پاورپوینت کامل چه کسی متهم است؟ ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چه کسی متهم است؟ ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چه کسی متهم است؟ ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چه کسی متهم است؟ ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

>

سن و سال شان مابین شانزده، هفده، تا بیست و یکی دو سال بود؛ صندلی های ردیف آخر اتوبوس نشسته بودند؛ قبل از آن که وضعیت ظاهری، طرز خاص لباس پوشیدن و آرایش کردن شان جلب توجه کند، سر و صدای زیادشان بود که تمام فضای اتوبوس را قبضه کرده و همه را متوجه ی آن ها می کرد. با صدای بلند می خندیدند، برای هم پیامک می خواندند، از خواستگارهای جدیدشان می گفتند، گاهی هم پشت سر دوستان شان حرف می زدند و از هر کدام ایرادی می گرفتند و باز هم می خندیدند. از آرزوهای شان می گفتند؛ یکی از آن ها می گفت دلش می خواسته با لباس عروس به دنیا بیاید! و یکی دیگر از خصوصیات دوست پسر جدیدش می گفت و از این که امروز، فردا می کند تا به خواستگاریش بیاید! از طرز حرف زدن شان پیدا بود که قصد دارند صدای شان را به جلوی اتوبوس برسانند. نه تنها من که از صبح تا عصر کلاس داشتم و خسته سوار اتوبوس شده بودم، بلکه از حالت بقیه ی مسافرها هم پیدا بود که همه احتیاج به سکوت داشتند و از دست آن ها حسابی کلافه شده بودند. دخترها حتی ابتدایی ترین آداب معاشرت؛ یعنی رعایت حقوق دیگران و رعایت سکوت در اماکن عمومی را هم نیاموخته بودند. در اعماق ذهنم به دنبال یک جواب درست برای چنین رفتاری می گشتم؛ آیا این رفتار واقعاً اقتضای جوانی آن ها بود؟ آیا این همان شور و هیجان خاص دوران جوانی بود؟ و غیرقابل کنترل؟ آیا نمی توان آن را در چارچوبی مشخص هدایت کرد؛ چارچوبی که آداب معاشرت، ادب، شخصیت، قانون و از همه مهم تر دین تعیین می کند؟ شاید هم به اعتقاد بعضی ها، ما هنوز هم در حال و هوای نسل خودمان هستیم و این تفاوتی است که زمان اقتضا می کند، در واقع ویژگی هایی مخصوص به نسل امروز، نسل برخوردار از ماهواره، اینترنت و تلفن همراه…

با بی حوصلگی نگاهم را از ردیف آخر اتوبوس و مسافرهای پرسر و صدایش چرخاندم تا شاید با تماشای مناظر بیرون خودم را مشغول کنم. دو سه ردیف جلوتر چشمم به دختران جوانی افتاد که در عین تمیزی و آراستگی، پوشش مناسبی داشتند و با هم گرم گفت وگو بودند. گه گاه لبخندی هم می زدند؛ اما آن قدر آرام و با احتیاط که فقط صدای مبهمی از صحبت های شان شنیده می شد، موقر و متین به نظر می رسیدند، به طوری که با دیدن آن ها ناخودآگاه لبخند رضایتی بر لبانم نقش بست و نفس راحتی کشیدم. از این که خیلی زود پاسخ سؤالاتم را یافته بودم و یا لااقل از این که بار گناه از دوش متهم مظلوم همیشگی یعنی تفاوت نسل و عصر برداشته شده بود، احساس رضایت می کردم. یاد روزهایی افتادم که دوران دبیرستان و دانشگاه را طی می کردم؛ روزهایی که منابع اطلاعاتی ما به یکی دو شبکه ی تلویزیونی و رادیویی و عناوین محدودی از چند کتاب و روزنامه محدود می شد. با این حال درست مثل امروز در میان دختران کلاس همه نوع اخلاق و همه نوع طرز تفکر و رفتاری یافت می شد، هر چند در مقایسه با امروز درصد دخترانی که برای هدایت شور و هیجان جوانی شان هیچ گونه چارچوب خاصی را تعریف نکرده بودند کم تر بود، با این حال طیفی از تفاوت را به وضوح می شد احساس کرد. این نشان می دهد زمان اگر چه می تواند عامل ایجاد برخی از تفاوت ها میان نسل ها باشد؛ اما اصلی ترین چیزی که شخصیت، اخلاق و رفتار دختران دیروز، امروز و فردا را می سازد، فطرت پاک انسانی آن هاست؛ گوهر ثابتی که مادامی که در دامان خانواده ای پاک پرورش یافته و شکوفا گردد، در گذر زمان و در گیرودار علم و تکنولوژی و ابزارهای حاصل از آ ن ها کم تر دست خوش تغییر و دگرگونی خواهد شد؛ همان گونه که تجدد، مدرنیسم و نمادهای حاصل از آن ها، یاران خوبی برای شکست و کشاندن آن ها به ورطه ی سقوط خواهند بود؛ هنگامی که آگاهانه و یا ناآگاهانه بستر مناسبی برای تربیت و هدایت گوهر پاک فطرت آن ها فراهم نگردد. غرق در این افکار بودم که یک دفعه دلم برای مسافران جوان آخر اتوبوس که با صدای بلند از دیگران تقاضای جلب توجه می کردند، سوخت. به نظرم آن ها و هزاران جوان مانند آن ها تقصیر چندانی نداشتند؛ مقصر اصلی والدینی هستند که با بهانه هایی هم چون: زمانه عوض شده، بچه ها تغییر کرده اند، توقعات شان بالا رفته، مقاومت در برابر خواسته های شان سخت شده است، و بهانه های بی اساس دیگری از این دست، گناه بی مسئولیتی و کم کاری خود را تنها بر دوش زمانه می اندازند؛ والدینی که حاضر نیستند کمی بیش تر به خود زحمت دهند و برای پاسخ به انبوهی از سؤالات که وسایل ارتباطی امروز در ذهن دختران جوان شان ایجاد می کنند، به مطالعه بپردازند؛ از اساتید کمک بگیرند و دین و عقاید دینی را محققانه و عالمانه به فرزندان شان بیاموزند؛ و دختران معصوم شان را دست خالی و بی دفاع در مقابل هجوم انواع رسانه های دیداری، شنیداری و نوشتاری که اعتقادات آن ها را هدف گرفته اند، رها نکنند. مادران ب