پاورپوینت کامل حقوق فراوان شوهر بر زن، چرا؟ ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حقوق فراوان شوهر بر زن، چرا؟ ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حقوق فراوان شوهر بر زن، چرا؟ ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حقوق فراوان شوهر بر زن، چرا؟ ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

>

بررسی آیات و روایات نکوهش زنان (۴)

در این شماره به بررسی آیات و روایاتی پرداخته می شود که به ظاهر بر نکوهش زن دلالت دارد، یا او را در مرتبه ای پایین تر از شوهر می شمارد. اولین سوال این است که چرا در روایات و کتب فقهی تأکید شده حقوق شوهر بر زن بسیار بیش از حقوق زن بر شوهر است؟ از جمله این که گفته اند اگر قرار بود به سجده بر غیر خدا دعوت شوند، به سجده بر شوهر دعوت می شدند!

حقوق یک طرفه؛ حقوق متقابل

حقوق به طور کلی گاهی یک طرفه است؛ یعنی فقط به سود یکی بر عهده ی دیگری است، بدون این که بر عهده ی دیگری حقی واجب گردد. بعید است در بین بندگان چنین حقوقی را بتوان پیدا کرد؛ زیرا از بیان حضرت امیر(ع) در نهج البلاغه می توان برداشت کرد هر حقی در مقابل حق دیگری وضع شده است؛ ایشان می فرمایند: حق چون به سود کسی اجرا شود ناگزیر به زیان او نیز به کار رود و به زیان هر کس اجرا شود، به سود او نیز جریان یابد. اگر بنا بود که در موردی حق یک سویه اجرا شود، چنین موردی تنها از آنِ خدای سبحان بود نه آفریده های او؛ چرا که او را بر بندگان قدرتی است بی کران و قلمرو سرنوشتی که او رقم زده، عدالت ناب است. با این همه در این مورد نیز حق را به گونه ای متقابل نهاده است: حق خویش را بر بندگان، فرمان بری بی چون و چرا، و در برابر آن پاداش آنان را – از سر فضل و کرم و فزونی و گشایشی که خداوندی او را سزاست – دوچندان رقم زده است. (عبده، ۱۴۱۲، ج ۲، ص۱۹۸)

حقوق دیگر، حقوق متقابل است؛ یعنی اگر برای زید نسبت به عمرو حقی واجب می شود، در برابر آن برای عمرو هم نسبت به زید حق دیگری واجب می گردد و هر دو، هم حق دارند (حقی که به سود آنان است) و هم وظیفه (حقی که بر عهده ی آنان است و باید ادا کنند.) شکی نیست که زن و شوهر نسبت به یک دیگر حقوق متقابل دارند و هر کدام بر عهده ی دیگری حقوقی و نسبت به او وظایفی دارند. در کتب روایی و فقهی، حقوق زیادی برای شوهر بر عهده ی زن شمرده شده که در مقابل آن ها حقی برای زن وضع نگردیده است. بعضی از علمای اسلام حقوق فراوانی به سود شوهر بر عهده ی زن ثابت می دانند که در قیاس با حقوق زن بر عهده ی شوهر، نسبت کم تری دارد.

نقد علامه شمس الدین

مرحوم آیت اللَّه شیخ «محمدمهدی شمس الدین» رئیس پیشین مجلس اعلای شیعیان لبنان که نسبت به حقوق زنان، حساسیت داشت، به دقت این فتاوا و روایات و مستندات را از لحاظ سندی و دلالتی بررسی کرده است. ایشان حقوق شوهر بر زن را با توجه به روایات و مستندات فقهی مطرح کرده و اثبات کرده که برخلاف نظر مشهور (که حقوق زیادی برای شوهر بر عهده ی زن به نسبت به حقوق زن بر عهده ی شوهر قائل هستند) حقوق زن و شوهر «متقابل و متلازم و هم سان» می باشد. حق شوهر بر زن فقط بهره جنسی و لوازم آن از جمله حق تعیین مسکن است. زن هم در قبال آن، حق نفقه و معاشرت نیکو دارد. حقوق فراوان دیگری که شمرده می شود، مربوط به زناشویی نیستند و از حقوق انسان ها بر عهده ی یک دیگر می باشند؛ و یا روایاتی که حقوقی غیر از این دو برای شوهر اثبات می کند، از لحاظ سندی و روایی اشکال دارد؛ یا دلالت بر حق ویژه ای برای مرد به نحو «حق و وجوب» نمی کند و حداکثر توصیه برای استحکام خانواده و زیاد شدن صمیمیت بین زن و مرد است.

چگونگی مدیریت مرد

اما در مورد این حدیث که از لحاظ سندی محکم است و عیب و ایرادی بر آن وارد نمی باشد: خانواده اولین واحد اجتماعی است که با پیوند زن و مرد تشکیل می شود و با تولد فرزندان بر تعداد اعضای آن افزوده می گردد. این واحد اجتماعی به طور طبیعی دارای غایت و هدف است و سرمایه و توان انسانی اعضای آن برای رسیدن به هدف، صرف می گردد. هدف خانواده ایجاد محیط انس، لذت، آرامش و صمیمیت برای همسران است تا به کمک یک دیگر کاستی های خود را رفع کنند و نیازهای طبیعی یک دیگر را برآورده سازند؛ نیز زمینه ی رشد و تعالی مادی و معنوی برای دو طرف ایجاد گردد و بتوانند نسلی پاک تولید و تربیت کنند.

هر مجموعه ای اگر دارای نظام، سازمان دهی و مدیریت باشد، بهتر می تواند به اهداف خود برسد و با صرف هزینه ی کم تر، نتایج بهتری به دست آورد. با به کارگیری مدیریت، از هرج و مرج و هدر رفتن نیروها و سرمایه های هر مجموعه جلوگیری خواهد شد. مدیر در هر مجموعه با هماهنگ کردن اجزا، برنامه ریزی، هدایت و کارکرد صحیح مجموعه را تضمین می کند؛ اما نبودن مدیر به هرز رفتن، ناهمگونی و هرج و مرج می انجامد و در نهایت از هم فروپاشیدگی مجموعه را در پی دارد.

اعمال مدیریت یک اصل عقلایی و پذیرفته شده در همه ی مجموعه های کوچک و بزرگ است و در ضرورت آن تردیدی وجود ندارد. مجموعه هایی که مدیریت و اصول آن را پذیرفته و بدان گردن نهاده اند، موفق بوده و کارنامه ای درخشان ارائه داده اند. در روایتی از رسول خدا(ص) دستور داده شده که حتی اگر در یک مسافرت سه نفر همراه شدند، یکی از آن ها باید مسئولیت و مدیریت جمع را عهده دار گردد. (متقی هندی، ۱۴۰۹، ج ۶، ص ۱۷۷، ح۱۷۵۵۰)

ضرورت مدیریت در خانواده هم جزئی از ضرورت مدیریت هر مجموعه هدف دار می باشد که باید اعضای خانواده بدان پای بند باشند تا در سلوک و پیش رفت مادی و معنوی موفق تر گردند. اگر خانواده مدیر نداشته باشد و زن و مرد در اداره ی امور آن برابر باشند، ناچار باید برای حل اختلاف خود در هر مورد به دادگاه مراجعه کنند؛ یعنی ریاست فردی خارج از مجموعه را بپذیرند که به آسانی در دست رس نیست. این وضع سبب کند شدن حل امور خانواده می گردد.

اصل عقلایی در تعیین مدیر، گماردن اصلح و فرد شایسته تر بدین مسئولیت می باشد. در هر جمعی باید توان مندترین، صالح ترین و عالم ترین آنان مسئولیت اداره ی جمع را به عهده بگیرد. با وجود فرد اصلح، گماردن دیگری بدین مسئولیت صحیح نیست. در جمع خانواده که در ابتدا از زن و مرد تشکیل می شود، باید آن که برای به عهده گرفتن مدیریت شایستگی بیش تری دارد، معین شود. از آن جا که در بیش تر موارد امتیاز و توان مندی مرد برای به عهده گرفتن مسئولیت خانواده بیش تر است، به طور کلی مردان به عنوان سرپرست خانواده، معرفی شده اند.

قرآن در یک اصل کلی می فرماید: «المؤمنون و المؤمنات بعضهم اولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر؛ مردان و زنان مؤمن، بعضی از آنان ولی برخی دیگرند که به معروف امر و از منکر نهی می کنند.» (توبه، آیه ی۷۱) این آیه ناظر به ارتباط اجتماعی افراد مؤمن می باشد که زن و مرد مؤمن نسبت به یک دیگر وظیفه و تعهد دارند و باید هم دیگر را امر به معروف و نهی از منکر کنند و بی اعتنایی را کنار بگذارند. در این آیه مردان ولی زنان یا بالعکس شمرده نشده،