پاورپوینت کامل ارتباط با خداوند از نگاه فاطمه ی زهرا(س) ۷۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ارتباط با خداوند از نگاه فاطمه ی زهرا(س) ۷۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ارتباط با خداوند از نگاه فاطمه ی زهرا(س) ۷۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ارتباط با خداوند از نگاه فاطمه ی زهرا(س) ۷۵ اسلاید در PowerPoint :

>

زهرا در برابر پروردگار، کوچکی کوچک ترین موجود – انسان – و بزرگی بزرگ ترین معبود – خدا – را می دید و از کوتاهی خویش در انجام فرمان های الهی می هراسید؛ آن چنان که یزدان در برابر فرشتگانش به او افتخار می کرد و می فرمود: «به کنیزکم فاطمه بنگرید، چگونه اندامش از هراس [احتمال کوتاهی در برابر] من می هراسد؟!»۱

آن هم زهرایی که پیامبر(ص) درباره¬ی او فرمود: «خداوند اندام و دل فاطمه را از خداباوری و یقین، سرشار کرده است.»۲ بانویی که در آسمان ایمان چنان اوج گرفته بود که ایمان و باور به او، در ردیف ایمان و باور به پیامبر(ص) و آفریدگار محسوب می شود.

در گفت¬وگویی طولانی، روزی به پدر گفت: «پدرم! جانم فدایت! برای چه گریه می کنی؟ و او برایش آیه های چهل و سوم و چهل و چهارم سوره¬ی حجر را خواند که جبرئیل آورده بود: “و دوزخ، میعادگاه همه¬ی آن هاست. هفت در دارد و برای هر دری، گروه معینی از آن ها تقسیم شده اند.”»

فاطمه(س) به رو، بر زمین افتاد و بارها گفت: «وای بر کسی، وای بر کسی که وارد دوزخ شود!»۳

اگر از نشانه ها و عوامل و مراحل و موانع و آثار اخلاص و یا از تفاوت مخلَص و مخلِص به بهانه¬ی این که جای بحثش این جا نیست بتوان گذشت، اما از توضیح حقیقت اخلاص نمی توان گذشت.

حقیقت اخلاص، فقط خدا را در نظر داشتن است و فقط برای او کار کردن.

اخلاص، آزادی از وابستگی به مدح و ستایش دیگران است و خالی بودن از هوای نفس.

اخلاص، یکی بودن ظاهر است و باطن، درون است و برون؛

و زهرا(ع) در اوج قله¬ی اخلاص بود.

او در جواب پدرش که می فرمود: «دخترم، هم اکنون جبرئیل در نزد من است و از جانب خدا پیام آورده که هر چه بخواهی تحقق می یابد، می گوید: “مرا جز خود او هیچ تمنایی نیست.”»۴

با این که سه روز، خود و فرزندانش هیچ نخورده بودند، پیراهنش را نزد یک یهودی گرو می گذارد تا سائلی را از خانه¬ی خود نرانَد. وقتی سلمان اصرار می کند کمی از نان و خرما را خود بردارد، می گوید: «سلمان، این کار را فقط برای خدا انجام دادم، از این رو هیچ از آن بر نخواهم داشت.»

راوی می گوید: «از حسین بن روح – یکی از نواب امام زمان(عج) – پرسیدم: رسول خدا(ص) چند دختر داشت؟ او گفت: چهار دختر. پرسیدم: کدام یک از همه بافضیلت ترند؟ جواب داد: فاطمه. پرسیدم: با این که او از همه¬ی فرزندانش کوچک تر بوده و کمتر مصاحبت رسول را درک کرده، چرا او بافضیلت تر است؟ حسین بن روح جواب داد: به سبب دو خصلت که خدای سبحان مخصوص او گردانیده بود. یکی این که وارث رسول خدا(ص) بود و دیگری این که نسل رسول خدا(ص) از ذریه¬ی اوست و خداوند سبحان این ها را به او ارزانی نداشت مگر به¬دلیل اخلاص در نیت او.”»

پس با هم به کلام این عبد مخلَص خدا گوش می سپاریم:

کسی که عبادت خالصانه¬ی خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترین مصلحت او را به سوی او خواهد فرستاد.۵

روزه

روزه داری را تنها دم فرو بستن از خوردن و آشامیدن نمی دانست و مردمان را به ژرفای روزه داری توجه می داد: «اگر روزه دار زبان، گوش، چشم و دیگر اعضایش را [از گناه] حفظ نکند، روزه چه فایده ای برایش دارد؟»۶

امام رضا(ع) در سخنی فرمود: «دوستان شیعه¬ی من! هرگاه ماهِ شب اوّل رمضان را دیدید، با دستان خود به آن اشاره نکنید؛ بلکه رو به قبله قرار گیرید، دستان¬تان را به سوی آسمان بگشایید و رو به ماه بگویید: “خدای ما و تو خدایی است که پرورش¬دهنده¬ی جهانیان است. خداوندگارا! ماه را برای ما، ماه نوی فرخندگی قرار بده و به ما توفیق روزه گرفتن در ماه رمضان عطا فرما. ما را به سلامت بدار؛ در آسایش و بهبود. ما را به پیروی خویش وادار کن؛ زیرا تو بر هر کاری توانایی.”»

سپس حضرت فرمود: «فاطمه – بانوی بانوان جهان – هر سال این نیایش را بر لب می آورد.»۷

روزی به همسرش گفت: «ای ابا الحسن! از پدرم شنیدم که می فرمود: “اشک، خشم خداوند را فرومی نشاند؛ و قبر، باغی از باغستان بهشت نخواهد بود، جز هنگامی که آدمی از بیم [کارهای زشت خود در برابر] خداوند می گرید و یزدانِ عزیزِ جبران¬کننده¬ [ی نیکی انسان ها]، می داند که من از [کوتاهی خود در برابر] پروردگار می گریم.”»

امام(ع) نیز گریست. فاطمه با دستانش اشک او را برگرفت و بر رخسار خود مالید و گفت: «ای ابا الحسن! اگر اندوهگینی میان مردمی بگرید، آفریدگار [به خاطر او] آن مردمان را می بخشاید. پسرعمویم! تو اندوهگینی و من اشک تو را بر چهره ام مالیدم تا آمرزش خداوندی مرا فراگیرد.»۸

قرآن

دنیا، نمایشگاهی است از زیبایی ها و زشتی ها؛ زیبایی هایی که یزدان آفرید و پلشتی هایی که انسان آفرید و هر دو هم بسیارند؛ و فاطمه(س) می فرمود: «از دنیای شما، سه چیز را دوست می دارم که یکی از آن ها قرآن را با توجه خواندن است.»۹

سلمان می گوید: «روزی به درِ خانه¬ی بانو آمدم، صدایش را شنیدم که مشغول خواندن قرآن بود.»۱۰

می فرمود: «کسی که سوره¬ی “حدید”، “واقعه” و “الرحمان” را بخواند [و در مفاهیم عمیق آن بیندیشد و عمل کند]، در ملکوت آسمان ها و زمین او را “ساکن بهشت” می نامند.»۱۱

اگر موقعیتی مناسب رخ می داد، با معرفی قرآن، به¬عنوان نسخه¬ی بهبودبخش بیماری های انسان در طول تاریخ، اندیشه ها را به مهمانی این درمان¬گر می برد:

«حجت های آن آشکار است و آن چه درباره¬ی ماست پدیدار. و برهان آن روشن. و از تاریکی گمان به کنار. و آوای آن در گوش، مایه¬ی آرام و قرار. و پیرویش ره¬گشای روضه¬ی رحمت پروردگار و شنونده¬ی آن در دو جهان رستگار.»۱۲

«دلیل های روشن الهی را در پرتو آیت های آن توان دید و تفسیر احکام واجب او را از مضمون آن باید شنید. حرام های خدا را بیان¬دارنده است، و حلال های او را رخصت¬دهنده و مستجاب را نماینده و شریعت را راه¬گشاینده و این همه را با رساترین تعبیر گوینده و با روشن ترین بیان رساننده.»۱۳

او حتی وصیت می کند در شب اوّل قبر، علی( ع) بر سر مزارش زیاد قرآن بخواند و دعا کند.۱۴

و از همین انس او با قرآن بود که فضه، خادمه¬ی او، تا بیست سال به غیر از قرآن لب نگشود و جز با قرآن پاسخ نداد.۱۵

و باز از همین انس او با قرآن بود که در صحرای محشر هم قرآن را زمزمه می کند.۱۶ تا آن جا که حتی در هنگام داخل شدن به بهشت هم آیات قرآن را می خواند.۱۷

نماز

«حسن بصری» گوید: «در دنیا عابدتر از فاطمه نیست. او آن قدر برای نماز سرپا می ایستاد که پاهایش ورم می کرد.»۱۸

رسول خدا(ص) می فرمود: «وقتی زهرا در محراب عبادت می ایستاد، همچون ستاره ای برای ملائکه¬ی آسمان می درخشید.»

فرزند زهرا(س) حسن مجتبی( ع) می گوید: «دیدم مادرم شب جمعه در محراب به عبادت ایستاد و مدام رکوع و سجده می کرد تا صبح دمید.»۱۹

او حتی شب عروسی از همسرش می خواهد با هم در برابر پروردگار به نماز بایستند و او را بپرستند.۲۰

عصر روزی که شب آن، شب قدر بود، بچه ها را به استراحت وامی داشت، غذای اندکی به آنان می داد تا سنگین نشوند و بتوانند با بیداری در شب قدر، از گشایش های آن شب بهره مند شوند و می فرمود: «ناکام، کسی است که از خیر آن شب محروم بماند.»۲۱

با توجه به آن همه پای فشاری بر نماز در اسلام، در سؤالی از پدرش کیفر کسی را که به نماز بی اعتنایی می کند جویا شد: «مرد یا زنی که نمازش را سبک می شمارد، چه کیفری دارد؟»

پاسخ داد: «ای فاطمه! مرد یا زنی که نمازش را خوار می شمارد، آفریدگار او را به پانزده خصلت گرفتار می کند: شش تای آن ها در این سراست، سه تای آن ها هنگام جان دادن، سه تای آن ها در گور و سه تا در رستاخیز؛ هنگامی که از قبر برمی خیزد.

آن خصلت هایی که در همین سرا به آن ها گرفتار می شود این است: آفریدگار برکت را از عمرش می ستاند، برکت را از روزی اش می برد و سیمای شایستگان را نیز از چهره اش می زداید. هر کاری که می کند بی پاداش است. دعایش از آسمان بالا نمی رود و از دعای پارسایان بهره ای ندارد.

آن ویژگی هایی که هنگام مرگ به سراغش می آیند این است: خوار می میرد، گرسنه می میرد و چنان تشنه جان می سپارد که اگر تمام رودخانه های جهان را بنوشد، باز تشنگی اش برطرف نمی شود.

خصلت هایی که در قبر بدان ها مبتلا خواهد شد عبارتند از: یزدان، فرشته ای بر او می گمارد که او را بیازارد، گور بر وی تنگ خواهد شد و قبرش تاریک خواهد بود.

اما گرفتاری های پس از بیرون آمدن از گور آن است که: خداوند فرشته ای را مأمور او می کند که وی را به صورت بر زمین بکشاند، در حالی که مردم به او می نگرند. حساب دشواری از وی می کشند و یزدان نه او را [با مهربانی] نگاه می کند، نه [از گناهان] پاکش می گرداند و شکنجه ای دردناک برای او مهیاست.»۲۲

مسجدسازی در ترویج فرهنگ نماز نقش دارد از همین روی حضرت زهرا(س) یکی از کارهای جوانمردانه را مسجدسازی می دانست.۲۳

می فرمود: «پیامبر به من نماز شب چهارشنبه را چنین آموخت:

کسی که شش رکعت [سه نماز دو رکعتی] بخوانَد، در هر رکعت حمد و آیه¬ی بیست و ششم و بیست و هفتم از سوره¬ی آل عمران «قل اللهم مالک الملک تؤتی الملک من تشاء. .. بغیر حساب» را [به جای سوره¬ی توحید] قرائت کند و هنگامی که نمازش به پایان رسید بگوید: «جزی اللّه محمداً و هو اهله» [خدای، محمد را پاداش دهد که سزاوار آن است]، آفریدگار گناهان هفتاد ساله¬ی [غیر از حق الناس و غیر از گناهانی که جبرانش لازم است مثل نماز و روزه قضا و. ..] او را می بخشاید و پاداش بی شماری به او می بخشد.»۲۴

روایت شده است که هرگاه انسان از درگاه حضرت حق تعالی حاجتی داشته و سینه اش از آن تنگ شده باشد، دو رکعت نماز بخواند و وقتی سلام نماز تمام شد، سه مرتبه تکبیر بگوید و سپس تسبیح حضرت فاطمه¬ی زهرا(س) را بخواند. بعد از آن، به سجده برود و صد مرتبه «یا مولاتی یا فاطمهُ أغِیثِینی» بگوید. سپس صورت طرف راست را روی زمین بگذارد و توسل فوق را صد مرتبه بگوید. سپس صورت طرف چپ را بر زمین بگذارد و صد مرتبه همین ذکر را تکرار کند، بعد از آن مجدداً به سجده برود و صد و ده مرتبه این توسل را بازگوید و حاجت خود را بیان کند. محققاً خداوند آن را برآورده خواهد کرد.۲۵

نماز حضرت فاطمه زهرا(س) دو رکعت است. در رکعت اوّل، یک مرتبه حمد و صد مرتبه «إنّا أنْزَلْناهُ فی لَیلَهِ الْقَدْرِ» و در رکعت دوم یک مرتبه حمد و صد مرتبه «قُلْ هُوَ اللّهُ أحَد» و پس از سلام، تسبیح حضرت زهرا(س) را بگوید و بخواند:

«سُبْحانَ ذِی العِزِّ الشّامِخِ المُنِیفِ، سُبْحانَ ذِی الجَلالِ الباذِخِ العَظیمِ، سُبْحانَ ذِی المُلْک الفاخِرِ القَدیمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْبَهْجَهَ وَ الجَمالِ، سُبْحانَ مَنْ تَرَدّی بِالنُّورِ وَ الوَقارِ، سُبْحانَ مَنْ یرَی أثَرَ الَّنمْلِ فِی الصَّفا، سُبْحانَ مَن یرَی وَقْعَ الطَّیرِ فِی الهواءِ، سُبْحانَ مَنْ هُوَ هکذا لا هکذا غَیرُهُ.»۲۶

کسی که این نماز را بخواند و از تسبیح فارغ شود، باید دو زانو بنشیند، دو دستش را بگشاید و تمام مواضع سجده اش را بدون این که مانعی بین او و زمین باشد، روی زمین بگذارد و حاجتش را بخواهد و هر اندازه که خواست، دعا کند و در حال سجده بگوید:

«یا مَنْ لَیسَ غَیرَهُ رَبُّ یدْعی، یا مَن لَیسَ فَوقَه إلهٌ یخْشی، یا مَن لَیسَ دُونَهُ مَلِک یتَّقی، یا مَن لَیسَ لَهُ وَزیرٌ یؤتی، یا مَن لَیسَ لَهُ حاجِبٌ یرشی، یا مَن لَیسَ لَهُ بَوّابٌ یغْشی، یا مَن لا یزْدادُ عَلی کثْرَهِ السُّؤالِ إلّا کرَماً و جوداً وَ عَلی کثْرَهِ الذُّنُوبِ إلّا عَفْواً وَ صَفْحاً، صَلِّ عَلی مُحمّدٍ وَ آلِهِ وَ افْعَلْ بِی کذا وَ کذا.»۲۷

نیایش

امام سجاد(ع) می فرماید: «روز عاشورا، پدرم مرا به سینه اش چسبانید و فرمود: پسرکم! دعایی را از من به خاطر بسپار که مادرم فاطمه آن را به ما آموخت و او نیز از پیامبر(ص) و رسول خدا