پاورپوینت کامل نقش بانوان در تاریخ اسلام(قسمت دوازدهم) ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش بانوان در تاریخ اسلام(قسمت دوازدهم) ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش بانوان در تاریخ اسلام(قسمت دوازدهم) ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش بانوان در تاریخ اسلام(قسمت دوازدهم) ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

>

حاضرجوابی زنی زندانی

«عمرو بن حمق خزاعی» از قبیله¬ی «خزاعه» است که قبل از فتح مکه اسلام آورد و به مدینه مهاجرت کرد. او همان صحابی نیکوصفتی است که رسول اکرم(ص) دعا کرد جوانیش پای¬دار بماند؛ هشتاد سال از عمرش گذشت ولی یک تار موی سپید در صورتش دیده نشد و چون سیمایش زیبا و چهره¬ای خوش داشت، موی سیاه بر درخشندگی او می¬افزود. بعد از دوران پیامبر اکرم(ص) مصاحب حضرت علی(ع) گردید و در نبردهای جمل، صفین و نهروان فداکاری¬های زیادی از خود بروز داد، امیرمؤمنان(ع) او را این گونه دعا کرد: «بارالها! قلب او را به تقوا روشن ساز و او را به راه راست خود هدایت فرما.» بعد از شهادت علی(ع)، شیعیان و دوستان آن حضرت به دستور معاویه یکی بعد از دیگری دست¬گیر می-شدند و به شهادت می¬رسیدند. عمرو بن حمق خزاعی نیز تحت تعقیب قوای اموی قرار گرفت و چون به وی دست نیافتند، نقشه¬ای دیگر طراحی کردند. «آمنه» دختر «شرید» که همسر عمرو بن حمق و زنی سخنور و شجاع و از حامیان حضرت علی(ع) بود، توسط فرزند ابوسفیان به دمشق احضار گردید. دو سال تمام او را در زندانی محبوس ساختند تا تکلیف شوهرش مشخص گردد. سرانجام «عبدالرحمن بن حکم» او را در جزیزه یافت و سرش را برید و برای معاویه فرستاد (این نخستین سری بود که در تاریخ اسلام در شهرها گردانیده شد.) آنگاه سر او را برای آمنه در زندان فرستادند. او وقتی سر بریده¬ی عمرو بن حمق را دید لحظاتی گریست، سپس دست بر آن نهاد و گفت: «افسوس که ستم¬گری مقتدر سر از تنت جدا کرد. مدت¬ها او را از من دور کردید و اکنون سرش را برایم آورده¬اید. خدا او را رحمت کند هرگز وی را فراموش نمی¬کنم. به معاویه بگویید خدا فرزندانت را یتیم کند و از گناهانت در نگذرد.» مامور آن چه را آمنه در زندان گفته بود برای معاویه بازگو کرد. معاویه او را احضار نمود و در حضور عده¬ای دیگر به وی گفت: «ای دشمن خدا! تو این مطالب را بر زبان آورده¬ای؟» آمنه گفت: «آری من بوده¬ام و عذرخواهی هم نمی¬کنم و تا توانسته¬ام تو را لعنت و نفرین کرده¬ام؛ البته خداوند در کمین توست.» فردی به نام «ایاس» که بریده¬بریده و با لکنت زبان، سخن می¬گفت از معاویه خواست او را بکشد و افزود او هم مثل شوهرش سزاوار قتل است. آمنه چنان وی را مورد ملامت قرار داد که معاویه را به خنده واداشت. سپس به آمنه گفت: «برخیز و از این سرزمین برو. نشنوم که در شام هستی،» او پاسخ داد: «این منطقه محبوب من نیست. در این جا خیر ندیده¬ام که به آن وابسته باشم و مدام روزگاری تلخ و جان¬کاه داشته-ام.» و در حالی که با سخنان درشت، معاویه را سرزنش می¬کرد از کاخ او بیرون آمد. «اسود هلالی» که مردی سیاه¬چرده بود، در راه با وی برخورد کرد و چون ملامت¬های آمنه را شنید گفت: «مقصودت کیست؟ آیا داری خلیفه¬ی اموی را لعن می¬کنی؟ خدا تو را لعنت کند.» آمنه وی را مورد خطاب قرار داد و گفت: «لعنت بر تو باد. مردی فرومایه و بدبخت هستی، تو را نرسد که بر من دشنام دهی، از من دور شو.» اسود که از حاضرجوابی او شگفت¬زده شده بود، برگشت و از آمنه عذرخواهی کرد و به معاویه گفت: «هرگز زنی ندیده بودم که این همه تسلط بر سخن داشته و دلی استوار و زبانی تیز و جوابی کوبنده در اختیارش باشد. او چنان مرا مورد پرخاش و اهانت قرار داد که کاملاً احساس رعب و هراس کردم». معاویه به «عبید بن اوس» دستور داد مبلغی پول برای آمنه بفرستد تا هزینه¬ی سفر کند و بتواند بدهی¬های خود را بپردازد. وقتی آن مبالغ را نزدش آوردند با بی¬اعتنایی گفت: «خیلی تعجب¬برانگیز است زیرا معاویه همسرم را می¬کشد و مرا از وجود او محروم می¬کند ولی اکنون برایم عطا می-فرستد». با این حال پول¬ها را گرفت و ره¬سپار جزیره شد اما در سرزمین «حمص» از توابع شام دچار بیماری طاعون گردید و بر اثر این عارضه درگذشت. معاویه از شنیدن خبر مرگ این زن مجاهد و دلیر خوش¬حال شد.۱

این نگرش یک بانوی شیعی است که قلمرو حکومت معاویه را که آغشته به ستم، حق¬کشی و خیانت است، برای یک زندگی شرافتمندانه مناسب نمی¬داند. به علاوه او مدت دو سال در شام جز محرومیت و رنج زندان، چیزی ندید. آمنه درونی آرام داشت و این آرامش او را موفق گرداند که آن خلیفه¬ی غاصب و خلاف¬کار را رسوا و تحقیر نماید. استواری این زن چنان معاویه را عاجز و ناتوان ساخت که برای رهایی از نطق کوبنده¬اش – که چون تیرهای