پاورپوینت کامل نقش مردان در مدیریت خانواده ۷۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش مردان در مدیریت خانواده ۷۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش مردان در مدیریت خانواده ۷۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش مردان در مدیریت خانواده ۷۳ اسلاید در PowerPoint :

>

• چرا اسلام مردان را قوام و رئیس خانواده قرار داده و به زنان امر نموده تا در مقابل شوهر تمکین نمایند؟

در پاسخ ابتدا باید توضیح داد که قوامیت به چه معناست و جای¬گاه و محدوده¬اش کجاست و چگونه حقوق مذکور بر آن مترتب می¬شود؟

از آن¬جایی که در اسلام – که منشأ قوانین مدنی در کشور ماست – اصل، خانواده و حفظ کیان آن است، این امر اقتضا می¬کند که این خانواده به مثابه¬ی یک مجموعه¬ی به هم پیوسته توسط یک نفر مدیریت شود و مدیریت او به معنای قوامیت اوست. اما عدم فهم درست از این واژه که ناشی از فرهنگ خاص حاکم است، نتیجه¬اش اعمال مدیریت مستبدانه از سوی برخی مردان است. حتی اگر قوام بودن را به ریاست هم¬، معنا کنیم، در اندیشه¬ی دینی رئیس هر گروهی، خادم آن¬هاست و هر رئیسی نیز با ایجاد همکاری و تعاون در مجموعه¬ی مورد ریاست خویش، باید از قانون مشاوره استفاده نماید. به عبارت دیگر اصل تشاور که عبارت است از وظیفه¬مندی اعضای یک مجموعه در سرنوشت فردی و جمعی خود، طبق عقل، آیات و روایات و تجربه، از استبداد، جمود و ایجاد مقاومت منفی جلوگیری کرده و مجموعه¬ها را کارآمدتر می¬کند.

ثانیاً قوام به معنای کسی است که با جدیت فراوان به انجام وظایف، اقدام و قیام می¬کند. لذا قوامیت بیش از آن که یک حق تلقی شود، یک تکلیف است، آن هم تکلیفی که ابزار لازمش نیز در اختیار مرد است. گرچه این تکلیف، حقوقی را نیز به¬دنبال خود می¬آورد، چرا که اگر کسی نسبت به کسانی مسئولیت داشته و راجع به اموری متصدی شد، دیگران نیز نسبت به او تکالیفی دارند و باید با همکاری، او را در انجام وظایفش یاری رسانند.

در مرحله¬ی بعد اگر اسلام زن را به پذیرش دست حمایت¬گر مردان دعوت کرده، براساس واقعیات تکوینی وجود اوست. هر زنی در کنار خود تکیه-گاهی می¬طلبد که در عین محبت و انعطاف، صلابت مردانه داشته باشد تا به حمایتش امیدوار باشد.

در نتیجه وقتی مردان به وظایف خود در حمایت از زن و خانواده اقدام می¬کنند، توقع تمکین و گردن¬گذاری از ناحیه¬¬ی افراد خانواده و تمکین خاص از سوی زن، توقع زیادی نیست.

نکته¬ی مهم دیگر در تبیین قوامیت مرد این است که خانواده از آن دسته از تجمعاتی است که برای افراد غیر از حیثیات فردی ایشان، موقعیت¬های جدیدی به بار می¬آورد.

پیوند زوجیت، رابطه¬ای یگانه¬ساز بین زن و شوهر است و رابطه¬های پس از آن، رابطه¬های خونی و نسبی هستند که بین افراد ایجاد می¬شود. نتیجه¬ی این ارتباطات تنگاتنگ، میل به جانب¬داری، حمایت، مراقبت، دلواپسی، دل¬سوزی، احساس مسئولیت توأم با عشق و محبت و. .. است.

لیکن این مسئولیت بسیار مهم اخلاقی را نمی¬توان به یک نسبت به همه¬ی اعضای خانواده سپرد. بدیهی است که مسئولیت¬های حقوقی مقارن، در یک جمع به تضاد، نزاع و بی¬نظمی خواهد انجامید. انتخاب دو رئیس برای یک پست، خطایی آشکار است. وجود سلسله مراتب در این جهت حیاتی بوده و لذا مرد به¬عنوان شوهر و پدر، دارای اقتداری است که ویژگی حقوقی قوامیت برعهده¬ی او نهاده شده است. البته لازم به یادآوری است که هدف از دادن اقتدار به شوهر یا پدر، ایجاد بهانه¬ای برای ظلم یا رسیدن به آرمان¬های خودخواهانه یا دل-خواهانه نیست، بلکه در این¬جا هم مثل تمام قوانین اسلامی، هدف «جلب رضایت خداوند» است، که لازمه¬اش تربیت مردم از طریق پذیرش مسئولیت¬های مناسب خود و ظرفیت¬های وجودی ایشان و ورود به حوزه¬ی اقتدار است.

ظلم نیز از منفورترین واژه¬هایی است که در شریعت اسلامی با تعیین دقیق مرزهای ولایت و سرپرستی و تفکیک بین واژه¬هایی نظیر ولایت، قوامیت، حضانت و امثال آن و تعیین دامنه¬های هر یک از نظر حقوقی، افراد را از ظلم به یک¬دیگر برحذر داشته است، ولایت در معنای دقیق و گسترده¬اش متعلق به گروهی خاص است و در مورد انسان¬های عادی نسبت به یک¬دیگر مصادیق و دامنه¬ی معینی دارد، که خروج از این دامنه، ظلم است. قوامیت نیز اصطلاحی متفاوت از ولایت است و به معنای ولایت شوهران بر همسران¬شان نیست، بلکه مدیریت و ریاستی متفاوت است که بر این اساس، لازم بوده است با واژگان متفاوت بیان شود. در این بین، مهم این است که بدانیم قوامیت به معنای لزوم سرپرستی و حمایت اقتصادی خانواده و مدیریت اخلاقی و معنوی و همچنین تمکین و حضانت، همگی جهت سامان¬دهی همان روابط و پیوندهای متفاوت و منحصر به فردی است که در خانواده به وجود می¬آید و از آن جایی که این روابط و پیوندها، از نیازهای متقابل است، افراد در خانواده همه مسخر یک¬دیگر هستند. در واقع در نهاد خانواده همه نسبت به هم نقطه¬های ضعف و قوت دارند که آن¬ها را به یک¬دیگر متصل می¬سازد.

در پایان، تأکید بر این نکته ضروری است که دین در عین طرح قوانین، آن¬ها را با گزاره¬های اخلاقی تلطیف می¬کند. به¬عنوان مثال در خصوص نفقه، در عین آنکه مرد را به اندازه¬ی شأن و توانایی مالی خود، موظف می¬سازد، وی را با این قاعده اخلاقی نیز آشنا می¬نماید که بهتر است مسکن، خوراک و پوشاک زن بهتر از آن¬چه باشد که در منزل پدرش بوده است.

در مقابل، افق نگاه زن را نیز وسیع می¬کند، به نوعی که جابه¬جایی یک ظرف در منزل را برای او حسنه و عبادت محسوب می¬نماید و برای زحمات و مشقاتی که بابت فرزندان متحمل می¬شود، اجری که مطابق با مزد شهید است، قرار می¬دهد. لذا با ایجاد یک نگاه عبادی، او را از تنگنای تکالیف و حساب¬گری در مقابل انسانی چون خود می¬رهاند و در فراخنای بندگی پروردگار قرار می¬دهد. در واقع آن¬چه ما از قشری¬گری و ظاهربینی رها و به گوهر دین¬داری ره¬نمون می¬سازد، توجه به روح اصلی احکام است که همان قرب خداوند است. لذا بدون توجه به این روح و طرح ناقص و انتزاعی احکام، موجب آن می¬گردد که احکام اسلامی را ناعادلانه و ظالمانه تلقی کرده و درصدد تغییر آن¬ها برآییم.

اختیار طلاق در دست مردان

• چرا در اسلام، اختیار مردان در امر طلاق وسیع-تر از دایره¬ی اختیار زنان است؟

علامه¬ی طباطبایی(ره) می¬فرمایند: «جواز طلاق خود یک حکم فطری است، یعنی همان طور که ازدواج پاسخ به یک نیاز فطری است، جواز طلاق هم در مواردی که به آن نیاز است، پاسخ به یک نیاز واقعی است.»

به این ترتیب هرگاه زوجین به هر دلیل احساس کنند که قادر به ادامه¬ی حیات زناشویی خود نیستند، طلاق در دین اسلام برای خاتمه دادن به چنان زندگی روا داشته شده است. اما آن¬چه مهم به نظر می¬رسد این است که ما در کنار این حکم نیز مثل همه¬ی احکام دیگر اسلامی با پرهیز از ظاهربینی و قشرگرایی به روح جاری در حکم توجه کرده و اهداف آن را که تنظیم حیات معقول و دل-پذیر است، بشناسیم تا احکام، مورد سوءاستفاده قرار نگیرد و اسباب ایجاد عدالت گردد. قرآن کریم به وضوح کسانی را که احکام اسلامی را دستاویز ستم¬گری قرار می¬دهند، مسخره¬کنندگان احکام می¬نامد نه عمل¬کنندگان به آن.

خانواده در اسلام کانونی بسیار مقدس بوده و به-عنوان یک اصل اصیل و بنیان جامعه¬ی اسلامی مطرح است، به طوری که حفظ و سلامتی آن یکی از اهداف احکام مقدس این دین مبین است. با این مقدمه به برخی از مسائل مهم که در حاشیه¬ی حکم طلاق آمده است اشاره می¬نماییم:

۱. طلاق در عین جواز، از نظر فرهنگ اسلامی قبیح است.

۲. طلاق دارای ضوابط فراوان است. اصولاً در اسلام، طلاق آسان که در هر شرایط روحی و هیجانی قابل دست¬رسی باشد، وجود ندارد.

۳. در موارد قابل توجهی در کنار طلاق، حکمی به نام عدّه وجود دارد، که در یک تفسیر، مدت زمانی برای تفکر و التیام زخم خانوادگی است و زمانی است که دو همسر می¬توانند راجع به برگشت دوباره به زندگی خانوادگی بیندیشند.

۴. در صورتی که مرد همسر خود را طلاق می¬دهد و زن دوران عدّه را سپری می¬کند، قرآن دو گزینه را پیش روی او می¬نهد که رضای الهی فقط و فقط در انتخاب یکی از آن دو است. یکی؛ امساک به معروف است یعنی اگر مرد مایل به نگه¬داری از همسرش است، به او رجوع کند، ولی نه برای آن که به او صدمه برساند، بلکه با این هدف که از روی جوان¬مردی و انسانیت، زندگی صمیمانه¬ای را با او برقرار سازد. دیگری؛ تسریح به احسان است، تسریح لفظی است که به معنای آزادسازی و ایجاد راحتی بوده و در بحث طلاق مطرح می¬شود.

اگر مردی می¬خواهد زن خود را طلاق دهد، در واقع هدف معنوی او باید آزادسازی زن باشد و این تسریح، به احسان باشد. یعنی مرد فراتر از ضوابط حقوقی عمل نموده و از روی احسان و نیکوکاری با زن رفتار نماید و قرآن کریم به شدت از اضرار یعنی آزاررسانی و خشونت منع می-کند.

حتی در شرایطی که دو همسر در بدترین شرایط عاطفی هستند و تصمیم به انحلال کانون خانواده دارند، روح اصلی احکام مربوط به طلاق، ناظر به نکات فوق است.

اما آن¬چه که ممکن است مورد سؤال قرار گیرد، راجع به حکم اولی اسلام راجع به طلاق است که آن را به اراده¬ی مرد منوط داشته است، البته با توضیحات فوق شاید تا حدی این بحث روشن شده باشد. اما باید اضافه نماییم که طلاق به معنای خاتمه دادن به یک زندگی است که احیاناً با سرنوشت کودکی مرتبط است. طلاق به شدت محتاج مدیریت عقلانی است و نباید مردان و زنان سوار بر مرکب احساس، عاطفه و غضب به سوی جدایی حرکت کنند. زنان دارای چنان قدرت احساسی و عاطفی هستند که بارها و بارها می¬توانند زخم¬های احساسی و تمایلات روحی خود را التیام بخشند. در واقع آن نیروی «خود ترمیم» عجیبی از جنس عاطفه دارند. لذا به دلیل «دیگر اندیش» بودن¬شان کمتر اهداف خودخواهانه و فردگرایانه دارند و مخصوصاً مصالح فرزندان را همواره در نظر می¬گیرند، لذا در بسیاری از موارد، حتی اگر شوهران خود را دوست نداشته باشند، می¬توانند با آن¬ها به حیات خانوادگی ادامه دهند.

ولی عنصر عشق و عاطفه در مردان در خصوص رابطه¬ی زوجیت، با غریزه¬ی شهوانی آن¬ها ارتباط مهمی داشته و در صورتی که به همسر خود بی¬علاقه شوند، ادامه¬ی زندگی زناشویی برای¬شان ناممکن¬تر بوده پس شاید این امر، طبیعی باشد که حق طلاق در وهله¬ی اول به دست مردان باشد.

لیکن ما می¬خواهیم بر این امر تکیه نماییم که یافتن ده¬ها سازوکار برای خاتمه دادن به زندگی و ایجاد شرایط مساعد برای دست¬رسی سریع افراد به طلاق، تفکری دینی نیست. همان طور که اعمال خشونت¬ها، بدرفتاری¬ها و تحت فشار قرار دادن زن-ها برای گذشت از حقوق مالی خود نیز با تفکر اسلامی – تسریح به احسان – به هیچ وجه سازگار نیست و همان طور که اشاره گردید، سوءاستفاده از احکام، چیزی جز بازی با امر خدای متعال نیست. لذا به نظر می¬رسد قوانین مربوط به طلاق، طوری در شریعت تنظیم شده که هم راه حل بودن و هم نهایی بودن آن در رفتار فرهنگی و قانونی حفظ شود.

در عین حال در اسلام روش¬هایی نیز پیش¬بینی شده است که در آن، زنان می¬توانند ابتکار عمل در طلاق را به دست گیرند. به عنوان مثال می¬توانند از ابتدای ازدواج در متن عقد خود شرط کنند که در صورت بروز شرایطی که خود در نظر دارند، وکیل در طلاق خود باشند. این شروط وفق مقررات قانونی به تصویب رسیده و تنظیم شده و تحت عنوان شروط ضمن عقد در سند نکاحیه درج شده است که امضای آن توسط شوهر و زن ضمن عقد ازدواج دارای ضمانت اجرای قانونی است.

چند همسری مردان

• چرا مطابق شرع اسلام و قوانین داخلی کشور حق چند همسری مردان به رسمیت شناخته شده است در صورتی که زنان چنین