پاورپوینت کامل امیر گل ها (قسمت سیزدهم) ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امیر گل ها (قسمت سیزدهم) ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امیر گل ها (قسمت سیزدهم) ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امیر گل ها (قسمت سیزدهم) ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

>

روان¬شناسی معاصر می¬گوید: «هر چه از موضوعی یا شخصیتی بیشتر بدانید، به آن علاقه¬مندتر می¬شوید. شخصیت هر فرد را از دو راه «حرف»ها و «رفتار»ش می¬توان شناخت؛ گرچه این دو، تنها قطره¬ای از دریای شخصیت آدمی است، نه تمام آن.

مقاله¬ی پی¬درپی امیر گل¬ها، نگاهی نو دارد به زندگی و شخصیت امیرمؤمنان(ع) در چهار بعد: ارتباط با «خویشتن» با «خدا»، با «دیگران» و با «طبیعت»:

طبیعت

آب باران

به نوشیدن آب باران توصیه می کرد و آن را زداینده¬ی انواعِ بیماری ها و دردها می دانست.۱

در نیایشش برای باران خواستن فرمود:

ای خداوند! بارانی از تو می خواهیم جان¬بخش و سیراب کننده که همه را در برگیرد و به همه جای برسد. بارانی پاکیزه، برکت دهنده، گوارا و پرنعمت. …

بر ما ببار بارانی که زمین را سیراب کند، پی درپی ببارد و فراوان ببارد؛ به گونه ای که قطره هایش بر هم آید و دنباله اش بریده نشود. ابری که برقش باران در پی داشته باشد، نه ابرِ بی باران که افق را پوشد و نه ابر سفیدِ کم باران و همراه با بادهای سرد. … ۲

آسمان

. .. آن گاه خدای والا. .. از آن، هفت آسمان را بیافرید. در زیر آسمان ها موجی پدید آورد تا آن ها را از فرو ریختن باز دارد. و بر فراز آن ها سقفی بلند برآورد بی هیچ ستونی که بر پای¬شان نگه دارد، یا میخی که اجزای¬شان به هم پیوسته گرداند. سپس به ستارگان بیاراست و اختران تابناک پدید آورد و چراغ های تابناک مهر و ماه را برافروخت. … ۳

ابر

خداوند. .. زمین هایی را که به سبب ارتفاع¬شان آب چشمه ها و نهرها به آن ها نمی رسید، خشک و بی حاصل رها ننمود و ابرهای بارنده را بیافرید تا بباریدند و زمینِ مرده را زنده ساختند و در آن انواع رستنی ها برویانیدند.

پاره ابرهای درخشان را که از هم جدا افتاده بود به هم پیوست. پس ابرهای سفید و متراکم و پرآب را در حرکت درآورد و ابر، مهیای باریدن گردید. آذرخش ها از درون ابرها درخشیدن گرفت و درخشش آن در دلِ ابرهای متراکم بر دوام بود.

ابرها را از پی هم بفرستاد. ابرها که از حملِ باران سنگین شده بودند، بر زمین، دامن فرو هشتند و باد جنوب، پیاپی بر آن ها وزیدن گرفت و از درون¬شان قطره های باران را بیرون کشید؛ چونان که کسی پستانی را بدوشد. آن گاه که ابرها مانند اشتران، گردن و سینه بر زمین فرو هشتند و آب فراوانی را که در درون داشتند بیرون ریختند، از زمین های خشک، نباتات و از کوه ها، گیاهان تازه برویانید. … ۴

کوه

خداوند کوه های بلند را بر دوش زمین جای داد و از کوه ها چشمه ها برآورْد. .. زمین را به کوه هایی که از صخره های عظیم و مرتفع فراهم آمده بود، از لرزش نگه داشت. زمین از لرزش بایستاد؛ زیرا کوه ها چون میخ ها تا اعماق آن و در رخنه های آن فرو رفته و بر پَستی و بلندی هایش جای گرفته بود.۵

پرندگان

از نشانه های آفرینش [او]، گونه های مختلف پرندگان است؛ پرندگانی در شکاف های زمین و رخنه های دره ها و فراز کوه ها جای دارند. پرندگانی با بال های گوناگون و شکل ها و هیئت های مختلف؛ گرفتار در چنبر فرمان¬برداری او، در اطراف گسترده¬ی هوا و فضای گشاده¬ی جوّ، بال¬زنان می پرند. .. بعضی را که جثّه ای سنگین داشتند، از بالا پریدن و بال زدن در فضا باز داشت. بال زدن این گونه پرندگان را در نزدیکی زمین قرار داد. به لطف قدرت و ظرافت کار خویش، هر دسته از آن ها را رنگی داد. دسته ای از آن ها یک رنگ دارند و رنگ دیگر با آن آمیخته نیست. دسته¬ی دیگر سراسرِ تن¬شان یک رنگ است و طوقی از رنگ دیگر به آن ها داده.۶

طاووس

از شگفت ترین شگفتی ها، طاووس است که او را نیکوترین تناسب بخشیده به زیباترین رنگ ها بیاراست. پرهایی که نایچه هایی آن ها را به هم پیوند داده و دُمی کشیده که چون با طاووس ماده رویاروی گردد، آن را چون چتری بگشاید. .. در آن حال به بادبان های کشتی ها. .. مانَد که مَلّاحان گشوده باشند.

. .. نایچه های پر او چونان میله های سیمین است که دایره هایی اعجاب انگیز همانند خورشید از آن ها رسته است؛ دایره هایی از زرِ ناب و زبرجد. اگر بر ایشان همانندی در روی زمین بجویی، چونان شکوفه هایی است از گُل های بهاری که دسته بر بندد.

اگر پرهای رنگین او را. .. به پیرایه ها و زیورها همانند خواهی، چون نگین های رنگارنگ است که در انگشترهای سیمینِ گوهرنشان کار گذاشته باشند.

. .. پاهایش چون پاهای خروس های خِلاسی است؛ باریک. و از ساقِ نازک پایش سیخکی رسته است. در آن جا که جای یال های اوست، دسته ای موی سبز و رنگین پدیدار شده. برآمدگی گردنش، چون گردنِ راست و کشیده¬ی ابریق است. زیر گردنش تا شکمش سیاه است؛ سیاهی ای که به سبزی زنَد؛ چون رنگ وسمه¬ی یمانی. یا چون حریری تُنُک که بر آینه ای صیقلی کشیده باشند. خود را در جامه ای سیاه پیچیده که از غایت شادابی و درخشندگی، پنداری که به رنگ سبزی دل¬پذیر آمیخته است. آن جا که به سوراخ گوش اوست، گویی که با نوک قلم به رنگ بابونه¬ی سفید خطی کشیده اند؛ و آن خط سفید میان آن موهای سیاه، درخشش زیبا دارد. …

چون مویی از پر طاووس را بر دست گیری و نیک بنگری، نخست رنگی سرخِ گلگون به تو می نماید و بینی که سبز می شود؛ به رنگ زبرجد و گاه زرد همانند طلا.۷

حیوانات

همواره یارانش را به رعایت حقوق حیوانات سفارش می کرد و از آن ها می خواست: هرگاه از مَرکب پیاده شدند، [پیش از سیر کردن شکم خویش و یا رسیدگی به کارهای¬شان] به آن ها علف بخورانند؛

هرگاه به آب برخوردند، حیوان را سیراب کنند؛

جز در صورت ضرورت، حیوان را تنبیه نکنند؛

بیش از اندازه، بار بر آن ننهند؛

جز به اندازه¬ی تحملش، آن را نرانند؛

در فاصله¬ی میان بستن و گشودن دست [شتر] هنگام شیر دوشیدن، بر آن سوار نشوند.۸

روزی دید سه نفر بر استری سوارند. فرمود: یک نفرتان پیاده شود، زیرا پیامبر گرامی، سومین سوار را نفرین فرموده است.۹

از زدن به چهره¬ی حیوان و یا داغ کردن آن خودداری می کرد و دیگران را نیز از این کار باز می داشت.۱۰

حتی دشنام دادن به جانوران را خوش نمی داشت.۱۱

نه گوسفندی را برابر گوسفندی سَر می بُرید، نه شتری را برابر شتر.۱۲

در نامه¬ی ۲۵ نهج البلاغه، حضرت در فرمانی که به مأموران مالیاتی خود می نویسد، آنان را به نکات زیر توجه می دهد تا حیواناتی که به¬عنوان مالیات دریافت کرده اند آزار نبینند:

رعایت حال بچه های حیوانات، عدم جدایی میان حیوانات ماده و بچه های¬شان، رعایت شیر مادر و غذای بچه، رعایت عدالت در سوار شدن بر آن ها، مراعات حال شتر خسته، رعایت حال شتر زخمی، سیراب کردن حیوانات و عبور دادن¬شان از رودخانه، سیر کردن آن ها و عبور دادن¬شان از جاده های پُرعلف، استراحت حیوانات.

لطف و مهربانی حضرت به حقوق حیوانات (تا چه رسد به حقوق انسان ها)، تنها جانوران بزرگ مانند اسب و شتر را در برنمی گیرد، بلکه حتی جاندار کوچکی به¬سانِ مورچه که گاهی به¬دلیل کوچکی دیده نمی شود نیز مورد توجه است، زیرا آن اندیشمند غربی گفته است: «برای مرد بزرگ، همه¬ی چیزها و کارها بزرگ است و هیچ چیز کوچک نیست.»

«به خدا سوگند! اگر همه¬ی هفت اقلیم عالَم را با آن چه در زیر آسمان است به من دهند تا نافرمانی کنم، آن قدر که پوست جوی را از مور