پاورپوینت کامل چگونه با کم رویی کودکان برخورد کنیم؟(قسمت اول) ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چگونه با کم رویی کودکان برخورد کنیم؟(قسمت اول) ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چگونه با کم رویی کودکان برخورد کنیم؟(قسمت اول) ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چگونه با کم رویی کودکان برخورد کنیم؟(قسمت اول) ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

>

مقدمه

یکی از صاحب نظران تعلیم و تربیت گفته بود: «پیش از ازدواج شش نظریه برای بزرگ کردن کودک داشتم، اکنون شش کودک دارم با هیچ نظریه¬ای!» این بیان طنزآلود، اما در عین حال بسیار رمزآلود و تأمل برانگیز نشان می دهد که تربیت صرفاً علم کسب دستور العمل های از پیش تعیین شده نیست، بلکه «هنر» کشف روش ها و موقعیت های سیال بین اولیاء و فرزندان است. روش کشف قابلیت ها و خلاقیت های فردی کودک است تا مسیر تعالی و کمال را پیموده و قلّه های پیروزی و سعادت را فتح کند. عوامل و شرایطی ممکن است در راه بروز شکوفایی استعدادهای کودک و به فعلیت رسیدن نیروهای بالقوه او، موانعی ایجاد نمایند که طی مسیر را کند کرده، یا به طور کلی در مسیر کودک انحراف ایجاد کنند. همیشه در خانواده ها کودکانی هستند که خودشان را در حصار کم رویی زندانی می کنند و توانایی ها و قابلیت های شان به علت خجالت کشیدن، ناشناخته باقی می ماند.

در تربیت اجتماعی کودک، بیشترین مسئولیت ها بر عهده ی الگوهای رفتاری والدین است که به نوعی پرورش دهنده ی مهارت های ارتباطی کودکان هستند. کودکان از الگوهای رفتاری بزرگسالان تأثیر گرفته و با آنان همانندسازی می کنند. دوره ی کودکی تقریبأ برای هر کسی دوره ی دشواری است. دوره ای که پیوسته گسترش می یابد، دائم پای انسان می لغزد و اشتباه می کند. چرا هنگامی که دنیای کودکان گسترده تر می شود، بعضی از آن ها کم رو می شوند، در حالی که بقیه این¬طور نیستند؟ یکی از مشکلاتی که در خانواده بروز می کند و نتیجه ی تربیت ناصحیح خانواده است، کم رویی با نام علمی «هراس اجتماعی» است. کم رویی، مشکلات جدی در مسائل اجتماعی و تحصیلی کودک ایجاد کرده و غالباً با گذشت زمان، آسیب ها و محدودیت هایی را برای ایشان به وجود می آورد که درجات مختلفی داشته و باعث عزلت و جدایی کودک از تمامی فعالیت های اجتماعی شده، او را به عنصری غیر مفید در محیط خانواده و جامعه تبدیل می کند. از این¬رو توجه به مسائل کودکان و نوجوانان اهمیت بسیار داشته، باعث پیشرفت و ترقی جامعه گشته و غفلت در رفع مشکلات آنان، خسارات جبران ناپذیری به بار خواهد آورد. پس برای درمان و مقابله با آن باید شناخت بیشتری از این مضمون داشته باشیم.

کم رویی چیست؟

کم رویی، یک پدیده ی پیچیده ی روانی- اجتماعی است. کم رویی، یک صفت یا ویژگی¬ ارثی یا ژنتیکی نیست، بلکه اساساً در نتیجه ی روابط نادرست بین¬فردی و سازش نایافتگی های اجتماعی در مراحل اولیه ی رشد، در خانه و مدرسه پدیدار می شود. کودکان کم رو عموماً متعلق به والدینی هستند که خودشان کم رویی دارند. لیکن این بدان معنی نیست که این افراد، این قبیل کم رویی را از طریق ژن های ناقل از والدین خود به ارث برده اند؛ بلکه اساساً به این معناست که کم رویی را از آن ها یاد گرفته اند. توجه خاص والدین به مبانی تربیت اجتماعی و تقویت مهارت های ارتباطی، از اساسی ترین مسائل در پیشگیری و درمان کم رویی کودکان و نوجوانان است. تعلیم و تربیت عاملی برای سازندگی بشر و پیش برد جامعه است.

از حکیمی پرسیدند: «از چه زمانی تربیت را باید آغاز کرد؟» حکیم گفت: «از بیست سال قبل از تولد». پس تربیت کودک حتی سال ها قبل از تولد طفل آغاز می شود؛ یعنی والدین قبل از فرزنددارشدن، بهتر است زمینه ی رشد و هدایت را در خود ایجاد کنند و برای پدر و مادر شدن خود را آماده نمایند. کم رویی یک مشکل مزمن و بسیار ناتوان¬کننده است و به¬ندرت به صورت خودبه¬خود درمان می شود. این اختلال، به اختلال از دست دادن فرصت ها معروف است؛ چون فرد کم رو نمی تواند استعدادهایش را شکوفا کند و به موفقیت هایی که شایستگی اش را دارد، برسد. مشاوره و کمک گرفتن از تخصص و تجربه ی متخصصان، بی¬شک در راه یابی مسیر صحیح و پیشرفت در زندگی فرد کم رو تأثیر به سزایی دارد.

آثار و نشانه های کم رویی در کودکان

کم رویی علائم زیادی دارد که در این¬جا به چند مورد آن اشاره می شود.

۱- جلوه های فردی

کودکان کم رو به آینده بدبین هستند و چون آینده ی خود را چندان پربار نمی بینند، اهمیتی نمی دهند که بعداً چه اتفاقی برای شان بیفتد و به همین دلیل به راحتی به دیگران اجازه می دهند در هر زمینه ای برای آن ها تصمیم بگیرند. بیشتر عبوس هستند و کمتر لبخند می زنند، دستپاچه می شوند، گوش خود را می کشند، با انگشتان خود بازی می کنند، با لباس خود ور می روند، از این پا به آن پا می شوند، غرق در افکار خود می شوند، علاقه به بازی با کودکان آشنا و کوچک تر از خود دارند، نمی توانند یک رابطه ی دوستانه با آشنایان برقرار کنند، گرفته و نگران هستند، و در مجموع یک شخصیت انفعالی دارند. از دعوت کردن و دعوت شدن بیزار هستند، از نگاه های نقادانه دیگران می ترسند، در عین توانایی و قدرت، بی جرأت و بی شهامت هستند. علائم جسمانی خاصی مثل لکنت زبان، بریده بریده حرف زدن در آن ها دیده می شود. حتی زمانی که افراد کم رو روش های ویژه ای را برای صحبت کردن در جمع فرا می گیرند، باز هم بعضی از آن ها به سکوت خود ادامه می دهند. شاید دلیل این امر آن است که هنوز هم در سطح فردی هنگام برقراری ارتباط با دیگران احساس ناراحتی می کنند.

کم رویی باعث می شود که این افراد برداشت و دیدگاه درستی از توانایی خود نداشته باشند. به همین دلیل افراد کم رو افکار، احساسات و اعمال بسیاری را در خود سرکوب می کنند. افراد کم رو در دنیای درونی خود زندگی می کنند. دودل بودن، افسردگی، دل تنگی، نفرت داشتن از خجالت و از خود عصبانی بودن، این احساس که خرده گیری دیگران نسبت به ایشان، از روی سو ءنیت است؛ از نشانه های کم رویی است.

۲-جلوه های اجتماعی

در کم رویی شدید، کودکان تمایلی برای یادگیری مهارت های اجتماعی نشان نمی دهند و از جمع سایرین دوری می گزینند، از غریبه ها رو برگردانده و به فرد آشنا می چسبند. از تماس با افراد و شرکت در گفتارهای اجتماعی پرهیز می کنند. به خصوص از شرکت در محافلی که تعاملات اجتماعی زیادی به همراه دارد (مثل اجرای نمایش نامه، خواندن سرود، نواختن موسیقی و…) شدیداً اجتناب می کنند. اما علی رغم آن¬ که از اجتماع دوری می گزیند، به ارزشیابی دیگران در مورد نحوه ی عمل کرد خویش بسیار اهمیت می دهند. بیشتر افراد کم رو به داشتن روابط اجتماعی بی میل هستند و نمی خواهند با کسی صحبت کنند، اشتیاق زیاد برای تنهابودن به منظور پنهان ماندن از دید دیگران دارند. در واقع سکوت در موقعیت های اجتماعی ویژگی بارز آن هاست. یکی از رفتارهای آزاردهنده برای کودک کم رو، نگاه کردن مستقیم به مخاطبان است. در بیشتر اوقات با گرفتن سر به پایین و چشم دوختن به زمین، با مخاطب صحبت می کنند، سر را خم کرده، زیرچشمی به غریبه ها نگاه می کنند. بیشتر عبوس هستند و کمتر لبخند می زنند. علایق ذهنی و عاطفی کودکان خجالتی نسبت به محیط خارج کم است، معمولاً از داشتن دوست محروم هستند و یا یک دوست دارند که بسیار به او وابسته هستند. به طور کلی از بودن در کنار همسن های خود لذت نمی برند. آنان به دلیل ضعف در اعتمادبه نفس، در ارتباطات اجتماعی احساس بی کفایتی می کنند و به دنیای درون خود پناه می برند و بیش از حد متواضع هستند و حتی اگر با مسئله ای مخالف باشند، جرأت بیان مخالفت با نظرات دیگران را ندارند. در نتیجه، در مقایسه با همسالان، خود را کمتر از آن ها می دانند. زود مضطرب و دستپاچه می شوند، یعنی احساس کوتاه مدت و شدید از دست دادن عزت نفس؛ تردید و نداشتن اطمینان و ناتوانی در تصمیم گیری.

۳-جلوه های فیزیولوژیک

از نظر زیستی و فیزیولوژیکی نشانه ها یا علائم مشترکی در میان غالب افرادی که به طور جدی دچار کم رویی هستند، مشاهده می شود. نشانه های فیزیولوژیک در افراد کم رو عمدتاً روان- تنی است و در نتیجه ی شرایط خاص روانی حاکم بر رفتار ایشان ظاهر می گردد؛ که می توان به تپش قلب، سرخ شدن چهره، حالت های اضطرابی، اختلال در ریتم تنفسی، تنش عضلانی، ناراحتی های ترشحی و عرق کردن زیاد، به خصوص در نوک انگشتان، تشدید ضربان قلب، اختلال در آهنگ تنفس و منقبض شدن عضلات، سرفه کردن هنگام صحبت، داشتن دست های مرطوب، سرخ شدن چهره، تغییر در تـُن صدا، اختلال در کنش های بعضی از غدد درون ریز و برون ریز و. .. اشاره کرد. خشک شدن بزاق دهان و گرفتن گلو، نبض تند، سفت و سخت شدن تارهای صوتی که ناگهان قدرت تکلّم از بین می رود، نفس می گیرد و کودک به لکنت می افتد، خستگی شدید، دل شوره و التهاب درونی، دل تنگی و بی حس و عرق ریختن بعد از احساس خجالت، از دیگر نشانه ها هستند.

علل و عوامل کم رویی در کودکان

شناخت علل و عوامل کم رویی، مهم¬ترین بخش درمان این پدیده است. در بررسی علل کم رویی به طور مشخص می بایست به¬ شرایط و عوامل خانوادگی، ویژگی های شخصی و شخصیتی، نظام باورها و رفتارهای فردی، موقعیت های روانی و اجتماعی اشاره کرد. معمولاً کودکان شدیداً کم رو دارای پدر و مادر کم رو و خجالتی هستند. به همین دلیل فرصت ها و روابط کمتری برای ملاقات و معاشرت با دیگران داشته اند. از سوی دیگر، کمال جویی پدر و مادر نیز کودک را به طرف کم رویی سوق می دهد. برخی پدران و مادران به دلیل کمال جویی خود نمی گذارند کودکان شان مهارت های لازم را