پاورپوینت کامل احساس شوخ طبعی در کودکان ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل احساس شوخ طبعی در کودکان ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل احساس شوخ طبعی در کودکان ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل احساس شوخ طبعی در کودکان ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

>

از تولد تا ۲ سالگی

به نظر شما حس شوخ¬طبعی در نوزادان دارای چه مفهومی است و از چه موقع پدید می¬آید؟ کودک بعد از ۱۸ ماهگی، زمانی که اندک اندک زبان را فرا می¬گیرد، از عهده¬ی درک

شوخی¬های ساده برمی¬آید و همچنان که بالنده¬تر می¬شود، خودش هم می¬تواند شوخی کند. به هر حال، این احساس از ۳ یا ۴ ماهگی ایجاد می¬گردد.

در این سن، نوزاد احساس خویشتن را به شکل اخم و تخم، گریه و خنده نمایان می¬سازد. هنگامی که پدر بخندد و شکل¬های عجیب و غریب در آورد، او نیز می-خندد، گویی مزاج پدر را درمی¬یابد، اما به¬راستی چنین نیست!

کودک ۳ یا ۴ ماهه، علت خنده را نمی¬فهمد و واکنشش به سبب رفتار خنده¬دار نیست، بلکه به¬دلیل احساس وی است. او با ملاحظه¬ی نشاط پدر، خود را سهیم می-داند و همراه با او لب به خنده می¬گشاید.

تقلید از پدر و مادر برای کودک از اهمیت به¬سزایی برخوردار است، چرا که کودک در این حس – بسان ویژگی¬هایی همانند محبت و پشتکار – با انگاره (الگو) قرار دادن کردار والدین

این خصوصیات را یاد می¬گیرد. از همین روی، بیشتر پدران و مادران بذله¬گو، کودکان شوخ¬طبعی دارند و لبخند و شادمانی بزرگ¬ترها، این احساس را از اوان کودکی آنان برمی¬انگیزد.

برانگیختن حس سرخوشی در کودک

قوه¬ی درک کودک از پانزده ماهگی به بعد افزایش می¬یابد، به¬گونه¬ای که وقتی صدای جانوران را تقلید می¬کند، پی می¬برد که پدرش به¬نحو متفاوتی با رفتار اقدام می¬ورزد.

وی اینک معنی مزاج را درمی¬یابد و از آن لذت می¬برد.

موقعی که قوه¬ی شنوایی کودک در هیجده ماهگی رشد می¬نماید، مفهوم هر عمل¬کردی را نیکوتر می¬فهمد. به¬عنوان مثال چنان چه مادر کفش¬هایش را به¬دست بگیرد و

تکان¬شان دهد، برای او به این معنی است که: «مادر به خرید می¬رود» لیکن وی در بیست ماهگی، کاربرد نابه¬جای کفش را دانسته، به همین علت می¬خندد. کودک در پایان ۲ سالگی

می¬تواند خودش هم شوخی کند. به¬عنوان مثال امکان دارد کودک دو ساله کیف مادر را بردارد و به زبان کودکانه بگوید: «ماما، بای بای (خدا نگه¬دار) من می¬روم سر کار.» یا

اسباب¬بازی برادر بزرگ¬ترش را بردارد و آن را در غیر جایش پنهان سازد و چون عملی را به-گونه¬ی دیگری وانمود کرده است، خودش نیز می¬خندد.

«شوخ¬طبعی، تأثیر بس مهمی در رشد و بالندگی کودک دارد و از جمله راه¬هایی است که وی توسط آن، قدرت خلاقیت و استدلالش را مطرح می¬سازد و نیز وسیله¬ی تفریحی جالب

برای کودکان و بزرگ¬سالان به¬شمار می-رود.»

«جیمز ام. هرزوگ»

از ۲ سالگی تا ۵ سالگی

هنگامی که روی¬داد جالبی رخ دهد، بزرگ¬سالان می-خندند، اما کودکان پیش¬دبستانی بیشتر وقت¬ها، بی-جهت خندیده، خنده¬ی سایرین را تقلید می¬کنند. از نظر آن¬ها موارد

عجیب خیلی خنده¬دار است. مثل مضحک قلمی متحرک (کارتونی) که در آن ماهی، عینک زده باشد و با مشاهده¬ی سگی که روی میز آشپزخانه برود و بشقاب¬های شام را بلیسد و

سپس از آن جا به زمین بیفتد و. .. همه¬ی اتفاقات نامعلوم از دید کودکان جالب است.

کودکان چهار- پنج ساله از واژه¬های نامفهوم لذت می¬برند. با توجه به این که زبان، اصول و قواعدی دارد و قاعدتاً جمله¬ها هموزن نیستند، وقتی به شکل موزون و شعر به¬کار می¬

روند، برای¬شان خنده¬دار است. آن¬ها حتی از شوخی¬های ناپسند هم خوش¬شان می¬آید. چنین کودکانی می¬دانند که به زبان راندن بعضی لغت¬ها برای بزرگ¬ترها پذیرفته

نیست. با این وصف، حتی در صورتی که خودشان نیز مفهوم آن کلمه را ندانند، عمداً به¬کار می¬برند تا پدر و مادر را تهییج کنند. خوش¬بختانه چشم¬پوشی از این رفتارها¬ باعث

می¬گردد که کودک این کردار ناستوده را از یاد ببرد؛ زیرا اگر والدین به آن رفتار اعتنا نگذارند، برای آن¬ها نیز جذابیتی نخواهد داشت.

مواردی که موجب خنده و شادی کودکان نمی¬گردد

مواردی که بیش از حد غیرعادی باشد، نه تنها سبب نشاط کودکان نمی¬گردد، بلکه آن¬ها را بیمناک می-کند. به همین علت کودکان پیش¬دبستانی از نمایشگاه حیوانات (سیرک)

خوش¬شان نمی¬آید. مثلاً کودک با مشاهده¬ی دلقک با کلاه¬گیس نارنجی و چهره¬ای که بی-اندازه نقاشی شده باشد، دچار وحشت می¬شود. چرا که هنوز فرق حرکات نمایشی و

واقعی را درنمی¬یابد و نیز نمی¬داند که آن دلقک، هیولا نیست بلکه شخصی است با قیافه¬ی مبدل. برای این دسته از کودکان، حد وسط میان خنده و ترس خیلی اندک است. موقعی که

رفتار والدین نامعمول باشد، می¬توانید این موضوع را آشکارا دریابید. به¬طور مثال اگر پدر همانند پیرمردی راه برود، فرزند دو یا سه ساله¬اش می-خندد. اما چنان چه بازی تداوم یابد،

وی دلواپس می¬شود و می¬گرید. زیرا هنوز نمی¬داند که پدر وانمود می¬کند یا نه؟ (از پنج سالگی به بعد کم¬تر اتفاق می¬افتد که کودک کردار و نیت پدر و مادر را در نیابد.)

خنده باعث تسکین و آرامش کودک در مقابل دلهره¬ها می¬گردد

اکثر مواردی که از دیدگاه کودکان، خنده¬آور است، از نظر بزرگ¬ترها جذاب نیست. مثلاً در صورتی که یکی از شخصیت¬های مضحک قلمی متحرک ( کارتونی) تلویزیونی، با

ماهی¬تابه به سر دیگری بزند، کودک از ته¬ دل می¬خندد. این گونه کارتون¬ها برایش جذابیت دارد، چرا که خشونت را به¬شکل خنده¬دار نمایان می¬سازد. همچنین خنده، ترس از مرگ و مجروح شدن را می¬زداید.

ضمناً کودکان از طریق تمسخر معلولان، بیم و هراس-شان را درباره¬ی صدمات جسمی می¬کاهند و به این ترتیب خویشتن را آرام می¬سازند. هر چند علت خندیدن¬شان عادی و

پذیرفتنی است، لکن پدران و مادران نباید کردار فرزندان¬شان را تحمل کنند، بلکه ضرورت دارد که ایشان را شدیداً از این اقدام برحذر دارند.

«لازم است که پدر و مادر استعداد و خلاقیت کودکان را پیرامون شوخ¬طبعی و بذله¬گویی ترغیب نمایند. موقعی که لطیفه و یا داستان خنده¬داری تعریف می-کنند (ولو اگر جزئیات¬

شان را کامل نگویند و بخشی از آن¬ها را از یاد ببرند)، تحسین¬شان کنند و سیمای شگفت¬آوری به خود بگیرند. از ترفندها و شیطنت¬های آن¬ها جهت جلب توجه¬شان لذت ببرند و

با آن¬ها همراهی کنند. به هر جهت، امکان دارد کودکان در طول زندگی با دشواری¬هایی روبه¬رو شوند که خوش-بختانه حس شوخ¬طبعی، آن¬ها را د