پاورپوینت کامل شروعی دوباره برای وجدان اخلاقی زنان ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شروعی دوباره برای وجدان اخلاقی زنان ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شروعی دوباره برای وجدان اخلاقی زنان ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شروعی دوباره برای وجدان اخلاقی زنان ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

>

چندین سال است که با نام فریبا کلهر در ادبیات کودک و نوجوان آشنا هستیم. او فعالیت ادبی اش را از دهه ی شصت در مجله رشد و در زمینه ی ادبیات کودک و نوجوان شروع کرد و از بدو تأسیس سروش کودکان تا سال سمت سردبیری ماهنامه ی سروش کودکان را برعهده داشت. از این نویسنده تاکنون بیش از چهل عنوان کتاب در حوزه ی ادبیات کودک و نوجوان منتشر شده است.

«پایان یک مرد» اولین اثر فریبا کلهر برای مخاطب بزرگ سال است و دومین اثر «شروع یک زن» که به سرعت و همت نشر ققنوس به چاپ سوم رسید. جلد سومی هم از سری کتاب های رمان بزرگ سال، نوشته ی کلهر وارد بازار شده است با نام « شوهر عزیز من»!

شخصیت اصلی این سه داستان، یک زن است؛ اما در زبان و دیدگاه هر سه رمان تفاوت هایی دیده می شود که برآمده از شخصیت های متفاوت داستان و موضوع مستقل آن هاست. گرچه همه از دیدگاه راوی اول شخص بیان می شود. داستان «شروع یک زن» دغدغه های زنی به نام «پروین» است، که در آستانه ی جدا شدن از همسرش، پس از پنج سال از کانادا به ایران برگشته و هم کلاسی دوران دانشجویی خود را پیدا می کند و احساسات نوستالژیک «بهرام»، او را با دنیایی که دوست دارد، پیوند می دهد.

پروین بعد از این که به ایران می آید، برای بهرام پیامکی می فرستد که زمینه ی دیدار و خوش و بش ها و قرارهای آینده ی اوست. وی همچنین آدم های دیگری را نیز می بیند که سرآغاز تحولی ناخواسته در زندگی اش می شوند. پروین اولیایی تنها دوست صمیمی او در دانشگاه، درحال جدا شدن از همسرش است و می خواهد فریاد بزند و از حقوق زنان دفاع کند. فیروزه که خیلی زود ازدواج کرده و الان همسر یک شهید است؛ تنها شخصی است که نظر پروین را به خودش جلب می کند.

شخصیت های این رمان زیادند و همین در ابتدای داستان موجبات سردرگمی خواننده را فراهم می آورد؛ مخصوصاً تشابه اسمی در داستان مزید علت شده و خواننده مجبور می شود در آغاز هر فصل مروری بر قسمت های قبل داشته باشد، تا رشته ی داستان از دستش در نرود. پروانه موجب آشنایی و ازدواج پروین و بهمن شده؛ پروانه ی دیگر زن اسی آرایشگر، پروین اولیایی و شخصیت اصلی داستان پروین شایسته! هم چنین شباهت دو اسم بهرام و بهمن شوهرش! اما گاهی احساس می شود که نویسنده سرسری از آن ها می گذرد. حتی در جایی نویسنده در داستان درباره ی مهناز خواهر شخصیت اصلی اعتراف می کند که نقشی جز نگه داشتن سارینا دختر کوچک پروین ندارد.

در واقع باید اعتراف کرد که «شروع یک زن» پازلی هزار تکه از اتفاقات و شخصیت هاست که جایگاه درستی ندارند. این می آید و آن می رود و اصلاً نمی فهمیم که دلیل این آمدن و رفتن ها چه بوده است. حتی نمی فهمیم که مشکل اصلی پروین با شوهرش چیست. پروین شایسته، منتقد ادبی که تا قبل از ازدواج، نگران خرجی خانه، غذا، بدهی و قسط بانک اش است و با تعطیل شدن هر روزنامه هری دلش می ریزد، بعد ازدواج خودش را در یک پنت هاوس در یکی از برج های بزرگ تورنتو می بیند، با یک ماشین تویوتای کمری و مرد خوبی مثل بهمن آرامش؛ که از لحاظ اجتماعی، عاطفی و مالی حامی او در دیار غربت است.

با این توصیفات مخاطب نمی فهمد چرا زن به این سادگی از شوهر و زندگی اش می گذرد و برای دیدن بهرام به ایران می آید. چرا به این راحتی پای بهرام را به زندگی اش باز می کند و حتی تا دو قدمی گناه در سوئیت شخصی بهرام هم می رود؛ اما خاطره ی نیمکت امام زمانش به نوعی او را به خود می آورد، تا آلوده ی گناه نشود. نیمکتی که در کانادا هر وقت روی آن می نشست، درباره امام زمان حرف می زد. در ایران هم همان نیمکت هر از چند گاهی خودش را به پروین نشان می دهد تا به خود بیاید و راجع به رفتارهایش تأمل کند.

گذشته از ارتباط او و بهرام، پای پروین به واسطه ی دوستش به جلسات زنان فمینیست هم باز می شود. با این که با گروه زنان مدافع حقوق برابری، جلسه می گذارد و از آنان در خانه اش پذیرایی می کند، اما با آن ها موافق نیست. با این حال حتی در یک تجمع هم شرکت می کند تا ببینند چه خبر است: «وقتی به میدان هفت تیر رسیدم خبری از گردهمایی و تجمع نبود. اغتشاش بود. یک دنیا زن و مرد هراسان، که از دست پلیس ها فرار می کردند. ساعت حدود پنج بعدازظهر بود. راه های ورود به میدان بسته بود؛ اما می خواستم هر طور شده از سد پلیس ها بگذرم و داخل میدان شوم و آن همه مرد و زن را ببینم، فعالان زن را ببینم، زیبا و پروین و پریسا و لیلا را ببینم. ببینم چه طور صدای برابری خواهی شان را بلند می کنند. چه طور شعار می دهند: ما انسانیم اما حقوقی نداریم.» (ص ۱۳۳ )

اما باز هم ماجرا در سطح باقی می ماند، در حد چند جمله که بین پروین و خانم های فمینیست درباره ی مقایسه ی زنان ایرانی و زنان کانادایی رد و بدل می شود. گویی همه ی کارهای پروین از سر کنجکاوی بچه گانه ای ست که در همه جای زندگی او نمود دارد. حتی در طلاق، در بگو مگوهایش با بهمن و در قرارهای گاه و بیگاهی که با بهرام دارد، در واقع هیچ زاویه ای در زندگی زن قصه نیست که معنا و انگیزه داشته باشد؛ او در آستانه ی چهل سالگی هنوز نمی داند که از زندگی اش چه می خواهد. شوهرش را دوست دارد؛ اما او را مثل یک قند، بیسکویت یا شکلات می جود و خرد می کند.

البته به نظر می رسد کلهر این سردرگمی را بزرگ کرده تا پروین بتواند در یک شوک بزرگ که به دنبال شرکت او در گردهمایی و تجمع به وجود می آید؛ وی را به یک خانه به دوش تبدیل کند تا برای آینده اش برنامه ریزی کند. در واقع این همان شروع یک زن است؛ شروعی که برای هر زنی در سنین مختلف اتفاق می افتد.

نویسنده در این رمان کوتاه سعی کرده نگاهی هم به معضلات مهاجرت داشته باشد. او در بین داستان از دندان پزشکی می گوید که مطبش را رها می کند و به کانادا می آید تا کلی دوره برایش بگذارند و بعد برسد به نصف آن چیزی که در ایران داشته؛ یا کارمند قدیمی بیمه ای که بعد از هشت ماه هنوز کار پیدا نکرده است. یا خانم میان سالی که حوصله ی نوه هایش را در ایران نداشته و حالا مجبور است تخم و ترکه ی غریبه ها را با کمر درب وداغان جمع و جور کند. این جاست که حقیقتی تلخ روشن می شود؛ آن هم این که در کشورهای جهان اول و به اصطلاح پیش رفته، ایرانی ها رو به سوی مشاغلی می آورند که شاید در حد هویت و جایگاه اجتماعی شان نباشد. او همه ی این نمونه ها را پیش روی خواننده می گذارد تا بگوید کانادا چه جور جایی است: «کانادا مملکتی است که با کسی شوخی ندارد. شغل نداشته باشی، پول نداری و پول نداشته باشی هیچ چیز نداری.» (ص۹۵)

پروین به ایران آمده است تا طلاق بگیرد. اما جواب