پاورپوینت کامل مراقب استعمار نرم و مخملی باشید ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مراقب استعمار نرم و مخملی باشید ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مراقب استعمار نرم و مخملی باشید ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مراقب استعمار نرم و مخملی باشید ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

>

نگاهی به استعمار و تخریب خانواده در نیم قرن گذشته

استعمار واژه ای زیبا و دلربا به معنای آبادانی است که قدرت های استکباری در پوشش آن، قصد بردگی و بندگی ملت ها را دارند تا آنان را از نظر سیاسی، اقتصادی و یا اعتقادی و فرهنگی زیر سلطه ی خویش درآورند. استعمار کهنه، استعمار نظامی و تسخیر یک کشور با ساز و برگ خشنِ نظامی است؛ اما استعمار نو، همان اهداف را به صورت نرم و روانی، سفید و رسانه ای، و یا رنگی و مخملی انجام می دهد. به دیگر سخن، با تبلیغات دقیق و حساب شده افکار و باورها، ذائقه ها و علاقه های یک ملت عوض می شود و آن طور که دشمن می خواهد می اندیشند، سخن می گویند، لباس می پوشند و حتی غذا می خورند و مسکن می سازند. بی دلیل نیست که استعمار نو را تعطیلی فکر یا رسیدن به جواب، قبل از رسیدن به سؤال می نامند؛ تا انسان احساس نیاز به اندیشیدن نداشته باشد و به جنبش نرم افزاری یا نهضت تولید علم که همان فکر کردن است، هیچ توجهی نداشته باشد.

از این رو استعمار نو یا جنگ نرم را جنگ مغزها، و نه مرزها؛ جنگ تقدس زدایی از ارزش ها و شبهه افکنی در دل ها و ذهن ها، جنگ تغییر و جابه جایی مفاهیم زشت و زیبا، و آسان سازی ترویج انحرافات در اندیشه ها می نامند که در پرتو آن هنجارها و اصول مقبول جامعه ی دینی شکسته می شود و شکاف کاذب فرهنگی بین نسل ها مطرح می شود.

رهاورد این تغییر و اصلاحات شیطانی آن می شود که «انسان برتر» تربیت نشود چون «خانواده ی برتر» به چشم نمی خورد و کسانی که فرصت فکر یا توان تدبر در امور واقعی زندگی ندارند و برده ای فکری- فرهنگی هستند، به عنوان کارشناس، توان مند، مدیر، مدبر و فرهیخته مطرح شوند تا دیگران از آنان الگو گیرند و نسل های بعدی را هم سو و هم سان خود سازند. واقعیتی که در افکار و رفتار استعمار و استکبار به خوبی نمایان است تا با قدرت نرم (Power Soft ) و جنگ نرم (Soft Warfare ) علیه انسجام و امنیت ملی، اعتقادی و فکری یک ملت آغاز کند و با مؤثرترین، کارآمدترین، کم هزینه ترین و در عین حال خطرناک ترین و پیچیده ترین روش ها، فروپاشی یک کشور را به دست مردم آن رقم زند، بدون آن که مبارزه یا مقاومتی صورت گیرد و یا هزینه و تلفاتی از سوی دشمن داده شود.

شیوه های شیطانی استعمار

«اسلام شناس»، «روشن فکر» و «صاحب نظر» واژه هایی چشم نواز است که دست آموزان استکبار با استفاده از این عناوین همانند مهره هایی نقش آفرین، نقش خود را ایفا و با قلم یا سخن خود سیاست سیاه استعمار را اجرایی می کنند. مجموعه ی این فعالیت ها عبارتند از:

– ایجاد تردید، تضعیف و سرانجام استهزاء و تحقیر باورهای دینی، اعتقادات و احکام مذهبی، همانند امامت، ولایت، تقلید، مرجعیت و ولایت فقیه.

– ایجاد روحیه ناسیونالیستی، باستان گرایی، ملی گرایی و رواج میهن دوستی یا میهن پرستی به جای عشق به فرهنگ، آیین، دیانت و مذهب که دوستیِ وطن را نشانه ی ایمان دانسته اند. رسول اکرم(ص) می فرمایند: «حب الوطن من الایمان» (باقری بیدهندی، ۱۳۶۳، ح۱۳۳)

– ترویج روحیه ی یأس و ناامیدی به جای نشاط اجتماعی و احساس بالندگی از پیش رفت های کشور.

– تزریق فرهنگ غرب در اندیشه های افراد و به نمایش گذاشتن آداب و رفتار؛ گفتار و زندگی بیگانگان و بالیدن و نازیدن به فرنگی مآبی، غرب گرایی، مدگرایی و برتر از آن حرکت با سر انگشت اشاره دشمنان برای تهی ساختن درونی خانواده ها از تفکر و تدبر در زندگی.

– طرح شعارهای فریبنده ی سیاسی همانند دموکراسی، آزادی و آزادی خواهی برای زمینه سازی ولنگاری های اخلاقی، هرج و مرج های عقیدتی و دوری از ارزش های والای الهی همانند عدالت، استقلال و آزادی خدادادی.

– بی تفاوت کردن خانواده ها به ویژه نسل مؤثر و سرمایه ی کشور، یعنی نسل جوان، نسبت به مسائل مهم کشور و تمرکز و توجه آنان به خوش گذرانی های افراطی و شهوت شیطانی.

– تقویت نارضایتی های ملت به دلیل مسائل مذهبی، قومی، سیاسی و اجتماعی برای زمینه سازی تجزیه ی کشور.

– تبلیغات سیاه به وسیله ی شایعه پراکنی، پخش تصاویر مستهجن، جوسازی از راه انتشار پیامک برای براندازی نظام و بی توجهی به ارزش ها.

– رخنه در تشکل ها و مجموعه های انقلابی ـ اسلامی و حتی هیأت های مذهبی و تلاش در گمراه کردن آنان و به بیراهه کشاندن انسان های پرجنب و جوش؛ اما بدون تحلیل و بینش.

– رواج و گسترش فساد و فحشا به صورت گفتاری، نوشتاری و دیداری یا تصویری برای دوری از جوانان از مسئولیت پذیری در تشکیل کانون مقدس خانواده و تربیت نسلی پاک و ارزش مند.

– تلاش فراگیر در راه کشاندن ملت های مسلمان به ویژه نوجوانان و جوانان به پوچی، نومیدی، سرخوردگی، خودباختگی، غرب باوری، دین گریزی و پذیرش روحیه ضعف و سستی در برابر ناتوانی خود و قدرت و عظمت بیگانگان.

– رواج مبانی فکری و فرهنگی غرب در «ایسم» های وارداتی همانند: اومانیسم، لیبرالیسم، ناسیونالیسم، سکولاریسم، پلورالیسم، فمینیسم و…

– ساخت و پرداخت داستان، شعر، فکاهی، قصه و… درباره ی تحقیر و توهین به عالمان دینی، پژوهشگران وارسته ی مذهبی، دین باوران و خداجویان واقعی.

– تحریف تاریخ و واژگون سازی حوادث افتخارآفرین یک ملت برای برتری و استیلای روحی ـ شخصیتی.

– ایجاد رعب و وحشت از مسائلی هم چون فقر، جنگ یا قدرت خارجی سرکوب گر و پس از آن دعوت به تسلیم از راه شایعات و دامن زدن به آن برای ایجاد جو بی اعتمادی و ناامنی در خانواده ها.

– دور کردن مردم و نیروهای خوش فکر و توان مند، مقدس و مذهبی از وارد شدن در کارهای نظام و اداره ی کشور، به بهانه ی حفظ جایگاه مردمی و یا شأنیت و قداست دینی!

– پدید آوردن کشمکش بین مسئولان کشوری و شخصیت های تأثیرگذار و کشاندن این اختلاف بین صفوف به هم فشرده ملت از راه دین سازی، حزب بازی، گروه بندی، باندبازی و یا اقلیت های دینی، مذهبی و قومی.

– به وجودآوردن آشفتگی، ناامنی، و تشکیل شبکه های جاسوسی برای پیش برد نقشه های استکبار جهانی.

– دور کردن خانواده ها به ویژه نوجوانان و جوانان از علم آموزی و دانش اندوزی؛ بصیرت آفرینی و روشن بینی نسبت به مسائل دینی، سیاسی، اجتماعی و اعتقادی برای هموارکردن مسیر خویش با جهالت، غفلت نسل جوان و پرورش نسل های مطیع و سر به زیر.

والدین، فرزندان و تهاجم استعمارگران

پدران و مادران پیش از مدرسه و دانشگاه، و بیش از مسئولان و سازمان ها رسالت خطیری دارند و باید در درک این وظیفه ی سنگین، آشنا شدن با شیوه های مقابله و حداکثر جاذبه و حداقل دافعه نسبت به عزیزان خود بکوشند و پیوسته اطلاعات خود را به روز کنند. وظایفی هم چون:

بازیابی هویت دینی و انسانی: استعمارگران از «تربیت انسان» در کانون خانواده بیم دارند و به دورکردن پدران و مادران، دختران و پسران از ارزش های الهی که بر پایه ی فطرت عقل و قلب است، رو می آورند. از این رو در نخستین خاک ریز مبارزه، افراد مورد هدف را از هویت دینی و انسانی خویش دور می سازند. یعنی دریافت این که من چیستم؟ کجا هستم؟ از کجا آمده ام و به کجا می روم؟

امروزه نخستین نیاز فکری ـ فرهنگی فرزندان ما آشنایی با «چرایی زندگی» است یعنی پاسخ دادن به این پرسش که: چ