پاورپوینت کامل اهمیت شب قدر و راز مخفی بودن آن ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اهمیت شب قدر و راز مخفی بودن آن ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اهمیت شب قدر و راز مخفی بودن آن ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل اهمیت شب قدر و راز مخفی بودن آن ۱۰۰ اسلاید در PowerPoint :

>

یکی از زمان¬هایی که در منابع دینی، اهمیت فراوانی دارد، شب قدر است. در قرآن کریم، شب قدر، بهتر از هزار ماه خوانده شده است. مفهوم واژه¬ی «قدر» در لغت به معنای بیان مقدار چیزی است.۱ در جای دیگری آمده که قدر به معنای اندازه و مقدار هر چیز اعم از زمان، مکان و. .. است.۲

در معنای طاقت و توانایی نیز کاربرد دارد،۳ چنان که در قرآن آمده: «علی الموسع قدره؛ آن کس که توانایی دارد به اندازه¬ی توانایی¬اش»۴ اندازه و مقیاس هر چیز، و نیز به معنای سخت¬گیری و ضیق گرفتن، از دیگر معانی مورد استعمال این واژه است.۵

«شهید مطهری» در این باره می¬گوید: «قدر به معنای اندازه و تعیین است. .. حوادث جهان از آن جهت که حدود، اندازه و موقعیت مکانی و زمانی آن¬ها تعیین شده است، مقدور به تقدیر الهی است.»۶ پس در یک کلام «قدر» به معنای ویژگی¬های طبیعی و جسمانی چیزهاست که شامل شکل، حدود، طول، عرض و موقعیت-های زمان و مکانی آن¬ها می¬گردد و تمام موجودات مادی و طبیعی را در بر می¬گیرد.۷

در بیان دیگری از شهید مطهری آمده است: «تعبیر فلسفی قدر، اصل علّیت است. اصل علّیت همان پیوند ضروری و قطعی حوادث با یک¬دیگر [است] و این که هر حادثه¬ای تحتّم و قطعیت ضروری و قطعی خود و نیز تقدیر و خصوصیات وجودی خود را از امر یا اموری مقدم بر خود گرفته است. اصل علیت عمومی و نظام اسباب و مسببات، برجهان و جمیع وقایع و حوادث جهان حکم¬فرماست. و هر حادثی، ضرورت و قطعیت وجود خود و نیز شکل و خصوصیت زمانی و مکانی و سایر خصوصیات وجودی¬اش این را از علل متقدمه¬ی برخود کسب کرده و یک پیوند ناگسستنی میان گذشته، حال و آینده میان هر موجودی و علل متقدمه¬ی اوست.»۸

در بیان دیگری آمده است که قدر یعنی ویژگی هستی و وجود هر چیز و چگونگی آفرینش آن. به عبارت دیگر اندازه و محدوده¬ی وجودی هر چیز «قدر» نام دارد.۹

این معنا از روایات نیز استفاده می¬شود. چنان که از امام صادق(ع) پرسیده شد: «فما معنی قدر؛ معنای قدر چیست؟» امام فرمود: «تقدیر الشییء من طوله و عرضه؛ اندازه¬گیری هر چیز اعم از طول و عرض آن است.»۱۰ در روایت دیگری آمده است که امام رضا(ع) در بیان معنای قدر فرمود: «هو الهندسه من الطول و العرض و البقاء؛ اندازه¬ی هر چیز اعم از طول و عرض و بقای آن است.»۱۱

بنابراین تقدیر الهی این است که در جهان مادی، آفریده¬ها از حیث هستی و آثار و ویژگی¬های¬شان محدوده¬ای خاص داشته باشند. این محدوده با امور خاص مرتبط است. اموری که علت¬ها و شرایط مخلوقات محسوب می¬شوند و به دلیل اختلاف علل و شرایط هستی، آثار و ویژگی¬های موجودات مادی نیز متفاوت است. هر موجود مادی به وسیله¬¬ی قالب¬هایی از داخل و خارج اندازه¬گیری می¬شود. این قالب، حدود مادی آن شیء (یعنی طول، عرض، شکل، رنگ و موقعیت مکانی و زمانی و سایر عوارض و ویژگی¬ها) به¬شمار می¬آید. پس معنای تقدیر الهی در موجودات مادی یعنی هدایت آن¬ها به¬سوی مسیر هستی¬شان که برای آن¬ها مقدر گردیده و با آن قالب¬گیری شده¬اند.۱۲

چرا آن را «شب قدر» می¬نامند؟

۱. زیرا تمام حوادثی که قرار است در طول سال در جهان هستی و همچنین در زندگی انسان-ها، اتفاق بیافتد، در این شب تقدیر، اندازه-گیری، تصویب و امضا می¬شود. چنان که از امام باقر(ع) نقل شده است: «یقدر فی لیله القدر کل شییء یکون فی تلک السنه الی مثلها من قابل من خیر و شر و طاعه و معصیه و مولود، او اجل او رزق، فما قدر فی تلک السنه و قضی فهو المحتوم؛ همه¬ی چیزهایی که بناست در طول این سال ابتدای سال آینده اتفاق بیفتد، در این شب اندازه¬گیری و مشخص می¬گردد. اعم از کارهای خیر و نیکی، شر و بدی، طاعت و معصیت خدا، تولد، مرگ و روزی. بنابراین هر چیزی که در این شب قدر مقدر و اندازه¬گیری و امضا شود، حتمی خواهد بود.»۱۳

در روایت دیگری از طریق اهل سنت نیز به همین وجه اشاره گردیده است: «انّ الله قدّر ما یکون فی ملک السنه من مطر او رزق و احیاء و اماته الی مثل هذه اللیله من السنه الاتیه؛ خداوند آن چه از باران، روزی، تولد و مرگ و میر در طول سال و تا شب قدر آینده اتفاق می¬افتد، در این شب تقدیر و اندازه¬گیری می¬کند.»۱۴

همچنین این دلیل را آیات قرآن نیز تأیید می-کند چنان¬ که خداوند در یکی از آیات می-فرماید: «فیها یفرق کل امر حکیم؛ در آن شب هر امری براساس حکمت (الهی) تدبیر و جدا می-گردد.»۱۵

معنای آیه این است که تمام امور در این شب براساس حکمت الهی محکم می¬گردد؛ به گونه¬ای که هیچ گونه کم و زیادی در آن رخ نمی¬دهد. در این شب روزی¬ها در میان روزی¬خوران الهی تقسیم و اجل¬ها و مدت عمر انسان¬ها مشخص و تمام اموری که مقرر است در جهان آفرینش و همچنین در زندگی انسان¬ها اتفاق بیفتد، معین می¬گردد.

۲. قدر به معنای شرافت و عظمت نیز استفاده شده.۱۶ این شب را به این دلیل قدر نامیده¬اند که دارای شرافت و عظمت است. اگر شب نزول قرآن، «قدر» نامیده شده به¬دلیل اهتمامی بوده که به مقام و منزلت آن داشته و عنایتی که به عبادت متعبدان در این شب شده است.۱۷

۳. در شب قدر، فرشتگان زیادی به زمین فرود می¬آیند، تا آن جا که محیط زمین تنگ می¬گردد. در این وجه، واژه¬ی «قدر» به معنای تنگ شدن اطلاق گردیده است.۱۸ چنان که در قرآن کریم نیز به همین معنا استعمال شده: «فمن قدر علیه رزقه؛ آن¬ها که تنگ¬دست هستند از آن¬چه که خدا به آن¬ها انفاق نماید.»۱۹

زمان شب قدر

از منابع اسلامی به¬ویژه شیعه، استفاده می¬شود که شب قدر در ماه مبارک رمضان، قرار دارد.

این مطلب را آیات قرآن و روایات اهل بیت(ع) تأیید می¬کنند؛ چرا که خداوند در یک¬جا می-فرماید: «ما قرآن را در ماه رمضان نازل کردیم.»۲۰ و در جای دیگر می¬فرماید: «انّا انزلناه فی لیله القدر، قرآن را در شب قدر نازل کردیم.»۲۲ که مقتضای جمع میان این دو آیه این است که شب قدر در ماه مبارک رمضان واقع شده است. قرار گرفتن شب قدر در ماه مبارک رمضان، فضیلت بزرگی برای این ماه شریف است. زیرا عبادت در آن شب از طاعات هزار ماه بهتر است و درک این فضیلت تنها در ماه مبارک رمضان امکان¬پذیر است.

روایات اهل بیت(ع) نیز وجود شب قدر در ماه رمضان را تأیید می¬کند چنان که امام صادق(ع) در این رابطه می¬فرماید: «فغّزه الشهور شهر الله عزّ ذکره و هو شهر رمضان و قلب شهر رمضان لیله القدر؛ گرامی¬ترین ماه، ماه خداست که ماه رمضان است و قلب رمضان، شب قدر است.»۲۲

همچنین به نقل از پیامبر اکرم(ص) اسلام آمده است که خطاب به مردم فرمودند: «ایها الناس انه قد اظلّکم شهر فیه لیله خیر من الف شهر و هو شهر رمضان. ..؛ ای مردم به شما ماهی سایه افکنده که در آن شبی قرار دارد که از هزار ماه بهتر است و آن ماه، ماه رمضان است.»۲۳

اما این که کدام یک از شب¬های ماه مبارک رمضان، شب قدر است، در روایات اسلامی اختلاف است. می¬توان روایت¬ها را به سه دسته تقسیم نمود (گرچه خارج از این سه گروه نیز روایاتی وجود دارد.) به¬طور اجمال به برخی از آن اشاره می-شود:

گروه اول:

روایاتی است که یکی از سه شب را به¬عنوان شب قدر معرفی می¬کند چنان که آمده است: «عن ابی علی قال: سئلت اباعبدالله(ع) عن لیله القدر؟ قال: اطلبها فی تسع عشر و احدی و عشرین و ثلاث و عشرین؛ راوی می¬گوید از امام صادق(ع) در مورد شب قدر پرسیدم. امام فرمود: شب قدر را در نوزدهم و بیست و یکم و بیست و سوم جست¬وجو کن.»۲۴

باز هم در روایت دیگری آمده است که شخص از امام صادق(ص) پرسید: «اللیالی التی یرجی فیها من شهر رمضان؟ فقال: تسع عشره و احدی و عشرین و ثلاث و عشرین» راوی پرسید: در کدام شب از شب-های رمضان امید می¬رود که شب قدر باشد؟ امام صادق(ع) در جواب فرمود: «نوزدهم، بیست و یکم، بیست و سوم.»۲۵

در تعبیر دیگری از امام صادق(ع) آمده است: «التقدیر فی لیله تسع عشر و الابرام فی لیله

احدی و عشرین و الامضاء فی لیله ثلاث و عشرین تقدیر و اندازه¬گیری در شب نوزدهم و ابرام و محکم شدن در شب بیست و یکم و امضاء در شب بیست و سوم است.»۲۶

براساس این دسته روایات، شب قدر یکی از این سه شب در ماه مبارک رمضان است و کسانی که به¬دنبال درک فضیلت شب قدر هستند باید آن را در این سه شب جست¬وجو کنند و برای اطمینان بیش¬تر به درک این فضیلت لازم است هر سه شب را به عبادت بپردازند.

گروه دوم:

دسته¬ی دوم از روایات در این رابطه، دلالت بر این دارد که شب قدر یکی از دو شب یعنی بیست و یکم و بیست و سوم است و برای درک شب قدر باید در این دو شب به عبادت و دعا پرداخت چنان که «فضل بن یسار» از امام جواد(ع) نقل می¬کند: «کان ابوجعفر(ع) اذا کان لیله احدی و عشرین و لیله ثلاث و عشرین اخذ فی الدعاء حتی یزول اللیل فاذا ز اللیل صلی؛ امام جواد(ع) در شب بیست و یکم و بیست و سوم تا صبح به دعا می¬پرداخت.»۲۷

در روایت آمده است که زراره از امام باقر(ع) در مورد شب قدر پرسید و امام باقر(ع) در جواب فرمود: «هی احدی و عشرین او ثلاث و عشرین شب بیست و یک و یا بیست و سه.»۲۸

امام صادق(ع) نیز در جواب کسی که از شب قدر پرسید فرمود: «هی لیله احدی و عشرین او لیله ثلاث و عشرین شب بیست و یکم و یا بیست و سوم شب قدر است.»۲۹

براساس مفاد این دو گروه از روایات شب قدر یکی از این دو شب یعنی بیست و یکم و بیست و سوم است و باید شب قدر را در میان این دو شب دنبال کرد و برای اطمینان به درک شب قدر بهتر است این دو شب را به عبادت دعا و شب زنده¬داری پرداخت تا احتمال دست¬یابی به فضیلت شب قدر بیش¬تر گردد و درصد احتمال درک شب قدر زیادتر گردد.

گروه سوم:

دسته¬ی سوم از روایات به این مطلب تأکید دارد که احتمال شب بیست و سوم ماه رمضان برای این منظور بیشتر است؛ چنان که در روایتی از امام باقر(ع) چنین نقل شده است: «ان الجهنی اتی النبی(ص) فقال: یا رسول الله ان لی ابلاً و غنماً و غلّه (قلمه) فاحب ان تأمر بلیله ادخل فیها فأشهد الصلوه و ذلک فی شهر رمضان فدعاه رسول الله(ص) فسارّه فی اذنه فکان الجهنی اذا اکان لیله ثلاث و عشرین دخل بابله و غنمه و أهله الی مکانه؛ مردی به نام «جهنی» خدمت پیامبر اکرم(ص) آمد و عرض کرد: یا رسول الله من دارای گوسفند و شتر هستم. دوست دارم دستور بدهی که یک شب را در ماه رمضان وارد شهر مدینه شوم و خدا را عبادت کنم. پیامبر(ص) در حق او دعا کرد و به گوش او چیزی گفت و آن مرد از خدمت پیامبر خارج شد. بعدها مردم می¬دیدند که آن مرد در شب بیست و سوم ماه رمضان با شتران، گوسفندان و اهل و عیال خود وارد مدینه می¬شد.»۳۰

براساس این حدیث مرد جهنی به پیامبر عرض می¬کند که من به¬دلیل این که گله¬دار و صحرانشین هستم همیشه نمی¬توانم در نماز جماعت شما در مدینه شرکت نمایم. از شما خواهش می¬کنم که به من دستور دهید که در طول سال یک شب را به مدینه آمده، در نماز جماعت شما شرکت نمایم؛ و البته دوست دارم آن شب در ماه رمضان باشد. پیامبر به گوش او چیزی گفت. بعدها مردم می¬دیدند آن مرد در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان با دام¬ها و حیوانات خود وارد مدینه می¬شد و در مسجد پیامبر به نماز و عبادت مشغول می¬گشت. این عمل پیامبر و رفتار آن مرد این احتمال را تقویت می¬کند که شب قدر همان شب بیست و سوم باشد.

البته علاوه بر این سه گروه روایاتی دیگری نیز وجود دارد که برخی از شب¬های دیگر را به¬عنوان شب قدر معرفی می¬کند که علما به آن¬ها اعتنا نکرده-اند.

دیدگاه اهل سنت

از جمله مواردی که در کتب روایی و تفسیری اهل سنت در مورد آن اختلاف نظر وجود دارد و سرانجام اجماع عالمان این مذهب بر آن مهر خاتمه می¬نهد، موضوع جایگاه زمانی شب قدر است. به¬عنوان نمونه «فخر رازی» در این رابطه هشت قول بیان می¬دارد و در نهایت یکی از آن¬ها را تقویت می¬کند: «در تعیین شب قدر در میان علماء اختلاف وجود دارد. شب اول، شب هفدهم، شب یازدهم، شب بیست و سوم، بیست و چهارم و بیست و پنجم، بیست و هفتم و نهم و. .. آن چه نظر بیشتر علما بر آن قرار دارد، بیست و هفتم است.»۳۱

در بیان دیگری آمده است: «بعضی آن را شب بیست و یکم رمضان می¬انگارند و برخی آن را شب بیست و هفتم رمضان می¬دانند و بعضی¬ها آن را شب¬های ده-گانه¬ی آخر ماه رمضان می¬شمارند و برخی آن را در ماه رمضان به¬طور کلی می¬دانند. به هر حال شب قدر شبی از شب¬های رمضان است.»۳۲

در روایات اهل سنت نیز احتمالات زیادی بیان گردیده است: از پیامبر نقل شده است که شب قدر بیست و یکم ماه رمضان، بیست و سوم ماه رمضان، بیست و پنجم ماه رمضان، بیست و هفتم ماه رمضان و آخر ماه رمضان است.۳۳

از «ابن عباس» نقل شده: «التمسوا لیله القدر فی اربع و عشرین؛ شب قدر را در بیست و چهارم ماه رمضان بجویید.»۳۴

عن النبی(ص): التمسوها فی العشر الا و آخر فی کل وتر؛ شب قدر را در ده شب آخر و در هر شب فرد آن بجویید.»۳۵

«انس بن مالک» می¬گوید: «التمسوا لیله القدر فی اول لیله من رمضان و فی تسعه و احدی عشره و فی احدی و عشرین و فی آخر لیله من رمضان؛ شب قدر را در شب اول ماه رمضان، و نهم ماه رمضان، در یازدهم ماه رمضان، در بیست و یکم رمضان و در آخر شب رمضان جست¬وجو کنید.»۳۶

در بیان دیگر آمده: «کان رسول الله یقول: تحرّوا الیله القدر فی العشر الا و آخر من رمضان؛ شب قدر را در ده شب آخر ماه رمضان بجویید.»۳۷

در نقل دیگری آمده است: «قدر روی عن الی بن کعب انه کان یحلف انها لیله سبع و عشرین یقول: اخبرنا رسول الله بذلک بعلامتها فعدّدناه حفظنا؛ «الی بن کعب» گفته است که قسم می¬خورد که شب بیست و هفتم ماه رمضان شب قدر است. او می¬گفت که پیامبر اکرم(ص) علامت¬های شب قدر را برای¬مان بیان کرده بود و ما محاسبه کردیم و آن علامت را در شب بیست و هفتم ماه رمضان یافتیم.»۳۸

از عبدالله بن مسعود نیز نقل شده که شب قدر در ماه رمضان و در شب بیست و هفتم آن قرار دارد.۳۹

عبدالله بن عمر به نقل از پیامبر گفت: «التمسوا لیله القدر لیله سبع و عشرین، شب قدر را در بیست و هفتم ماه رمضان بجویید.»۴۰

از مجموع آن¬چه بیان گردید استفاده می¬شود که علمای اهل سنت در زمان شب قدر اختلاف زیادی دارند. در نهایت به این نتیجه می¬توان رسید که – از نظر اهل سنت – شب قدر در ماه مبارک رمضان و در دهه¬ی آخر آن قرار دارد. از میان احتمالاتی که در این رابطه داده شده، احتمال این که شب بیست و هفتم ماه رمضان شب قدر باشد بیش¬تر تقویت شده که در این رابطه شواهد مؤیدی نیز بیان گردید.

عمومیت شب قدر

از مباحث دیگری که به شب قدر ارتباط دارد، اختصاص به دوره¬ی خاص و یا عمومیت آن به همه¬ی دوره¬هاست. از نظر منابع شیعه، شب قدر عمومیت داشته، در هر سال برای همیشه¬ی تاریخ وجود دارد. چنان که از امام باقر(ع) نقل شده است: «نعم لیله القدر و هی فی کل سنه فی شهر رمضان فی العشر و الاخر فلم ینزل القرآن الا فی لیله القدر؛ بله شب قدر در هر سال و در ماه رمضان در دهه¬ی آخر ماه آن وجود دارد و قرآن نازل نشده جز در شب قدر.»۴۱

در روایت دیگری به نقل از «اباذر» آمده: «قال: قلت یا رسول الله! لیله القدر هی شییء تکون علی عهد الانبیاء، ینزل فیها، فاذا قبضوا رفعت؟ قال: لا بل هی الی یوم القیامه؛ ابوذر می¬گوید: ای رسول خدا شب قدر تنها در عصر پیامبران است و با رحلت آنان شب قدر نیز برداشته می¬شود؟ پیامبر فرمود: نه، این گونه نیست، بلکه شب قدر تا روز قیامت ادامه دارد.»۴۲

با توجه به این دو روایت می¬توان گفت که شب قدر اختصاص به دوره¬ای نداشته بلکه در همه¬ی دوران و اعصار تاریخ وجود خواهد داشت و هر سال در ماه رمضان تکرار می¬گردد.

راز مخفی بودن شب قدر

یکی از اموری که در ارتباط با شب قدر، قابل توجه است مخفی بودن شب قدر، در میان شب¬¬های ماه مبارک رمضان، به¬خصوص دهه¬ی آخر آن است. در بیان راز مخفی