است. قدرت مدرنیته و پیش رفت صنایع و تکنولوژی آن قدر بالا و چشم گیر بوده که این همه تغییر را به همراه داشته است. اصلاً از همه ی تغییرات که بگذریم، در گذشته قشر اعظم جامعه ی ما از سطح علمی پایینی برخوردار بودند و خیلی از پدر و مادرها حتی بی سواد بودند؛ اما مشکلات خیلی خاصی هم برای تربیت بچه ها و درک آن ها نداشتند. زبان هم را خوب می فهمیدند و بیش تر تجربه محور بودند. از دانسته ها و تجربیات بزرگ ترهای شان بهره مند می شدند؛ اما در دنیای پیچیده ی امروز هم همان شیوه ی زندگی جواب گوست؟

آیا در عصری که برآوردن نیازهای مهم و اولیه، کسب مهارت و توانایی علوم کامپیوتری و… را می طلبد، می توان با آگاه نبودن از علم روز و مهارت های کافی، با فرزندان نسل دیجیتالی، ارتباط مؤثر داشت؟ آیا همگام با پیش رفت جامعه، سطح توقعات فرزندان نیز متفاوت نشده است؟ آیا مادری که از جامعه اش دنیای پرسرعت اینترنت و روان شناسی معاصر و… بی اطلاع است، می تواند نیازهای فرزندش را درک کند؟

تحصیلات عالیه ی بانوان و لزوم بود و نبود آن موضوعی بسیار مهم است و پر از حرف و حدیث. لذا پای صحبت چند تن از بانوان عزیز نشستیم و درباره ی موضوع مهم ادامه ی تحصیل و تربیت فرزند با هم گفت وگو کردیم.

«نیره جامعی» ۳۲ ساله و کارشناس ارشد فلسفه ی اسلامی درباره ی موضوع مورد نظر ما می گوید: «به نظر من علم آموزی، زن و مرد نمی شناسد. باید مدیریت و برنامه ریزی خوبی داشته باشیم تا به خاطر کسب علم، از مسایل مهم تر و حیاتی تر که همان تحکیم خانواده است باز نمانیم.» وی می افزاید: «این موضوع از دو جنبه قابل بررسی است؛ تحصیلات عالی برای ارتقای بینش و علم است و برای بهبود بخشیدن در رفتار با همسر و فرزندان که این دیدگاه بسیار مطلوب خواهد بود. برای اهداف شخصی مثل کسب مدرک و پیدا کردن شغل و استقلال مالی، چشم و هم چشمی، پرستیژ و… که در این مورد نسبی است و نه می توان گفت مطلقاً بد است و نه خوب.

روایتی از امام کاظم a داریم که می فرمایند: «بهترین همسر آن است که صاحب اندیشه و قدرت تعقل و نیز دارای ادب باشد.» در روایات مختلف هم اشاره به دوری از زنان احمق و نادان شده؛ و اگر سفارش های خیلی زیادی را هم که در رابطه با کسب علم در دین ما شده کنار هم بگذاریم، متوجه می شویم که بهتر است زنان که -تربیت نسل هر دوره در دستان توانمند آن هاست- از علم و دانش خوبی برخوردار باشند که بتوانند با معرفت و بینشی عمیق تر به تربیت فرزندان بپردازند.»

خانم «جامعی»، در ادامه ی صحبت هایش به مشکلات و مسایل مربوط به ادامه ی تحصیل بانوان اشاره ی خوبی می کند و می گوید: «یکی از پیامدهای منفی تحصیلات عالیه ی بانوان، غرور کاذبی ا ست که متأسفانه دچارش می شوند؛ و اگر مجرد باشند، به راحتی تن به ازدواج هر خواستگاری نمی دهند، سن ازدواج شان بالا می رود و طراوت و جوانی شان را با همین تفکرات در خانه ی پدری از دست می دهند. اگر هم متأهل باشند، دیگر با آن غرور کاذبی که گریبان گیرشان شده، پذیرا و خواهان همسرشان نیستند و ذره بین به دست، معایب را درشت می بینند و کانون گرم خانواده به خطر می افتد و استقلال مالی که به خاطر تحصیلات بالا و کسب شغل نصیب شان نیز به نوع تبعیت و احترام به همسرشان آسیب می رساند. گاهی هم البته برعکس می شود. مردان دچار یک بی تفاوتی به همسرشان می شوند که «خب، خودش می تواند مشکلات مالی اش را مرتفع کند.» و دیگر مواقع مانند بیماری یا حتی روزهای خاص مثل تولد، سالگرد ازدواج و… که شیرینی های زندگی هستند برایش اهمیتی ندارد و مرد شاید به این موضوع فکر نمی کند که همه چیز پول نیست و زن احتیاج به توجه، حمایت و محبت مرد زندگی اش دارد.

اصلاً درآمد زن به نظرم خیلی قابل توجه نخواهد بود و صرف همان خسارت هایی می شود که در نبود او به خانواده وارد شده، مثلاً هزینه ی مهدکودک فرزندان، هزینه ی غذاهای فست فودی، هزینه ی شاید مسایل روحی و روانی که در نبود زن در خانه متوجه فرزندان می شود و… و نگاه مردم به تحصیلات لزوماً کسب شغل نباشد. خیلی از اطرافیانم سرزنشم می کنند که پس چرا رفتی این همه درس خواندی؟ چرا با مدرک کارشناسی ارشد در خانه ماندی و داری بچه هایت را بزرگ می کنی و فرقی با زن خانه دار بی سواد نداری؟ من دلم می خواهد سطح بینش مردم آن قدر بالا برود که بدانند فراگیری علم تنها برای کسب شغل و درآمد نیست.»

«معصومه فراهانی» ۴۳ ساله و دارای مدرک سیکل و خانه